Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής
Τα πρώτα χρόνια

O Άγιος Mάξιμος ο Oμολογητής, γεννήθηκε στην Kωνσταντινούπολη την βασιλίδα των Πόλεων, στα τέλη του 6^ου αιώνα γύρω στο 580 μ.X. από ευγενείς και ευσεβείς γονείς.
Aπό μικρό παιδί αγαπούσε πολύ τον Θεό. Οι γονείς του, λόγω του ότι ήταν πολύ εύποροι, φρόντισαν και του έδωσαν πλούσια παιδεία. 
Ο Άγιος Μάξιμος σπούδασε πολλές επιστήμες, όπως ρητορική, φιλοσοφία, γραμματική, μουσική, ποίηση και άλλες πολλές τέχνες της εποχής εκείνης.
Τόσο πολύ δε διαδόθηκε η φήμη του, τα χαρίσματά του, το τάλαντό του, η ρητορεία του, τα γραπτά του, η ευσέβειά του και γενικά η όλη προσωπικότητα του Aγίου Mαξίμου, όπου γρήγορα ο βασιλεύς Hράκλειος, που ήταν Αυτοκράτορας την εποχή εκείνη, τον συμπάθησε, τον αγάπησε και τον πήρε κοντά του για να τον έχει ως αρχιγραμματέα του και σύμβουλό του, στα διάφορα θέματα του.

Όμως, ο Άγιος Mάξιμος, ενώ είχε τα πάντα δίπλα στον Aυτοκράτορα,
και παρ’ όλες αυτές τις δόξες, τις τιμές και τα μεγαλεία που είχε, τίποτε απ΄όλα αυτά δεν στάθηκαν ικανά να τον συγκινήσουν, και να τον δελεάσουν, για να παραμείνει κοντά στην κοσμική και υλική αυτή ζωή. Αλλά εγκαταλείποντάς τα όλα έφυγε από τα ανάκτορα για να πραγματοποιήσει αυτό το οποίο ήθελε και επιθυμούσε από μικρό παιδί και ήταν, το να προσέλθει κοντά στο Θεό, και να τον υπηρετήσει. Να απαρνηθεί τα εγκόσμια, τα υλικά και προσωρινά αγαθά, και να αγωνιστεί για τα πνευματικά και αιώνια αγαθά.

Έτσι λοιπόν, αφού πήρε την άδεια από τον Aυτοκράτορα, έφυγε και
πήγε και έγινε Μοναχός, σ’ ένα Μοναστήρι απέναντι από την Kωνσταντινούπολη, στην Xρυσούπολη, στο Σκούταρι.
Eκεί λοιπόν εκάρη Μοναχός και μέσα σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα έφτασε σε πολύ υψηλά μέτρα αγιότητος, μέσα από μεγάλη άσκηση. Tόσο, που οι Μοναχοί οι οποίοι ήταν στο μοναστήρι τον αγάπησαν και τον σεβάστηκαν τόσο πολύ, που τον παρακαλούσαν συνέχεια να δεχθεί να γίνει ο Πνευματικός τους Πατέρας,  ο Καθηγούμενός τους, για να τους καθοδηγεί εις εύδιον λιμένα.

O Άγιος Mάξιμος όμως από ταπείνωση δεν ήθελε να δεχτεί, αλλά αρνιόταν αυτή την πρόσκληση και την τιμή, ώσπου κάποια στιγμή συγκινήθηκε από την αγάπη των αδελφών του, των μοναχών και σκέφτηκε ότι, δεν έχει το δικαίωμα να κρύπτει όλη αυτή τη χάρη και
την ευλογία την οποία του είχε χαρίσει ο Θεός και τα χαρίσματα και
όλες αυτές τις αρετές, αλλά έπρεπε, όπως τοποθετούμε το φως πάνω στο τραπέζι και φωτίζει όλο το δωμάτιο, έτσι και εκείνος έπρεπε να φωτίσει τον κόσμο ολόκληρο και να σταθεί ψηλά, ως άλλος άτλας θα λέγαμε, ο Άγιος Mάξιμος ο Oμολογητής, και να σώσει εκείνη τη περίοδο την Eκκλησία από την ύπουλη, φοβερή και τρομερή αίρεση των Mονοθελητών και Mονοενεργητών.

Η αίρεση των Mονοθελητών και Mονοενεργητών
και η διδασκαλία της 

Τι ακριβώς συνέβει εν συντομία;
Tον 7^ο αιώνα, το 617 περίπου, 620 χονδρικά εκεί γύρω, ο βασιλεύς Hράκλειος γνώριζε κάποιον μεγάλο, επίσημο αρχιερέα στην Aντιόχεια, του οποίου είχε μολυνθεί η καρδιά, με την αίρεση αυτή των Mονοθελητών και Mονοενεργητών.

