Ορθόδοξος Ιεραποστολικός ΣύνδεσμοςΠαιδεία
Ενότητες
Φωτό & Βίντεο
Δημοφιλή Άρθρα
Εορτολόγιο (νέο ημ.)
7/2 Παρθένιος, Επίσκοπος *
ΑΓΙΟΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΑΜΨΑΚΟΥ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Όσιος Παρθένιος καταγόταν από κάποια κωμόπολη της Βιθυνίας και έζησε κατά τους χρόνους του Μ. Κωνσταντίνου (324 - 337 μ.Χ.). Ήταν υιός του διακόνου της Εκκλησίας της Μελιτοπόλεως Χριστοφόρου, από τον οποίο εδιδάχθηκε την ορθόδοξη πίστη.Ο Άγιος από την παιδική του ηλικία προέκοπτε στην αρετή και την ευσέβεια. Ο τρόπος με τον οποίο ο Κύριος αλίευσε τους αποστόλους, που ήσαν ψαράδες, τον έκανε να αγαπήσει την αλιεία. Κα όταν έριχνε τα δίχτυα του στην Απολλωνιάδα λίμνη και τα ανέσυρε γεμάτα ψάρια, αισθανόταν ότι εργαζόταν σε ένα από τα πλοιάρια του Αποστόλου Πέτρου ή του Ιωάννου.Τα χρήματα που εισέπραττε από την πώληση των ψαριών δεν τα κρατούσε για τον εαυτό του αλλά τα εμοίραζε στους πτωχούς από αγάπη προς αυτούς. Γι... Περισσότερα »
Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)
25/1 Γρηγόριος, ο Θεολόγος *
ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στην Αριανζό, κωμόπολη της Καππαδοκίας, από τον Γρηγόριο, επίσκοπο Ναζιανζού και την Νόννα. Έχει δύο αδέρφια: τον Καισάρειο και τη πασίγνωστη για την ευσέβειά της αδερφή Γοργονία.Στη Ναζιανζό, διδάσκεται τη στοιχειώδη εκπαίδευση, ενώ τη μέση στη Καισάρεια, όπου γνωρίζεται με το συμμαθητή του Μέγα Βασίλειο.Έπειτα, πηγαίνει κοντά σε περίφημους διδασκάλους της ρητορικής στη Παλαιστίνη και στην Αλεξάνδρεια και, τέλος, στα Πανεπιστήμια της Αθήνας. Οι σπουδές του διήρκεσαν 13 ολόκληρα χρόνια (από 17 έως 30 ετών).Μετά τις σπουδές στην Αθήνα ο Γρηγόριος επιστρέφει στη πατρίδα του μονολότι του πρόσφεραν έδρα Καθηγητή Πανεπιστημίου. Εκεί, ο πατέρας του, επίσκοπος Ναζιανζού... Περισσότερα »
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
Δίκαια Κρίση
Κυριακή, 5 Φεβρουαρίου 2023 - 4131 εμφανίσεις άρθρου
ΔΙΚΗΑ ΚΡΙΣΗ
Του Γιάννη Καλαϊτζίδη
Δάσκαλου-Επιθεωρητού
Κάλεσε ο Θεός μια
μέρα
όλους τους άρχοντας
της γης.
- Ελάτε δω για να σας κρίνω
και το βραβείο να σας δίνω
για κάθε πράξη
αρετής.
- Μαζεύτηκαν γύρω απ’ τον Θρόνο
κι’ απολογιώταν στο Θεό.
Οι βασιληάδες με
το θρόνο.
Οι Στρατηγοί με
τα σπαθιά.
Οι Δικαστάδες με
το Νόμο,
κι’ οι Υπουργοί
με τα χαρτιά.
- Πήγε κι’ ο γέρο
Δάσκαλος
κάτασπρος απ’ το χρόνο
με μόνο σύντροφό
του απλό
το παιδικό και
τ΄άδολο
χαμόγελό του μόνο.
- Εσύ τι έκαμες; -Ρωτά ο Θεός,
το Βασιληά απ’
το θρόνο.
- Εγώ τον κόσμο κυβερνώ
να ζη με δίχως πόνο.
- Κι’ εσύ; -Ρωτά το Στρατηγό
τι έχεις κάνει ως τώρα;
- Στον πόλεμο τραβώ μπροστά
στον σίφουνα, στην μπόρα,
και ‘λευθεριά χαρίζω γω
στη σκλαβωμένη Χώρα.
- Κι’ εκείνος κάτω που κρατεί
βιβλία μέσ’ τα χέρια;
-Ρωτάει για το δικαστή
που κράταγε τεφτέρια.
