Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΝΗ ΓΙΑ ΤΟ «ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ» ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ

 ΣΤΟ «ΔΕΞΙ ΧΕΡΙ» ΚΑΙ ΤΟ «ΜΕΤΩΠΟ» ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΝ

Ποιό και τί είναι τελικά το ΧΑΡΑΓΜΑ-ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ στο «δεξί Χέρι» και στο «Μέτωπο», που αναφέρει η Ιερά Αποκάλυψις;

Πρώτη δημοσίευσις 15/12/2017 

Όσοι από εσάς, αγαπητοί μου αδελφοί, αγαπάτε πραγματικά τον Θεόν, θέλετε και αναζητείτε την αλήθεια και επιθυμείτε την σωτηρία σας, προσευχηθείτε με πίστη και μελετήστε με προσοχή τα παρακάτω γραφόμενα, μήπως και μπορέσετε, -έστω και τώρα, τέσσερεις μόνον μήνες πριν από το ΤΕΛΟΣ του κόσμου- να αντιληφθείτε την ΜΕΓΑΛΗ αυτή ΑΛΗΘΕΙΑ γύρω από το τόσο σπουδαίο και σημαντικό αυτό θέμα της Πίστεώς μας και ανοίξουν έτσι τα μάτια της ψυχής σας «του συνιέναι τας Γραφάς» προς πνευματική σας ωφέλεια και σωτηρία. 

ΑΜΗΝ!

«Καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν, καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. ῟Ωδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς΄».
(Ἀποκ. ιγ΄, 11-18)

Όλοι οι Χριστιανοί στις μέρες μας, -όσοι ασχολούνται με τα εσχατολογικά-  περιμένουν εδώ και πολύ καιρό, όσον ούπω, να ξεκινήσει το Σφράγισμα της Αποκαλύψεως στο δεξί χέρι ή το μέτωπο. Πολλοί δε από αυτούς βλέπουν στην Νέα Ταυτότητα ή στην υπό έκδοση Κάρτα του Πολίτη και αλλού, ένα είδος προσφραγίσματος του Αντιχρίστου ή αρραβώνα του Σφραγίσματος.

Κάθε λίγο και λιγάκι κάνουν διάφορες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, ιδρύουν φορείς, κινήματα, σωματεία, μαζεύουν υπογραφές εναντίον της Κάρτας του Πολίτη και άλλα παρόμοια προκείμενου να διατρανώσουν την άρνησή τους να παραλάβουν την Κάρτα του Πολίτη ή άλλη παρόμοια ηλεκτρονική κάρτα, αλλά ταυτόχρονα και για να ομολογήσουν την πίστη τους ότι όλα αυτά είναι αν όχι Σφράγισμα, τουλάχιστον προσφράγισμα και αρραβώνας του Σφραγίσματος!

Δεν είναι βέβαια και λίγοι εκείνοι που ήδη έδω και πολλά χρόνια δεν χρησιμοποιούν διάφορα επίσημα κρατικά έγγραφα όπως την νέα Ταυτότητα επειδή δεν έχει το θρήσκευμα, το Διαβατήριο επειδή έχει μικροτσίπ, τα Βιβλιάρια Υγείας επειδή έχουν τον ΑΜΚΑ, και άλλα δημόσια ή ιδιωτικά έγραφα επειδή έχουν επάνω τους τον γραμμικό Κώδικα («Bar Code») κατ’ αυτοὺς Σφράγισμα ή προσφράγισμα του Αντιχρίστου, με αποτέλεσμα να μην παίρνουν την σύνταξή ή τον μισθό τους, να τους κόβουν το νερό, το ρεύμα, το τηλέφωνο, επειδή δεν πληρώνουν τους «αντιχρίστους» αυτούς λογαριασμούς, να μην αγοράζουν διάφορα φαγώσιμα προϊόντα (επειδή έχουν επάνω τους τον γραμμικό κώδικα) και άλλα παρόμοια φαιδρά και ανόητα τέτοια πράγματα.

Όλοι αυτοί δε, θεωρούν ως ένα μεγάλο και ατράνταχτο ΣΗΜΕΙΟ ότι πλέον είμαστε χωρίς καμμία αμφιβολία στα χρόνια του Αντιχρίστου και ότι πράγματι ΗΛΘΕ ο Αντίχριστος, όταν θα τους ζητηθεί να σφραγίσουν με ακτίνες λέιζερ, ή με τσιπ, ή με μικροτσίπ (RFID) και άλλα παρόμοια το δεξί τους χέρι (όχι το αριστερό γιατί τότε... δεν θα είναι Σφράγισμα!) ή το μέτωπό τους με το Χάραγμα του Αντιχρίστου.

Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Φυσικά και ΟΧΙ αδελφοί μου!

Δεν έχουν καμμία σχέση με το Σφράγισμα της Αποκαλύψεως όλα αυτά, όπως θα δούμε και θα διαπιστώσουμε με πολλά στοιχεία και αποδείξεις.

Χρόνια πολλά τώρα προσπαθώ μέσα από ομιλίες, εκπομπές, άρθρα, ειδικό βιβλίο που έγραψα για το θέμα αυτό και άλλα πολλά, να τους πω ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα και ότι κάνουν λάθος, αλλά εις «ώτα μη ακουόντων»!

Δεν καταλαβαίνει κανείς! Δεν αλλάζει κανείς άποψη! Επιμένουν και συνεχίζουν να διαδίδουν και να υποστηρίζουν αυτές τις πλάνες, τις ακρότητες και τις υπερβολές, παρασύρροντας πολλούς, όχι μόνον σε άκαιρες θλίψεις, δοκιμασίες, και ταλαιπωρίες, αλλά εν τέλει στην πλάνη και στην απώλεια της σωτηρίας τους.

Και βέβαια ΠΟΤΕ κανείς από όλους αυτούς δεν αναίρεσε τίποτε από όλα τα επιχειρήματά μου, αλλά ούτε και δέχτηκε να κάνει δημόσιο διάλογο μαζί μου.

Όπως ήδη είδαμε σε προηγούμενα κεφάλαια του βιβλίου μας, αλλά και όλοι μας γνωρίζουμε καλώς, ο Διάβολος δεν έπαψε ποτέ να διώκει και να καταδιώκει την Εκκλησία του Χριστού και τους πιστούς Της, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. (Αποκ. ιβ΄)

Γι’ αυτό και ο Θεός ΟΥΔΕΠΟΤΕ μας απηγόρευσε, αφού ούτως ή άλλως θα διωκόμασταν και θα ζούσαμε κάτω από αντίχριστα καθεστώτα και βασιλείες, να συνυπάρχουμε, να ζούμε μαζί τους, να τρώμε μαζί τους, να εργαζώμαστε σε αυτούς να τους υπηρετούμε, να χρησιμοποιούμε τα σύμβολα, τα εμβλήματά τους, τις σφραγίδες τους, τα χαράγματά τους ή ο,τιδήποτε άλλο έχουν σε κάθε εποχή που ζούμε. Ένα μόνον πράγμα ΑΠΑΓΟΡΕΥΕ ρητά και κατηγορηματικά: Την προσκύνηση άλλων «θεών» ή ειδώλων στην θέση του αληθινού Θεού. Αυτό και τίποτε άλλο.

Γι΄ αυτό και όταν ο Απόστολος Παύλος προτρέπει τους Χριστιανούς να μην αναμειγνύονται και να κάνουν παρέα με πόρνους και αμαρτωλούς ανθρώπους, τους επισημαίνει ότι ΔΕΝ εννοεί τους πόρνους και τους αμαρτωλούς, όλου του κόσμου, όσους δηλαδή είναι εκτός Εκκλησίας, γιατί τότε θα έπρεπε να φύγουμε από αυτό τον κόσμο και να πάμε σε κάποιον άλλον κόσμο (που φυσικά δεν υπάρχει), αλλά εννοεί τους πόρνους και αμαρτωλούς που ανήκουν στην εκκλησία του Χριστού και είναι αδελφοί μας.