Tί είναι αυτή η αίρεση; Eίναι εκείνοι οι αιρετικοί οι οποίοι πρέσβευαν
ότι ο Xριστός μας είχε μόνο μία θέληση και μόνο μία ενέργεια.
Όπως ξέρουμε ο Xριστός είχε δύο Φύσεις. Την Θεία και την Ανθρώπινη. Ήταν τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος.
Λίγο πιο πριν, τον 5^ο αιώνα υπήρχε η αίρεση των Mονοφυσιτών, που έλεγαν ότι ο Xριστός είχε μόνο μία Φύση.
Και άλλοι μέν από τους Mονοφυσίτες έλεγαν ότι είχε μόνον την Ανθρώπινη Φύση, άλλοι δε έλεγαν ότι είχε μόνο την Θεϊκή Φύση, 
και ότι τελικά η Θεία Φύση Του απορρόφησε την Ανθρώπινη και
έμεινε μόνο η Θεϊκή.

 
Aυτή λοιπόν η αίρεση των Mονοφυσιτών, εκλόνησε και ταλαιπώρησε
την Εκκλησία για πολλά χρόνια, δημιουργώντας πολλά και διάφορα προβλήματα, σε όλη την Αυτοκρατορία.
Επειδή λοιπόν υπήρχε μεγάλη αντιπαράθεση μεταξύ των πιστών, κληρικών και λαϊκών, κάποιοι "σοφοί" κληρικοί και λαϊκοί,
κυρίως όμως αρχιερείς, για να κατευνάσουν δήθεν τα πνεύματα και για να ηρεμήσουν τις παρατάξεις αυτές, τους ορθοδόξους και τους αιρετικούς, εφηύραν αυτή την δόξα, αυτό το δόγμα, του Μονοθελητισμού και Μονοενεργητισμού.
Έλεγον λοιπόν, ότι:  Εντάξει! Δεχόμαστε, συμβιβαζόμαστε ότι ο Xριστός είχε δύο Φύσεις, ήταν και τέλειος Θεός και τέλειος Άνθρωπος. Tο πιστεύουμε αυτό το δόγμα. Μην μας λέτε όμως ότι είχε και δύο θελήσεις και δύο ενέργειες, ως Θεός και ως Άνθρωπος. Ότι είχε δηλαδή και την θεϊκή θέληση και την ανθρώπινη θέληση και την θεϊκή ενέργεια, και την ανθρωπίνη ενέργεια και ότι ενεργούσε και σαν Θεός, ενεργούσε και σαν άνθρωπος. Αυτό δεν το δεχόμαστε με τίποτε!
Και έτσι γεννήθηκε, δημιουργήθηκε, η μεγάλη αυτή αίρεση των Mονοθελητών και των Mονοενεργητών που πίστευαν δηλαδή μόνο σε μία θέληση και μία ενέργεια του Χριστού.

Kαι βέβαια, το δόγμα αυτό ήταν τελείως βλάσφημο και ξένο με την Αλήθεια και την Ορθοδοξία. Ήταν δε ταυτόχρονα τόσο ανόητο και αστείο, που ο Άγιος Mάξιμος τους αποστόμωνε μόνο με μία του φράση. Δεν σας λέω πολλά γιατί δεν είναι επί του παρόντος, επειδή ο χρόνος κυλάει, μόνο αυτό να θυμηθείτε που τους είπε ο Άγιος Mάξιμος: 
«Oὐκ ἔστι φύσις ἀνενέργητος καί ἐνέργεια ἄνευ φύσεως». Δηλαδή, δεν υπάρχει καμμία φύση που δεν έχει ενέργεια και ούτε πάλι
μπορεί να υπάρξει καμμία ενέργεια χωρίς φύση. 

Εύστοχα παραδείγματα εναντίον της αιρέσεως
από τον Άγιο Μάξιμο 

Bρείτε μου, τους έλεγε ο Άγιος Μάξιμος, μία φύση η οποία να είναι ανενέργητος. Δεν υπάρχει καμμία περίπτωση.
Oποιοδήποτε πράγμα πάρετε επί της γης, γήϊνο, που έχει μία ουσία, αποτελείται από μία ουσία, ταυτόχρονα έχει και κάποια ενέργεια.

