- Κυριακή προ της Γεννήσεως του Χριστού
- Σύναξις Αγιορειτών Πατέρων
- Κυριακή των Αγίων Πάντων
- Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος
- Κυριακή της Πεντηκοστής
- Ψυχοσάββατον
- Κυριακή των Αγίων 318 Πατέρων Α’ Οικουμενικής Συνόδου
- Η Ανάληψις του Κυρίου
- Απόδοσις της εορτής του Πάσχα
- Κυριακή του Τυφλού
- Κυριακή της Σαμαρείτιδος
- Η Μεσοπεντηκοστή
- Κυριακή Παραλύτου
- Κυριακή των Μυροφόρων
- Κυριακή του Θωμά
- Η Ζωοδόχος Πηγή
- Το Άγιον Πάσχα
- Άγιο και Μεγάλο Σάββατο - Η Ταφή του Κυρίου
- Αγία και Μεγάλη Παρασκευή
- Αγία και Μεγάλη Πέμπτη
- Αγία και Μεγάλη Τετάρτη
- Αγία και Μεγάλη Τρίτη
- Αγία και Μεγάλη Δευτέρα
- Κυριακή των Βαϊων
- Η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα και τα κοσμοϊστορικά γεγονότα αυτής. Τι εορτάζουμε καθημερινά (π. Μάξιμος -Video)
- Η Ανάστασις του Λαζάρου
- Ε’ Κυριακή των Νηστειών - Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας
- Τελευταίοι Χαιρετισμοί - Ο Ακάθιστος Ύμνος
- Δ’ Κυριακή των Νηστειών - Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος
- Δ’ Χαιρετισμοί
- Γ’ Κυριακή των Νηστειών - Της Σταυροπροσκυνήσεως
- Γ’ Χαιρετισμοί
- Β’ Κυριακή των Νηστειών - Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά
- Β’ Χαιρετισμοί
- Σύναξις Αγιορειτών Πατέρων
- Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος: Εορτή του Αγίου Πνεύματος ή της Αγίας Τριάδος; Υπάρχει άραγε εορτή και «εικόνα» της Αγίας Τριάδος;
- Το Άγιον Πνεύμα
- Μνήμη της Αγίας Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου
- Η Σύναξις των Αγιορειτών Πατέρων
Κινητές Εορτές του Ενιαυτού
Ενότητες
Φωτό & Βίντεο
Δημοφιλή Άρθρα
Εορτολόγιο (νέο ημ.)
29/3 Μάρκος Αρεθουσίων, Μάρτυς *
ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΡΕΘΟΥΣΙΩΝ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Ο Άγιος Μάρκος ήταν Επίσκοπος Αρεθουσίων και ήκμασε στα χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου και του βασιλέως Κωνσταντίου (337-361 μ.Χ.). Το έτος 341 μ.Χ. συμμετείχε στην Σύνοδο της Αντιόχειας. Στα Πρακτικά μάλιστα αυτής, διασώζεται «Έκθεσις Πίστεως Μάρκου Αρεθουσίων». Το επόμενο έτος συμμετείχε στην αντιπροσωπεία Επισκόπων, η οποία μετέβη στα Τρέβηρα για να συναντήσει τον αυτοκράτορα Κώνσταντα. Το έτος 343 μ.Χ. έλαβε μέρος στην Σύνοδο της Φιλιππουπόλεως και το έτος 351 μ.Χ. στην Σύνοδο του Σιρμίου, η οποία καταδίκασε τον Φωτεινό, Επίσκοπο Σιρμίου, ως οπαδό του αιρετικού Επισκόπου Αγκύρας, Μαρκέλλου. Τον συναντάμε, επίσης, στην Σύνοδο της Σελευκείας της Ισαυρίας, το έτος 358 μ.Χ. Μια μέρα, κινούμενος από θείο ζήλο, γκρέμισε ένα...
Περισσότερα »
Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)
16/3 Χριστόδουλος, Όσιος *
ΑΓΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ, ΟΣΙΟΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Ο Όσιος Χριστόδουλος γεννήθηκε σε μία κωμόπολη κοντά στη Νίκαια της Βιθυνίας γύρω στο 1020 μ.Χ. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ιωάννης. Από πολύ νέος επιθύμησε να εγκαταλείψει τον κόσμο και ν΄ αφοσιωθεί στην μοναχική ζωή. Ξεκίνησε από κάποια Μονή στον Όλυμπο της Βιθυνίας, όπου μετά από λίγο καιρό εκάρη Μοναχός.Από εκεί θα ματαβεί στους Αγίους Τόπους και για μικρό διάστημα θα μονάσει σε κάποιο ερημικό μέρος εκεί. Οι επιδρομές όμως των Σαρακηνών αναγκάζουν τους Μοναχούς να εγκαταλείψουν εκείνα τα μέρη και έτσι επανέρχεται στην Μικρά Ασία και εγκαθίσταται στο Όρος Λάτρος της Μυσίας. Εκεί διέπρεψε σ΄ όλες τις αρετές και οι Μοναχοί των εξέλεξαν πρώτον επιστάτη με το αξίωμα του Αρχιμανδρίτη, γεγονός που του έδωσε και το προ...
