ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ ΑΝΔΡΩΝ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΣΥΖΥΓΟΥ ΑΥΤΩΝ

Στο Ευαγγέλιο (*) της Αγίας και Μεγάλης Τρίτης, μεταξύ άλλων, διαβάζουμε και το περιστατικό  εκείνο, όπου κάποιοι Σαδδουκαίοι -οι οποίοι δεν πίστευαν στην Ανάσταση των νεκρών-  έρχονται προς τον Κύριόν μας για να τον πειράξουν και τον ερωτούν, τι θα γίνει στην άλλη ζωή, σε εκείνη την γυναίκα, η οποία όσο ζει παντρεύεται επτά άνδρες; Σε ποιόν από αυτούς τους επτά άνδρες θα ανήκει στην άλλη ζωή;

Και βέβαια ο Χριστός τους απήντησε, ότι η γυναίκα αυτή δεν θα ανήκει σε κανέναν απ’ αυτούς τους άνδρες, αφού στην άλλη ζωή, ούτε παντρεύονται ούτε χωρίζουν, αλλά ζούνε ως άγγελοι εις τον ουρανόν. 

Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ερμηνεύοντας το περιστατικό αυτό του Ευαγγελίου -απαντώντας σε κάποια σχετική ερώτηση-  μας λέγει ότι, ο κάθε ένας από τους επτά άνδρες συμβολίζει και έναν αιώνα (δηλαδή χίλια χρόνια), ενώ η γυναίκα συμβολίζει την ανθρώπινη φύση μας.

Έτσι λοιπόν, η γυναίκα, δηλαδή η ανθρώπινη φύσις, στην άλλη ζωή, δηλαδή στον όγδοο αιώνα, δεν θα ανήκει σε κανέναν από τους επτά άνδρες, που είναι οι επτά αιώνες, τα επτά χιλιάδες χρόνια όλου του κόσμου, δηλαδή όλη η παρούσα ζωή του κόσμου, αφού η γυναίκα (η ανθρώπινη φύσις) θα πάψει να είναι αυτή που ήταν όσο ζούσε με τους επτά άνδρες της (7 αιώνες) και θα αλλάξει με την ανάσταση, γινόμενη άφθαρτη, αθάνατη και άϋλη.

Ο μοναδικός της «άνδρας» πλέον θα είναι ο όγδοος αιώνας, η αιώνια ζωή, ο οποίος θα είναι μόνιμος, χωρίς πέρας και τέλος.

Δηλαδή με άλλα λόγια ο  Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, μας λέγει ότι ο κόσμος αυτός θα υπάρχει για επτά χιλιάδες χρόνια. Την όγδοη χιλιετία θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία.

Ας δούμε όμως αυτούσια τα λόγια του Αγίου:

Ερώτηση:

«Τυχαία άραγε οι Σαδδουκαίοι (Ματθ. κβ , 23) μίλησαν για τους επτά αδελφούς συζύγους της μιας γυναίκας, η υπάρχει κάποιος βαθύτερος λόγος; Και εάν υπάρχει, ποιοί είναι οι επτά εκείνοι και ποιά αυτή η μία;»

Απόκριση:

«Λένε μερικοί ότι δεν χωρεί αλληγορία στα λόγια των αξιοκατηγόρητων προσώπων της Γραφής. Επειδή όμως είναι πολύ καλύτερο να εργάζεται κανείς και να ζητεί αδιάκοπα από το Θεό να του χορηγήσει σοφία και δύναμη για την πνευματική κατανόηση της Γραφής, παίρνοντας θάρρος από τις προσευχές σας έχω να πω τα ακόλουθα και για την απορία αυτή...