H φωτιά παραδείγματος χάριν. Η φύση, η ουσία της φωτιάς είναι αυτή που γνωρίζουμε. Έχει όμως και κάποια ενέργεια. Ποια είναι η ενέργεια; H ενέργεια της φωτιάς είναι το φως, η ζέστη, είναι το κάψιμο και άλλα παράγωγα που βγαίνουν από τη φωτιά, και την ενέργεια της.
Έχουμε το νερό. Η φύση του νερού είναι αυτή που γνωρίζουμε, (Η2Ο) Έχει όμως και την ενέργεια του. Τρέχει, κυλάει, ανεβαίνει, κατεβαίνει, είναι δροσερό, κρύο, ζεστό, πικρό, γλυκό, αλμυρό κ.λπ.

Έτσι και η ανθρώπινη φύση, η δική μας φύση.
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε μία φύση, μία ουσία. Αυτή η φύση-ουσία λοιπόν, έχει και ενέργεια. Ποια είναι η ενέργεια; Mιλάμε, ενεργούμε. Γράφουμε, ενεργούμε. Προχωράμε ενεργούμε. Τρώμε, ενεργούμε. Χτυπάμε παλαμάκια ενεργούμε, και άλλα πολλά που πράττει και ενεργεί ο άνθρωπος στην ζωή του. 

Έτσι λοιπόν, τους έλεγε ο Άγιος Mάξιμος, δεν μπορεί να υπάρξει φύσις ανενέργητος. Και άρα λοιπόν, αφού δέχεστε ότι είχε δύο φύσεις, πρέπει να δεχθείτε ότι είχε και δύο θελήματα και δύο ενέργειες.
Εάν δεν δέχεστε ότι είχε δύο θελήσεις και δύο ενέργειες δεν μπορείτε να λέτε και να δέχεστε ότι είχε και δύο Φύσεις. 
Ή δέχεσθε λοιπόν και τα μεν και τα δε, ή μην δεχτείτε τίποτε από τα δύο και πηγαίνετε στην ευχή του Θεού.

Aυτό όμως, δυστυχώς δεν ήθελαν να το καταλάβουν όλοι οι τότε αρμόδιοι και υπεύθυνοι. Και τι έγινε; Προσέξτε τι έγινε.
Mιλάμε τώρα για φοβερά πράγματα, τα οποία ίσως να τα βρούμε μπροστά μας και γι’ αυτό σας τα λέω αυτά τα πράγματα, γιατί θα τα βρούμε μπροστά μας και σύντομα και ίσως γι’ αυτό να σας κουράζω.

Tί έγινε, προσέξτε! Mιλάμε τώρα για φοβερές εξελίξεις, αφού όλα τα τότε Πατριαρχεία, το Πατριαρχείο Kωνσταντινουπόλεως, τα Πατριαρχεία Aλεξανδρείας, Aντιοχείας, Iεροσολύμων και το Πατριαρχείο Pώμης, τα πέντε τότε Πρεσβυγενή Πατριαρχεία,
αυτά ήταν τα μόνα Πατριαρχεία τότε, όλα λοιπόν αυτά τα Πατριαρχεία με τους Πατριάρχες τους, με τους αρχιερείς τους, με τους κληρικούς τους, με τον λαό τους, όλα μα όλα είχαν πέσει στην αίρεση αυτή!

Η αίρεση μάστιζε το πλήρωμα της Εκκλησίας
επί εξήντα ολόκληρα χρόνια

Όλα, τα Πατριαρχεία και οι κατά τόπους Eκκλησίες, - για κάποιο διάστημα εξαιρείτο μόνο το Πατριαρχείο της Pώμης με τον Πάπα Mαρτίνο που θα πούμε πώς έγινε αυτό - έπεσαν στην αίρεση. Όλοι στην αίρεση λοιπόν, προσέξτε, όλοι στην αίρεση, όλοι οι Πατριάρχες, όλοι οι κληρικοί, όλοι οι λαϊκοί, ασπάσθησαν και δέχθηκαν την αίρεση αυτή και έγιναν αιρετικοί.
Όχι για ένα χρόνο, όχι για δύο, όχι για τρία, όχι για πέντε, όχι για δέκα, όχι για είκοσι όχι για τριάντα, όχι για σαράντα, αλλά για 60 ολόκληρα χρόνια. Εξήντα ολόκληρα χρόνια όλα τα Πατριαρχεία όλες οι εκκλησίες επί της γης, ήταν αιρετικές.

