Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑΥΗ

(Η μνήμη του τιμάται την 1 Σεπτεμβρίου)

Ο Ιησούς ήταν γιος του Ναυή ή Νουμ (Αριθμοί 13,9. Α’ Παραλειπομένων 7,27. Γ’ Βασιλέων 16,34) και εγγονός του Ελισαμαΐ, αρχηγού της φυλής Εφραίμ (Αριθμοί 1,10). Το αρχικό του όνομα ήταν Αυσή ή Οσέας, (Αριθμοί 13,9), ονομάστηκε όμως Ιησούς (Ιησουέ) από το Μωυσή όταν τον έστειλε να κατασκοπεύσει τη γη Χαναάν (Αριθμοί 13,17). Γεννήθηκε προφανώς στην Αίγυπτο γύρω στο 1491 π.Χ. και καταγόταν από τη φυλή Εφραίμ.

Ο Ιησούς του Ναυή ήταν ένας από τους 12 κατασκόπους, που έστειλε ο Μωυσής στη Χαναάν (Αριθμοί 13,8) και διάδοχος του Μωυσή (Αριθμοί 27,12-23. Δευτερονόμιο 31,1-8). Ήταν γεμάτος με πνεύμα σοφίας, ήταν γενναίος άντρας και είχε μεγάλη εμπιστοσύνη στο Θεό.

Κατά την περίοδο της εξόδου των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο, ο Ιησούς του Ναυή ήταν βοηθός του Μωυσή (Έξοδος 33,11), τον οποίο υπηρέτησε πιστά και τα σαράντα χρόνια. Όταν οι Ισραηλίτες πολέμησαν τους Αμαληκίτες στη Ραφιδείν, ο Μωυσής τον όρισε αρχηγό του στρατού του. Κατά τη μάχη αυτή ο Μωυσής μαζί με τον Ααρών και τον Ωρ, ανέβηκαν στη κορυφή ενός λόφου και όταν ο Μωυσής ύψωνε τα χέρια του, ο Ιησούς του Ναυή νικούσε. Επειδή όμως τα χέρια του Μωυσή κουράζονταν, ο Ααρών και ο Ωρ στήριζαν τα χέρια του. Μ’ αυτό τον τρόπο, τα χέρια του Μωυσή έμειναν σταθερά υψωμένα ως τη δύση του ήλιου, οπότε ο Ιησούς νίκησε τους Αμαληκίτες. Μετά από τη μάχη ο Κύριος έστειλε μήνυμα στον Ιησού του Ναυή, μέσω του Μωυσή, ότι κάποια στιγμή θα εξαφανίσει τους Αμαληκίτες από τη γη (Έξοδος 17,8-16).

Ο Ιησούς του Ναυή κατά την πορεία στην έρημο

Ο Ιησούς απολαμβάνοντας την εμπιστοσύνη του Μωυσή, είχε το μεγάλο προνόμιο να συνοδεύει τον Μωυσή στις διάφορες μετακινήσεις του. Όταν ο Μωυσής ανέβηκε στο όρος Σινά για να πάρει τις λίθινες πλάκες με τις εντολές του Κυρίου, ο Ιησούς του Ναυή τον συνόδευσε κατά την ανάβασή του (Έξοδος 24,13). Αλλά κι όταν ο Μωυσής κατέβηκε από το βουνό, άκουσε τις φωνές του λαού από το στρατόπεδο που θυσίαζαν στον ψεύτικο θεό και είπε στο Μωυσή ότι ακούει πολεμικές κραυγές. Ο Μωυσής του είπε ότι αυτές δεν ήταν πολεμικές κραυγές, αλλά κραυγές μεθυσμένων. Ο Μωυσής, όταν τους είδε να προσκυνούν το χρυσό μοσχάρι τόσος θυμός τον έπιασε, που του έπεσαν οι πλάκες με το Νόμο κι έσπασαν. Έπειτα αφού κατέστρεψε το χρυσό μοσχάρι, τιμώρησε με θάνατο όσους αμάρτησαν μπροστά στον Κύριο (Έξοδος 32,17-18).

