- 1 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 2 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 6 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 5 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- Το Σύμβολον της Πίστεώς μας και η Ερμηνεία του
- 12 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 9 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 3 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 4 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 8 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 10 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 11 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 7 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
Το Σύμβολον της Πίστεώς μας
Ενότητες
Φωτό & Βίντεο
Δημοφιλή Άρθρα
Εορτολόγιο (νέο ημ.)
26/4 Βασιλεύς, Επίσκοπος Αμασείας, Ιερομάρτυς *
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Ο Άγιος Ιερομάρτυς Βασιλεύς έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Λικινίου (307-323 μ.Χ.) και ήταν Επίσκοπος της Αμασείας του Πόντου. Ο Επίσκοπος Βασιλεύς διακρινόταν για τον ζήλο του υπέρ της πίστεως και την ακοίμητη δραστηριότητα στην επιτέλεση των καθηκόντων του. Επειδή παντού υπήρχαν και πλάνες και κίνδυνοι, έσπευδε παντού και ο ίδιος κηρύττοντας, συμβουλεύοντας, παρηγορώντας, ενισχύοντας, στηρίζοντας, ελκύοντας, πυκνώνοντας και εγκαρδιώνοντας τις Χριστιανικές τάξεις και αναδεικνύοντας αυτές όσο το δυνατόν ισχυρότερες πνευματικά έναντι του ειδωλολατρικού κόσμου.Γι’ αυτόν τον λόγο οι ιερείς και οι άρχοντες των ειδωλολατρών, έτρεφαν εναντίον του σφοδρή έχθρα. Και όταν ο Λικίνιος, το έτος 322 μ.Χ., π...
Περισσότερα »
Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)
13/4 Μαρτίνος Πάπας Ρώμης *
ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΟΣ, ΠΑΠΑΣ ΡΩΜΗΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Πολλά δεινά υπέστη η Εκκλησία στο πέρασμα των αιώνων από την ανάμιξη της πολιτικής εξουσίας στα εσωτερικά της ζητήματα. Στην φάλαγγα των Μαρτύρων ακολουθεί η χορεία των Ομολογητών, που διώχθηκαν, φυλακίσθηκαν, ταλαιπωρήθηκαν κι απέθαναν, επειδή με κανέναν τρόπο δεν δέχθηκαν να πετάξουν "τα άγια τοις κυσί". Δυστυχώς η πολιτική εξουσία δεν μπόρεσε πάντα να καταλάβη τα όρια της δικαιοδοσίας της και να ξεχωρίση ο,τι ανήκει στον Καίσαρα κι ο,τι ανήκει στον θεό, Κι όταν ακόμη η πολιτική εξουσία δέχεται την Εκκλησία σαν πνευματική αρχή μέσα στο κράτος, με δικούς της σκοπούς και τρόπους διοικήσεως, και τότε το κάνει, όχι γιατί πιστεύει πάντα στην Εκκλησία, μα τις περισσότερες φορές από πολιτική σκοπιμότητα. Ο Ομολογητής Άγιος ...
Περισσότερα »
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
4 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
Κυριακή, 13 Ιουνίου 2021 - 4194 εμφανίσεις άρθρου
Άρθρον 4ον
«Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα»
Της Ελένης Σταμούλου, Θεολόγου
Στο άρθρο αυτό περιγράφεται το Πάθος και η Ταφή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
«Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου».
Ο Θεός τόσο πολύ ηγάπησε το πλάσμα Του, ώστε προσέφερε τον Υιόν Του τον μονογενή θυσία, προς «εξιλέωσιν» και σωτηρίαν των αμαρτωλών ανθρώπων.
Ο Χριστός επάνω στον Σταυρόν υπήρξε συγχρόνως θύτης και θύμα. Ο ίδιος δεν έφταιξε σε τίποτα, προσέφερε όμως από αγάπη για τον άνθρωπο τον εαυτό Του θυσία, για να εξαγοράσει με το αίμα Του, την λύτρωση του ανθρώπου από την φθορά και τον θάνατο.
Η Σταύρωσίς Του έγινε σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο κατά την οποία ηγεμόνας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας υπήρξε ο Ποντιος Πιλάτος.
Ο Πιλάτος θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως μία τραγική φιγούρα, η οποία εάν και πεπεισμένη για την αθωότητα του Ιησού, «ουδέν ευρίσκω αίτιον εν τω ανθρώπω τούτω» (Λουκ. κγ , 4), παρά ταύτα νίπτει απλώς τας χείρας του και Τον παραδίδει στον φθονερό όχλο των Εβραίων, που ζητούσαν την Σταύρωσή Του, επειδή δεν ήθελε να στερηθεί, ως κενόδοξος, την φιλία του Καίσαρος!
«Και παθόντα και ταφέντα».
Το Πάθος του Κυρίου ήταν Πάθος πραγματικό και υπαρκτό. Φυσικά δεν έπαθε η Θεία Του Φυσις, η οποία ήταν άφθαρτος και απαθής, αλλά η Ανθρωπίνη η οποία υπόκειτο στούς φυσικούς νόμους, ήταν δηλαδή τρεπτή, παθητή και αλλοιωτή.
Ο θάνατος του Ιησού επάνω στον Σταυρό, χάρισε στον άνθρωπο την λύτρωση και την σωτηρία, έχοντας σαν αποτέλεσμα την κατάργηση του θανάτου.
Ο θάνατος του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, εθανάτωσε τον θάνατο! «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας», ψάλλει η Εκκλησία μας. Ο εχθρός συντρίβεται και το πλάσμα του Θεού, ο άνθρωπος, με άπειρη ευγνωμοσύνη συναντά ξανά τον Δημιουργό του!
Τον Σταυρικό θάνατο, ακολούθησε η Ταφή.
Το Σώμα του Ιησού ενταφιάσθηκε σε καινό μνημείο, όπου έμεινε τρεις ημέρες και τρεις νύκτες.
Μετά τον χωρισμό της ψυχής εκ του Σώματος, το Σώμα δεν εγνώρισε φθορά, διότι η Θεότητα δεν το εγκατέλειψε λόγω της ενώσεως των δύο Φύυσεων στο Πρόσωπο του Ιησού Χριστού, όπως ήδη ετονίσθη, η οποία ένωσις είναι αδιάσπαστος.