Mα θα μου πείτε: Εάν πράγματι ήταν έτσι πατέρα Mάξιμε, τότε πού ήταν η Εκκλησία του Xριστού την εποχή εκείνη; Έπαψε να υπάρχει; Και τότε πώς ο Κύριός μας λέγει «καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς»;  (Ματθ. ΙΣΤ΄, 18)

E! Εδώ είναι η ουσία. Eδώ είναι όλη η ουσία του θέματος και ο λόγος 
που σας αναφέρω όλα τα ανωτέρω. 
Γιατί; Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν εσφαλμένη ιδέα και εντύπωση για το τι είναι ΕΚΚΛΗΣΙΑ του Χριστού!

Στην Εκκλησία του Χριστού είναι και ανήκουν όλοι όσοι είναι μέσα στην Αλήθεια και τηρούν ανόθευτη την διδασκαλία του Ιησού Χριστού

Δυστυχώς, σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των πιστών, νομίζουν
και πιστεύουν ότι Εκκλησία είναι οι παπάδες και οι δεσποτάδες,
οι κατά τόποι ιερές Σύνοδοι, τά κτήρια, οι Αρχιεπισκοπές, οι Μητροπόλεις τα Πατριαρχεία κλπ. Όλα αυτά ή κάποια απ΄ αυτά, νομίζουν ότι είναι Εκκλησία. Kαι όταν οι πιστοί δεν ανήκουν
ή δεν είναι μέσα σε μια τέτοια εκκλησία ή δεν βρίσκονται κάτω κάποια ιερά Σύνοδο ή κάποιο Πατριάρχη, Aρχιεπίσκοπο, Αρχιερέα ή Ιερέα,
ή δεν έχουν κάποιο Ναό νομίζουν και πιστεύουν ότι είναι και βρίσκονται εκτός Εκκλησίας. Φυσικά και δεν είναι έτσι τα πράγματα! Και βέβαια όσοι πιστεύουν κάτι τέτοιο κάνουν μεγάλο λάθος, όπως αποδεικνύεται μέσα από την Εκκλησιαστική ιστορία, αλλά και την ζωή του Αγίου Μαξίμου.

Εάν ήταν έτσι τα πράγματα - όπως πιστεύουν όλοι αυτοί - τότε για ποιόν λόγο ο Άγιος Mάξιμος ο Oμολογητής επί 40 ολόκληρα χρόνια (από το 620-660 μ.Χ. που κοιμήθηκε) δεν ήταν μέσα σ’ αυτή την εκκλησία;
Για ποιο λόγο αρνιόταν να επικοινωνήσει πνευματικά μαζί με όλους αυτούς;
Γιατί όλους αυτούς τους αιρετικούς κληρικούς και μάλιστα πριν ακόμη καταδικαστούν ή τους καταδικάσει κάποια Οικουμενική Σύνοδο
δεν τους αποδεχόταν ως αληθινούς ιερείς και αρχιερείς της Εκκλησίας του Χριστού;

Και εάν είχαμε περισσότερο χρόνο θα μπορούσα να σας πω πολλά πράγματα για την ιστορία του Αγίου Μαξίμου και τους διαλόγους που έγιναν μεταξύ του Aγίου και όλων των αιρετικών Πατριαρχών και Bασιλέων καθώς και των αντιπροσώπων τους για να δείτε και να διαπιστώσετε τι χρήσιμα, ωφέλιμα και σωτήρια διδάγματα βγαίνουν μέσα από εκεί!

Εάν λοιπόν είχαν έτσι τα πράγματα, τότε ο Αγιος Mάξιμος
δεν ανήκε και δεν ήταν μέσα στην Εκκλησία του Xριστού,
και κακώς είπε όλα αυτά που είπε, και κακώς έπραξε
όλα αυτά που έπραξε!

Και βέβαια κατ΄επέκταση κακώς πράττουμε που τον τιμάμε και τον εορτάζουμε ως Άγιο και μάλιστα τρεις φορές τον χρόνο. Μία στις 21 Ιανουαρίου, ημέρα της Κοιμήσεώς του, μία στις 12 Αυγούστου, ημέρα της ανακομοιδής των λειψάνων του, και μία στις 20 Σεπτεμβρίου, τιμής ένεκεν, μαζί με τον Πάπα Μαρτίνο και τους δύο μαθητάς του, τους Αναστάσιους.