Ως αποτέλεσμα της εμπιστοσύνης του Μωυσή, μόνο ο Ιησούς ορίστηκε να φυλάει τη Σκηνή του Μαρτυρίου, που ήταν το επίκεντρο της λατρείας των Ισραηλιτών κατά την περιπλάνησή τους στην έρημο. Συγκεκριμένα μετά την απιστία των Ισραηλιτών με το χρυσό μοσχάρι, ο Μωυσής πήρε την προσωρινή Σκηνή του Μαρτυρίου και την τοποθέτησε έξω από το στρατόπεδο. Όταν ο Μωυσής μετά τις συνομιλίες του με τον Κύριο επέστρεφε από τη Σκηνή στο στρατόπεδο, άφηνε στη Σκηνή ως φύλακα, τον Ιησού του Ναυή (Έξοδος 33,7-11).

Όταν ο Μωυσής επέλεξε τους εβδομήντα άντρες από τους γέροντες του λαού, ώστε να σηκώνουν μαζί του το βάρος του λαού, τους έβαλε να σταθούν γύρω από τη Σκηνή του Μαρτυρίου. Τότε ο Κύριος κατέβηκε μέσα στη νεφέλη και πήρε από το πνεύμα που είχε δώσει στο Μωυσή και έδωσε απ’ αυτό στους πρεσβυτέρους. Μόλις ήρθε το πνεύμα πάνω τους, άρχισαν να προφητεύουν και να μιλάνε με σοφά λόγια. Δύο από τους πρεσβυτέρους, ο Ελδάδ και ο Μωδάδ, είχαν μείνει στο στρατόπεδο. Το πνεύμα του Κυρίου πήγε και σ’ αυτούς, αλλά για λόγους ταπεινοφροσύνης δεν πήγαν μαζί με τους άλλους στη Σκηνή του Μαρτυρίου. Έτσι φωτισμένοι κι αυτοί από το Θεό, άρχισαν κι αυτοί να μιλάνε με σοφά λόγια προς το λαό. Τότε έτρεξε ένας νέος και ανάγγειλε στο Μωυσή, πως ο Ελδάδ και ο Μωδάδ προφητεύουν στο στρατόπεδο.

Τότε ο Ιησούς του Ναυή, που ήταν ο βοηθός του Μωυσή, ζήτησε από το Μωυσή, να τους σταματήσει. Αλλά ο Μωυσής του απάντησε: «Ζηλεύεις εσύ για λογαριασμό μου; Μακάρι να ’δινε ο Κύριος το Πνεύμα του σε όλο το λαό και να τους έκανε προφήτες! Μετά γύρισαν όλοι πίσω στο στρατόπεδο (Αριθμοί 11,10-30).

Ο Ιησούς του Ναυή ένας από τους κατασκόπους στην Χαναάν

Όταν οι Ισραηλίτες ήταν στην έρημο Φαράν, ο Μωυσής έστειλε κατασκόπους στη γη Χαναάν. Ο Ιησούς ήταν εκπρόσωπος της φυλής Εφραίμ. Το αρχικό του όνομα ήταν Αυσή ή Οσέας, αλλά ο Μωυσής τον μετονόμασε σε Ιησού. Μαζί με τον Σαμουήλ της φυλής Ρουβήν, τον Σαφάτ της φυλής Συμεών, τον Χάλεβ της φυλής Ιούδα, τον Ιλαάλ της φυλής Ισσάχαρ, τον Φαλτί της φυλής Βενιαμίν, τον Γουδιήλ της φυλής Ζαβουλών, τον Γαδί της φυλής Μανασσή, τον Αμιήλ της φυλής Δαν, τον Σαθούρ της φυλής Ασήρ, τον Ναβί της φυλής Νεφθαλίμ και τον Γουδιήλ της φυλής Γαδ μπήκαν στη χώρα από τα νότια.

