ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ
ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ή ΟΧΙ;

ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΣ;

«Έτι τον περί του διαβόλου λόγον ανακινούμεν... ποιούμεν δε τούτο ουκ επειδή ηδύς ημίν ο περί του διαβόλου λόγος, αλλ’ επειδή ασφαλής ημίν η περί τούτου διδασκαλία· εχθρός γαρ εστι και πολέμιος· μεγάλη δε ασφάλεια τα των εχθρών ειδέναι σαφώς». (Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου)

Είναι κάποιοι οι οποίοι ισχυρίζονται, ότι δεν πρέπει να λέμε, να συζητάμε, να κηρύττουμε, να γράφουμε και ούτε καν να διαβάζουμε όλα αυτά τα θέματα τα σχετικά με τον Αντίχριστον, το 666, την Δευτέραν Παρουσίαν και την Αποκάλυψιν του Ιωάννου, γιατί ο κόσμος αγχώνεται, φοβάται, πανικοβάλλεται και τρομοκρατείται.

- «Μην μιλάτε και γράφετε για τον Αντίχριστο, το 666, και την Δευτέρα Παρουσία, γιατί ο κόσμος φοβάται, πανικοβάλλεται, τρομοκρατείται».

- «Είναι καλύτερα να μην ξέρουμε και να είμαστε ήρεμοι, παρά να γνωρίζουμε και να ανησυχούμε».

- «Με τον Χριστό να ασχολείστε και όχι με τον Αντίχριστο και τον διάβολο».

- «Μην κάνετε Αντιχριστολογία, αλλά Χριστολογία».

- «Όταν κανείς είναι κοντά στον Χριστόν δεν έχει να φοβηθεί τίποτε, ούτε Αντίχριστο ούτε Διάβολο»*.

Αυτά λοιπόν και άλλα παρόμοια λένε και ισχυρίζονται διάφοροι κληρικοί και λαϊκοί και μάλιστα μεταξύ αυτών, δυστυχώς και πολλοί σύγχρονοι «μεγάλοι» γεροντάδες «πνευματικοί» και «θεολόγοι»...

Κάλλιον το προλαμβάνειν

Κατ’ αρχάς αγαπητοί μου, να πω ότι ούτε και σε μας αρέσει, και ευχαριστεί να μιλάμε και να γράφουμε για τον Αντίχριστο και τον διάβολον. Θα προτιμούσαμε και εμείς να μιλάμε και να γράφουμε μόνο για τον Χριστό, τους αγίους, την αγάπη, την ελπίδα την πίστη και όλες τις άλλες αρετές.

Ελάτε όμως που, δυστυχώς, ο διάβολος υπάρχει και αγωνίζεται να παρασύρει τους πιστούς μακριά από τον Θεόν και τον ορθό δρόμο;

Ελάτε όμως που και ο «ιδιοτρόπως και εξαιρέτως Αντίχριστος ο επί τη συντελεία του αιώνος ερχόμενος»[189\ (Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού) είναι συγκεκριμένο πρόσωπο, το οποίο θα πάρει την θέση του Χριστού, θα ζητήσει να τον προσκυνήσουν όλοι οι άνθρωποι της γης και θα θελήσει να σφραγίσει όλους τους ανθρώπους με το χάραγμά του, οδηγώντας τους εις την απώλεια και αιώνιο κόλαση. Και αφού και οι δύο υπάρχουν και είναι εχθροί μας και προσπαθούν να μας απομακρύνουν από τον στόχο μας και κοντά από τον Θεόν, θα ήταν ανόητο και αφελές εμείς να μην γνωρίζουμε τίποτε γι’ αυτούς και να μην μιλάμε γι’ αυτούς και να μην ενημερώνουμε τους εαυτούς μας και τους αδελφούς μας γι’ αυτούς, προκειμένου να προφυλαχθούν, όπως θα ήταν ανόητο και αφελές σε ένα στρατό και ένα στρατηγό που βρίσκονται σε πόλεμο να μην γνωρίζουν ο,τι δήποτε σχετικό με τον εχθρό τους. Την δύναμή του, τα όπλα του, τα σχέδιά του, τις προθέσεις του, πως θα επιτεθεί, από που θα επιτεθεί, πότε θα επιτεθεί, με τι όπλα θα επιτεθεί (με τυφέκια Μ1 η «Καλάζνικωφ», με πολυβόλα και πυροβόλα, η με ρουκέτες, τηλεκατευθυνόμενα βλήματα και έξυπνες βόμβες κ.λπ.).