«῎Εγραψα ὑμῖν ἐν τῇ ἐπιστολῇ μὴ συναναμίγνυσθαι πόρνοις, καὶ οὐ πάντως τοῖς πόρνοις τοῦ κόσμου τούτου ἢ τοῖς πλεονέκταις ἢ ἅρπαξιν ἢ εἰδωλολάτραις· ἐπεὶ ὀφείλετε ἄρα ἐκ τοῦ κόσμου ἐξελθεῖν». (Α΄ Κορ. ε΄, 9-10).

Εξ άλλου τι άλλο μπορούσε να γίνει ή να κάνει κανείς;

Τι  άλλο δηλαδή θα μπορούσαν να κάνουν οι Εβραίοι στην αιχμαλωσία τους, είτε των Αιγυπτίων επί 430 χρόνια, είτε των Βαβυλωνίων για 70 χρόνια;

Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν οι πρώτοι Χριστιανοί στους διωγμούς των αντιχρίστων Αυτοκρατόρων, τους τρεις πρώτους αιώνες;

Ή, τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν οι Χριστιανοί επί Τουρκοκρατίας στα 400 χρόνια σκλαβιάς;

Γι’ αυτό και έχουμε από όλες αυτές τις περιόδους πιστούς ανθρώπους που ζούσαν μαζί με όλους αυτούς, τους υπηρετούσαν, εκτελούσαν τις εντολές τους, χρησιμοποιούσαν τα αντίχριστα και διαβολικά σύμβολά τους και όμως αγίαζαν.

Παραδείγματα πάμπολα. Ενδεικτικά αναφέρω:

α) Από Παλαιά Διαθήκη:

Αβραάμ, Ιακώβ, Ιωσήφ, Μωϋσής, Δανιήλ, τρείς Παίδες και άλλους.

β) Από Καινή Διαθήκη οι:

Άγιος Δημήτριος, Άγιος Γεώργιος, Άγιος Ευστάθιος (Στρατηγός Πλακίδας), Άγιος Μηνάς, Άγιος Μερκούριος, Άγιος Ιωάννης Ρώσσος και άλλους πολλούς.

Ας δούμε όμως, τι γράφαμε σχετικά με το θέμα αυτό, από το 2010 ακόμη, στο βιβλίο μας «Η ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ»  προκειμένου να δούμε ότι ΔΕΝ απαγορεύεται η συνύπαρξις και συναναστροφή με διώκτες, αθέους, αντιχρίστους, ειδωλολάτρες, αλλά ούτε και η χρησιμοποίηση των αντιχρίστων και δαιμονικών τους συμβόλων, όταν δεν γίνεται διαφορετικά, καθώς και άλλα πολλά σημαντικά θέματα αναφορικά με το Σφράγισμα:

Ἡ συμπεριφορά τοῦ Δανιήλ καί τῶν τριῶν Παίδων

«... Ἄς μεταφερθοῦμε νοερά στήν ἐποχή τῆς Βαβυλωνίου αἰχμαλωσίας τῶν Ἑβραίων.

Ὅταν ὁ Βασιλεύς Ναβουχοδονόσωρ, ἐξεστράτευσε ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν καί τούς νίκησε, μεταξύ τῶν αἰχμαλώτων πού πῆρε  στή Βαβυλῶνα ἦταν ὁ Προφήτης Δανιήλ καί οἱ τρεῖς Παῖδες, Ἀνανίας, Ἀζαρίας καί Μισαήλ.

Ὅπως γνωρίζουμε πολύ καλῶς ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη καί συγκεκριμένα ἀπό τά κεφάλαια τοῦ Προφήτου Δανιήλ, (Β’, 49) καί οἱ τέσσερις, εἶχαν ὑψηλές θέσεις δίπλα στόν βασιλέα Ναβουχοδονόσορα.

Ὁ Ναβουχοδονόσωρ ὅμως καί οἱ Βαβυλώνιοι ἦταν εἰδωλολάτρες. Ὁ τρόπος τους τά ἔθιμά τους, ἡ ζωή τους ὅλη, ἦταν συνυφασμένη μέ τήν πίστη τους στά εἴδωλα.

Εἶχαν προφανῶς ἀγάλματα πού λάτρευαν, ἐμβλήματα εἰδωλολατρικά, σφραγῖδες εἰδωλολατρικές, διάφορα ἄλλα σύμβολα καί ὀνόματα εἰδωλολατρικά κ.λπ.

Ἄραγε δέν τά χρησιμοποίησαν ποτέ οἱ τρεῖς παῖδες καί ὁ Προφήτης Δανιήλ; Ἀδύνατον. Ἐδῶ, ὁ Δανιήλ εἶχε μετονομασθεῖ ἀπό τόν Ναβουχοδονόσορα, ἐπίσημα χωρίς νά ἀντιδράσει, σέ Βαλτάσαρ, πού ἦταν τό ὄνομα ἑνός ἀπό τούς ψευτοθεούς τῶν Βαβυλωνίων. Καί μάλιστα στήν συνέχεια τόν ὀνομάζει καί ἀρχηγό τῶν μάγων του, χωρίς πάλι νά ἔχουμε ἀντίδραση τοῦ Δανιήλ (Δανιήλ δ’, 5-6).

Πῶς λοιπόν, καί ποῦ κυβερνοῦσαν τούς Βαβυλωνίους; ὄχι μέσα στούς εἰδωλολατρικούς χώρους τους; ὄχι μέ τά σύμβολα, τά ὀνόματα καί τά ἐμβλήματά τους; ὄχι μέ τίς σφραγῖδες τους καί ἰδιαίτερα τήν σφραγίδα τοῦ βασιλέα τους; τί ροῦχα φοροῦσαν, τί ἔτρωγαν, τί ἔπιναν; ὅλα αὐτά δέν προήρχοντο ἀπό τούς εἰδωλολάτρες Βαβυλωνίους; [δηλαδή λάτρεις τῶν δαιμονίων «οἱ θεοί τῶν ἐθνῶν δαιμόνια» (Ψαλμ. 95, 5)]

Ἔχουμε καμμία μαρτυρία καί ἀπόδειξη ὅτι δέν ἔπραξαν κάτι ἀπ’ ὅλα αὐτά; Ὄχι. Ἀντιθέτως μάλιστα.

Ζοῦσαν λοιπόν ἀνάμεσα τους, χρησιμοποιοῦσαν, ἀφοῦ ἦταν αἰχμάλωτοι καί δέν μποροῦσαν νά κάνουν διαφορετικά, ὅ,τι χρησιμοποιοῦσαν καί οἱ Βαβυλώνιοι, ἀλλά δέν προσκυνοῦσαν τούς ψεύτικους θεούς καί τά εἴδωλά τους. Δέν ἀπεδέχοντο τήν πίστη καί τά φρονήματά τους στά εἴδωλα. Οὔτε τούς ἐνδιέφερε πῶς τούς ἔλεγαν οἱ εἰδωλολάτρες καί τί ἐπίστευαν αὐτοί γι’ αὐτούς, ἀλλά τούς ἔνοιαζε τί πίστευαν καί τί φρονοῦσαν αὐτοί γιά τήν πίστη τους καί τόν Θεό τους.

Καί αὐτό τό ἀπέδειξαν ὅταν ὁ Ναβουχοδονόσωρ (προτύπωση τοῦ Ἀντιχρίστου) ἔφτιαξε μία εἰκόνα δική του χρυσή καί ὅρισε νά τήν προσκυνᾶνε ὡς θεό ἅπαντες. Τότε οἱ τρεῖς Παῖδες ἀρνήθηκαν μετά σθένους, παρ’ ὅλο πού ἤξεραν ὅτι τούς περίμεναν φοβερά βασανιστήρια καί στό τέλος ὁ θάνατος.

Καί πράγματι, μόλις εἶδαν οἱ Βαβυλώνιοι ὅτι οἱ τρεῖς Παῖδες δέν προσκυνοῦσαν τήν χρυσή εἰκόνα τοῦ Ναβουχοδονόσορα, σύμφωνα μέ τήν ἐντολήν του, τούς συνέλαβαν καί τούς ἔφεραν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως γιά νά τούς δικάσει, ὅπως καί ἔγινε στέλνοντάς τους νά καοῦν σέ μία κάμινο πού ἔκαιγε ἑπταπλασίως περισσότερο ἀπό τό κανονικό.