Όταν μπήκαν στη Χαναάν, ήταν τελευταίες μέρες της Άνοιξης και αρχές Καλοκαιριού, όταν πλέον είχαν ωριμάσει τα πρώιμα σταφύλια.  Οι κατάσκοποι έλεγξαν όλη τη χώρα, από την έρημο Σιν και έφτασαν έως τη Ροόβ που βρίσκεται βόρεια και πάει ο δρόμος προς την Αϊμάθ. Μετά επέστρεψαν στην έρημο και έφτασαν στη Χεβρών, όπου κατοικούσαν ο Αχιμά (Αχιμάν), ο Σουσί (Σεσσί) και ο Θολαμί (Θελαμί), γιοι του γίγαντα Ανάκ (Ενάκ). Έφτασαν ως την Εσκώλ, όπου έκοψαν μια κληματόβεργα με ένα τσαμπί σταφύλι που το σήκωναν δύο, περασμένο σ’ ένα ξύλο. Έκοψαν επίσης ρόδια και σύκα. Ο τόπος ονομάστηκε Εσκώλ (Φαράγγι Βότρυος), από το σταφύλι που έκοψαν εκεί οι Ισραηλίτες.

Πήραν μαζί τους κάποια από τα προϊόντα του τόπου και αφού εξερεύνησαν τη χώρα για σαράντα μέρες, γύρισαν στο Μωυσή, και σ’ ολόκληρη την ισραηλιτική κοινότητα που είχαν στρατοπεδεύσει στην έρημο Φαράν, στην Κάδης (Αριθμοί 13,1-27. Δευτερονόμιο 1,19-24).

Τους έδωσαν την αναφορά τους και τους έδειξαν τους καρπούς της χώρας. Είπαν λοιπόν στο Μωυσή: «Πήγαμε στη χώρα που μας έστειλες. Είναι πράγματι μια χώρα όπου ρέει γάλα και μέλι. Να και οι καρποί της. Αλλά ο λαός που κατοικεί εκεί είναι δυνατός. Οι πόλεις είναι οχυρωμένες και πολύ μεγάλες. Είδαμε εκεί και τους απογόνους του Ανάκ, τους γίγαντες. Οι Αμαληκίτες κατοικούν στο νότιο τμήμα της χώρας, οι Χετταίοι, οι Ευαίοι, οι Ιεβουσαίοι και οι Αμορραίοι κατοικούν στα βουνά, ενώ οι Χαναναίοι κατοικούν στην περιοχή, από παραθαλάσσια μέχρι τον Ιορδάνη» (Αριθμοί 13,27-30. Δευτερονόμιο 1,25).

Ο λαός όταν τ’ άκουσε, έμεινε σκεπτικός και σιωπηλός. Επειδή όμως είχαν αρχίσει να δυσανασχετούν εναντίον του Μωυσή, ο Χάλεβ και ο Ιησούς του Ναυή προσπάθησαν να τους καθησυχάσουν. Ο Χάλεβ τους είπε, ότι είναι κι αυτοί ισχυροί και ότι θα υπερισχύσουν στους κατοίκους της Χαναάν. Οι υπόλοιποι όμως δέκα, άρχισαν να διαδίδουν στους Ισραηλίτες φοβερά πράγματα σχετικά με τη χώρα που είχαν εξερευνήσει. Έλεγαν: «Είδαμε εκεί άντρες μεγαλόσωμους.  Είδαμε ακόμα εκεί γίγαντες, τους απογόνους του Ανάκ, από τη γενιά των γιγάντων! Εμείς νιώθαμε σαν ακρίδες μπροστά τους, αλλά και στα δικά τους μάτια έτσι φαινόμασταν» (Αριθμοί 13,30-33).

Τότε ολόκληρη η κοινότητα άρχισε να φωνάζει και να παραπονιέται ενάντια στο Μωυσή και στον Ααρών (Αριθμοί 14,1-4. Δευτερονόμιο 1,26-28).