Αν προβάλει κάποιος την άποψη ότι αυτοί οι επτά άντρες, είναι τα επτά χιλιάδες χρόνια, δηλαδή οι επτά αιώνες, με τους οποίους συνέζησε η φύση των ανθρώπων, θα λάβει όχι χωρίς λόγο και τον τόπο της δέουσας θεωρίας. Σε κανέναν δε από αυτούς τους επτά άντρες, δηλαδή τους επτά αιώνες, στη μελλοντική ζωή δεν θα είναι γυναίκα, και δεν θα ανήκει η φύση μας, επειδή έλαβε τέλος η χρονική φύση, και πλέον αυτήν (την φύση) την έχει παραλάβει ο όγδοος άντρας, ο ατελεύτητος αιώνας, που δεν έχει τέλος.

(Αγίου Μαξίμου. Φιλοκαλία Τόμος 14 Β σελ. 241 η P. G. 90,392)

(*)

«23  Εν εκείνη τη ημέρα προσήλθον αυτώ Σαδδουκαίοι, οι λέγοντες μη είναι ανάστασιν, και επηρώτησαν αυτόν 24 λέγοντες· διδάσκαλε, Μωσής είπεν, εάν τις αποθάνη μη έχων τέκνα, επιγαμβρεύσει ο αδελφός αυτού την γυναίκα αυτού και αναστήσει σπέρμα τω αδελφώ αυτού. 25 ήσαν δε παρ  ἡμῖν επτά αδελφοί· και ο πρώτος γαμήσας ετελεύτησε, και μη έχων σπέρμα αφήκε την γυναίκα αυτού τω αδελφώ αυτού· 26 ομοίως και ο δεύτερος και ο τρίτος, έως των επτά. 27 ύστερον δε πάντων απέθανε και η γυνή. 28 εν τη ουν αναστάσει τίνος των επτά έσται η γυνή; πάντες γαρ έσχον αυτήν. 29 αποκριθείς δε ο  Ιησοῦς είπεν αυτοίς· πλανάσθε μη ειδότες τας γραφάς μηδέ την δύναμιν του Θεού. 30 εν γαρ τη αναστάσει ούτε γαμούσιν ούτε εκγαμίζονται, αλλ  ὡς άγγελοι Θεού εν ουρανώ εισι. 31 περί δε της αναστάσεως των νεκρών ουκ ανέγνωτε το ρηθέν υμίν υπό του Θεού λέγοντος, 32 εγώ ειμι ο Θεός  Αβραὰμ και ο Θεός  Ισαὰκ και ο Θεός  Ιακώβ; ουκ έστιν ο Θεός Θεός νεκρών, αλλά ζώντων. 33 και ακούσαντες οι όχλοι εξεπλήσσοντο επί τη διδαχή αυτού». (Ματθαίος ΚΒ  23-33)

Ο Ἅγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ἑρμηνεύοντας τό περιστατικό αὐτό τοῦ Ευαγγελίου -ἀπαντώντας σέ κάποια σχετική ἐρώτηση- μᾶς λέγει ὅτι, ὁ κάθε ἕνας ἀπό τούς ἑπτά ἄνδρες συμβολίζει καί ἕναν αἰῶνα (δηλαδή χίλια χρόνια), ἐνῶ ἡ γυναῖκα συμβολίζει τήν ἀνθρώπινη φύση μας.

Ἔτσι λοιπόν, ἡ γυναῖκα, δηλαδή ἡ ἀνθρώπινη φύσις, στήν ἄλλη ζωή, δηλαδή στόν ὄγδοο αἰῶνα, δέν θά ἀνήκει σέ κανέναν ἀπό τούς ἑπτά ἄνδρες, πού εἶναι οἱ ἑπτά αἰῶνες, τά ἑπτά χιλιάδες χρόνια ὅλου τοῦ κόσμου, δηλαδή ὅλη ἡ παροῦσα ζωή τοῦ κόσμου, ἀφοῦ ἡ γυναῖκα (ἡ ἀνθρώπινη φύσις) θά πάψει νά εἶναι αὐτή πού ἦταν ὅσο ζοῦσε μέ τούς ἑπτά ἄνδρες της (7 αἰῶνες) καί θά ἀλλάξει μέ τήν ἀνάσταση, γινόμενη ἄφθαρτη, ἀθάνατη καί ἄϋλη.