Πότε λοιπόν ἀντέδρασαν οἱ Τρεῖς Παῖδες;

Τότε καί μόνον τότε ὅταν τούς ζήτησαν νά προδώσουν τήν πίστη τους. Νά ἀλλάξουν τά «πιστεύω» τους. Νά προσκυνήσουν ἄλλο ἤ ἄλλους θεούς ἐκτός ἀπό τόν Ἀληθινό Θεό.

Τότε ἀντέδρασαν καί μόνον τότε!

Μέχρι τότε, δέν ἀντιδροῦσαν σέ τίποτε. Καί ὄχι μόνον δέν ἀντιδροῦσαν, ἀλλά καί δεχόντουσαν, ἀνεχόντουσαν καί χρησιμοποιοῦσαν ὅλα ἐκεῖνα πού δεχόντουσαν καί χρησιμοποιοῦσαν στήν καθημερινή τους ζωή οἱ Βαβυλώνιοι.

Ἡ συμπεριφορά τοῦ Προφήτου Μωϋσέως,

τοῦ Ἰωσήφ τοῦ Παγκάλου, τοῦ Πατριάρχη Ἰακώβ

Ἀλλά παρόμοια δέν συνέβησαν καί ἐπί τοῦ Προφήτου Μωϋσέως ὁ ὁποῖος μεγάλωσε σάν Αἰγύπτιος υἱός τοῦ Φαραώ καί σπουδάζοντας μάλιστα ὅλη τήν σοφία τῶν Αἰγυπτίων; Δηλαδή μεταξύ αυτών και δαιμονικές γνώσεις και επιστήμες; Καί αὐτός δέν «ἐμορφώθη ἐν τῇ αἰγυπτιακῆ αὐλῆ “ἐν πάση σοφία τῷν Αἰγυπτίων" (Πράξ. ζ’ , 21-23), χωρίς οὔτε τῆς ἰσραηλιτικῆς συνειδήσεως, οὔτε τῆς πατρίου θρησκείας νά ἀπαλλοτριωθῇ;»

Μήπως ὅμως ἀκριβῶς τά ἴδια δέν ἔγιναν καί ἐπί τοῦ Ἰωσήφ τοῦ Παγκάλου στήν Αἴγυπτο;

Καί αὐτός δέν ἔγινε ἀντιβασιλεύς τῆς Αἰγύπτου;

Δέν παντρεύτηκε τήν Αἰγυπτία τήν Ἀσεννίθ καί ἔκανε καί δυό παιδιά μαζί της, τόν Μανασσῆ καί τόν Ἐφραΐμ;

Δέν φοροῦσε τήν Αἰγυπτιακή στολή καί τά ἐμβλήματά της; δέν χρησιμοποιοῦσε τά σύμβολα καί τίς σφραγῖδες τους;

Δέν ἔφερε στήν συνέχεια τόν πατέρα του καί τά ἀδέλφια του στήν Αἴγυπτο καί ἔζησαν καί αὐτοί ἐκεῖ γιά πολλά χρόνια λόγω τῆς μεγάλης πείνας γιά ἑπτά χρόνια (ἑπτά παχειές καί ἑπτά ἰσχνές ἀγελάδες) πού εἶχε πέσει σέ ὅλες τίς πόλεις ἐκείνη τήν ἐποχή;

Ὁ Πατριάρχης Ἰακώβ δέν «εὐλόγησε» καί δέν «προσκύνησε» τόν Φαραώ;

«Εἰσήγαγε δέ Ἰωσήφ Ἰακώβ τόν πατέρα αὐτοῦ καί ἔστησεν αὐτόν ἐναντίον Φαραώ, καί ηὐλόγησεν Ἰακώβ τόν Φαραώ» (Γέν. μζ’, 7) καί «...καί εὐλογήσας Ἰακώβ τόν Φαραώ ἐξῆλθεν ἀπ’ αὐτοῦ» (Γέν. μζ’, 10).

Γιατί τό ἔκανε αὐτό; δέν ἤξερε ὅτι ὁ Φαραώ ἦταν εἰδωλολάτρης; δέν ἤξερε ὅτι εἶχε ἀνακηρύξει τόν ἑαυτό του θεό;

Γιατί λοιπόν τόν εὐλόγησε καί τόν προσκύνησε;

Τόν «εὐλόγησε» μέ τήν ἔννοια τῆς εὐγνωμοσύνης καί τῆς ἀνταπόδοσης γιά ὅλα τά καλά πού τούς ἔκανε καί τόν «προσκύνησε» ὡς ἄρχοντα καί βασιλιά ὡς ἄνθρωπο δηλαδή καί ὄχι σάν θεό.

Ἐάν τοῦ ἐζητεῖτο νά τόν «προσκυνήσει» ὡς θεό σίγουρα καί δέν θά δεχόταν σέ καμμία περίπτωση.

Εἶναι αὐτό πού μᾶς λέει ἡ Ἁγία Γραφή καί μᾶς προτρέπουν οἱ Ἀπόστολοι ὅτι σέ ὅ,τι ἔχει σχέση μέ τά ὑλικά καί τά γήϊνα πρέπει νά ὑπακοῦμε καί νά ὑποτασσώμεθα σέ ὅλες τίς ἀρχές καί ἐξουσίες τοῦ κόσμου, «ἀρχαῖς καί ἐξουσίαις ὑποτάσσεσθαι» (Τιτ. γ’, 1), καί «ὑποτάγητε οὖν πάσῃ ἀνθρώπινῃ κτίσει διά τόν Κύριον, εἴτε βασιλεῖ, ὡς ὑπερέχοντι, εἴτε ἡγεμόσιν...». (Α’ Πετρ. β’, 13).

Σαφέστατα λοιπόν μέσα από αυτά τα περιστατικά φαίνεται ότι υπάρχει «προσκύνησις» καί «Προσκύνησις», «ὑποταγή» καί «Ὑποταγή», «σφράγισμα» καί «Σφράγισμα».

Ἄλλο τό νά υπηρετούμε ή να  προσκυνήσουμε κάποιον ὡς ἄρχοντα καί βασιλιά γιά τό ἀξίωμα καί τήν θέση του καί ἄλλο νά τόν προσκυνήσουμε ὡς θεό.

Ἄλλο νά ὑποταχθοῦμε σέ κάποιον ἤ κάποιους ὡς ὑπερέχοντας καί ἐξουσιαστάς (ὅπως εἴμασταν 400 χρόνια ὑποταγμένοι στούς Τούρκους ἤ ὅπως ἦταν ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ρῶσσος ὑποτεταγμένος στό Τοῦρκο ἀφέντη του καί τοῦ ἔκανε ὅ,τι ζητοῦσε, ἐκτός βέβαια ἀπό τό νά ἀρνηθεῖ τήν Πίστη του) καί ἄλλο νά ἀρνηθοῦμε τήν πίστη μας δεχόμενοι τήν δική τους ἤ νά ὑποταχθοῦμε σ’ αὐτόν ἤ σ’ αὐτούς ὡς θεό ἤ θεούς.