Τότε ο Μωυσής κι ο Ααρών έπεσαν με το πρόσωπό τους στη γη, μπροστά σ’ όλη την κοινότητα των Ισραηλιτών, που είχε συναχθεί εκεί. Ο Ιησούς του Ναυή κι ο Χάλεβ έσκισαν τα ρούχα τους από την απόγνωση και μαζί με το Μωυσή, προσπάθησαν να ενθαρρύνουν το λαό να μην επαναστατήσει εναντίον του Κυρίου και ότι με τη βοήθειά του θα κατακτήσουν τη χώρα που τους υποσχέθηκε (Αριθμοί 14,5-9. Δευτερονόμιο 1,29-33).

Κι ενώ ολόκληρη η κοινότητα σκεφτόταν να τους λιθοβολήσει, φάνηκε η δόξα του Κυρίου πάνω από τη Σκηνή του Μαρτυρίου μπροστά στα μάτια των Ισραηλιτών και τους αναχαίτισε από το έγκλημα. Ο Κύριος αρχικά απείλησε με θάνατο και καταστροφή τους Ισραηλίτες, αλλά στη συνέχεια είπε στους Ισραηλίτες ότι κανείς από αυτούς που ήταν από είκοσι ετών και πάνω δε θα δει τη χώρα της Χαναάν και τα κορμιά τους θα μείνουν σ’ ετούτη εδώ την έρημο. Όλοι εκτός από το Χάλεβ και τον Ιησού του Ναυή. Θα περιπλανιούνται όλοι για σαράντα χρόνια, ώσπου όλοι να πεθάνουν στην έρημο. Μόνο τα παιδιά τους θα γνωρίσουν τη χώρα που αυτοί περιφρόνησαν (Αριθμοί 14,10-35. Δευτερονόμιο 1,34-40).

Τους άντρες που είχε στείλει ο Μωυσής για να κατασκοπεύσουν τη χώρα, επειδή διέδιδαν συκοφαντίες γι’ αυτήν και τη δυσφημούσαν, κι έτσι έκαναν όλη την κοινότητα να παραπονιέται εναντίον του Θεού, ο Κύριος τους χτύπησε με θανατικό και πέθαναν. Από τους κατασκόπους εκείνους, οι μόνοι που επέζησαν ήταν ο Ιησούς του Ναυή και ο Χάλεβ (Αριθμοί 14,36-38).

Ο Ιησούς του Ναυή διαδέχεται τον Μωυσή

Όταν ο Κύριος προανήγγειλε στο Μωυσή ότι πλησιάζει η ώρα να πεθάνει, ο Μωυσής ζήτησε από το Θεό να του ορίσει τον διάδοχό του. Ο Κύριος υπέδειξε ως τον πιο κατάλληλο τον Ιησού του Ναυή, ο οποίος σύμφωνα με τον Ιώσηπο ήταν 85 ετών. Ο Μωυσής, σύμφωνα με εντολή του Κυρίου, αφού έφερε τον Ιησού τον Ναυή ενώπιον του ιερέα Ελεάζαρ και της κοινότητας, του ανέθεσε το αξίωμα του αρχηγού και του έδωσε διοικητικές αρμοδιότητες πάνω στην κοινότητα (Αριθμοί 27,12-23. Δευτερονόμιο 31,1-8). Ο Μωυσής είχε πει στον Ιησού του Ναυή, ότι αυτά που έκανε ο Κύριος στους δύο βασιλείς των Αμορραίων, Σηών και Ωγ, τα ίδια θα κάνει και στους άλλους βασιλιάδες των εθνών της Χαναάν, όταν περάσουν τον Ιορδάνη. Γι’ αυτό να μη φοβηθούν, γιατί ο Κύριος θα πολεμήσει μαζί τους (Δευτερονόμιο 3,21-22. 31,4-6).

Μετά ο Μωυσής κάλεσε τον Ιησού και του είπε μπροστά σ’ όλους τους Ισραηλίτες, να είναι θαρραλέος και δυνατός, γιατί αυτός θα οδηγήσει το λαό στη Γη της Επαγγελίας κι αυτός θα τη μοιράσει. Ο Κύριος θα προπορεύεται και θα είναι πάντα μαζί του (Δευτερονόμιο 31,7-8. 31,23).