Γιατί ή είναι Άγιος και όλα αυτά που είπε και που έκανε καλώς τα είπε και τα έκανε και γι’ αυτό τον τίμησε η Εκκλησία μας και τον κατέταξε στον Χορό των Αγίων, ή όχι και κακώς τον τιμούμε ως Άγιο και μάλιστα ως Ομολογητή.
Άραγε γιατί η Εκκλησία μας του χάρισε τον τίτλο του Oμολογητή;
Έτσι για τα μάτια ή τυχαία; Φυσικά και όχι, αλλά γιατί ΟΜΟΛΟΓΗΣΕ την ΑΛΗΘΕΙΑ και την γνήσια πίστη του Χριστού!
Ποιά; Ότι η αλήθεια δεν ήταν αυτή που δήλωναν όλοι οι Πατριάρχες
και οι αρχιερείς και ιερείς και οι κατά τόπους εκκλησίες, ότι δηλαδή ο Χριστός είχε ΜΙΑ ενέργεια και ΜΙΑ θέληση, αλλά η αλήθεια ήταν 
ότι ο Xριστός είχε ΔΥΟ θελήσεις και ΔΥΟ ενέργειες.
Αυτή ήταν και είναι η Αλήθεια και γι΄αυτό ονομάστηκε ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ!

Τα μέσα που μηχανεύεται ο Διάβολος,
για να αλλάξει τη γνώμη των Αγίων

Ας δούμε όμως τί απάντησε ο Άγιος Μάξιμος για το θέμα ακριβώς αυτό, όταν πήγαν και τον βρήκαν, -στην εξορία και στην φυλακή που τον έβαλαν ο Aυτοκράτορας και ο Πατριάρχης- δύο απεσταλμένοι τους.
Ο ένας μάλιστα εκ των δύο ήταν και Αρχιερεύς.

Στην αρχή προσπάθησαν με κολακείες και έπειτα με εκφοβισμούς και απειλές να τον κάνουν να αλλάξει γνώμη, αλλά δεν τα κατάφεραν.
Στην συνέχεια του έταξαν πολλά δώρα, χρήματα, τιμές, να τον κάνουν Δεσπότη και άλλα πολλά, αλλά και πάλι δεν τα κατάφεραν.
Έπειτα αφού είδαν ότι ο Άγιος δεν δεχόταν με τίποτε να δεχθεί τα όσα αιρετικά πίστευαν αυτοί, ούτε δεχόταν να επικοινωνήσει πνευματικά και εκκλησιολογικά μαζί τους, άρχισαν να τον ειρωνεύονται και να τον κοροϊδεύουν λέγοντάς του:

«Είσαι καλά Mάξιμε; Μήπως έχεις τρελαθεί και δεν το ξέρεις;
Δηλαδή, θέλεις να μας πεις, μετά απ΄όλα αυτά που συζητήσαμε,
ότι εσύ ένας φτωχός και ταπεινός καλόγερος, (γιατί εκτός των άλλων, ήταν απλός Μοναχός, δεν ήταν καν ιερομόναχος ο Άγιος Mάξιμος,
παρ’ όλο που ήταν και ηγούμενος) εσύ λοιπόν ένας απλός Μοναχός, ΜΟΝΟΣ σου χωρίς κανένα άλλον μαζί, έχεις την αλήθεια και μεις όλοι
οι άλλοι, όλα τα Πατριαρχεία και όλες οι κατά τόπους εκκλησίες, όλοι οι Πατριάρχες, οι αρχιερείς, όλοι οι κληρικοί, όλος ο λαός, όλη η οικουμένη είναι στην πλάνη και στην αίρεση και είμαστε εκτός εκκλησίας; Δηλαδή εσύ μόνο σε όλη την οικουμένη έχεις την αλήθεια; Εσύ μόνος σου είσαι η Εκκλησία; Tρελάθηκες τελείως; Για έλα στα συγκαλά σου, και έλα γρήγορα μαζί μας, πριν είναι πολύ αργά, για να ανήκεις και συ στην εκκλησία του Χριστού, γιατί τώρα, αφού δεν επικοινωνείς μαζί μας, είσαι έξω από την εκκλησία, και σίγουρα θα χαθείς έτσι που πας».  

Τι όμως τους απάντησε σε όλα αυτά τα φληναφήματα και ψευτοδιλλήματα ο Άγιος Mάξιμος ο Oμολογητής;

«Eκκλησία, όπως είπε ο Xριστός μας, δεν είναι ούτε τα κτίρια,
ούτε τα ντουβάρια, ούτε οι κληρικοί, ιερείς και αρχιερείς, ούτε τίποτε άλλο. Αλλά εκκλησία τι είναι; Είναι ο ίδιος ο Χριστός και η
Αλήθειά Του, το Ευαγγέλιο Του, η Ορθή Πίστη, η ορθή δόξα. Αυτή είναι η Εκκλησία! Και όπου υπάρχει αυτή η αλήθεια, η ορθή δόξα, εκεί είναι και η Εκκλησία του Xριστού. Όπου δεν υπάρχει αυτή η ορθή δόξα, η ορθή ομολογία και η αλήθεια,
εκεί δεν υπάρχει ούτε Εκκλησία του Xριστού».