Για σκεφθείτε λόγου χάριν να νομίζουν ότι είναι μόνο 10.000 στρατός και αυτοί να είναι 100.000 στρατός· να νομίζουν ότι θα έχουν απλά και συμβατικά όπλα και αυτοί να έχουν τα πλέον υπερσύγχρονα· να περιμένουν κατά μέτωπον επίθεση και την ίδια στιγμή να βληθούν από τα πλευρά και τα νώτα.

Και για σκεφθείτε, πολύ περισσότερο, να είχαν καταφέρει με κάποιο τρόπο οι εχθροί μας να μας πείσουν ότι δεν είναι εχθροί μας, ότι δεν έχουν σκοπό να μας επιτεθούν και ότι δεν υπάρχουν καν σαν αντίπαλον δέος κ.λπ.

Λένε οι άγιοί μας, ότι η μεγαλύτερη επιτυχία του διαβόλου είναι να πείσει τους ανθρώπους ότι δεν υπάρχει, οπότε και δρα ανενόχλητα. Και ο άλλος, αφού έχει πιστέψει ότι δεν υπάρχει εχθρός-διάβολος, δεν λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα, τις αναγκαίες προφυλάξεις, κοιμάται «ήσυχος» και «αμέριμνος», μοιραία αιφνιδιαζόμενος και οδηγούμενος πέραν πάσης αμφιβολίας εις την πνευματική και σωματική του άλωση και καταστροφή, πέφτοντας χωρίς να το καταλάβει και χωρίς να το περιμένει στις διάφορες παγίδες του.

Όσα πιο πολλά λοιπόν γνωρίζει ένας στρατός και ένας στρατηγός για τον εχθρό του, τόσο πιο προετοιμασμένος θα είναι και τόσο πιο εύκολα θα τον αντιμετωπίσει, όταν θα του επιτεθεί.

Ακριβώς το ίδιο και εμείς οι πιστοί Χριστιανοί.

Όσα πιο πολλά γνωρίζουμε για τον πνευματικό εχθρό μας, τον διάβολο και τον Αντίχριστο, τόσο πιο προετοιμασμένοι θα είμαστε και πιο εύκολα θα τους αντιμετωπίσουμε, με την βοήθεια πάντα του Θεού, όταν και όποτε μας επιτεθούν.

Γι’ αυτό και όλοι οι Άγιοί μας μιλούσαν και έγραφαν δια τον διάβολο και τον Αντίχριστο.

Λέτε, και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος γνώριζε τα επιχειρήματα όλων αυτών και έγραψε:

«Ακόμη ο λόγος μας έχει θέμα τον διάβολον... και το κάμνομεν αυτό όχι διότι ο λόγος δια τον διάβολον μας είναι ευχάριστος, αλλά επειδή είναι δι’ ημάς ασφαλές εφόδιον η διδασκαλία περί αυτού, διότι ο διάβολος είναι εχθρός και πολέμιος. Και είναι μεγάλη ασφάλεια να γνωρίζης σαφώς τα πράγματα των εχθρών».[190\ (Ιωάννου Χρυσοστόμου)

Μήπως κάποιοι στρουθοκαμηλίζουν

Μα λένε πολλοί: «εγώ δεν θέλω να ξέρω. Με φοβίζουν όλα αυτά. Με τρομοκρατούν. Μου χαλάνε τον ύπνο και την ηρεμία μου. Καλύτερα να μην τα γνωρίζω...».

Κυττάξτε· είτε μας αρέσουν κάποια πράγματα και γεγονότα, είτε όχι, είτε μας ανησυχούν και μας φοβίζουν είτε όχι, είτε μας τρομοκρατούν, είτε όχι, από την στιγμή που πρόκειται να συμβούν, η συμβαίνουν και εμείς δεν το έχουμε αντιληφθεί, δεν αλλάζει τίποτε, ούτε και ωφελεί να στρουθοκαμηλίζουμε.

Σημασία δεν έχει, για παράδειγμα, εάν μας αρέσει και εάν συμφωνούμε και εάν θέλουμε και εάν φοβόμαστε η όχι την ηλεκτρονική σκλαβιά και δικτατορία.

Σημασία έχει εάν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο και εάν όλα δείχνουν ότι η υποδομή υπάρχει και όσον ούπω έρχεται.

Το να αδιαφορώ, να επιπλήττω και να κατηγορώ εκείνον η εκείνους που προσπαθούν να με ενημερώσουν και να με γλυτώσουν από μία ενδεχόμενη η επικείμενη σκλαβιά η κίνδυνο, επειδή δεν μου αρέσει η με φοβίζει και με τρομοκρατεί το όλο θέμα, αυτό, ούτε φρόνιμο, ούτε συνετό, ούτε και δίκαιο είναι.