Ο Μωυσής και ο Ιησούς του Ναυή, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, πήγαν και στάθηκαν στη Σκηνή του Μαρτυρίου. Εκεί τους παρουσιάστηκε ο Κύριος μέσα σε μια στήλη νεφέλης, η οποία ήρθε και στάθηκε στην είσοδο της Σκηνής. Ο Κύριος μίλησε στο Μωυσή και του είπε, ότι επειδή ο λαός, όταν θα μπει στη Γη της Επαγγελίας, θα φάει και θα χορτάσει, και τότε θ’ αρχίσει να λατρεύει άλλους θεούς και θα παραβιάσει τη διαθήκη που έχει κάνει με τον Κύριο. Όταν θα γίνει αυτό ο θυμός και η οργή του Κυρίου θα πέσει πάνω τους και θα τους αποστραφεί. Τότε θα τους βρουν πολλές συμφορές και θλίψεις, και θ’ αναρωτιούνται, γιατί γίνονται όλα αυτά. Γι’ αυτό, λοιπόν, τους έδωσε ένα τραγούδι για να το τραγουδάνε οι Ισραηλίτες, ως μια υπενθύμιση για την ημέρα που θα γινόταν αυτό (Δευτερονόμιο 31,14-23).

Στη συνέχεια ο Μωυσής κάλεσε κοντά του τους αρχηγούς των φυλών, τους πρεσβυτέρους του λαού, τους δικαστές και τους γραμματείς, και τους έκανε γνωστή την προειδοποίηση του Κυρίου και τους είπε ακόμη μια φορά να μείνουν πιστοί στον Κύριο και να μην παρεκκλίνουν από το δρόμο του. Ο Μωυσής, έχοντας μαζί του και τον Ιησού του Ναυή,  τους απάγγειλε το τραγούδι που του έδωσε ο Κύριος, από την αρχή ως το τέλος (Δευτερονόμιο 31,27-30. 32,44-52).

Ο Ιησούς, γιος του Ναυή, ήταν γεμάτος με πνεύμα σοφίας, γιατί ο Μωυσής είχε επιθέσει τα χέρια του πάνω του. Οι Ισραηλίτες ήταν υπάκουοι σ’ αυτόν, κι ακολουθούσαν τις οδηγίες που είχε δώσει ο Κύριος στο Μωυσή (Δευτερονόμιο 34,9).

Ο Ιησούς του Ναυή οδηγεί τους Ισραηλίτες στην Χαναάν

Μετά τον θάνατο του Μωυσέως ανέλαβε να οδηγήσει τους Ισραηλίτες στη Γη της Επαγγελίας, ο Ιησούς του Ναυή. Οργάνωσε τον στρατό κατά τρόπο πρωτότυπο και έντεχνο και ακολουθώντας νέες τακτικές. 

Όταν ο λαός προχωρούσε, μπροστά πήγαιναν πάντοτε οι Ιερείς, κρατώντας την Ιερή Κιβωτό με τις πλάκες που είχαν τις δέκα εντολές.

Οι Ισραηλίτες έφτασαν στον ποταμό Ιορδάνη και με τη βοήθεια του Κυρίου όλος ό λαός πέρασε δίχως να βραχεί κανείς, γιατί κι εδώ, όπως και στην Ερυθρά θάλασσα, τα νερά χωρίστηκαν στα δυο και άνοιξαν δρόμο να διαβούν.

Έπειτα από τον Ιορδάνη ποταμό οι Ισραηλίτες χρειάστηκαν να πολεμήσουν με διάφορους λαούς, πού στάθηκαν εμπόδιο στο δρόμο τους. Οι λαοί αυτοί είχαν πολιτείες με ισχυρά τείχη και πολεμιστές πολλούς και ικανούς. Όμως, με τη βοήθεια του Κυρίου, οι Ισραηλίτες κατόρθωσαν να τους νικήσουν.

