Ορθόδοξος Ιεραποστολικός ΣύνδεσμοςΠαιδεία
Ενότητες
Φωτό & Βίντεο
Δημοφιλή Άρθρα
Εορτολόγιο (νέο ημ.)
13/9 Εγκαίνια του θείου Ναού της του Χριστού του Θεο
ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΕΓΚΑΙΝΙΩΝ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ
Πρόκειται για τον Ναό του Παναγίου Τάφου, που ο Μέγας Κωνσταντίνος ανήγειρε στον τόπο του Γολγοθά και τον Ναό αυτό εγκαινίασε κατά το έτος 330.
Απολυτίκιον. Ἦχος δ΄. Ὡς τοῦ ἄνω στερεώματος τὴν εὐπρέπειαν, καὶ τὴν κάτω συναπέδειξας ὡραιότητα, τοῦ ἁγίου σκηνώματος τῆς δόξης σου Κύριε, Κραταίωσον αὐτὸ εἰς αἰώνα αἰῶνος, καὶ πρόσδεξαι ἡμῶν, τὰς ἐν αὐτῷ ἀπαύστως προσαγομένας σοι δεήσεις, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, ἡ πάντων ζωῂ καὶ ἀνάστασις.
Κοντάκιον. Ἦχος δ΄. Ἐπεφάνης σήμερον. Οὐρανὸς πολύφωτος &... Περισσότερα »
Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)
31/8 Κατάθεσις Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου*
ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΤΙΜΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Η ανακομιδή της τίμιας Ζώνης της Θεοτόκου, άλλοι λένε ότι έγινε από το βασιλιά Αρκάδιο και άλλοι από το γιο του Θεοδόσιο τον Β’. Η μεταφορά έγινε από την Ιερουσαλήμ στην Κωνσταντινούπολη και την τοποθέτησαν σε μια χρυσή θήκη, που ονομάσθηκε αγία Σωρός. Όταν πέρασαν 410 χρόνια, ο βασιλιάς Λέων ο Σοφός άνοιξε την αγία αυτή Σωρό για τη βασίλισσα σύζυγο του Ζωή, που την διακατείχε πνεύμα ακάθαρτο. Όταν λοιπόν άνοιξε την αγία Σωρό, βρήκε την τίμια Ζώνη της Θεοτόκου να ακτινοβολεί υπερφυσικά. Και είχε μια χρυσή βούλα, που φανέρωνε το χρόνο και την ήμερα που μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Αφού λοιπόν την προσκύνησαν, ο Πατριάρχης άπλωσε την τιμία Ζώνη επάνω στη βασίλισσα, και αμέσως αυτή ελευθερώθηκε από το δαιμόνιο. Όπ... Περισσότερα »
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
Δίκαια Κρίση
Τετάρτη, 13 Μαρτίου 2024 - 6946 εμφανίσεις άρθρου
ΔΙΚΗΑ ΚΡΙΣΗ (*)
Του Γιάννη Καλαϊτζίδη
Δάσκαλου-Επιθεωρητού
Κάλεσε ο Θεός μια
μέρα
όλους τους άρχοντας
της γης.
- Ελάτε δω για να σας κρίνω
και το βραβείο να σας δίνω
για κάθε πράξη
αρετής.
- Μαζεύτηκαν γύρω απ’ τον Θρόνο
κι’ απολογιώταν στο Θεό.
Οι βασιληάδες με
το θρόνο.
Οι Στρατηγοί με
τα σπαθιά.
Οι Δικαστάδες με
το Νόμο,
κι’ οι Υπουργοί
με τα χαρτιά.
- Πήγε κι’ ο γέρο
Δάσκαλος
κάτασπρος απ’ το χρόνο
με μόνο σύντροφό
του απλό
το παιδικό και
τ΄άδολο
χαμόγελό του μόνο.
- Εσύ τι έκαμες; -Ρωτά ο Θεός,
το Βασιληά απ’
το θρόνο.
- Εγώ τον κόσμο κυβερνώ
να ζη με δίχως πόνο.
- Κι’ εσύ; -Ρωτά το Στρατηγό
τι έχεις κάνει ως τώρα;
- Στον πόλεμο τραβώ μπροστά
στον σίφουνα, στην μπόρα,
και ‘λευθεριά χαρίζω γω
στη σκλαβωμένη Χώρα.
- Κι’ εκείνος κάτω που κρατεί
βιβλία μέσ’ τα χέρια;
-Ρωτάει για το δικαστή
που κράταγε τεφτέρια.
- Εγώ δικάζω τους κακούς
και τη δικαιοσύνη
μοιράζω σ’ όλους τίμια
για νάχουμε γαλήνη.
- Ωραία!.. κι’ ο κύριος Υπουργός;
- Την τάξη εγώ φροντίζω
κι’ άλλα πολλά ζητήματα
κι’ ανάγκες κανονίζω.
