ΠΛΑΝΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΩΝ

 Περί της Ιεράς Παραδόσεως

Όπως ξέρουμε ο Χριστιανικός κόσμος είναι διηρημένος.
Από τη μία έχουμε τους Ορθόδοξους κι από την άλλη, τους Ρωμαιοκαθολικούς (Παπικοί-Λατίνοι). Έχουμε επίσης και τους Προτεστάντες.
Στους 10 βέβαια πρώτους αιώνες, η εκκλησία ήταν ενωμένη και διοικείτο από τα 5 Πατριαρχεία. Στην συνέχεια όμως το Πατριαρχείο της Ρώμης απεκόπη, απεσχίσθει και άρχισαν οι μεγάλες παπικές καινοτομίες και πιέσεις στο Δυτικό κόσμο. Η Δύση δεν άντεξε στις πιέσεις του Παπισμού και εμφανίστηκε σαν φυσική αντίδραση ο Προτεσταντισμός.
Να δούμε τώρα μερικές βασικές διαφορές όσον αφορά τους Ορθόδοξους, τους Ρωμαιοκαθολικούς και τους Προτεστάντες σε σχέση με τα βασικά θεμέλια της πίστεως.

Οι Ορθόδοξοι και οι Ρωμαιοκαθολικοί, παραδέχονται αφενός μεν την Βίβλο, την Αγία Γραφή, αφετέρου δε την Ιερά Παράδοση.
Οι Προτεστάντες παραδέχονται μόνο την Βίβλο και απορρίπτουν την Ιερά Παράδοση. Οι Προτεστάντες έχουν και το δόγμα, ότι ο κάθε ένας φωτίζεται απευθείας από το Άγιο Πνεύμα και ερμηνεύει την Βίβλο.
Έτσι λοιπόν, υπάρχουν πολυάριθμες ερμηνείες, ερμηνείες κατά το δοκούν, και σχηματίζονται κάθε τόσο αναρίθμητες προτεσταντικές παραφυάδες και κάθε λίγο και λιγάκι, εμφανίζεται και ένας νέος Προτεσταντικός κλάδος.

Όπως είπαμε οι Ορθόδοξοι και οι Ρωμαιοκαθολικοί (Παπικοί) παραδέχονται την Ιερά Παράδοση. Η Ιερά Παράδοση έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία και είναι λυπηρό το ότι Προτεσταντικός κόσμος έχει αποκοπεί από αυτήν. Πόσα είπε ο Χριστός; Είπε μόνο αυτά που γράφουν τα Ευαγγέλια; Ή έπραξε μόνο αυτά που γράφουν τα Ευαγγέλια;

Πόσα είπαν οι Απόστολοι; Πόσα έπραξαν; Μόνο αυτά που αναφέρονται στις Πράξεις τον Aποστόλων ή στις Επιστολές των Aποστόλων;

O Απόστολος Παύλος ξέρουμε ότι μιλούσε στην Έφεσο για 3 χρόνια, μας άφησε μία Επιστολή προς Εφεσίους η οποία διαβάζεται, παρακαλώ, σε 10 λεπτά! Ε! όσα εδίδασκε σε αυτά τα τρία χρόνια, είναι μόνο αυτά που περιέχονται στα 10 λεπτά της προς Εφεσίους Επιστολής;

Στην δευτέρα επιστολή του Ιωάννου, στίχος δώδεκα, αναφέρεται, αναφέρει δηλαδή ο Άγιος Ιωάννης ο Απόστολος, "Πολλὰ ἔχων ὑμῖν γράφειν, οὐκ ἠβουλήθην διὰ χάρτου καὶ μέλανος", δηλαδή πάρα πολλά θα σας τα πω προφορικά, δεν θα σας τα καταγράψω στο χαρτί. Επίσης, στην Γ’ Επιστολή του Ιωάννου, στίχο 13, αναφέρεται: "Πολλὰ εἶχον γράφειν, ἀλλ᾿ οὐ θέλω διὰ μέλανος καὶ καλάμου σοι γράψαι".

Η ίδια η Καινή Διαθήκη, μας αναφέρει ότι είναι απαραίτητη και η Παράδοση, όχι μόνο τα γραπτά αλλά και τα προφορικά.