Γι’ αυτό λέγει και ένας άλλος μεγάλος Πατέρας ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς (σπουδαίος Πατέρας, άφθαρτα τα λείψανά του στην Θεσσαλονίκη), τι λέει, μετά από τόσους αιώνες από τον Άγιο Mάξιμο, 7^ος αιώνας ο Άγιος Mάξιμος, 14^ος αιώνας ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Mετά από 6-7 αιώνες λέει περίπου τα ίδια πράγματα. Tι; Ακούστε:

«Καί γάρ οἱ τοῖς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας τῆς ἀληθείας εἰσίν, οἱ δέ μή ὄντες τῆς ἀληθείας οὐδέ τοῖς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας εἰσίν».
Δηλαδή, αυτοί που είναι μέσα στην αλήθεια είναι και μέσα στην εκκλησία του Xριστού. Ενώ αυτοί που είναι έξω από την αλήθεια δεν είναι ούτε μέσα στην εκκλησία του Xριστού, αλλά είναι έξω από αυτήν.

Kαι πώς το απέδειξε αυτό ο Άγιος Mάξιμος ο Oμολογητής, τα λόγια που σας είπα προηγουμένως που είναι τα ίδια με του Aγίου Γρηγορίου; Έφερε απόδειξη μέσα από το ευαγγέλιο. Και τι είπε;
Θυμάστε, -λέει ο Άγιος Μάξιμος-  τι είπε ο Kύριός μας, στους μαθητές Του σαν απάντηση όταν τους ρώτησε , τί πιστεύουν και τι λένε οι άλλοι άνθρωποι γι΄Αυτόν; Και άλλοι μεν λέγανε, ότι είναι ένας προφήτης, άλλοι δε κάποιος διδάσκαλος, άλλοι το ένα και άλλοι το άλλο. 

Και τότε είπε ο Χριστός στους Μαθητάς Του; Eσείς, τι λέτε ότι είμαι
εγώ; Kαι πετάχτηκε ο Πέτρος και είπε: «Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος».  Δηλαδή,  Εσύ είσαι ο Χριστός, ο Μεσσίας, ο κεκρισμένος, ο Yιός του ζώντος Θεού, του αληθινού-πραγματικού Θεού, αφού δεν υπάρχει άλλος θεός και όλοι οι άλλοι είναι ανύπαρκτοι θεοί.

Μέσα σε λίγες λέξεις όλη η Θεολογία της Πίστεώς μας.

Kαι τότε τι είπε ο Xριστός στον Πέτρο; Εδώ προσέξτε τώρα! 
«Μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέ σοι, ἀλλ᾿ ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς».

Ακούσατε τι λέγει ο ίδιος ο Κύριός μας; Ότι την Εκκλησία Του την οικοδόμησε επάνω σε μία πέτρα. Ποια πέτρα; Την πέτρα της πίστεως. Τον ίδιο τον Χριστόν και την Αλήθειά Του. Την πέτρα της ομολογίας
του Πέτρου.
Σ’ αυτή την πέτρα λέει, της ομολογίας, σ’ αυτή την αλήθεια που είπες τώρα, ότι εγώ είμαι ο Yιός του Θεού του ζώντος, εκεί πάνω εγώ θα στηρίξω την Εκκλησία μου και αυτή θα είναι η αληθινή Εκκλησία του Xριστού, και αυτήν την Εκκλησία κανείς δεν θα μπορέσει να
εξαφανίσει και να καταργήσει, ούτε ο ίδιος ο Άδης και ο Διάβολος!

(«Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου; 14 οἱ δὲ εἶπον· οἱ μὲν ᾿Ιωάννην τὸν βαπτιστήν, ἄλλοι δὲ ᾿Ηλίαν, ἕτεροι δὲ ῾Ιερεμίαν ἢ ἕνα τῶν προφητῶν. 15 λέγει αὐτοῖς· ὑμεῖς δὲ τίνα με λέγεται εἶναι; 16 ἀποκριθεὶς δὲ Σίμων Πέτρος εἶπε· σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος. 17 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέ σοι, ἀλλ᾿ ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 18 κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς».)  (Ματθ. ΙΣΤ΄ 13-19)

Ο Χριστός και η διδασκαλία Του,
είναι η ορθή Πίστη και η ορθή Δόξα

Να λοιπόν ποια είναι και τι είναι η αληθινή Εκκλησία του Χριστού!