Ἐάν δέν ὑπάρχει διαφορά καί διάκριση μεταξύ ὅλων τῶν ἀνωτέρω, γιατί ἐπέτρεπε ὁ Θεός νά γίνονται καί νά συμβαίνουν ὅλα αὐτά, ἐάν ἦτο κάτι ἐφάμαρτο καί κακό;

Καί ἐάν ἔχει ἔτσι τό θέμα, τότε γιατί δέν μᾶς τό ἐπεσήμανε μέσα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή καί τούς Προφῆτες Του, ἤ μέ κάποιον ἄλλο τρόπο γιά νά τό γνωρίζουμε καί ἐμεῖς σήμερα καί νά μήν ὑποπέσουμε στά ἴδια σφάλματα;

Ἀλλά μήπως καί ὁ ἴδιος ὁ Θεός μας σέ μία παρόμοια περίπτωση δέν μᾶς ἔδωσε παρόμοια ἀπάντηση;

Σέ κάποιους πού πῆγαν νά Τόν ξεγελάσουν καί νά Τόν «πιάσουν» ἀπό κάτι γιά νά βροῦν ἀφορμή νά Τόν κατηγορήσουν καί νά Τόν συλλάβουν τί ἀπήντησε ὅταν τοῦ ἔδειξαν τό νόμισμα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης πού εἶχε ἐπάνω τήν κεφαλή τοῦ αὐτοκράτορα καί τόν ρώτησαν ἐάν πρέπει νά ἀποδίδουν τούς φόρους στόν Καίσαρα;

Σημειωτέον ὅτι οἱ αὐτοκράτορες ἐκείνη τήν ἐποχή εἶχαν θεοποιήσει τόν ἑαυτόν τους, (Καισαρολατρεία) ἄρα τό νόμισμα ἀφοῦ εἶχε ἐπάνω του τήν μορφή τῶν αὐτοκρατόρων, ἦταν τρόπον τινα σάν μιά «εἰκόνα» τοῦ αὐτοκράτορα καί μέ τή λογική τή δική τους ὅποιος τό ἔπιανε στά χέρια του ἤ τό χρησιμοποιοῦσε κατά οἱονδήποτε τρόπο, ἦταν σάν νά ἀποδεχόταν τόν εἰδωλολάτρη αὐτοκράτορα καί σάν νά τόν προσκυνοῦσε.

Τί τούς ἀπήντησε ὅμως ὁ Κύριός μας; «Ἀπόδοτε τά Καίσαρος Καίσαρι καί τά τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ» (Ματθ. κβ’, 21).

Δηλαδή ὅ,τι ἀνήκει στόν Καίσαρα, στόν αὐτοκράτορα, στόν βασιλιά, στόν ἄρχοντα, στό κράτος θά λέγαμε σήμερα, δῶστε το. Προσέξτε μόνο μήν τούς δώσετε ὅ,τι ὀφείλετε σέ μένα, δηλαδή τήν πίστη σας πρός ἐμέ. Τήν προσκύνησή σας σέ ἐμένα ὡς Θεό.

Ὅ,τι δήποτε δέν ἔχει νά κάνει μέ τήν Πίστη σας, τήν λατρεία σας καί τήν προσκύνησή σας σέ ἐμένα, τόν μόνο Ἀληθινό Θεό, ἄν σᾶς τό ζητήσουν, μήν τούς τό ἀρνηθεῖτε, δῶστε το.

Εἶναι αὐτό πού μᾶς λέει μέ ἄλλα λόγια ὁ Μεγάλος καί σύγχρονος  Ἅγιός μας Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός:

«Τά πάντα μποροῦν νά σᾶς τά πάρουν. Τά πάντα μπορεῖ νά σᾶς τά ζητήσουν καί νά τά πάρουν. Δῶστε τα μήν φοβᾶστε. Μόνο ΧΡΙΣΤΟΣ καί ΨΥΧΗ σᾶς χρειάζονται. Αὐτά μήν τά δώσετε. Ἀκόμη καί ὅλος ὁ κόσμος νά πέσει ἐπάνω σας γιά νά σᾶς τά πάρει μήν τά δώσετε, γιατί μόνο μέ τήν θέλησή σας μποροῦν νά σᾶς τά πάρουν». (Βιβλίον «Πατροκοσμᾶς», σελ. 126).

 Τί λοιπόν «ἔτι χρείαν ἔχουμε μαρτύρων»; Ὁ ἴδιος ὁ Θεός μας καί οἱ Ἅγιοι μᾶς λένε πῶς πρέπει νά συμπεριφερόμεθα καί τό τί πρέπει νά κάνουμε σέ παρόμοιες περιπτώσεις.

Ἄς τά μεταφέρουμε τώρα ὅλα αυτά στήν σημερινή πραγματικότητα.

Εἶναι ἄλλο πρᾶγμα νά χρησιμοποιοῦμε διάφορα προϊόντα, ἀντικείμενα καί δημόσια ἔγγραφα, (ἠλεκτρονικές Κάρτες καί ἄλλα πολλά, πού ἔχουν ἐπάνω τους μαγνητικές λωρῖδες, «bar code», τσίπ μικροτσίπ  ἤ  ἄλλη τεχνολογία)  πού τά ἔχουν «σφραγίσει» μέ τό 666, χωρίς τήν θέλησή μας καί χωρίς νά μᾶς ρωτήσουν, καί ἄλλο νά δεχθοῦμε ἑκούσια, μέ τήν θέλησή μας καί συνειδητά τό Σφράγισμα μέ τό «666» προσκυνώντας τόν Ἀντίχριστο ὡς θεό, γιά νά μποροῦμε νά κινούμεθα ἐλεύθερα, νά χρησιμοποιοῦμε διάφορα πράγματα καί νά ἀπολαμβάνουμε ὅ,τι θέλουμε καί μᾶς προσφέρει τό Κράτος τοῦ Ἀντιχρίστου.

Ἡ χρήση ἑνός συμβόλου δέν σημαίνει ἀναγκαστικά

καί τήν ἀποδοχή του

Ἄς πάρουμε ὅμως καί τήν ἀντίθετη πλευρά.

Τά χρόνια πού ἐπικράτησε ὁ Χριστιανισμός καί ἡ Ὀρθοδοξία, ἰδιαίτερα στήν ἐποχή του Βυζαντίου, ὅλα τά σύμβολα, ἐμβλήματα, σφραγῖδες τοῦ Κράτους ἦταν Χριστιανικά.

Πόσοι καί πόσοι πολῖτες ἤ μή τοῦ Βυζαντίου, δέν ἦταν ὄχι μόνον Ὀρθόδοξοι, ἀλλά οὔτε κἄν Χριστιανοί;

Ὅλοι αὐτοί ὅμως, ἀφοῦ ζοῦσαν καί ἠργάζοντο καί ὑπηρετοῦσαν στό στρατό καί σέ διάφορες ὑπηρεσίες, δημόσιες ἤ μή, δέν χρησιμοποιοῦσαν τά διάφορα χριστιανικά σύμβολα, τά ἐμβλήματα, τίς σφραγῖδες, τόν Τίμιο Σταυρό, τίς εἰκόνες κλπ.;

Καί τί μ’ αὐτό; Ὅλοι αὐτοί ἦταν χριστιανοί ἤ γινόντουσαν χριστιανοί μέ τό νά τά χρησιμοποιοῦν ἁπλῶς, ἀφοῦ ζοῦσαν σ’ αὐτό τό Χριστιανικό κράτος καί δέν εἶχαν ἄλλη ἐπιλογή; Φυσικά καί ὄχι.

Οὔτε οἱ Μουσουλμάνοι, οὔτε οἱ Βουδιστές, οὔτε οἱ Ἑβραῖοι, οὔτε καμμία ἄλλη ὁμάδα ἀνθρώπων πού πίστευε σέ ἄλλο «θεό» καί θρησκεῖα ἐγίνοντο χριστιανοί, ἐπειδή χρησιμοποιοῦσαν τά δικά μας σύμβολα.

Τό ἴδιο ἀκριβῶς καί ἐμεῖς.

Ἀλλά ἄς ρωτήσουμε ὅσους ὑποστηρίζουν ὅτι ὅπου ὑπάρχει, τίθεται καί τοποθετεῖται τό «666» ἐν οἱαδήποτε μορφή, ὑπάρχει σφράγισμα ἤ μολυσμός.

Ἐάν ἔλθει δηλαδή  κάποιος τήν νύκτα πού κοιμᾶστε καί σᾶς τοποθετήσει τόν ἀριθμό «666» σέ ὅποια δήποτε μορφή, ἔξω ἀπό τό σπίτι ἤ τό αὐτοκίνητό σας θά μολύνει τό σπίτι καί τό αὐτοκίνητό σας καί ἐσεῖς θά πάψετε νά μένετε μέσα στό σπίτι σας καί νά χρησιμοποιεῖτε τό αὐτοκίνητό σας; 

Φυσικά καί ὄχι.