Στην πρώτη προς Κορινθίους Επιστολή (ια’, 34), προηγουμένως ομιλεί για το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, για το πώς να συμπεριφέρονται όταν έχουν Κυριακό δείπνο και στην συνέχεια λέει τα εξής: "Τὰ δὲ λοιπὰ ὡς ἂν ἔλθω διατάξομαι", δηλαδή, τα υπόλοιπα, θα έρθω και θα τα διευθετήσω προφορικά. 
Επίσης έχουμε και την κατηγορηματική διατύπωση στην Β’ Θεσσ. β’, 15: "στήκετε, καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι’ ἐπιστολῆς ἡμῶν".

Δι’ επιστολής είναι τα γραπτά, η Καινή Διαθήκη, διά λόγου, τι είναι διά λόγου; Είναι τα προφορικά!

Μας λέει ο Απόστολος Παύλος, να κρατήσετε και τα προφορικά! Και μετά οι Προτεστάντες μας λένε, ότι είναι βιβλικοί και ευαγγελικοί! Μα η Καινή Διαθήκη λέει να κρατάτε και τα προφορικά, όσα σας παρεδόθησαν προφορικώς.

Να πούμε και το εξής μέχρι το 52 μ.Χ. κανένα από τα βιβλία της Καινής Διαθήκης δεν είχε γραφεί. Πώς προχωρούσε λοιπόν η εκκλησία; Πώς δούλευε; Είχε τίποτα γραπτό; Δεν είχε! Με την προφορική παράδοση προχωρούσε!
Και τότε, το 52 μ.Χ., παρουσιάστηκε το πρώτο βιβλίο, η πρώτη προς Θεσσαλονικείς Επιστολή. Προηγουμένως η εκκλησία συντηρείτο με την προφορική διδασκαλία των Aποστόλων.

Nα σημειώσουμε και το εξής: Μέχρι το 150 μ.Χ. οι χριστιανικές κοινότητες δεν είχαν αποκτήσει όλα τα βιβλία της Καινής Διαθήκης και οι εκκλησίες συνετηρούντο, και η εκκλησιαστική ζωή προχωρούσε, βάση της προφορικής διδασκαλίας των Αποστόλων και των διαδόχων των Αποστόλων.

                      ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΛΑΝΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΩΝ

Βλέπουμε λοιπόν πόσο έξω πέφτουν οι Προτεστάντες που απορρίπτουν τις Ιερές Παραδόσεις.

Να αναφέρουμε μερικές περιπτώσεις για να γίνει πιο κατανοητό αυτό το για το οποίο ομιλούμε.

Περί της μνημονεύσεως των κεκοιμημένων

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στην 3^η ομιλία εις Φιληππησίους γράφει τα εξής: "Ουκ οικείη ενομοθετήθη υπο των Αποστόλων το επί των φρικτών μυστηρίων μνήμην ποιήσθαι των απελθόντων";
Εδώ λέει, ότι έχουμε παράδοση από τους Αποστόλους, όταν γίνεται το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, να μνημονεύουμε τους τεθνεώτες. Αυτό είναι Αποστολική Παράδοση!

Περί του Σημείου του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού 

Ας έρθουμε στο σημείο του σταυρού.
Πρώϊμα συναντάται η συνήθεια, οι Χριστιανοί να κάνουμε επάνω τους το σημείο του Σταυρού. Αυτό διατηρείται στον Ορθόδοξο κόσμο διατηρείται και στον Ρωμαιοκαθολικό κόσμο. Δεν υπάρχει στους Προτεστάντες.
Φαίνεται ότι το σημείο του σταυρού, καθιερώθη από τους Αποστόλους, για να εδραιωθεί μέσα στον χριστιανικό κόσμο.
Υπάρχουν δε και πάρα πολύ αρχαία κείμενα (όπως κείμενα του Τερτυλλιανού), στα οποία συναντούμε αυτήν την μαρτυρία, για το ότι δηλαδή, οι χριστιανοί πάντοτε, όταν ξεκινούσαν, όταν είχαν μία σπουδαία υπόθεση και ακόμη όταν έτρωγαν και όταν έπιναν, προηγουμένως έκαναν το σημείο του σταυρού.
Επίσης, αναφέρεται αργότερα, ότι οι ασκητές όταν πήγαινε κάποιος δαιμονισμένος, τον σταύρωναν και με το σημείο του σταυρού εδίωκαν το πονηρό πνεύμα που τον βασάνιζε.

Να έρθουμε στο θέμα της νηστείας της Τετάρτης και της Παρασκευής.