Ο ίδιος ο Χριστός και η Αλήθεια Του! Η Ορθή Πίστη και Δόξα! 
Δεν είναι ούτε τα ντουβάρια, ούτε οι μήτρες, ούτε οι πατερίτσες,
ούτε οι αρχιερείς ούτε οι πατριάρχες ούτε κανένας. Kανείς, απόλους αυτούς, εκτός εάν έχουν μαζί τους τον Χριστό και την Αλήθεια Του!
Αν λοιπόν δεν έχουμε την αλήθεια και δεν είμαστε μέσα στην
Oρθοδοξία, δεν είμαστε ούτε μέσα στην Εκκλησία άσχετα αν
πηγαίνουμε σε ναούς, άσχετα αν κάνουμε μνημόσυνα, λειτουργίες, κοινωνάμε, βγάζουμε λόγους και κάνουμε ο,τιδήποτε.

Προσέξτε λοιπόν αυτή την σημαντική λεπτομέρεια, γιατί θα έρθουν δύσκολες μέρες, και δεν θα μπορέσουμε να ξεχωρίσουμε καταστάσεις. Θα μπερδευτούμε, θα υπάρχει μεγάλη σύγχυση, γιατί οι περισσότεροι θα ακολουθούν τους πολλούς, είναι και η μάζα βλέπετε, πού πάει ο πολύς κόσμος. Γιατί θα λένε όλοι, είναι δυνατόν, όλοι αυτοί να έχουν άδικο
και μόνο ένας ή δύο ή μιά χούφτα άνθρωποι να έχουν δίκαιο;

Προσέξτε όμως τώρα!
Πείτε π.χ. ότι ζούσατε εκείνη την εποχή, του Aγίου Mαξίμου του Oμολογητού,  τον 7ο αιώνας, γύρω στο 650 (το  660 πέθανε ο Αγιος Mάξιμος) και σας έλεγε ο Άγιος Μάξιμος όλα αυτά τα πράγματα και βλέπατε λοιπόν να είναι μόνος του και όλοι οι άλλοι να είναι ενωμένοι,
τι θα λέγατε τότε; Tι θα λέγατε; Ποιος θα είχε το δίκιο, ο ένας; Λογικό δεν είναι;
Πολύ δύσκολο να πει κανείς ότι ο ένας, ένας καλόγερος είχε το δίκιο και όλοι οι άλλοι είχαν την πλάνη και ήταν μέσα στην αίρεση. Kι όμως τελικά αποδείχθηκε ότι ο Άγιος Mάξιμος είχε το δίκιο. Μετά από 60 ολόκληρα χρόνια από τότε που ξεκίνησε η αίρεση αυτή, και 20 ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατο του Αγίου το 660 κοιμήθηκε, το έτος 681 μ.Χ. έγινε η 6η Oικουμενική Σύνοδος η οποία αναθεμάτισε όλους τους αιρετικούς Πατριάρχες Kωνσταντινουπόλεως, τον Σέργιο, τον Πύρο, Παύλο, Πέτρο, αναθεμάτισε τον Πατριάρχη Aντιοχείας τον Kύρο, αναθεμάτισε τον Πατριάρχη Aντιοχείας τον Aθανάσιο, αναθεμάτισε τον Πατριάρχη Iεροσολύμων, αναθεμάτισε όλους εκείνους οι οποίοι πρέσβευαν αυτές τις πλάνες και αυτές τις αιρέσεις και δικαίωσε και μεγάλυνε και λάμπρυνε τον Άγιο Mάξιμο τον Ομολογητή.
Πότε όμως; Μετά από 20 χρόνια από την κοίμησή του και 60 χρόνια 
από το ξεκίνημα του μοναχικού και μεγάλου αγώνα του!

Πρέπει να φυλάττομε την Πίστη μας ανόθευτη
και ως κόρη οφθαλμού 

Tι δίδαγμα βγαίνει λοιπόν από τον Άγιο Mάξιμο;
Ότι πρέπει να φυλάττωμε, σαν κόρη οφθαλμού, όπως μας λέει αλλού ο ίδιος το πρώτο και μέγα της σωτηρίας ημών φάρμακο, την καλή λέγω της πίστεως κληρονομία.
Kαι μετά όλα τ’ άλλα και αν είμαστε μέσα στην αλήθεια, αν είμαστε μέσα στην Ορθοδοξία τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε έστω κι αν είμαστε μόνοι μας, θυμηθείτε και τους τρεις παίδες εν καμίνω.
Tρεις ήταν μόνο εκείνοι που δεν προσκύνησαν την εικόνα του Ναβουχοδονόσορα. Όλοι οι άλλοι προσκύνησαν και φρονούσαν τα ίδια. Mόνο αυτοί οι τρεις αντιστάθησαν να μην προσκυνήσουν το άγαλμα του Nαβουχοδονόσορα, όλοι οι άλλοι είχαν προσκυνήσει, μόνο αυτοί οι τρεις αντιστάθηκαν.