Είτε π.χ. μας αρέσει η δικτατορία είτε όχι, από την στιγμή που κάποιοι θέλουν και επιθυμούν και προσπαθούν να την εφαρμόσουν, δεν αλλάζει τίποτε, ούτε και μας ωφελεί να αδιαφορούμε.

α) Ας υποθέσουμε ότι ζούσαμε στα χρόνια του Νώε.  Και τότε υπήρχαν άνθρωποι και μάλιστα οι πάντες εκτός οκτώ ανθρώπων, που έλεγαν τα ίδια ακριβώς πράγματα με τους σημερινούς.

   Και τότε έλεγαν: «έλα τώρα! που θα καθήσουμε να πιστεύσουμε αυτό τον “ξεμωραμένο” και “παλαβό” τον Νώε; Σιγά να μην καταστραφεί ο κόσμος επειδή το λέει αυτός...».

   Υπήρχαν άνθρωποι που έλεγαν: «Με όλα αυτά που μας λες Νώε μας φοβίζεις και μας τρομοκρατείς... γι’ αυτό σταμάτα να τα λες, δεν θέλουμε να τα ακούμε, δεν θέλουμε να τα ξέρουμε. Το βράδυ έχουμε ανήσυχο ύπνο, δεν μπορούμε να κοιμηθούμε». Η «δεν θέλουμε να καταστραφεί ο κόσμος, δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι ο Καλός  Θεός θα τον καταστρέψει. Και στο κάτω κάτω τι φταίνε τα μικρά παιδάκια, τι κακό έκαναν αυτά για να χαθούν και αυτά μαζί με τους μεγάλους; τα ζωάκια τα καημένα τι φταίνε αυτά; και άλλα παρόμοια» κ.λπ.

   Το ότι λοιπόν υπήρχαν όλοι αυτοί και έλεγαν και πίστευαν όλα τα ανωτέρω δεν άλλαξε σε τίποτα την οδυνηρή πραγματικότητα που ακολούθησε.

   Γιατί μετά από λίγο έγινε πράγματι παγκόσμιος κατακλυσμός και χάθηκαν όλοι οι άνθρωποι και τα ζώα επί της γης εκτός από τον Νώε, την σύζυγό του, τους τρεις υιούς τους και τις τρεις γυναίκες τους. Μετά από λίγο κατάλαβαν όλοι ότι ο Νώε είχε δίκιο, αλλά ήταν πλέον αργά.

β) Αλλά και στην εποχή της Βαβυλωνίου αιχμαλωσίας το 586 π.Χ. ο Θεός προειδοποιούσε πολλά χρόνια πριν τον λαό του, τους Εβραίους, μέσα από τους Προφήτας Του ότι θα επακολουθήσουν όλα αυτά τα φοβερά δεινά στους Ιουδαίους, λόγω των αμαρτιών τους. Αλλά εκείνοι δεν άκουγαν. Και τότε υπήρχαν πολλοί που έλεγαν ακριβώς τα ίδια λόγια. Μάλιστα υπήρχαν και ψευδοπροφήτες που δήθεν προφήτευαν από τον Θεό και τους έλεγαν ότι όλα αυτά που έλεγαν οι αληθινοί Προφήτες του Χριστού δεν πρόκειται να συμβούν. Και ότι όλοι αυτοί είναι «παλαβοί», τρομοκρατούν και φοβίζουν τον κόσμο χωρίς λόγο και τα όμοια.

   Και τι μ’ αυτό; Άλλαξε σε τίποτε η πραγματικότητα; Όχι. Μετά από λίγο κατάλαβαν όλοι ότι οι αληθινοί Προφήτες είχαν δίκιο, αλλά ήταν πλέον αργά.

γ) Μήπως όμως και στην εποχή του Χίτλερ, πολλοί δεν θα υπήρχαν που θα έλεγαν και πίστευαν τα ανωτέρω; Πόσοι και πόσοι τότε δεν θα υπήρχαν που δεν θα ήθελαν ένα τέτοιο παγκόσμιο πόλεμο, μια τέτοια εξέλιξη, μια τέτοια φασιστική και ναζιστική τυραννία; Πολλοί, αμέτρητοι. Άλλαξε όμως σε τίποτε την κατάσταση και την πραγματικότητα; Όχι. Είτε τους άρεσε είτε όχι, είτε συμφωνούσαν είτε όχι, είτε τα πίστευαν είτε όχι, ο Χίτλερ έκανε όλα εκείνα που ήθελε να κάνει και σκόρπισε τον πόνο, τον φόβο, την δυστυχία, τον θάνατο σε εκατομμύρια ανθρώπους.