Έχουμε αρχαιότατες και γραπτές ακόμη μαρτυρίες, ότι στον χριστιανικό κόσμο, εδραιώθηκε η νηστεία της Τέταρτης και της Παρασκευής.
Όπως φερ’ ειπείν στο κείμενο που ονομάζεται Διδαχή των 12 Αποστόλων, που κατά μία άποψη εγράφη τέλη του α’ αιώνος έστω και αρχές του 2^ου αιώνα. 
Αναφέρεται εκεί η νηστεία δύο φορές την εβδομάδα.
Οι μεν Εβραίοι ενήστευαν Δευτέρα και Πέμπτη, εμείς οι χριστιανοί νηστεύουμε Τέταρτη και Παρασκευή.
Και εδώ πάλι οι Προτεστάντες βρίσκονται έξω από την χριστιανική, ας πούμε, αρχαία αυτή, συνήθεια.

Ας έρθουμε στο τρόπο της βαπτίσεως.
Πώς εβάπτιζαν οι Απόστολοι; Είχαν ολόκληρη τελετή.
Η γραφή δεν περιγράφει την τελετή. Η γραφή αναφέρει την επίκληση της Αγίας Τριάδος και την χρήση ύδατος.
Τον όλο τρόπο, τον παίρνουμε από την ιερά παράδοση. Η ιερά παράδοση μας λέει, ότι γίνονται 3 καταδύσεις και αναδύσεις, συμβολίζοντας την τριήμερη Ταφή και  Ανάσταση του Κυρίου. Κατανοούμε καλύτερα έτσι, και αυτά που λέει ο Απόστολος Παύλος στην προς Εφεσίους Επιστολή. 

Επίσης, ο χριστιανικός κόσμος, ανέκαθεν, προσεύχεται προς ανατολάς. Αυτό δεν το γράφει πουθενά η Καινή Διαθήκη, αυτό είναι στοιχείο από την Ιερά Παράδοση.

                             Περί της Θείας Ευχαριστίας

Έπειτα, να έρθουμε στα λεγόμενα ρήματα της επικλήσεως, όταν γίνεται η Θεία Ευχαριστία. Ο ιερέας ή ο αρχιερεύς, εκείνη τη στιγμή, λέει κάποια λόγια. Είναι τα λόγια με τα οποία επικαλείται την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, τα οποία αυτά λόγια, δεν υπάρχουν γραμένα στην Καινή Διαθήκη.

Στην Καινή Διαθήκη υπάρχει το ρήμα "ευχαριστήσας", αλλά δεν εξηγεί τι ακριβώς είπε ο Χριστός εκείνη την ώρα.
Στην πρώτη πρώτη φάση της, η Χριστιανική Εκκλησία, απόκρυπτε το μυστήριo αυτό.
Πρώτος, ο Ιουστίνος ο φιλόσοφος και Μάρτυς, κάνει λόγο γι’ αυτό το μυστήριο. Έχουμε και κείμενα του 4^ου αιώνος, που λένε ότι τα της επικλήσως ρήματα δεν παρεδόθησαν γραπτώς, αλλά παρεδόθησαν προφορικώς και μεταφέροντο από στόμα σε στόμα.

Θα μπορούσαμε και άλλα πολλά να αναφέρουμε. Αρκούν όμως αυτά, για να καταλάβουμε ότι οι Προτεστάντες δεν βρίσκονται στην ορθή οδό, απορρίπτοντας την προφορική Παράδοση, όσα δηλαδή μας είπε ο Χριστός και οι Απόστολοι.  
Να πούμε ένα άλλο παράδειγμα: Οι Προτεστάντες, είναι σαν έναν αετό που έχει ένα φτερό. Χρειάζεται όμως και τα  δύο φτερά για να πετάξει. Χρειάζεται το ένα φτερό που λέγεται γραπτή Παράδοση και το άλλο φτερό, που λέγεται,  προφορική Παράδοση.
Χρειάζεται η Αγία Γραφή αλλά χρειάζεται και η Ιερά Παράδοσις.

                 Περί τιμής και προσκυνήσεως των Αγίων
                        και των ιερών τους λειψάνων

Στον Προτεσταντικό χώρο απορρίπτονται οι Άγιοι και τα άγια λείψανα, ενώ στο Ρωμαιοκαθολικό κόσμο και στον Ορθόδοξο κόσμο, τιμώνται οι Άγιοι και τα άγια λείψανα.