- Εγώ δικάζω τους κακούς
και τη δικαιοσύνη
μοιράζω σ’ όλους τίμια
για νάχουμε γαλήνη.
- Ωραία!.. κι’ ο κύριος Υπουργός;
- Την τάξη εγώ φροντίζω
κι’ άλλα πολλά ζητήματα
κι’ ανάγκες κανονίζω.
- Και βλέποντας το γέροντα
με τ’ αγαθό το βλέμμα
ρωτά ο Θεός:
- Ποιά πράξη σου
θ’ ακούσω κι’ από σένα;
- Θέ μου θα πω την πράξη μου
υπόλογο αφού μ’ Έχεις.
Δ ά σ κ α λ ο ς ήμουνα σ’ αυτούς
που τώρα ‘μπρος Σου βλέπεις.
- Δάσκαλος;!... και δεν κάθεσαι
στην πιο μεγάλη θέση;
Έλα κοντά μου κάθισε
καθόλου μη σε νοιάζει
γιατί σε σένα δάσκαλε
το έπαθλο ταιριάζει.
Κι’ έμειν΄ ο Δάσκαλος εκεί
με τον Θεό παρέα
υπηρετώντας Τον πιστά
στα έργα Του τα ωραία.
Κάλεσε ὁ Θεός μιά μέρα
ὅλους τούς ἄρχοντας τῆς γῆς.
- Ἐλᾶτε ΄δῶ γιά νά σᾶς κρίνω
καί τό βραβεῖο νά σᾶς δίνω
γιά κάθε πράξη ἀρετῆς.
- Μαζεύτηκαν γύρω ἀπ΄ τόν Θρόνο
κι’ ἀπολογιῶταν στό Θεό.
Οἱ Βασιληᾶδες μέ τό θρόνο.
Οἱ Στρατηγοί μέ τά σπαθιά.
Οἱ Δικαστᾶδες μέ τό Νόμο,
κι’ οἱ Ὑπουργοί μέ τά χαρτιά.
- Πῆγε κι’ ὁ γέρο Δάσκαλος
κάτασπρος ἀπ΄τό χρόνο
μέ μόνο σύντροφό του ἁπλό
τό παιδικό καί τ΄ἄδολο
χαμόγελό του μόνο.
- Ἐσύ τί ἔκαμες; -Ρωτᾶ ὁ Θεός,
τό Βασιληᾶ ἀπ’ τό θρόνο.
- Ἐγώ τόν κόσμο κυβερνῶ
νά ζῆ μέ δίχως πόνο.
- Κι’ ἐσύ; -Ρωτᾶ τό Στρατηγό
τί ἔχεις κάνει ὡς τώρα;
- Στόν πόλεμο τραβῶ μπροστά
στόν σίφουνα, στήν μπόρα,
καί ‘λευθεριά χαρίζω γώ
στή σκλαβωμένη Χώρα.
- Κι’ ἐκεῖνος κάτω πού κρατεῖ
βιβλία μέσ’ τά χέρια;
-Ρωτάει γιά τό δικαστή
πού κράταγε τεφτέρια.
- Ἐγώ δικάζω τούς κακούς
καί τή δικαιοσύνη
μοιράζω σ’ ὅλους τίμια
γιά νἄχουμε γαλήνη.
- Ὡραῖα!.. κι’ ὁ κύριος Ὑπουργός;
- Τήν τάξη ἐγώ φροντίζω
κι’ ἄλλα πολλά ζητήματα
κι’ ἀνάγκες κανονίζω.
- Καί βλέποντας τό γέροντα
μέ τ’ ἀγαθό τό βλέμμα
ρωτᾶ ὁ Θεός:
- Ποιά πράξη σου
θ’ ἀκούσω κι’ ἀπό σένα;
- Θέ μου θά πῶ τήν πράξη μου
ὑπόλογο ἀφοῦ μ’ Ἔχεις.
Δ ά σ κ α λ ο ς ἤμουνα σ’ αὐτούς
πού τώρα ΄μπρός Σου βλέπεις.
- Δάσκαλος;!... καί δέν κάθεσαι
στήν πιό μεγάλη θέση;
Ἔλα κοντά μου κάθισε
καθόλου μή σέ νοιάζει
γιατί σέ σένα Δάσκαλε
τό ἔπαθλο ταιριάζει.
Κι’ ἔμειν’ ὁ Δάσκαλος ἐκεῖ
μέ τόν Θεό παρέα
ὑπηρετώντας Τον πιστά
στά ἔργα Του τά ὡραῖα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
(Δάσκαλος- Ἐπιθεωρητής)
