- Οι αιρέσεις οι πλάνες και τα εγκλήματα του Παπισμού
- Το μεγάλο θαύμα και η παραδειγματική τιμωρία των Παπικών υπό του Αγίου Σπυρίδωνος, εν έτει 1718, που επιβεβαιώνει ότι οι Λατίνοι, είναι αιρετικοί!
- Συλλαλητήριο κατά του ερχομού του Πάπα στην Ελλάδα (Βίντεο)
- Ανυπόστατα τα μυστήρια των Παπικών κατά τον Σεβ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ
- Ανύπαρκτα τα μυστήρια των παπικών κατά τον Σεβ. Πειραιώς Σεραφείμ
Παπικοί
Ενότητες
Φωτό & Βίντεο
Δημοφιλή Άρθρα
Εορτολόγιο (νέο ημ.)
24/4 Ελισάβετ η Θαυματουργός, Οσία *
ΑΓΙΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ, ΟΣΙΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Η Οσία Ελισάβετ καταγόταν από την Ηράκλεια της Θράκης και έζησε τον 5ο αιώνα μ.Χ. Οι γονείς της, Ευνομιανός και Ευφημία, ήταν ξακουστοί και ονομαστοί, φημισμένοι για τα πλούτη τους και περίφημοι για την αρετή τους. Κατοικούσαν κοντά στην Ηράκλεια, στον τόπο που από παλιά ονομαζόταν Θρακοκρήνη και αργότερα Αβυδηνοί. Ζούσαν με ευσέβεια έχοντας ως πρότυπο τον Ιώβ. Ποθώντας δε με πάθος να μιμηθούν την φιλοξενία του Αβραάμ, απλόχερα βοηθούσαν όλους, όσοι είχαν ανάγκες υλικές. Όμως είχαν περάσει δεκαέξι χρόνια από τότε που νυμφεύθηκαν και ήταν ακόμη άτεκνοι. Γι’ αυτό παρακαλούσαν αδιάκοπα τον Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί, διάδοχο του γένους τους και κληρονόμο του πλούτου τους. Ο Κύριος, που ικανοποιεί τα αιτήματα τ...
Περισσότερα »
Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)
11/4 Αντίπας, Ιερομάρτυς *
ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΙΠΑΣ, ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Αντίπας έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Δομιτιανού (81 - 96 μ.Χ.). Ήταν σύγχρονος των Αγίων Αποστόλων, οι οποίοι και τον χειροτόνησαν Επίσκοπο της Εκκλησίας της Περγάμου, όταν ο Θεολόγος και Ευαγγελιστής Ιωάννης ήταν εξόριστος στην Πάτμο. Στην Αποκάλυψη ο Άγιος Αντίπας αποκαλείται από τον Απόστολο Ιωάννη πιστός ιερέας και μάρτυρας. «Οιδά σου τα έργα και πού κατοικείς· όπου ο θρόνος του σατανά· και κρατείς το όνομά μου, και ουκ ηρνήσω την πίστιν μου εν ταις ημέραις αις Αντίπας ο μάρτυς μου ο πιστός, ος απεκτάνθη παρ’ υμίν, όπου ο σατανάς κατοικεί». (Αποκάλυψη Ιωάννου, β’ 13). Ως αρχιερέας της Εκκλησίας της Περγάμου, ποίμανε το λογικό του ποίμνιο με κάθε ευσέβεια και...
Περισσότερα »
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
Το μεγάλο θαύμα και η παραδειγματική τιμωρία των Παπικών υπό του Αγίου Σπυρίδωνος, εν έτει 1718, που επιβεβαιώνει ότι οι Λατίνοι, είναι αιρετικοί!
Κυριακή, 24 Δεκεμβρίου 2023 - 3482 εμφανίσεις άρθρου
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΜΕ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΤΡΟΠΟ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΛΑΤΙΝΟΙ-ΠΑΠΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΙΜΩΡΕΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΕΒΕΙΑ ΤΟΥΣ
Ως γνωστόν ο Μεγάλος και αγαπητός Άγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας Σπυρίδωνας Επίσκοπος Τριμυθούντος, είναι από τους πλέον θαυματουργούς Αγίους της Πίστεώς μας. Θαυματουργούσε και εν ζωή και μετά θάνατον. Τα θαύματά του πολλά γνωστά και μεγάλα!
Ένα από αυτά είναι και το κατωτέρω θαύμα, με το οποίο αποδεικνύεται περίτρανα η Αλήθεια της Ορθοδόξου Πίστεως μας και ότι οι Λατίνοι-Παπικοί είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ και ασεβείς και ότι δεν πρέπει επ΄ουδενί όλοι εμείς οι Ορθόδοξοι να έχουμε εκκλησιολογική σχέση και πνευματική επικοινωνία με αυτούς, όσο και αν πασχίζουν τις τελευταίες δεκαετίες πολλοί σύγχρονοι κληρικοί και λαϊκοί να υποστηρίξουν το αντίθετο.