Στόχος μας, η επισήμανση του κινδύνου

Δεν έχει λοιπόν ΚΑΜΜΙΑ σημασία τι λέμε η τι πιστεύουμε η τι μας αρέσει η τι θέλουμε εμείς και τι όχι. Σημασία έχει η πραγματικότητα, τα γεγονότα. Τι σχεδιάζουν και τι ετοιμάζουν κάποιοι άλλοι «πριν από εμάς για εμάς». Αυτό έχει σημασία και μόνον αυτό. Και εάν δεν το αντιληφθούμε και δεν το κατανοήσουμε αυτό, θα βρεθούμε προ μεγάλης εκπλήξεως απροετοίμαστοι, και θα είναι πολύ αργά.

Αλλά θα ήθελα να ρωτήσω.

Εάν κάποιος «τυχαίνει» να γνωρίζει ότι έρχεται ξένος στρατός για να καταλάβει την πόλη του και να σφαγιάσει, να λεηλατήσει, να καταστρέψει, να βιάσει και να βασανίσει τους συμπολίτας του, και αμέσως τρέξει να ενημερώσει τους συνανθρώπους του λέγοντάς τους: «Προσέξτε αυτό και αυτό συμβαίνει. Κινδυνεύετε, θα σας πιάσουν, θα σας συλλάβουν θα σας βασανίσουν, θα σας σκοτώσουν, γρήγορα όσο έχετε καιρό τρέξτε να κρυφθείτε, τρέξτε να σωθείτε», εμείς  πως θα πρέπει ν’ αντιμετωπίσουμε τον συγκεκριμένο συνάνθρωπό μας; Θα πρέπει να τον επιπλήξουμε, να τον κατηγορήσουμε, να τον ειρωνευθούμε, να τον χλευάσουμε, να του πούμε ότι ανησυχεί, φοβίζει και τρομοκρατεί τον κόσμο και τα όμοια, η να τον ευχαριστήσουμε και να λάβουμε τα μέτρα μας και τις κατάλληλες προφυλάξεις η να φύγουμε γρήγορα για να γλυτώσουμε; Φυσικά το δεύτερο.

Αυτός λοιπόν είναι ο στόχος μας γράφοντας όλα αυτά, με την βοήθεια του Θεού, και κανένας άλλος. Και φυσικά, σε καμμία περίπτωση δεν είναι να αναστατώσουμε να πανικοβάλλουμε να φοβίσουμε η να «τρομοκρατήσουμε» τον κόσμον, αλλά να ενημερώσουμε, να προειδοποιήσουμε, και να προφυλάξουμε από τα επερχόμενα δεινά, κινδύνους και παγίδες του Αντιχρίστου και των οργάνων του.

Τώρα εάν κάποιοι φοβούνται η τρομοκρατούνται επειδή προ πολλού έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους η την πνευματικότητά τους, η την επαφή τους με τον αληθινό Χριστό, βάζοντας στη θέση Του κάποιον άλλο «Χριστό», κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους, δεν φταίμε εμείς γι’ αυτό.

Όπως δεν φταίει σε καμμία περίπτωση η Τροχαία η οι άνδρες της Τροχαίας, όταν με διάφορα σήματα προειδοποιούν τους οδηγούς για πιθανούς η σίγουρους κινδύνους και έκτακτες καταστάσεις, για να τους ενημερώσουν, προειδοποιήσουν και προστατέψουν από πιθανά ατυχήματα, δυστυχήματα, θανάτους κ.λπ.

Τώρα εάν κάποιοι οδηγοί δεν θέλουν να χαλάσουν την «ησυχία τους» και δεν θέλουν η δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι όλα αυτά είναι πιθανόν να συμβούν μέσα στην ζωή μας, είναι φυσιολογικά (ότι δηλαδή οι δρόμοι πολλές φορές είναι επικίνδυνοι και κρύβουν πολλούς κινδύνους, είτε επειδή χαλάνε και καταστρέφονται από φυσικές καταστροφές, είτε λόγω καιρικών συνθηκών, είτε λόγω κακής κατασκευής τους, είτε λόγω μεγάλων λακκούβων, είτε λόγω επικίνδυνων στροφών και άλλων πολλών) και καταλογίζουν ευθύνες στα σήματα η στην Τροχαία για την ανησυχία και τον φόβο τους, δεν φταίει η τροχαία, ούτε τα σήματα, ούτε και ο ΚΟΚ (Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας). Φταίνε αυτοί, οι οδηγοί, και μόνον αυτοί.