Ἀλλά νά τό πῶ καί διαφορετικά.

Ἄς πάρουμε καί τήν ἀντίθετη περίπτωση πού ὄντως, πράγματι ὑπάρχει μολυσμός.

Ἄς ὑποθέσουμε, ὅτι κάποιοι σατανιστές καί ἀντίχριστοι μπαίνουν μέσα σέ μία Ἐκκλησία Ὀρθόδοξη καί τήν μολύνουν μέ πολλούς καί διαφορετικούς τρόπους. Μέ ἀκαθαρσίες, μέ ἀκατανόμαστες πράξεις, μέ θυσίες στόν σατανᾶ, μέ ἀντίχριστα σύμβολα, μέ τό «666» καί ἄλλα πολλά.

Τί θά κάνουμε ἐμεῖς ὅταν θά πᾶμε τήν ἑπόμενη μέρα καί θά ἀντικρύσουμε ὅλα αὐτά τά αἴσχη καί τίς βεβηλώσεις; θά φύγουμε καί θά ἐγκαταλείψουμε τήν Ἐκκλησία μας ἐπειδή τήν μόλυναν οἱ σατανιστές καί οἱ ἀντίχριστοι; ἤ θά τήν καθαρίσουμε ἀπό τίς βρωμιές τίς ἀκαθαρσίες, τά σύμβολά τους τά ἀντίχριστα καί δαιμονικά καί στήν συνέχεια ὁ ἱερεύς καί ὁ ἐπίσκοπος θά διαβάσει εἰδικές εὐχές γιά τήν περίσταση ἐξαγιάζοντας ξανά τόν ἱερό Ναό, διώχνοντας καί ἐξορκίζοντας τά ἀκάθαρτα πνεύματα καί δαιμόνια πού ἴσως ἐγκασταστάθηκαν ἐκεῖ λόγω τῶν τελετῶν καί ἐπικλήσεων τῶν σατανιστῶν καί ἀντιχρίστων ὀργάνων του;

Φυσικά τό δεύτερο.

Ἐάν λοιπόν σ’ αὐτή τήν περίπτωση πού καθαρά καί ἐξώφθαλμα μόλυναν καί βεβήλωσαν τόν ἱερό Ναό, κάνοντας τελετές καί θυσίες στόν σατανᾶ, ὁ Ναός μολύνθηκε μέν ἀπό τόν διάβολον διά μέσου τῶν ὀργάνων του, ἀπεκαταστάθη δέ ἀπό τόν Θεόν διά μέσου τῶν λειτουργῶν Του, τότε γιατί καί ἐμεῖς σέ μία ἀνάλογη περίπτωση νά μήν μποροῦμε νά πράξουμε τό ἴδιο καί νά ἀποκαταστήσουμε κάποια πράγματα, ὅταν ΔΕΝ μπορεῖ νά γίνει κάτι ἄλλο, ἤ ΔΕΝ γίνεται διαφορετικά;

Δηλαδή ἐάν αὔριο ὁ σατανᾶς μέ τά ὄργανά του, μέ κάποιο τρόπο μολύνουν καί σφραγίσουν, τά κτίρια, τά σπίτια, τούς δρόμους, τά βουνά, τά αὐτοκίνητα, τά λεωφορεῖα, τά τραῖνα, τά ἀεροπλάνα, καί ὁ,τιδήποτε ἄλλο ὑπάρχει ἐπάνω στή γῆ, ἐμεῖς θά πρέπει, ἤ νά βγάλουμε φτερά καί νά πετάξουμε, ἤ νά φωνάξουμε «ἐξωγήϊνους» (ἄλλη πλάνη καί αὐτή μέ τούς ἐξωγήϊνους...) νά μᾶς πάρουν μαζί τους σέ ἄλλο πλανήτη, ἤ νά πεθάνουμε μέ κάποιο τρόπο, διότι τίποτε πλέον δέν θά μποροῦμε νά χρησιμοποιήσουμε, οὔτε πουθενά νά πατήσουμε καί νά παραμείνουμε, οὔτε πουθενά πλέον θά μποροῦμε νά ζήσουμε, ἀφοῦ τά πάντα θά ἔχουν μολυνθεῖ καί σφραγιστεῖ ἀπό τόν Διάβολο, τόν Ἀντίχριστο καί τά ὄργανά του; Ὡραία λογική!!!

Ἤ, θά ἀδιαφορήσουμε γιά ὅλα αὐτά, ἀφοῦ πρῶτον δέν τούς ἀνήκουν, δεύτερον δέν μᾶς ρώτησαν γιά νά τά κάνουν, ἀλλά τά ἔκαναν ἐν ἀγνοία μας καί τρίτον καί τό βασικότερο δέν μᾶς ζήτησαν νά ἀρνηθοῦμε τήν Πίστη μας καί τόν Θεό, γιά νά μᾶς δώσουν τήν δυνατότητα νά χρησιμοποιήσουμε κάποια ἀπ’ αὐτά ἤ ὅλα ἀπ’ αὐτά τά ἀγαθά;

Θά ἀδιαφορήσουμε φυσικά παντελῶς.

Θά κάνουμε τόν σταυρό μας καί τήν προσευχή μας, θά ἐπικαλεστοῦμε τήν βοήθεια καί προστασία τοῦ Παντοδύναμου Θεοῦ μας καί θά συνεχίσουμε μέ τήν Εὐχή Του τή ζωή μας καί τόν ἀγώνα μας.

Ἄλλωστε ἄς μήν ξεχνᾶμε, ὅτι «τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καί τό πλήρωμα αὐτῆς». Ἡ γῆ ὅπως καί ὅλα πάνω σ’ αὐτή εἶναι δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός τά ἔφτιαξε καί σ’ Ἐκεῖνον ἀνήκουν. Δέν μπορεῖ κανείς νά τά οἰκειοποιηθεῖ. Οὔτε ἄνθρωπος, οὔτε Ἀντίχριστος οὔτε ακόμη καί αὐτός ὁ Διάβολος.

Ἀκόμη καί ἐάν ἐκεῖνοι μέ κάποιο τρόπο μολύνουν ὁρισμένα δημιουργήματα ἔμψυχα ἤ ἄψυχα τοῦ Θεοῦ, ποιός εἶναι πιό ἰσχυρός καί πιό ἀνώτερος, ὁ Σατανᾶς ἤ ὁ Θεός;

Οὔτε συζήτηση. «Μείζων ἐστίν ὁ ἐν ἡμῖν ἤ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ» (Α’ Ἰω. δ’, 4). Ὁ διάβολος ὄχι τόν Θεόν δέν μπορεῖ νά ἀντικρύσει, ἀλλά οὔτε κἄν αὐτό τό σύμβολόν Του, τόν Τίμιο καί Ζωοποιό Σταυρό, «φρίττει γάρ καί τρέμει μή φέρων καθορᾶν αὐτοῦ τήν δύναμιν».

Καί βέβαια τέλος δέν ἐπιτρέπεται σέ καμμία περίπτωση οἱ πραγματικά πιστοί, ἐνῶ ὑποτίθεται ὅτι βιώνουμε «τὴν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ» νὰ βασανιζώμαστε ἐξ αἰτίας κάποιων ἀπὸ τὰ τυπολατρικά τοῦ τύπου, «μὴ ἅψῃ μηδὲ γεύσῃ μηδὲ θίγῃς» (Κολ. β΄, 21) δηλαδή «μὴν πιάσης αὐτό, μὴν γευθεῖς ἐκεῖνο, μήν ἐγγίσης τοῦτο», διὰ τὰ ὁποῖα καὶ ἐλέγχονταν ὑπὸ τοῦ Ἀποστόλου τότε οἱ Κολασσαεῖς.