Να δούμε ποια είναι η θέση της Ορθοδοξίας σε σχέση με την αγιοσύνη.
Οι Ορθόδοξοι, παραδεχόμαστε, ότι όταν ένας άνθρωπος, προχωρεί προς τον αγιασμό, περνάει πρώτα την καθαρτική τάξη, καθαρίζεται η φύση του από τα πάθη, μετά είναι η φωτιστική τάξη, φωτίζεται με την χάρη του Αγίου Πνεύματος, και μετά έχουμε την τελείωση, την μυστική ένωση μετά της χάριτος του Θεού και ο άνθρωπος αυτός, γίνεται πνευματοφόρος και είναι γεμάτος πνευματική δύναμη. Αισθάνεται μέσα του την παρουσία του Αγίου Πνεύματος ,η οποία είναι και στην ψυχή και στο σώμα.
Όταν λοιπόν, με το θάνατο χωρισθεί η ψυχή από το σώμα, η χάρις του πνευματοφόρου ανθρώπου πηγαίνει και με την ψυχή στο χώρο των πνευμάτων αλλά, παραμένει και με τα άγια λείψανα.
Γι’ αυτό έχουμε περιπτώσεις που στα άγια λείψανα, εκδηλώνεται η χάρις του Αγίου Πνεύματος.

Στην Παλαιά Διαθήκη, οι Προφήτες είχαν την χάρη του Αγίου Πνεύματος, γι’ αυτό αναφέρεται, ότι τα λείψανα ενός Προφήτου μόλις ακούμπησαν έναν νεκρό, ο νεκρός ανεστήθει! 
Εάν κανείς διαθέσει λίγο χρόνο να μελετήσει τα άγια λείψανα που υπάρχουν μέσα στην εκκλησία, θα δει ότι είναι αισθητή και εξωτερικά η χάρις τους Αγίου Πνεύματος.

Έχουμε αγίους, που είναι άφθαρτα τα άγια λείψανά τους, όπως είναι οι τρεις των Επτανήσων, Αγ. Γεράσιμος, Αγ. Διονύσιος, Αγ. Σπυρίδων κλπ.

Έχουμε έπειτα, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, την έκχυση ευωδίας την ώρα που πηγαίνει ο χριστιανός με ευλάβεια να προσκυνήσει τιμητικώς τα άγια λείψανα. Ξεχύνεται ένα άρωμα καταπληκτικό, ένα ουράνιο άρωμα!
Μου διηγήτο κάποιος ότι, όταν λιτανεύεται η κάρα του Μεγάλου Βασιλείου που υπάρχει στην Μεγίστη Λαύρα του Αγίου Όρους, την 1^η Ιανουαρίου, είναι λες και σπάσανε 50 μπουκάλια αρώματα!

Έχουμε άλλες περιπτώσεις που από το Άγιο λείψανο μπορεί να εκχύνεται μύρο. Όπως για παράδειγμα, στο μοναστήρι του Ξενοφώντος στον Άθω, υπάρχει το δεξί χέρι του Αγίου Γεωργίου, το οποίο κατά καιρούς αναδίδει και αναβλύζει και άρωμα!

Μέσα στα άγια λείψανα υπάρχει δύναμις πνευματική που την αισθάνονται αυτοί που πλησιάζουν για να προσκυνήσουν.
Πολλές φορές στο κρανίο των αγίων σχηματίζεται η σταυροειδής ραφή ενώ βάση των φυσιολογικών δεδομένων δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση.
Έχουμε χιλιάδες περιπτώσεις που τα άγια λείψανα θαυματουργούν, φερ’ ειπείν η κάρα του Αγίου Θωμά, που υπάρχει στο μοναστήρι της Πάτμου, όταν πέφτει σε ένα νησί ακρίδα και είναι να κατασπαράξει τα πάντα, μόλις πάρουν την αγία κάρα του Απόστολου Θωμά και την λιτανεύσουν, αμέσως η ακρίδα πέφτει στην θάλασσα, όπως έγινε προ καιρού στην Σύμη.

Όλα αυτά τα απορρίπτουν, οι Προτεστάντες. Απορρίπτουν τους Αγίους μας.
Όταν την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής, οι Γερμανοί απεφάσισαν να καταστρέψουν μία πόλη να σφάξουν τους κατοίκους και να κάψουν την εκκλησία, ο πολιούχος άγιος την περιοχής, παρουσιάστηκε στον Γερμανό και του είπε στοπ! Δεν θα κάψεις, δεν θα σφάξεις, και εγώ θα αναλάβω να σε γυρίσω στην Γερμανία! 
Οι Γερμανοί, μαρτυρούν οι ίδιοι αυτό το θαύμα και μάλιστα, κάποιοι από αυτούς, ήταν και Προτεστάντες! 