- Και βλέποντας το γέροντα
με τ’ αγαθό το βλέμμα
ρωτά ο Θεός:
- Ποιά πράξη σου
θ’ ακούσω κι’ από σένα;
- Θέ μου θα πω την πράξη μου
υπόλογο αφού μ’ Έχεις.
Δ ά σ κ α λ ο ς ήμουνα σ’ αυτούς
που τώρα ‘μπρος Σου βλέπεις.
- Δάσκαλος;!... και δεν κάθεσαι
στην πιο μεγάλη θέση;
Έλα κοντά μου κάθισε
καθόλου μη σε νοιάζει
γιατί σε σένα δάσκαλε
το έπαθλο ταιριάζει.
Κι’ έμειν΄ ο Δάσκαλος εκεί
με τον Θεό παρέα
υπηρετώντας Τον πιστά
στα έργα Του τα ωραία.
(*) Σημείωσις Συντάξεως «Αγίου Κοσμά»:
(Η λέξη ΔΙΚΗΑ (=Δίκαια) δεν είναι γραμμένη λάθος εκ παραδρομής,
αλλά είναι μία άλλη παλαιά γραφή της λέξεως, στην Δημοτική.
Έτσι το έγραψε ο αείμνηστος Δάσκαλος Γιάννης Καλαϊτζίδης
και εμείς σεβόμενοι την μνήμη του, το αφήσαμε ως έχει).
Κάλεσε ὁ Θεός μιά μέρα
ὅλους τούς ἄρχοντας τῆς γῆς.
- Ἐλᾶτε ΄δῶ γιά νά σᾶς κρίνω
καί τό βραβεῖο νά σᾶς δίνω
γιά κάθε πράξη ἀρετῆς.
- Μαζεύτηκαν γύρω ἀπ΄ τόν Θρόνο
κι’ ἀπολογιῶταν στό Θεό.
Οἱ Βασιληᾶδες μέ τό θρόνο.
Οἱ Στρατηγοί μέ τά σπαθιά.
Οἱ Δικαστᾶδες μέ τό Νόμο,
κι’ οἱ Ὑπουργοί μέ τά χαρτιά.
- Πῆγε κι’ ὁ γέρο Δάσκαλος
κάτασπρος ἀπ΄τό χρόνο
μέ μόνο σύντροφό του ἁπλό
τό παιδικό καί τ΄ἄδολο
χαμόγελό του μόνο.
- Ἐσύ τί ἔκαμες; -Ρωτᾶ ὁ Θεός,
τό Βασιληᾶ ἀπ’ τό θρόνο.
- Ἐγώ τόν κόσμο κυβερνῶ
νά ζῆ μέ δίχως πόνο.
- Κι’ ἐσύ; -Ρωτᾶ τό Στρατηγό
τί ἔχεις κάνει ὡς τώρα;
- Στόν πόλεμο τραβῶ μπροστά
στόν σίφουνα, στήν μπόρα,
καί ‘λευθεριά χαρίζω γώ
στή σκλαβωμένη Χώρα.
- Κι’ ἐκεῖνος κάτω πού κρατεῖ
βιβλία μέσ’ τά χέρια;
-Ρωτάει γιά τό δικαστή
πού κράταγε τεφτέρια.
- Ἐγώ δικάζω τούς κακούς
καί τή δικαιοσύνη
μοιράζω σ’ ὅλους τίμια
γιά νἄχουμε γαλήνη.
- Ὡραῖα!.. κι’ ὁ κύριος Ὑπουργός;
- Τήν τάξη ἐγώ φροντίζω
κι’ ἄλλα πολλά ζητήματα
κι’ ἀνάγκες κανονίζω.
- Καί βλέποντας τό γέροντα
μέ τ’ ἀγαθό τό βλέμμα
ρωτᾶ ὁ Θεός:
- Ποιά πράξη σου
θ’ ἀκούσω κι’ ἀπό σένα;
- Θέ μου θά πῶ τήν πράξη μου
ὑπόλογο ἀφοῦ μ’ Ἔχεις.
Δ ά σ κ α λ ο ς ἤμουνα σ’ αὐτούς
πού τώρα ΄μπρός Σου βλέπεις.
- Δάσκαλος;!... καί δέν κάθεσαι
στήν πιό μεγάλη θέση;
Ἔλα κοντά μου κάθισε
καθόλου μή σέ νοιάζει
γιατί σέ σένα Δάσκαλε
τό ἔπαθλο ταιριάζει.
Κι’ ἔμειν’ ὁ Δάσκαλος ἐκεῖ
μέ τόν Θεό παρέα
ὑπηρετώντας Τον πιστά
στά ἔργα Του τά ὡραῖα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
(Δάσκαλος- Ἐπιθεωρητής)