Η Πτώση της Ιεριχούς

Με την είσοδό τους στη Χαναάν, οι Ισραηλίτες πολιόρκησαν την οχυρωμένη πόλη Ιεριχώ. Η Ιεριχώ είχε τα τείχη της κλειστά κι αμπαρωμένα για να μην μπορέσουν να μπουν οι Ισραηλίτες. Κανείς δεν έβγαινε ούτε έμπαινε στην πόλη.

Έτσι σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, οι Ισραηλίτες παρέλασαν για εφτά μέρες γύρω από τα τείχη της.  Μπροστά πήγαινε η εμπροσθοφυλακή του στρατού. Ακολουθούσαν οι εφτά ιερείς που κρατούσαν τις κεράτινες σάλπιγγες και οι οποίοι σάλπιζαν ασταμάτητα, ενώ εκείνοι που μετέφεραν την Κιβωτό της Διαθήκης του Κυρίου τους ακολουθούσαν. Πίσω ακολουθούσε το υπόλοιπο του στρατεύματος, που ήταν και η οπισθοφυλακή της Κιβωτού.

Ο στρατός είχε πάρει ρητή διαταγή από τον Ιησού, να μη μιλήσει καθόλου ούτε να φωνάξει, ώσπου ο ίδιος να δώσει διαταγή.

Έτσι η Κιβωτός του Κυρίου, μαζί με τους ιερείς και το στρατό, έκανε μια φορά το γύρο της πόλης κι έπειτα επέστρεφαν στο στρατόπεδο. Το ίδιο έκαναν για έξι μέρες. Την έβδομη μέρα σηκώθηκαν με την αυγή κι έκαναν εφτά φορές το γύρο της πόλης με τον ίδιο τρόπο. Ήταν η μόνη μέρα που έκαναν το γύρο της πόλης εφτά φορές. Την έβδομη φορά, όταν οι ιερείς σάλπισαν με τις σάλπιγγες, μετά ο Ιησούς είπε στο στρατό «Φωνάξτε τώρα! Ο Κύριος σας παρέδωσε την πόλη!»

Όταν ο στρατός άκουσε τον ήχο της σάλπιγγας, ξέσπασε σε μεγάλο αλαλαγμό και σωριάστηκαν τα τείχη μόνα τους. Τότε ο στρατός επιτέθηκε στην πόλη  και την κατέλαβαν. Όλοι οι άνθρωποι και τα ζώα της πόλης παραδόθηκαν στη σφαγή.

Από την Ιεριχώ σώθηκε μόνο η Ραάβ με τους συγγενείς της, γιατί πριν την κατάληψη της πόλης είχε κρύψει και φιλοξενήσει τους κατασκόπους των Ισραηλιτών, οι οποίοι είχαν κατασκοπεύσει την πόλη.

 Η Κατάκτηση της Γαι

Μετά την Ιεριχώ ο Ιησούς του Ναυή με το στρατό του προχώρησαν κι έφτασαν απέναντι από τη Γαι και πήραν θέσεις στα βόρεια της πόλης. Μετά διάλεξε περίπου πέντε χιλιάδες άντρες και τους έβαλε σε ενέδρα στα δυτικά της πόλης.

Μόλις ο βασιλιάς της Γαι είδε τους Ισραηλίτες έσπευσε με όλο το στρατό του να βγει από την πόλη και να τους πολεμήσει στην κοιλάδα του Ιορδάνη. Ο Ιησούς και οι Ισραηλίτες προσποιήθηκαν ότι νικήθηκαν και τράπηκαν δήθεν σε φυγή προς την έρημο. Τότε όλος ο πληθυσμός της πόλης διατάχτηκαν να βγουν και να καταδιώξουν τους Ισραηλίτες. Έτσι απομακρύνθηκαν από την πόλη και την άφησαν ανυπεράσπιστη.