Ο Θεός πάντα προειδοποιεί

Όπως φυσικά δεν έφταιγαν οι διάφοροι Προφήτες της Π. Διαθήκης που προφήτευαν κατόπιν εντολής του Κυρίου Παντοκράτορος διάφορα δεινά και καταστροφές, λόγω των αμαρτιών των ανθρώπων, της παρακοής τους από το θέλημα και τις εντολές του Θεού, αλλά και της απομακρύνσεώς τους από τον Θεόν.

Εν αντιθέσει με τους ψευδοπροφήτας που «χάϊδευαν» και «γαργαλούσαν» τα αυτιά των ανθρώπων και ειδικά των αρχόντων ότι «όλα πάνε καλά», «μην ανησυχείτε καθόλου» και «μην ακούτε αυτούς τους «ανόητους» τους «παλαβούς», τους «κινδυνολόγους», τους «τρομοκράτες», που δεν ξέρουν τι λένε δημιουργώντας σας φόβο και τρόμο άδικα.

Όπως δεν έφταιγε σε καμμία περίπτωση ο Νώε όταν κήρυττε για 100 ολόκληρα χρόνια[191\ όσο έφτιαχνε την Κιβωτό ότι ο Θεός θα καταστρέψει τον κόσμο.

Για σκεφθείτε το λιγάκι αυτό, αγαπητοί μου. Ο πιο μεγάλος «ΚΙΝΔΥΝΟΛΟΓΟΣ» και «ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ» όλων των εποχών σύμφωνα με όλους αυτούς τους κυρίους ήταν ο Νώε!

Εκατό ολόκληρα χρόνια να τους φωνάζει: «Μετανοείστε έρχεται η οργή του Θεού. Μετανοείστε ο Θεός θα καταστρέψει τον κόσμο. Μετανοείστε η υπομονή του Θεού εξαντλήθηκε και θα βρέξει τόσο πολύ που θα πνιγούν όλοι οι άνθρωποι της γης» (Γένεσις Κεφ. ς’ και ζ’) και επί 99 χρόνια να μη γίνεται τίποτε. Πόσοι και πόσοι τότε δεν ένοιωθαν μεγάλο φόβο και τρόμο ακούγοντας τον Νώε επί 100 χρόνια να τους καλεί να μετανοήσουν, ειδάλλως θα καταστραφούν. Και πόσοι και πόσοι δεν θα έλεγαν τότε, βλέποντας ειδικά να περνούν τα χρόνια και να μην γίνεται τίποτε: «Ε, Νώε, επιτέλους πάψε! Δεν βαρέθηκες να μας λες τα ίδια και τα ίδια; Επιτέλους! Σταμάτα πια να φοβίζεις και να τρομοκρατείς τον κόσμο!» κ.λπ.

 Και βέβαια, ο Θεός τότε δεν κατέστρεφε τον κόσμο γιατί μακροθυμούσε ως «μακρόθυμος και πολυέλεος» και περίμενε την μετάνοια των ανθρώπων, γι’ αυτό και αργούσε. «Ουκ οίδας ότι η μακροθυμία του Θεού εις μετάνοιαν σε άγει...» (Ρωμ. β’, 4) μας λέγει ο Απόστολος των Εθνών Παύλος. Όταν όμως μετά από εκατό ολόκληρα χρόνια υπομονής και προσμονής, είδε ότι όχι μόνον δεν μετανοούσαν, αλλά γίνονταν και χειρότεροι, τότε πλέον «αναγκάστηκε» να τους καταστρέψει.

Επειδή όμως έχει παραγίνει το κακό σχετικά με αυτήν την άποψη-θεωρία και χρησιμοποιείται ευκαίρως ακαίρως, ακόμη και από πιστούς κληρικούς και λαϊκούς, θα ήθελα να τους ρωτήσω και εάν μπορούν να μου απαντήσουν.

Εάν λοιπόν, εγώ η οποιοσδήποτε άλλος, γράφοντας η λέγοντας όλα αυτά φοβίζει και τρομοκρατεί τον κόσμο, τότε γιατί τα είπε ο Κύριός μας; Γιατί τα προφήτεψαν οι Προφήτες; Γιατί τα έγραψαν οι Ευαγγελιστές και οι Απόστολοι; Γιατί τα κήρυξαν οι διδάσκαλοι της Εκκλησίας μας; Γιατί μίλησαν και τα έγραψαν δεκάδες Άγιοι της Πίστεώς μας; Γιατί;

Απλώς για να τα πουν και να τα γράψουν; Η έτσι απλά για να υπάρχουν θεωρητικά; Η για να μας φοβίσουν και να μας «τρομοκρατήσουν»;

Φυσικά και ΟΧΙ.

Αλλά για να μας ενημερώσουν, να μας προειδοποιήσουν και να μας προστατέψουν.

«Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας...»

Όταν λέει η ιερά Αποκάλυψις: «Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και τηρούντες τα εν αυτή γεγραμμένα...» (Αποκ. α’, 3) ποίος πιστός, εχέφρων και λογικός νους θα μπορούσε να ισχυριστεί κάτι διαφορετικό η αντίθετο;

Ότι δηλαδή δεν θα πρέπει κανείς να διαβάζει και να ακούει όλα αυτά τα εσχατολογικά, που βρίσκονται γραμμένα μέσα στην Αποκάλυψη και ότι δεν θα είναι μακάριος, ευτυχής αυτός που θα τα διαβάζει και θα τα ακούει;

Και εάν τελικά κάποιος μπορεί να τα διαβάζει και να τα ακούει, γενόμενος μάλιστα και μακάριος, γιατί να μην μπορεί να τα μεταδώσει και σε άλλους για να γίνουν μακάριοι και αυτοί, αλλά και να κάνουμε το χρέος που έχουμε ως μικροί «απόστολοι» και «ευαγγελιστές» που είμεθα, σύμφωνα με τον Κύριόν μας και τους Αγίους μας;

Και ακόμη όταν λέει ο Κύριός μας· «Ιδού προείρηκα υμίν» (Ματθ. κδ’, 25). Να, σας τα είπα πριν γίνουν για να τα προγνωρίζετε και να προετοιμαστείτε να μην πάθετε κανένα κακό. Μη μου πείτε μετά ότι δε σας τα είπα, η ότι δεν τα γνωρίζατε. «Ιδού προείρηκα ημίν».

Η όταν ακόμη μας λέγει ο Άγιος Κύριλλος·

«Πρόσεχε λοιπόν τον εαυτό σου, άνθρωπέ μου, και ασφάλιζε την ψυχήν σου. Σε διαβεβαιώνει για όλα αυτά η Εκκλησία τώρα, μπροστά στον ζωντανό Θεό, και σου προαναγγέλει τα σχετικά με τον Αντίχριστο πριν να γίνουν. Αν τώρα θα γίνουν όσο ζεις εσύ, η μετά από σένα, δεν το γνωρίζουμε. Είναι όμως καλό, γνωρίζοντάς τα αυτά, να ασφαλίζεσαι από πριν... Ασφάλιζε λοιπόν τον εαυτό σου, άνθρωπε· έχεις ήδη τα σημεία του Αντιχρίστου, και να μη τα θυμάσαι μόνο για τον εαυτό σου, αλλά να τα λες και σ’ όλους τους άλλους με πολλή προθυμία».[192\

(Αγίου Κυρίλλου)

Μήπως και οι Άγιοί μας ήταν «τρομοκράτες»;

Και ακόμη, γιατί οι Άγιοι μας έγραφαν, με την χάρη και την καθοδήγηση του Θεού κεφάλαια και βιβλία ολόκληρα για το θέμα αυτό, τονίζοντας μας μάλιστα με σαφήνεια το τι φοβερά και τρομερά πράγματα μας αναμένουν, το τι μεγάλες θλίψεις και δοκιμασίες θα περάσουμε και όλα τα σχετικά; Ποιός «άραγε» ήταν ο σκοπός τους; Μήπως να μας φοβίσουν και να μας τρομοκρατήσουν; Μήπως για να μας κοροϊδέψουν και να γελάσουν μαζί μας; Μήπως ήταν και αυτοί ένα είδος «τρομοκρατών», που μόνο τους στόχο και σκοπό είχαν το να εκφοβίζουν, ανησυχούν και «τρομοκρατούν» τον κόσμο; Η τελικά ο σκοπός τους ήταν ένας και μοναδικός, το να μας ενημερώσουν και προειδοποιήσουν για όλα τα επερχόμενα δεινά, προκειμένου να τα μάθουμε, να τα γνωρίσουμε, να προετοιμαστούμε και να λάβουμε τα μέτρα μας, εάν τύχει και βρεθούμε σ’ αυτή την εποχή, να μην ξεγελαστούμε, πλανηθούμε και ακολουθήσουμε τον Αντίχριστο, χάνοντας την αιώνια ψυχή και σωτηρία μας;

Και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο οποίος έζησε τον 18ο αιώνα (1714-1779) μέσα δηλαδή στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, όπου «όλα τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά», που ο κόσμος ήταν ήδη φοβισμένος, ταλαιπωρημένος, με πολλά βάσανα και θλίψεις, γιατί όταν κήρυττε στον απλό κόσμο τους έλεγε όλα αυτά;