Ἄλλωστε ὅταν εἴμαστε κοντά Του πραγματικά καί ἔχουμε δυνατή πίστη, μποροῦμε νά κάνουμε θαύματα, νά ἐγείρουμε παράλυτο, νά ἀναστήσουμε νεκρό, νά ἐκδιώξουμε δαιμόνια νά κάνουμε τά πάντα μέ τήν χάρη καί τήν δύναμη τοῦ Ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. «Ἐάν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τοῦτῳ μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ, καί μεταβήσεται» (Ματθ. ιζ’, 20). Καί «σημεῖα δέ τοῖς πιστεύσασι ταῦτα παρακολουθήσει· ἐν τῷ ὀνόματί μου δαιμόνια ἐκβάλουσι· γλῶσσαις λαλήσουσι καιναῖς· ὄφεις ἀροῦσι· κἄν θανάσιμόν τι πίωσιν, οὐ μή αὐτούς βλάψει· ἐπί ἀρρώστους χεῖρας ἐπιθήσουσι, καί καλῶς ἕξουσιν» (Μαρκ. ιστ’ , 17-19).

Τί νά φοβηθοῦμε λοιπόν καί τί μπορεῖ νά μᾶς κάνουν; Τίποτε.

Αὐτά βέβαια ὅσον ἀφορᾶ τά ἄψυχα, ἤ τά ἔμψυχα ἄλογα ζῶα.

Διότι ὅσον ἀφορᾶ τόν ἄνθρωπον τά πράγματα ἀλλάζουν. Ἐκεῖ παίζει ρόλο καί ἔχει μεγάλη σημασία ἐάν ἑκούσια ἤ ἀκούσια μᾶς μολύνουν ἤ μᾶς σφραγίζουν. Καί ἐάν μέν ἀκούσια οἱ ἐπιπτώσεις εἶναι μηδαμινές, ἐάν δέ ἑκούσια καί θεληματικά οἱ ἐπιπτώσεις εἶναι μεγάλες καί πολλές φορές ἀνεπανόρθωτες.

Νά μήν τά μπερδεύουμε λοιπόν τά πράγματα καί νά μήν βλέπουμε παντοῦ τό φάντασμα τοῦ «666» καί τόν Ἀντίχριστον καί νά νομίζουμε ὅτι  ὅλα ὅσα ἔχουν ἐπάνω τους  τό «666»,  εἶναι «σφραγισμένα» ἤ «μολυσμένα»  δίδοντας ἔτσι ἀφορμή ἀφ’ ἑνός μέν νά μᾶς κοροϊδεύουν καί νά μᾶς χλευάζουν κάποιοι πού γνωρίζουν, ἀφ’ ἑτέρου δέ νά γινόμαστε αἰτία νά μήν πιστεύουν τήν ἀλήθεια καί τά πραγματικά γεγονότα γύρω ἀπό τόν Ἀντίχριστο καί τό «666»  κάποιοι ἄλλοι, ἐξ αἰτίας κάποιων ὑπερβολῶν καί ἀνυπόστατων πραγμάτων, ἀπό μερικούς.

Συμπέρασμα

Δέν εἶναι λοιπόν, οὔτε «σφραγισμένα», οὔτε «μολυσμένα», ὅλα ἐκεῖνα τά προϊόντα καί ἀντικείμενα πού ἔχουν ἐπάνω τους τό «666» ὑπό τήν μορφή  «bar code», τσίπ μικροτσίπ ἤ ἄλλο τι.

Οὔτε φυσικά καί ἐάν τά χρησιμοποιήσει κάποιος σφραγίζεται,  προσφραγίζεται, ἀρνεῖται τό Βάπτισμα του, μολύνεται, ἤ ἄλλο τι...»!

(..............................................................)

Αυτά λοιπόν γράφαμε τότε σχετικά με το θέμα μας.

Όλα αυτά όμως συμβαίνουν αδελφοί μου, γιατί ΚΑΝΕΙΣ -σχεδόν- από όλους αυτούς δεν έχει συνειδητοποιήσει και δεν έχει καταλάβει τι είναι τελικά αυτό το Σφράγισμα-Χάραγμα που αναφέρει η ιερά Αποκάλυψις.

Είναι πράγματι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ αυτό που συμβαίνει! Πώς δηλαδή καταφέρνει ο Διάβολος να σκοτίζει τον νου και την διάνοια των ανθρώπων για να μην μπορούν να καταλάβουν ούτε τα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ!

Φοβερόν και ταυτόχρονα πολύ λυπηρόν!

Ποιό καί τί εἶναι ΤΕΛΙΚΑ τό Σφράγισμα τῆς Ἀποκαλύψεως

Το Σφράγισμα-Χάραγμα αδελφοί μου, που αναφέρει η ιερά Αποκάλυψις «σε αδρές γραμμές» δεν είναι τίποτε άλλο από την νοητή Σφραγίδα και Χάραγμα που δίδει ο Διάβολος διαχρονικά (και όχι μόνον στο τέλος του Κόσμου) σε όσους αρνούνται τον Χριστόν, ή την Πίστη τους σ΄Αυτόν, ή την διδασκαλία Του, και ακολουθούν αυτόν τον ίδιο, τον Σατανά.

Η  Άρνηση όμως αυτή, έχει πολλές εκφάνσεις και μπορεί να γίνει με πολλούς και διαφόρους τρόπους.

Μπορεί να γίνει άμεσα και φανερά με έργα ή λόγια.

Όπως όταν κάποιος αρνείται φανερά τον Θεό και γίνεται άθεος, αντίχριστος, μασσώνος, αλλόθρησκος, ειδωλολάτρης, σατανιστής κλπ. και στην συνέχεια πολεμά τον Θεό και την Εκκλησία Του ποικιλοτρόπως, εν έργοις και λόγοις.

Μπορεί όμως να γίνει και έμμεσα με έργα ή λόγια.

Όπως όταν κάποιος ενώ είναι Χριστιανός και πιστεύει στον Θεό και τον Ιησού Χριστό, γίνεται αιρετικός, σχισματικός, βλασφημεί το Θεόν, (με την ευρεία έννοια της λέξεως) δεν ομολογεί την πίστη του, ή βγάζει τον Χριστό από την ζωή του και στην θέση του τοποθετεί άλλες «θεότητες» και αγάπες, πέφτει σε θανάσιμα αμαρτήματα καθημερινά και δεν αισθάνεται ενοχές, ούτε και μετανοεί, αλλά αδιαφορεί ή νομίζει ότι δεν είναι αμαρτία αυτό που κάνει και άλλα πολλά παρόμοια.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι λοιπόν, για να αρνηθεί κανείς τον Χριστό και την Πίστη Του. Δεν είναι μόνο να πει ΑΡΝΟΥΜΑΙ τον Χριστόν (μη γένοιτο!) ή να προσκυνήσει τα είδωλα ή να θυσιάσει σ΄αυτά ή να προσκυνήσει τον Αντίχριστο ως Θεό.

Γι΄ αυτό και ο Απόστολος Παύλος στην Β΄επιστολή του προς Θεσσαλονικείς, μας λέγει ότι δεν πρόκειται ποτέ να έλθει ο Αντίχριστος (και ο Διάβολος) όσο υπάρχει «ο κατέχων» και «το κατέχον»!

Δηλαδή ο Ιησούς Χριστός («ο κατέχων») και η Πίστη μας προς τον Ιησού Χριστόν («το κατέχον»).

Μόνον όταν θα φύγουν από την μέση αυτά τα δύο, τότε και μόνον τότε θα έλθει ο Άνομος.

Και πολύ φυσικό. Όσο υπάρχει μέσα στην ψυχή μας και στην καρδιά μας ο Ιησούς Χριστός πώς είναι ποτέ δυνατόν να τολμήσει όχι να εισέλθει, αλλά και να πλησιάσει κάπως κοντά ο Αντίχριστος, αλλά και ο Διάβολος; Μόλις όμως αρχίζουμε σιγά-σιγά να “ερωτοτροπούμε” με άλλες «θεότητες» και «αγάπες», να τον βγάζουμε από μέσα μας, να τον διώχνουμε από την ζωή μας με τα λόγια, τα έργα και τις πράξεις μας, τότε όπως καταλαβαίνετε δεν θα αργήσει να εισέλθει και αυτός (ο Διάβολος) σιγά σιγά μέσα στον Ναό του σώματός μας, για να καταλάβει κάποια στιγμή ΚΑΙ ολοκληρωτικά την θέση του εκδιωχθέντος πια, από την καρδιά και την ψυχή μας, Θεανθρώπου Ιησού Χριστού και να προσκυνείται αυτός πλέον ως Θεός μέσα στον Ναό του Θεού.

«μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον· ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον Θεὸν ἢ σέβασμα, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ ὡς Θεὸν καθίσαι, ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ Θεός. ... καὶ νῦν τὸ κατέχον οἴδατε, εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ ἑαυτοῦ καιρῷ· τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας, μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται· καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος, ὃν ὁ Κύριος ἀναλώσει τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ» (Β΄Θεσ. β΄)

Αυτό είναι το  Σφράγισμα-Χάραγμα αδελφοί μου και τίποτε άλλο.

Γι’   αυτό και αναφέρει η Γραφή ότι θα γίνει «στο δεξί χέρι και το μέτωπο».

Στό «δεξί χέρι» γιατί με το «δεξί χέρι» συμβολίζονται όλα τά καλά ἔργα καί οἱ ενάρετες πράξεις μας.

Καί «στο μέτωπο» γιατί στο μέτωπο βρίσκεται ο νούς του ανθρώπου από τον οποίον αρχίζουν και τελειώνουν τα πάντα. Ο νους είναι εκείνος ο οποίος παίρνει τις τελικές αποφάσεις για όλα τα θέματα, εάν θα πράξουμε αυτό ή το άλλο, εάν θα συγκατατεθούμε στην αμαρτία ή όχι. Είναι ο ηνίοχος, ο καβαλάρης που κρατά τα ηνία του αλόγου. Φανταστείτε δε τι θα γίνει και που θα πάει το άλογο εάν ο ηνίοχος, δηλαδή ο καβαλάρης είναι μεθυσμένος ή ζαλισμένος ή κοιμισμένος ή κυριολεκτικά δαιμονισμένος...

Όλος ο πνευματικός αγώνας του Χριστιανού συντελείται (ξεκινά, αρχίζει και τελειώνει) στο νου, στον κυρίαρχο νου, στον «ηγεμόνα» νου όπως τον χαρακτηρίζουν οι Πατέρες μας, και έγκειται εις το πως θα πολεμήσει τους «πειρασμούς» (που πολλές φορές μάλιστα έρχονται μετασχηματιζόμενοι ως «άγγελοι φωτός»), τα πάθη του, τις αδυναμίες του, τους λογισμούς και τις προσβολές του εχθρού, του Βελίαρ.

Σφραγίζει λοιπόν συμβολικά «το μέτωπο» (τον νου μας) γιατί θέλει να τον κάνει δικό του, να τον μετατρέψει από «Νου Χριστού», σε «νου Διαβόλου». 

Γι’ αυτό και όταν βαπτιζώμεθα, ο ιερεύς μας χρίει με την σφραγίδα του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, στο μέτωπον, στα χέρια και στα υπόλοιπα μέλη του σώματός μας, με το Άγιον Μύρον, που συμβολίζει την χάρη του Αγίου Πνεύματος, λέγοντας : «Σφραγίς Δωρεᾶς Πνεύματος Ἁγίου» για να έχουμε αγιασμένα μέλη, «Μέλη Χριστού». Μας χρίει σταυροειδώς στο μέτωπο όπου βρίσκεται ο νους μας, για να έχουμε «Νου Χριστού» και να σκεφτώμεθα πάντα και να πράττουμαι αυτά που θέλει ο Χριστός, και όχι αυτά που θέλουμε εμείς ή ο Διάβολος.

Όταν όμως, εξ αιτίας του κακού μας εαυτού, των επιθυμιών μας και της υποδουλώσεώς μας εις τα διάφορα πάθη, μολύνουμε το βάπτισμά μας, αμαρτάνοντας καθημερινά, καταπατώντας θείες και ανθρώπινες εντολές, αδιαφορώντας για τους συνανθρώπους μας, πατώντας επί πτωμάτων, ανεβαίνοντας και πλουτίζοντας εις βάρος των άλλων, αδιαφορώντας για τις συνέπειες, στραγγαλίζοντας την συνείδησή μας που μας ελέγχει, εκπειράζοντας τον Θεόν μας και εκμεταλλευόμενοι την αγάπη και μακροθυμία του Θεού, που μας περιμένει να μετανοήσουμε, «...καί τῆς μακροθυμίας καταφρονεῖς, ἀγνοῶν ὅτι τό χρηστόν τοῦ Θεοῦ εἰς μετάνοιαν σέ ἄγει;» (Ρωμ. β’, 4) τότε, ο Θεός που βλέπει ότι δεν υπάρχει πλέον περίπτωση μεταστροφής και επιστροφής, «φεύγει», μας «εγκαταλείπει» τελείως και οριστικά, όπως εγκατέλειψε τους Εβραίους λέγοντας τους: «ἰδού ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος» (Ματθ. κγ’, 38), ἀφήνοντάς τους νά ὑπηρετοῦν τά πάθη καί τίς ὀρέξεις τους, καί παραδίδοντάς τους εἰς «πάθη ἀτιμίας» καί «ἀδόκιμον νοῦν» (Ρωμ α’, 26, 28).

Έτσι, μετά την οριστική εγκατάλειψη του αμαρτωλού από τον Θεόν, η καρδιά του και ο νους του, εκεί που ήταν θρόνος του Θεού, γίνεται πλέον θρόνος του Διαβόλου. Από εκεί που ήταν Ναός του Θεού, γίνεται πλέον Ναός του Διαβόλου.

Ο Νους του, η καρδιά του, το σώμα του, η ψυχή του, καταλαμβάνεται, κυριαρχείται και εξουσιάζεται από τον Διάβολο.

Αποτέλεσμα; Να επέρχεται ένας απόλυτος «σκοτασμός» στην ψυχή και το νου του ανθρώπου, μη μπορώντας πλέον να ξεχωρήσει, την δεξιάν οδόν από την αριστεράν. Μη γνωρίζοντας, πως πρέπει να συμπεριφέρεται σε κάθε περίπτωση. Και μην επιθυμώντας, πλέον, να πράττει ο,τιδήποτε καλό και θεάρεστο που έχει σχέση με τον Θεό και την σωτηρία του.

Το μόνο που επιθυμεί διακαώς ο άνθρωπος αυτός, είναι να ζει μόνο για τα πάθη του, μη σκεφτόμενος τίποτε πλέον. Ούτε τον Θεό, ούτε τους ανθρώπους, ούτε οικογένεια, ούτε την θέση του, ούτε κάτι άλλο, παρά μόνον, πως και πότε θα ικανοποιήσει τις ορέξεις του, τις αμαρτωλές επιθυμίες του, και τις επιθυμίες του «πατρός» του (διαβόλου) αδιαφορώντας για όλα τα άλλα.

Ένας τέτοιος άνθρωπος, πλέον, χάνει ο,τιδήποτε καλό και θεϊκό που έλαβε μέσα του από τον Θεόν, κατά την ώρα του βαπτίσματός του, και γίνεται ένα με τον Διάβολο και τον Αντίχριστο. Δαιμονοποιείται και αντιχριστοποιείται.

Αυτό βέβαια συνέβαινε πάντα, αλλά στην εποχή μας, στην εποχή της μεγάλης Αποστασίας, συμβαίνει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό και ένταση. Γι’ αυτό, και προεφήτευσε ο άγιος Νείλος:

«Ὅταν πλησιάση ὁ καιρὸς τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου θὰ σκοτισθῆ ἡ διάνοια τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὰ πάθη τῆς σαρκὸς καὶ θὰ πληθυνθῆ σφόδρα ἡ ἀσέβεια καὶ ἡ ἀνομία. Τότε ἄρχεται ὁ κόσμος νὰ γίνεται ἀγνώριστος... καὶ διὰ τὴν ἐνέργειαν τῆς μεγίστης ἁμαρτίας καὶ ἀσελγίας, οἱ ἄνθρωποι θέλουν στερηθῆ τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὅπου ἔλαβον εἰς τὸ Ἅγιον Βάπτισμα ὡς καὶ τὴν τύψιν τῆς συνειδήσεως». (Προφητεία Ἁγίου Νείλου)

Η προσέλευση ενός ανθρώπου προς τον Θεόν (αλλά και τον Διάβολον) έχει σημασία μόνον όταν γίνεται ΕΛΕΥΘΕΡΑ και ΕΚΟΥΣΙΑ

Εδώ θέλω να υπενθυμίσω στην αγάπη σας δυό πράγματα.