Η Θεσσαλονίκη ήταν 482 χρόνια σκλαβωμένη στους Τούρκους και απελευθερώθηκε πότε; Ανήμερα του πολιούχου αγίου της, δηλαδή ανήμερα του Αγίου Δημητρίου!
Επίσης κάποτε στις αρχές του 9^ου αιώνος, κινδύνευε πάρα πολύ η πόλις της Πάτρας και παρουσιάστηκε ο Άγιος Ανδρέας και την έσωσε.

Όλα αυτά, χιλιάδες, μυριάδες θαυματουργίες, υπερφυσικά σημεία, ασηψίες, ευκαμψίες μελών, ευωδιές ουράνιες, θαύματα αναρίθμητα, όλα τα απορρίπτουν με μια μονοκοντυλιά οι Προτεστάντες, δηλαδή απορρίπτουν με άλλα λόγια το Άγιο Πνεύμα, διότι αυτά είναι έργα της χάριτος του Αγίου Πνεύματος.

                               Περί των Αγίων Εικόνων

Ας έρθουμε και στο θέμα των αγίων εικόνων.
Ο Προτεσταντικός κόσμος απορρίπτει τις ιερές εικόνες και λέει (αυτό βέβαια το λένε και άλλοι αιρετικοί όπως οι μάρτυρες του Ιεχωβά), λένε λοιπόν, ότι η Αγία Γραφή λέει "ου ποιήσεις σεαυτόν είδωλον", άρα εμείς έχοντας τις εικόνες, προσκυνούμε τα είδωλα.
Αλλά η ορθή έννοια του χωρίου είναι ότι, απαγορεύονται τα ομοιώματα τα οποία εξυπηρετούν την ειδωλολατρεία. Δεν απαγορεύονται τα ομοιώματα που εξυπηρετούν την λατρεία του αληθινού Θεού.
Γι’ αυτό ο ίδιος ο Θεός που λέει μην κάνετε ομοιώματα, έδωσε εντολή στον αγιότατο χώρο που ήταν τα Άγια των Αγίων, στην σκηνή του μαρτυρίου, να είναι γεμάτος όλος ο χώρος εκείνος με ομοιώματα Χερουβείμ, αγίων προσώπων που βρίσκονται στον ουρανό, μάλιστα δε στα Άγια των Αγίων υπήρχαν και δυο γλυπτά Χερουβείμ.
Πώς εδώ επιτρέπονται τα ομοιώματα;
Επιτρέπονται διότι εξυπηρετούν την λατρεία του αληθινού Θεού.
Διότι όταν ένας βλέπει μπροστά του τα Χερουβείμ, αμέσως ο νους του ανεβαίνει στο ουρανό.  
Όταν βλέπουμε εικόνα, ανάλογα με την ποιότητα της εικόνος, μετακινείται και ο νους μας.
Όταν βλέπουμε μία αισχρή εικόνα, ο νους μας κατεβαίνει στην λάσπη, όταν βλέπουμε μία εικόνα ενός Αγίου προσώπου, ο νους μας ανεβαίνει στα ουράνια.
Έπειτα οι εικόνες ισοδυναμούν με το Ευαγγέλιο. Ένας άνθρωπος, για παράδειγμα, ο οποίος είναι αγράμματος και δεν ξέρει να διαβάσει την περικοπή για την Μεταμόρφωση του Χριστού, όταν δει την εικόνα της Μεταμορφώσεως, είναι σαν να διαβάζει Ευαγγέλιο.

                  Περί της Ερμηνείας της Αγίας Γραφής

Εμείς παραδεχόμαστε ότι, για να ερμηνευθεί η Αγία Γραφή χρειάζεται να υπάρχει θεοφόρος άνθρωπος, που να έχει μέσα του την χάρη του Αγίου Πνεύματος. 
Έτσι στηριζόμαστε στους θεοφόρους Πατέρες της εκκλησίας, στους μεγάλους διδασκάλους, που όταν υπάρχει ένα δύσκολο αγιογραφικό εδάφιο, τρέχουμε στην ερμηνεία των Πατέρων.
Η συμφωνία των Πάτερων, είναι ένα σταθερό σημείο ,βάση του οποίου ερμηνεύουμε σωστά και ακολουθούμε όλοι την ίδια ερμηνεία και βαδίζουμε σε ένα δρόμο σταθερό.
Ενώ στον Προτεσταντικό κόσμο, κάθε ένας  ερμηνεύει όπως θέλει τα χωρία της Αγίας Γραφής και γι’ αυτό βλέπουμε να έχουν πλήθος ομολογιών.
Άλλος είναι Λουθηρανός, άλλος Καλβινιστής, άλλος Κουάκερος, άλλος Μεθοδιστής, ο άλλος είναι του Τετραγωνικού Ευαγγελίου, Χριστάδελφος, Γεδεωνιστής, Ευαγγελικός, Πεντηκοστιανός, και δεν τελειώνει ο κατάλογος αυτών.