Το μεγάλο θαύμα και η παραδειγματική τιμωρία των Παπικών υπό του Αγίου Σπυρίδωνος, εν έτει 1718.
Σύμφωνα με την θρησκευτική μας Παράδοση, το καλοκαίρι του 1716, ο Άγιος Σπυρίδων έσωσε με θαυματουργικό τρόπο το νησί από τους Οθωμανούς, όταν αυτοί αποβιβάστηκαν στην Κέρκυρα και, αφού κυρίευσαν τα οχυρά του Μαντουκίου και της Γαρίτσας, ως και τα Φρούρια Αβράμη και Σωτήρος, συνέχισαν τις καταστροφικές επιθέσεις τους για έναν ολόκληρο μήνα.
Λίγο μετά ο Αρχιναύαρχος του Ενετικού στόλου και διοικητής της νήσου Κερκύρας, Ανδρέας Πιζάνης, θέλοντας κατά ένα τρόπο πιο φανερό και πιο θεαματικό να εκδηλώσει την ευγνωμοσύνη του στον Άγιο για τη σωτηρία, αποφάσισε να στήσει στον ναό ένα θυσιαστήριο ακόμη. Ένα θυσιαστήριο για να γίνεται επάνω σ’ αυτό το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας κατά το Λατινικό δόγμα. Το θυσιαστήριο, αλτάριο κατά τους Λατίνους, θα κτιζόταν δίπλα στην Αγία Τράπεζα των Ορθοδόξων κι εκεί θα γινόταν από Λατίνο ιερέα η θεία Λειτουργία. Στη σκέψη του αυτή πολύ ενισχύθηκε ο Ενετός διοικητής και από ένα θεολόγο Λατίνο σύμβουλο του, κάποιο Φραγκίσκο Φραγγιπάνη. Ο τελευταίος θεώρησε την ευκαιρία μοναδική για να τοποθετήσει στο ναό του Αγίου αλτάριο, δηλαδή αγία Τράπεζα φράγκικη και να τελείται μέσα στον ορθόδοξο ναό του Αγίου η θεία Λειτουργία με άζυμα, κατά το δικό τους το δόγμα (!)
Μετά τη γνωμοδότηση, που πήρε από τον σύμβουλο του ο διοικητής Ανδρέας Πιζάνης, κάλεσε τους ιερείς του Ναού και τους ανακοίνωσε τον σκοπό του και ζήτησε κατά κάποιο τρόπο από αυτούς και τη συγκατάθεση τους. Εκείνοι, όπως ήτο φυσικό, αρνήθηκαν κι υπέδειξαν, πως αυτό θα ήταν μια καινοτομία ασύγγνωστη και επιζήμια και γι’ αυτό δεν έπρεπε να γίνει. Στην άρνηση των ιερέων να συγκατατεθούν στην τοποθέτηση του αλταρίου, ο διοικητής τους απείλησε κι αποφάσισε να προχωρήσει στην εκτέλεση του σχεδίου του χωρίς την άδεια τους. Οι ιερείς στην επιμονή του κατέφυγαν με δάκρυα στον Άγιο τους και ζήτησαν με θερμή προσευχή, τη βοήθεια και την προστασία του. Ο διοικητής με το δικαιωμα που του έδινε η εξουσία, προσπάθησε ανεμπόδιστα να προχωρήσει στην εκτέλεση της παράνομης επιθυμίας του. Αλλά και ο Άγιος, για να προλάβει μια τέτοια απαράδεκτη πράξη, παρουσιάστηκε δύο κατά συνέχεια νύκτες στον ύπνο του με το ένδυμα ορθόδοξου μονάχου και του συνέστησε να παραιτηθεί από την απόφαση του, διαφορετικά θα το μετάνοιωνε πολύ πικρά. Τρομαγμένος ο διοικητής κάλεσε τον σύμβουλο του και του φανέρωσε και τις δύο φορές την απειλή του Αγίου. Ο θεολόγος σύμβουλος γέλασε και τις δύο φορές κι υπέδειξε πως δεν έπρεπε αυτός ένας μορφωμένος άρχοντας να βασισθεί στα όνειρα, που είναι έργο, όπως του είπε, του διαβόλου και που σκοπό έχουν να παρεμποδίσουν και να ματαιώσουν ένα καλό και θεάρεστο έργο.
Τα λόγια του συμβούλου διασκέδασαν τον φόβο του διοικητού, ο οποίος μάλιστα την επομένη ήμερα 11 Νοεμβρίου 1718 μ.Χ. ακολουθούμενος από τη συνοδεία του πρωί-πρωί ξεκίνησε για την εκκλησία του Αγίου για να προσκυνήσει τάχα το λείψανο και να ανάψει το καντήλι του. Ουσιαστικά όμως πήγε εκεί για να καταμετρήσει το μέρος που θα κτιζόταν το αλτάριο (θυσιαστήριο) και να καθορίσει και τις διαστάσεις του, μήκος, πλάτος και ύψος.