Περισσότερα »
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
Αγία και Μεγάλη Παρασκευή
Παρασκευή, 14 Απριλίου 2023 - 6095 εμφανίσεις άρθρου
Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΤΑ ΑΓΙΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Σήμερον κρεμάται επί ξύλου,
ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.
Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται,
ο των αγγέλων βασιλεύς.
Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται
ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.
Ράπισμα κατεδέξατο,
ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.
Ήλοις προσηλώθη, ο Νυμφίος της Εκκλησίας.
Λόγχη εκεντήθη, ο Υιός της Παρθένου.
Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.
Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν.
Την Παρασκευή, στέλνεται ο Ιησούς δέσμιος από τον Καϊάφα στον τότε ηγεμόνα της Ιουδαίας Πόντιο Πιλάτο.
Αυτός, αφού Τον ανέκρινε με πολλούς τρόπους και αφού ομολόγησε δυο φορές ότι ο Ιησούς είναι αθώος, έπειτα, για να ευχαριστηθούν οι Ιουδαίοι, τον καταδικάζει σε θάνατο και αφού τον μαστίγωσε σαν δραπέτη δούλο τον Δεσπότη των όλων, Τον παρέδωσε για να σταυρωθεί.
Από κει και πέρα ο Ιησούς, αφού παραδόθηκε στους στρατιώτες, γυμνώνεται, φοράει κόκκινη χλαμύδα, στεφανώνεται με ακάνθινο στεφάνι, κρατάει κάλαμο σαν σκήπτρο, προσκυνείται χλευαστικά, φτύνεται και χτυπιέται στο πρόσωπο και στο κεφάλι.
Μετά, φορώντας πάλι τα ρούχα του και βαστάζοντας το Σταυρό, πηγαίνει προς τον Γολγοθά, τον τόπο της καταδίκης και εκεί, γύρω στην Τρίτη ώρα της ημέρας, σταυρώνεται μεταξύ δυο ληστών, βλασφημείται από αυτούς που είχαν πάει στον Γολγοθά μαζί του, μυκτηρίζεται από τους αρχιερείς, ποτίζεται από τους στρατιώτες με ξύδι ανακατεμένο με χολή.
Γύρω στην ενάτη ώρα, αφού βγάζει πρώτα φωνή μεγάλη, και λέει: «Τετέλεσται», εκπνέει «ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου», την ώρα κατά την οποία σφάζονταν, σύμφωνα με τον νόμο, ο πασχαλινός αμνός, ο οποίος καθιερώθηκε ως έθιμο στους Ιουδαίους, προτυπώνοντας τον Εσταυρωμένο Χριστό, πριν από 1500 περίπου χρόνια.
Το δεσποτικό αυτό θάνατο και η άψυχη κτίση, πενθώντας, τον τρέμει και αλλοιώνεται από το φόβο αλλά ο Δημιουργός της κτίσεως ακόμα και όταν είναι νεκρός, λογχίζεται την ακήρατη πλευρά Του και ρέει απ’ αυτή αίμα και νερό.
Τέλος, κατά τη δύση του ηλίου, έρχεται ο Ιωσήφ από Αριμαθείας και ο Νικόδημος μαζί με αυτόν, και οι δυο κρυφοί μαθητές του Ιησού, αποκαθηλώνουν από το Σταυρό το πανάγιο του διδασκάλου σώμα, το αρωματίζουν, το τυλίγουν με καθαρό σεντόνι και αφού το έθαψαν σε καινούργιο τάφο, κυλούν στο στόμιο του μεγάλο λίθο.
Αυτά τα φρικτά και σωτήρια πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού επιτελούμε σήμερα και εις ανάμνηση αυτών παραλάβαμε από αποστολική διαταγή, την νηστεία της Παρασκευής.
Ήχος πλ. β’.
Σήμερον κρεμάται επί ξύλου,
ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.
Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται,
ο των αγγέλων βασιλεύς.
Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται
ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.
Ράπισμα κατεδέξατο,
ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.
Ήλοις προσηλώθη, ο Νυμφίος της Εκκλησίας.
Λόγχη εκεντήθη, ο Υιός της Παρθένου.
Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.
Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν.
Κοντάκιον.
Ήχος ο αυτός. Αυτόμελον.
Τον δι’ ημάς σταυρωθέντα, δεύτε πάντες υμνήσωμεν, αυτόν γαρ κατείδε Μαρία επί του ξύλου και έλεγεν. Ει και Σταυρόν υπομένεις, συ υπάρχεις ο Υιός και Θεός μου.
Εις την απόλυσιν του Όρθρου. Ήχος δ’.
Εξηγόρασας ημάς εκ της κατάρας του νόμου, τω τιμίω σου αίματι, τω Σταυρώ προσηλωθείς, και τη λόγχη κεντηθείς, την αθανασίαν επήγασας ανθρώποις, Σωτήρ ημών δόξα σοι.