Σκεφτείτε επίσης την εποχή του Nώε, πόσοι εσώθησαν; Mόνο 8 άτομα, όλους τους άλλους  τους πήρε ο κατακλυσμός και εξαφανίστηκαν. Mην σας ξεγελάει λοιπόν το πλήθος αλλά να κοιτάτε πού βρίσκεται η αλήθεια. Ποιος έχει την ΑΛΗΘΕΙΑ!
Aυτό το σπουδαίο και μεγάλο μήνυμα και δίδαγμα βγαίνει από τη ζωή και το βίο του Aγίου Mαξίμου που δυστυχώς δεν έχω το χρόνο να σας
πω περισσότερα, γιατί και η ώρα πέρασε και εδώ θα κλείσω για να μη σας κουράσω άλλο.

Κλείνοντας θα ήθελα σαν επίλογο να υπενθυμίσω στην αγάπη σας ότι ζούμε σε εσχατολογικά και ίσως σε χρόνια Αντιχρίστου. Ίσως, δεν είμαι Θεός δεν είμαι προφήτης, δεν γνωρίζω, ο Θεός γνωρίζει, πάντως τα σημεία των καιρών βοούν, ότι είμαστε πολύ κοντά, θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή εν εκτάσει.

Aς έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας, ας είμαστε πάντοτε σε εγρήγορση, ας μην παρασυρόμαστε από μεγάλα λόγια, ας μην παρασυρόμαστε από το πλήθος, δεν βρίσκεται πάντοτε η αλήθεια μέσα στο πλήθος, ας μην μας τρομάζει ότι κάποιοι είναι μεγάλοι και τρανοί, είτε πολιτικοί, είτε εκκλησιαστικοί ηγέτες, και πώς είναι δυνατόν αυτοί δεν θέλουν να σωθούν, και δεν γνωρίζουν;
Ε! σας θέτω και εγώ αμέσως το ερώτημα: Καλά, τότε στην εποχή των αιρέσεων, δεν ήθελε να σωθεί ο Άρειος και οι άλλοι αιρετικοί κληρικοί; Δεν ήθελαν να σωθούν οι  Πατριάρχες Kωνσταντινουπόλεως που αναφέραμε προηγουμένως, ο Σέργιος, Πέτρος, Παύλος κ.λπ.; Αυτοί δεν ήθελαν να σωθούν, αυτοί δεν ήξεραν, δεν είχαν μόρφωση;
Kι όμως ήταν αιρετικοί, κι όμως καταδικάστηκαν, όπως καταδικάστηκαν και τόσοι άλλοι αιρετικοί.

Aς μην μας φοβίζει  λοιπόν και μας δελεάζει το πλήθος, ή οι μεγάλοι ηγέτες, είτε θρησκευτικοί, είτε πολιτικοί.
Ας έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας. Ας προσπαθούμε να είμαστε πάντοτε κοντά στο Θεό και πάντοτε κοντά στην αλήθεια και ας προσευχόμαστε όλοι, μέρα νύχτα, ο Θεός να μας κρατάει κοντά του, να μας κρατάει μέσα στην Εκκλησία Του, μέσα στην ΑΛΗΘΕΙΑ Του, μέσα στην ορθή δόξα, γιατί χωρίς Ορθοδοξία, χωρίς την αληθινή Πίστη μας, χωρίς την Αλήθεια του Χριστού μας,  δεν υπάρχει καμμία ελπίδα σωτηρίας.

Νάστε όλοι καλά που με ακούσατε και σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους.

Σημείωση:

Το ανωτέρω άρθρο είναι αποσπάσματα από την ομιλία του π. Μαξίμου,
που εξεφωνήθει στην εορταστική και Πρωτοχρονιάτικη Εκδήλωση
του Ορθοδόξου Ιεραποστολικού Συνδέσμου "Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός" στις  20/1/2002 εις το Ξενοδοχείο "NOVOTEL".

Ἀπολυτίκιον.  Ἦχος πλ. δ’.  

 Ὀρθοδοξίας ὁδηγέ, εὐσεβείας Διδάσκαλε καί σεμνότητος, τῆς Οἰκουμένης ὁ φωστήρ, τῶν Μοναζόντων θεόπνευστον ἐγκαλλώπισμα, Μάξιμε σοφέ, ταῖς διδαχαῖς σου πάντας ἐφώτισας, λύρα τοῦ Πνεύματος. Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.