Έπειτα πρέπει να πούμε και το εξής, ότι οι Πατέρες της εκκλησίας που είναι θεοφόροι, έχουν σοφία θεϊκή. Μας άφησαν δε, υπέροχα έργα, υπέροχες ομιλίες, υπέροχες ερμηνείες της Αγίας Γραφής, και έχουμε Πατέρες σε όλους τους αιώνες.

Τον πρώτο αιώνα έχουμε τον άγιο Πολύκαρπο, έχουμε τον Κλήμη Ρώμης. Αργότερα τον άγιο Ιγνάτιο, τον άγιο Ιουστίνο.
Κατόπιν τον περίφημο άγιο Κυπριανό Καρχηδόνος, αργότερα τον Αμβρόσιο, τον Μέγα Αθανάσιο, αργότερα τους μεγάλους του 4^ου αιώνος, Βασίλειο, Γρηγόριο, Χρυσόστομο και λοιπά.
Κατόπιν έχουμε τον περίφημο Κύριλλο Αλεξανδρείας που έχει κάνει καταπληκτική ερμηνεία στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, αργότερα άλλους.
Τον 7^ο αιώνα έχουμε τον περίφημο Μάξιμο τον Ομολογητή, αργότερα τον θαυμάσιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, κατόπιν ι’ - ια’ αιώνα, έχουμε τον Συμεών τον Νέο Θεολόγο.
Κατόπιν τον 14^ο αιώνα έχουμε τον ανεπανάληπτο Γρηγόριο τον Παλαμά.
Τον 18^ο αιώνα, τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη και λοιπά. Καταπληκτικά έργα, υπέροχα έργα, αριστουργήματα γεμάτα από την χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Είναι έργα του Αγίου Πνεύματος αλλά αυτά τα απορρίπτουν οι Προτεστάντες, δηλαδή απορρίπτουν την δράση του Αγίου Πνεύματος. Ο Χριστός λέει το Άγιο Πνεύμα θα μένει εις τον αιώνα μέσα στην εκκλησία, όχι ότι θα έρθει τον 16^ο αιώνα που ήρθαν οι Προτεστάντες ή τον 20^ο αιώνα που ήρθαν οι Πεντηκοστιανοί!

Τι να πούμε λοιπόν για τους Προτεστάντες...

Δεν βαδίζουν σε σωστό δρόμο.
Όταν λέει ένας Προτεστάντης ότι εγώ στηρίζομαι στην Καινή Διαθήκη και δεν παραδέχομαι τις παραδόσεις του Χριστού και των Αποστόλων, ε τότε , και η Καινή Διαθήκη είναι "ξεκάρφωτη", διότι δεν υπάρχει πουθενά γραμένο μέσα σ’ αυτή, ότι η Καινή Διαθήκη,  αποτελείται από 27 βιβλία!

Αυτό το λέει η Παράδοση της εκκλησίας μας!
Απορρίπτουν αν το εξετάσουμε καλά και την ίδια την Καινή Διαθήκη !!

Και το χειρότερο αμάρτημα των Προτεσταντών είναι ότι έχουν δημιουργήσει τρομερό σχίσμα και κάθε τόσο κομματιάζεται το σώμα του Χριστού.  
Όπως είναι αμαρτία,  το σώμα του Χριστού να το κόβεις σε κομμάτια, τη στιγμή που είναι Ένα,  έτσι ακριβώς είναι και η κατάσταση που δημιούργησαν και δημιουργούν οι Προτεστάντες.

Ο Παύλος στην προς Εφεσίους Επιστολή, λέγει "εις Κύριος, εν σώμα, εν Πνεύμα, μια πίστις, εν βάπτισμα".
Όσοι διασπούν αυτό το Ένα σώμα του Χριστού, διαιρούν την Εκκλησία. Αυτοί είναι ένοχοι της πιο φοβερής αμαρτίας και τους περιμένει και η ανάλογη τιμωρία, έστω και εάν ξέρουν απ’ έξω όλη την Αγία Γραφή και κάνουν τον ιεροκήρυκα και τον ερμηνευτή της Αγίας Γραφής!