Τότε οι στρατιώτες της ενέδρας έτρεξαν γρήγορα μέσα στην πόλη και την κατέλαβαν, κι αμέσως της έβαλαν φωτιά. Όταν οι άντρες της Γαι κοίταξαν πίσω τους και είδαν τον καπνό ν’ ανεβαίνει από την πόλη προς τον ουρανό, κατάλαβαν πως έχασαν τη μάχη. Όταν ο Ιησούς του Ναυή και ο στρατός του είδαν ότι οι άντρες της ενέδρας είχαν κυριέψει την πόλη, και είδαν και τον καπνό που ανέβαινε απ’ αυτήν, γύρισαν και χτύπησαν τους άντρες της Γαι. Οι Ισραηλίτες από την πόλη βγήκαν κι αυτοί στην καταδίωξη, κι έτσι οι άντρες της Γαι βρέθηκαν περικυκλωμένοι απ’ όλες τις μεριές. Οι Ισραηλίτες τους νίκησαν και θανάτωσαν όλους τους κατοίκους της Γαι. Πήραν για τον εαυτό τους μόνο τα ζώα και τα λάφυρα εκείνης της πόλης, σύμφωνα με την εντολή που είχε δώσει ο Κύριος στον Ιησού. Μετά πυρπόλησαν τη Γαι και τη μετέβαλαν σε σωρό ερειπίων.

Ο Ιησούς του Ναυή εναντίον των πέντε Αμορραίων Βασιλέων

Όλοι οι λαοί δυτικά του Ιορδάνη, δηλαδή οι Χετταίοι, οι Αμορραίοι, οι Χαναναίοι, οι Φερεζαίοι, οι Ευαίοι και οι Ιεβουσαίοι, συνασπίστηκαν για να πολεμήσουν ενωμένοι τον Ιησού και τους Ισραηλίτες.

Οι κάτοικοι όμως της Γαβαών, που ήταν Ευαίοι, όταν έμαθαν τι είχε κάνει ο Ιησούς στην Ιεριχώ και στη Γαι,  φοβήθηκαν και αποφάσισαν να ενεργήσουν με πανουργία. Πήγαν στο στρατόπεδο των Ισραηλιτών, στα Γάλγαλα, και προσπάθησαν να πείσουν τον Ιησού και τους Ισραηλίτες, ότι έρχονται από μια μακρινή χώρα και θέλουν να κάνουν συμμαχία μαζί τους.

Οι Ισραηλίτες ξεγελάστηκαν και κάνανε μαζί τους συνθήκη ειρήνης. Μετά πληροφορήθηκαν ότι αυτοί ήταν γείτονες τους και κατοικούσαν εκεί γύρω. Ο Ιησούς του Ναυή δεν τους επιτέθηκε, αλλά από κείνη τη μέρα, οι Ευαίοι της Γαβαών γίνανε δούλοι των Ισραηλιτών.

Οι Αμορραίοι βασιλιάδες της Ιερουσαλήμ, της Χεβρών, της Ιεριμούθ, της Λαχίς και της Οδολλάμ (Εγλών), συμμάχησαν, επιτέθηκαν και πολιόρκησαν τη Γαβαών με όλα τους τα στρατεύματα, επειδή αυτοί συμμάχησαν με τους Ισραηλίτες.

Οι Γαβαωνίτες έστειλαν μήνυμα στον Ιησού, στο στρατόπεδο στα Γάλγαλα και του ζητούσαν βοήθεια. Αμέσως ο Ιησούς, σύμφωνα με εντολή του Κυρίου, έφυγε από τα Γάλγαλα, μαζί με όλο το στρατό του και επιτέθηκε αιφνιδιαστικά εναντίον των Αμορραίων.

Η μάχη κράτησε ως το βράδυ χωρίς να νικήσουν και τότε ο Ιησούς του Ναυή παρακάλεσε τον Κύριο να σταματήσει τον ήλιο, ώσπου να τελειώσουν τη μάχη. Πράγματι, ο ήλιος στάθηκε καταμεσής του ουρανού και δεν πήγαινε να δύσει κι αυτό κράτησε σχεδόν μια μέρα. Οι Αμορραίοι βασιλιάδες υπέστησαν φοβερή ήττα και οι Ισραηλίτες τους καταδίωξαν. Και ενώ οι Αμορραίοι έφευγαν κυνηγημένοι, ο Κύριος έριξε πάνω τους από τον ουρανό χαλάζι χοντρό σαν πέτρες και σκοτώθηκαν από αυτό πολύ περισσότεροι απ’ όσους εξόντωσαν οι Ισραηλίτες.