«Ένα πράγμα θα σας φανερώσω, χριστιανοί μου· το ηξεύρω πως θα σας καύσω την καρδία· είνε φοβερόν και λυπηρόν· τρέμει η καρδιά μου να το ειπώ, αλλά τι να κάμω, οπού μου λέγει ο Χριστός μας πως ανίσως και δεν το φανερώσω, με θανατώνει και με βάνει εις την κόλασιν; Μας φανερώνει η θεία Γραφή, το άγιον και ιερόν Ευαγγέλιον, πως εις τον όγδοον αιώνα θα γίνη το τέλος του κόσμου και μέλλει να χαλάση τούτος ο κόσμος»[193\

Μήπως και ο Μεγάλος αυτός Άγιος ήθελε να φοβίζει, να ανησυχεί και να τρομοκρατεί τους ήδη φοβισμένους, ανήσυχους και τρομοκρατημένους από τους Τούρκους και τα δεινά τους, Έλληνες;

Ο δε Άγιος Ιππόλυτος λέγει τα εξής σημαντικά για το θέμα μας:

«Επειδή οι μακάριοι προφήτες έχουν γίνει οφθαλμοί μας, που μας φανερώνουν τα απόκρυφα, ακόμη και εκείνα που δεν πραγματοποιήθηκαν ακόμη, χάρις εις τον άγιον βίον των και στην έμπνευσίν των και στην επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, για τούτο και σε όλες τις επερχόμενες γενεές σαν σε ζωγραφικόν πίνακα μετεβίβασαν μεγίστην πνευματικήν θεωρίαν και τρόπον ζωής.

Εκήρυξαν ακόμη οι προφήτες και την Δευτέραν Παρουσίαν του Κυρίου που θα γίνη μελλοντικά ενώπιον όλου του κόσμου. Όλα αυτά με την έμπνευσιν του Θεού αναγκαίως αφού τα είδαν, τα προϋπέδειξαν και τα επροφήτευσαν.

Για τον λόγον αυτόν μας απεκάλυψαν και την ημέραν της συντελείας του κόσμου, που θα γίνη κατά τους εσχάτους καιρούς, την εμφάνισι του αποστάτου (Αντιχρίστου) και την προσπάθεια παραπλανήσεως των ανθρώπων απ’ αυτόν, δηλαδή την έναρξι της επικρατήσεως, αλλά και της λήξεως της βασιλείας του. Επίσης απεκάλυψαν την έλευση του πραγματικού κριτού, του Κυρίου Ιησού Χριστού και την αιωνίαν ζωήν των δικαίων και την τιμωρίαν των αμαρτωλών προανήγγειλαν, με τον σκοπό όλοι εμείς να έχωμεν στο νου μας όλα αυτά κάθε ημέρα και κάθε ώρα και ως τέκνα της Εκκλησίας να γνωρίζουμε ότι “ούτε ένα γιώτα η ούτε μία κεραία” απ’ αυτά δεν πρόκειται να παραλειφθή, όπως ο σωτήριος λόγος προφητών εφανέρωσε. Χωρίς καμμιά αμφιβολία, λοιπόν, όλοι ανοίξτε τα μάτια των καρδιών σας και τα αυτιά της ψυχής σας και υποδεχθείτε τον λόγο που πρόκειται να εκφωνήσωμε στη συνέχεια. Διότι σήμερα πρόκειται να σας παρουσιάσω μια διήγηση γεμάτη με κάθε φρίκη και φόβο, δηλαδή την παγκόσμια πλάνη του εχθρού και διαβόλου αφ’ ενός και την εν συνεχεία Δευτέραν Παρουσίαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού αφ’ ετέρου».[194\

(Αγίου Ιππολύτου)

Και «επιλείψει με ο χρόνος διηγούμενος» αγαπητοί μου αδελφοί, διότι εάν συνεχίσω θα βγάλουμε όλους τους προφήτας, αποστόλους, διδασκάλους και αγίους της εκκλησίας μας, με την λογική βέβαια όλων αυτών, «κινδυνολόγους» και «τρομοκράτας».

Πρώτος ο Κύριός μας μίλησε για τα έσχατα

Αλλά τι λέγω όλους τους ανωτέρω. Ακόμη και ο ίδιος ο Θεός μας, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, θα παρουσιαστεί ως ο κατ’ εξοχήν μεγαλύτερος «κινδυνολόγος» και «τρομοκράτης», αφού πρώτος εκείνος μας μίλησε για τιμωρίες και μάλιστα αιώνιες από διαβόλους, σατανάδες, κολάσεις, φωτιές, φίδια, καζάνια, σκουλήκια, τρυγμούς, οδυρμούς, θλίψεις βάσανα και άλλα πολλά. Πρώτος Εκείνος στο ΚΔ (24) του Ματθαίου και ΚΑ  (21) του Λουκά, αναφερόμενος στα «Σημεία των Καιρών» μας μίλησε για έριδες, μάχες, προδοσίες, πολέμους, πείνες, αρρώστιες, καταστροφές, θεομηνίες, μεγάλες θλίψεις που δεν πρόκειται ούτε ποτέ πριν, ούτε και μετά να δουν οι άνθρωποι επί της γης κ.λπ.