Εκεί στον ναό για μια ακόμη φορά αγωνίστηκαν οι ιερείς με κάθε τρόπο, να τον αποτρέψουν από του να εκτελέσει το σχέδιο του. Άδικα, όμως. Ο άρχοντας, όχι μόνο δεν μεταπείσθηκε, αλλά και με σκληρό και βάναυσο τρόπο τους απείλησε πώς, αν του ξαναμιλούσαν γι’ αυτό το θέμα, θα τους έστελλε φυλακή στη Βενετία.
Έφυγε ο διοικητής με τη συνοδεία του, με την απόφαση την επομένη το πρωί, δηλαδή στις 12 του Νοέμβρη, οι άνθρωποι του να ερχόντουσαν να αρχίσουν το έργο. Οι ιερείς κι ένας αριθμός πιστών έμειναν εκεί, συνεχίζοντας με δάκρυα τις Παρακλήσεις τους μπροστά στην ανοικτή λάρνακα, που περιείχε το σεπτό λείψανο.
Πέρασε η μέρα. Νύχτωσε. Κοντά στα μεσάνυχτα, όπως μας διηγείται ο υπέροχος χρονικογράφος Αθανάσιος ο Πάριος, στο βιβλίο του «ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΡΙΣΙΣ», βροντές και κεραυνοί συνταράζουν την πόλη. Ο σκοπός, που βρισκόταν στην είσοδο του φρουρίου κοντά στην πυριτιδαποθήκη βλέπει κάποιο μοναχό να προχωρεί μ’ ένα δαυλό αναμμένο στο χέρι και να μπαίνει στο Φρούριο. Πρόφτασε και του φώναξε: «Ποιός είσαι; Πού πας»; Μια φωνή του απήντησε. «Είμαι ο Σπυρίδων».
Την ίδια ώρα τρείς φλόγες βγήκαν από το καμπαναριό της εκκλησίας ενώ ένα χέρι άρπαξε τον σκοπό και τον πέταξε στην άλλη μεριά του κάστρου. Ο σκοπός έπεσε όρθιος χωρίς να πάθει τίποτα. Ταυτόχρονα μια δυνατή, εκκωφαντική έκρηξη ακούστηκε. Και το φρούριο τινάχτηκε στον αέρα με όλα τα γύρω σπίτια. Η καταστροφή υπήρξε τρομερή. Χίλια περίπου πρόσωπα σκοτώθηκαν. Ο διοικητής Ανδρέας Πιζάνης βρέθηκε νεκρός με τον τράχηλο ανάμεσα σε δύο δοκάρια. Και ο θεολόγος σύμβουλος του, νεκρός έξω από το τειχόκαστρο μέσα σε ένα χαντάκι, στο οποίο έτρεχαν τα ακάθαρτα νερά των αποχωρητηρίων της πόλεως. Το ασημένιο πολύφωτο κανδήλι, που έκανε δώρο ο άρχοντας στην εκκλησία του Αγίου, κατέπεσε με αποτέλεσμα να καταστραφεί η βάση του. Το κανδήλι κρεμάστηκε πάλι στο ίδιο μέρος, όπου βρέθηκε πεσμένο. Έτσι με αλάλητη φωνή μαρτυρεί ως σήμερα τη συμφορά, που έγινε. Και στη Βενετία, εκεί μακρυά στη Βενετία, την ίδια στιγμή έπεσε κεραυνός στο μέγαρο του Ανδρέα Πιζάνη, τρύπησε τον τοίχο κι έκαψε το πορτραίτο του άρχοντα. Την εικόνα του. Μόνο την εικόνα του.
Η τιμωρία παραδειγματική. Και το δίδαγμα από το περιστατικό μοναδικό. Η Ορθοδοξία δεν μπορεί να συγχέεται με τον παπισμό. Η Ορθοδοξία είναι φως, αλήθεια, ζωή. Ο παπισμός σκοτάδι, αίρεση, πλάνη.
Την άλλη μέρα, μετά από αυτά που συνέβησαν, ο Λατίνος Επίσκοπος διέταξε να σηκώσουν τα υλικά, που μετέφεραν από μπροστά στην εκκλησία και να ματαιώσουν το έργο που σκέφθηκαν να εκτελέσουν. Την ίδια μέρα ο λαός της Κέρκυρας, μαζεμένος στον ιερό ναό του αγίου ψάλλει με αγαλλίαση και χαρά στον ακοίμητο προστάτη της νήσου:
«Ως των Ορθοδόξων υπέρμαχον, και των κακοδόξων αντίπαλον, Παμμακάριστε Σπυρίδων, ευφημούμεν oι πιστοί και υμνούμέν σε, και δυσωπούμέν σε, φυλάττειν τον λαόν και την πάλιν σου, πάσης κακοδοξίας και επιδρομής βαρβάρων απρόσβλητον».
(Από τον Βίον του Αγίου Σπυρίδωνος του Θαυματουργού.
Μέγα Συναξαριστής της Εκκλησίας Τόμος 12ος σελ. 363-364)
Υ/Γ
Περισσότερα θαύματα και την ζωή του Αγίου μπορείτε να δείτε ΕΔΩ...