Η Κατάκτηση της Χαναάν 

Αμέσως μετά ο Ιησούς του Ναυή επιτέθηκε και κυρίεψε όλες τις ορεινές και πεδινές περιοχές του νότου. Θανάτωσε όλους τους κατοίκους των πόλεων αυτών, όπως τον είχε διατάξει ο Κύριος.

Οι πόλεις του βορρά συμμάχησαν με τους Χαναναίους, τους Αμορραίους, τους Χετταίους, τους Φερεζαίους, τους Ιεβουσαίους και τους Ευαίους. Όλοι αυτοί ένωσαν τις δυνάμεις τους και ξεκίνησαν με αναρίθμητο στρατό, με πάρα πολλά άλογα και άμαξες, με σκοπό να πολεμήσουν τους Ισραηλίτες.

Ο Ιησούς του Ναυή και οι πολεμιστές του, με τη βοήθεια του Κυρίου, τους επιτέθηκαν με ορμή αιφνιδιαστικά, τους χτύπησαν και τους καταδίωξαν. Τους εξόντωσαν όλους και δεν ξέφυγε κανένας. Μετά τη μάχη αυτή ο Ιησούς κατέλαβε την Ασώρ, που ήταν η πρωτεύουσα όλων εκείνων των βασιλείων, έβαλε φωτιά στην πόλη και παρέδωσε στη σφαγή όλους τους κατοίκους της.

Μετά από τις μάχες αυτές ο Ιησούς του Ναυή εξολόθρευσε τους γίγαντες Ενακίμ που ζούσαν στα βουνά και είχαν πρωτεύουσα τη Χεβρών. Τους αφάνισε και κατέστρεψε τις πόλεις τους.

Έτσι ο Ιησούς του Ναυή κατέλαβε ολόκληρη τη χώρα και κατόπιν μοίρασε τη Χαναάν στις 12 φυλές των Ισραηλιτών. Η διανομή έγινε ενώπιον του Κυρίου στη Σηλώ, στην είσοδο της Σκηνής του Μαρτυρίου.

Ο Ιησούς, μετά τη διανομή της χώρας, συγκέντρωσε όλες τις φυλές του Ισραήλ στη Συχέμ. Κάλεσε τους πρεσβυτέρους του λαού, τους αρχηγούς και τους αξιωματούχους του και ανανέωσε τη διαθήκη του λαού με τον Κύριο, δίνοντας τις τελευταίες παραγγελίες του όπως μείνει ο λαός πιστός στη λατρεία του μόνου αληθινού Θεού. Οι Ισραηλίτες πράγματι λάτρεψαν τον Κύριο για όσο ζούσε ο Ιησούς του Ναυή, οι αρχηγοί των φυλών και οι πρεσβύτεροι του λαού.

Μετά τα γεγονότα αυτά, ο Ιησούς του Ναυή διοίκησε τους Ισραηλίτες με την ευλογία του Θεού και πέθανε σε ηλικία 110 ετών. Τον έθαψαν στην περιοχή που είχε λάβει ως μερίδιο, στη Θαμνασαράχ, στην ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ.

Μετά το θάνατό του, οι Ισραηλίτες έθαψαν στην Συχέμ τα οστά του Ιωσήφ, που τα είχαν φέρει μαζί τους από την Αίγυπτο. Τα απόθεσαν στον αγρό που είχε αγοράσει ο Ιακώβ και που είχε περιέλθει στους απογόνους του Ιωσήφ ως ιδιοκτησία. Πέθανε κι ο Ελεάζαρ, ο γιος του Ααρών και τον έθαψαν στο λόφο που είχε δοθεί στο γιο του το Φινεές, στην ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ.

Πηγή:http://users.sch.gr/aiasgr/Agiologia/Palaia_Diathikh/Hgetes/Dikaios_Ihsous_tou_Nauh.htm