Και ας υποθέσουμε ότι τους αγίους μας «ελαφριά τη καρδία» τους βγάζουμε «τρομοκράτες». Τον Κύριό μας όμως; Μπορεί, κανείς –απ’ αυτούς που πιστεύουν φυσικά– να πει κάτι σχετικό η παρόμοιο; Δεν νομίζω. Σε καμμία μα καμμία περίπτωση.

Τότε λοιπόν τι λιγότερο η περισσότερο κάνουμε εμείς λέγοντάς τα η καταγράφοντάς τα;

Δεν έχουν λοιπόν δίκαιο όλοι αυτοί που λένε και ισχυρίζονται όλα τα ανωτέρω και άλλα τέτοια παρόμοια, είτε από άγνοια, είτε από πλάνη, είτε εκ του πονηρού.

Και το μόνο που θα μπορούσα να πω είναι ότι είτε εν γνώσει, είτε εν αγνοία τους γίνονται σύμμαχοι του εχθρού (του Αντιχρίστου και του διαβόλου) αφού με τα λεγόμενά τους γίνονται αιτία να εφησυχάσουν και να αποκοιμηθούν χιλιάδες ψυχές, οδηγούμενες στα γρανάζια και στα δίχτυα του Αντιχρίστου και του κράτους του.

Ας σταματήσουν λοιπόν να παραπλανούν τον κόσμο με όλα αυτά τα ανυπόστατα και ψευδή πράγματα, γιατί η ώρα πλησιάζει «ο καιρός γαρ, εγγύς εστιν» (Αποκ. κβ’, 10) και ο Κύριός μας έρχεται «ο Κύριος εγγύς» (Φιλιπ. δ’, 5) και αλλοίμονο σ’ αυτούς και στους ομοίους τους, εάν δεν μετανοήσουν... Δεν ξέρω αν θα μπορέσουν να «κρυφθούν» κάπου για να γλυτώσουν από τα χέρια Κυρίου Σαβαώθ. «Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος» (Εβρ. ι’, 31).

«Ως προς δε την δευτέραν παρουσίαν, θα γίνουν πρωτοφανή και καταπληκτικά φαινόμενα εις τον ήλιον και την σελήνην και τα αστέρια. Εις δε την γην θα καταλάβη τα έθνη μεγάλη στενοχωρία και φόβος και αμηχανία πολλή, καθώς τα τεράστια ορμητικά κύματα της θαλάσσης με θόρυβον πολύν και σάλον θα ορμούν να κατακλύσουν την γην. Οι άνθρωποι θα παραλύουν και θα χάνουν τας αισθήσεις των και θα είναι σαν νεκροί από τον φόβον δι’ αυτά, που θα βλέπουν, και δια τα άλλα μεγάλα κακά, που θα περιμένουν να επιπέσουν εναντίον της οικουμένης. Διότι αι δυνάμεις, που κρατούν την αρμονίαν του σύμπαντος, θα σαλευθούν και θα κλονισθούν. Και τότε θα ίδουν τον υιόν του ανθρώπου να έρχεται επάνω εις ολόφωτον νεφέλην με δύναμιν και δόξαν πολλήν. Όταν δε θα αρχίσουν αυτά να γίνωνται, σεις οι πιστοί οπαδοί μου, σηκωθήτε επάνω γεμάτοι ελπίδα και σηκώστε τα κεφάλια σας προς τον ουρανόν όχι με φόβον, αλλά με χαράν και ελπίδα, διότι πλησιάζει πλέον η απαλλαγή από τα δεινά της παρούσης ζωής και η ένδοξος σωτηρία σας εις την βασιλείαν των ουρανών». (Λουκ. κα’, 25-28).

* Εάν ήταν έτσι βέβαια τα πράγματα, τότε δεν χρειαζόταν να μας κάνει καμμία αναφορά ο Χριστός μας για τον Αντίχριστο και τον διάβολο, αρκεί μόνον να μας έλεγε: «Όταν είστε κοντά μου μην φοβάστε τίποτε. Μην ασχολείστε ούτε με τον σατανά ούτε με τον Αντίχριστο, ούτε με τις υπόλοιπες σκοτεινές δυνάμεις».