Ζηνόβιος και Ζηνοβία, Μάρτυρες * - 30/10

 ΖΗΝΟΒΙΟΣ ΚΑΙ ΖΗΝΟΒΙΑ, ΜΑΡΤΥΡΕΣ

Οι Άγιοι Ζηνόβιος και Ζηνοβία, τα αδέλφια, κατάγονταν από τις Αιγαίς της Κιλικίας και ήταν κληρονόμοι μεγάλης περιουσίας. 

Ο Ζηνόβιος είχε σπουδάσει ιατρική, και όχι μόνο πρόσφερε αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του στους πάσχοντες, αλλά επιπλέον πλούσια μοίραζε από τα αγαθά του σ’ αυτούς.
Με τη συμπεριφορά του αυτή στήριζε τους χριστιανούς, και πολλούς ειδωλολάτρες έφερε στη χριστιανική πίστη.
Όταν πληροφορήθηκε αυτό ο Έπαρχος Λυσίας, έδωσε διαταγή και τον συνέλαβαν.

Ο Ζηνόβιος με παρρησία ομολόγησε ότι πράγματι είναι χριστιανός. Και ό,τι κάνει, το κάνει για τη σωτηρία ψυχών και τη δόξα του αληθινού Θεού.
Ο Λυσίας με αυστηρότητα του είπε ότι αν δε σταματήσει αυτό που κάνει και δεν αρνηθεί το Χριστό, θα μαρτυρήσει φρικτά.
Ο Ζηνόβιος απάντησε ότι τα μαρτύρια μπορούν να βλάψουν το σώμα του, αλλά την ψυχή του ποτέ.
Διότι λέει ο λόγος του Θεού:
"Και τίς ο κακώσων υμάς, εάν του αγαθού μιμητοί γένησθε;"
( Α’ Πέτρ. γ’, 13).
Δηλαδή,
ποιος θα μπορέσει να σας κάνει κακό και να σας επιφέρει πραγματική βλάβη, αν γίνετε μιμητές και ακόλουθοι του αγαθού; 

Ο Λυσίας αμέσως διέταξε και τον βασάνισαν.
Τότε παρενέβη η αδελφή του Ζηνοβία και ήλεγξε το Λυσία, ότι αυτό που κάνει είναι άνανδρο.

Άλλα ο Έπαρχος συνέλαβε και αυτή, και τελικά αποκεφάλισε και τους δύο.  

Απολυτίκιον.
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς θεῖοι αὐτάδελφοι ὁμονοοῦντες καλῶς, Ζηνόβιε ἔνδοξε καὶ Ζηνοβία σεμνή, συμφώνως ἠθλήσατε· ὅθεν καὶ τῶν στεφανῶν τῶν ἀφθάρτων τυχόντες, δόξης ἀκαταλύτου ἠξιώθητε, ἅμα ἐκλάμποντες τοῖς ἐν κόσμῳ χάριν ἰάσεων.

Κοντάκιον.
Ἦχος πλ. δ’. Ὡς ἀπαρχὰς.
Τοὺς ἀληθείας Μάρτυρας, καὶ εὐσεβείας κήρυκας, τῶν ἀδελφῶν τὴν δυάδα τιμήσωμεν, ἐν θεοπνεύστοις ᾄσμασι, τὸν Zηvόβιοv ἅμα τῇ σεπτῇ Zηνοβία, ὁμοῦ βιώσαντας, καὶ διὰ μαρτυρίου τευξαμένους στέφος ἄφθαρτον.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις αυταδέλφων η ξυνωρίς, Ζηνόβιε μάκαρ, Ζηνοβία πανευκλεής, οι τον Θεόν Λόγον, δοξάσαντες εν άθλοις, παρ’ ου και δοξασθέντες, ημών προῒστασθε.