Πρώτον:  Όταν βαπτίζεται κάποιος είναι απαραίτητο να προσέλθει από μόνος του και να δηλώσει εκούσια ότι αποτάσσεται τον Διάβολο και όλα τα έργα του και συντάσσεται με τον Χριστόν.

Μόνο τότε το βάπτισμα είναι έγκυρο έχει ισχύ και κατέρχεται η χάρις του Θεού.

Στην περίπτωση βέβαια των νηπίων την ομολογία την κάνει ο ανάδοχος (Νονός-Νονά) γι’ αυτό και έχει μεγάλη ευθύνη για την πνευματική πρόοδο του πνευματικού του παιδιού και θα δώσει μεγάλο λόγο την ημέρα της κρίσεως, εάν δεν εκτελέσει τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του.

Το ίδιο και με το «δεύτερο βάπτισμα», όταν γίνεται κάποιος Μοναχός καί παίρνει τό Μέγα καί Ἀγγελικό σχῆμα. Κατά τήν ὥρα τῆς κουρᾶς του τόν ρωτάει ὁ πνευματικός:

«Τί προσῆλθες ἀδελφέ, προσπίπτων τῷ ἁγίῳ Θυσιαστηρίῳ καί τῇ ἁγία συνοδείᾳ ταύτη;»

- «Ποθῶν τόν βίον τῆς ἀσκήσεως τίμιε Πάτερ», ἀπαντάει ὁ Μοναχός:

Καί τόν ξαναρωτᾶ ὁ Γέροντας:

- «Ἑκουσία σου τῇ γνώμῃ προσέρχῃ τῷ Κυρίῳ;»

- «Ναί, τοῦ Θεοῦ συνεργοῦντος, τίμιε Πάτερ», ἀπαντάει ὁ Μοναχός.

- «Μή ἔκ τινος ἀνάγκης ἤ βίας;» ξαναρωτᾶ ὁ Γέροντας;

- «Οὐχί τίμιε Πάτερ», ξαναπαντάει ὁ Μοναχός.

- «Βλέπε τέκνον, οἵας συνθήκας δίδως τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ. Ἄγγελοι γάρ πάρεισιν ἀοράτως ἀπογραφόμενοι τήν ὁμολογίαν σου ταύτην, ἥν μέλλεις ἀπαιτεῖσθαι ἐν τῇ δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ...». 

 (Από την Ἀκολουθία της Κουρᾶς Μεγαλόσχημου Μοναχοῦ, Μέγα Εὐχολόγιον)

Και μόνον τότε προχωρά ο ιερέας στην υπόλοιπη τελετή της κουράς, αφού του εφιστήσει την προσοχή σ’ αυτό που έχει σκοπό να υπηρετήσει και αφού έλαβε πολλές απαντήσεις ότι γνωρίζει τι κάνει και ότι από μόνος και εκούσια προσέρχεται για να πάρει το μέγα Αγγελικό Σχήμα και να υπηρετήσει τον Θεόν.

Κατά τον ίδιον τρόπον, αντιγράφοντας κακέκτυπα και πιθηκίζοντας ο Διάβολος, θέλει και προσπαθεί να «σφραγίσει» με την δική του σφραγίδα τους δικούς του ανθρώπους στο μέτωπο, για να έχουν «νουν διαβόλου» αντί «Νουν Χριστού», και στο δεξί χέρι για να πράττουν «έργα Διαβόλου» και κακές πράξεις, αντί «έργα Χριστού» και καλές πράξεις.

-Σφραγίδα δίνει ο Θεός για να κάνει δικό Του έναν άνθρωπο,

Σφραγίδα και ο διάβολος για να κάνει δικό του έναν άνθρωπο.

-Εκούσια και συνειδητά πρέπει να προσέλθει κάποιος στον Χριστό για να γίνει δούλος Του.

Εκούσια και συνειδητά πρέπει να προσέλθει κάποιος στον Αντίχριστο για να γίνει δούλος του.

Τά δύο εἴδη τοῦ Σφραγίσματος

Πρέπει όμως να ξεκαθαρίσουμε κάτι ακόμη σχετικά με το Σφράγισμα, το οποίο και ταπεινά πιστεύουμε ότι δημιουργεί μεγάλη σύγχυση.

Υπάρχουν δύο είδη Σφραγίσματος-Χαράγματος.

Το νοερόν Σφράγισμα και το αισθητόν Σφράγισμα.

Προηγείται το «νοερόν Σφράγισμα», η εκούσια δηλαδή αποδοχή του Χριστού ή του Διαβόλου και έπεται, στην συνέχεια το «αισθητόν Σφράγισμα», η εκούσια δηλαδή λήψη ενός ορατού και φανερού συμβόλου του Χριστού (Σταυρός) ή του Διαβόλου (666), που δηλώνει σε ποιόν Κύριο ανήκεις.

Προσέξτε όμως κάτι πολύ σημαντικό.

Κανένα «αισθητό Χάραγμα» και καμμία «εξωτερική Σφραγίδα», είτε αυτή ανήκει στον Χριστόν, είτε πολύ περισσότερον ανήκει στον Αντίχριστον-Διάβολον δεν έχει καμμία αξία και δεν μπορεί να ενεργήσει, εάν δεν υπάρχει πρωτίστως η νοητή και εσωτερική Σφραγίδα.

Ένα παράδειγμα.

Πάρτε ένα άθεο και αντίχριστο και βάλτε του όσες εξωτερικές σφραγίδες του Θεού και του Αγίου Πνεύματος θέλετε επάνω του. Σταυρούς, εικόνες, άγια μύρα, κλπ;

Θα γίνει ξαφνικά πιστός, ενάρετος και άγιος και θα λατρεύει τον Θεό με πίστη και θέρμη επειδή του τοποθετήσατε επάνω του όλα αυτά τα χριστιανικά σύμβολα; Φυσικά και όχι!

Και το αντίθετο τώρα.

Πάρτε έναν πιστό ορθόδοξο Χριστιανό και βάλτε του όσες εξωτερικές σφραγίδες του Αντιχρίστου και του Διαβόλου θέλετε επάνω του. Πεντάλφες, ανάποδους σταυρούς, 666 κλπ.

Θα γίνει ξαφνικά άπιστος, ακάθαρτος και αμαρτωλός και θα λατρεύει τον Αντίχριστο-Διάβολο με πίστη και θέρμη επειδή του τοποθετήσατε επάνω του όλα αυτά τα αντιχριστιανικά σύμβολα;

Φυσικά και όχι!

Προσέξτε, για να μην παρεξηγηθώ, γιατί κάποιοι “περιμένουν στην γωνία”. Δεν εννοώ σε καμμία περίπτωση την εκούσια αποδοχή όλων αυτών των συμβόλων αντίστοιχα για κάθε περίπτωση και μάλιστα αφού έχει προηγηθεί η εκούσια λατρεία και πίστη του Χριστού ή του Αντιχρίστου, αντίστοιχα. 

Φυσικά και όχι! 

Γιατί τότε το δεύτερο (αισθητό-εξωτερικό σύμβολο) θα είναι λογική συνέχεια του πρώτου (εσωτερικού νοητού συμβόλου). Άλλωστε τόση ώρα αυτό ακριβώς θέλω να τονίσω και να διευκρινήσω.

Κανένα λοιπόν «αισθητό Χάραγμα» και καμμία «εξωτερική Σφραγίδα», δεν έχει καμμία αξία και δεν μπορεί να ενεργήσει, εάν δεν υπάρχει πρωτίστως η νοητή και εσωτερική Σφραγίδα.

Είναι σαν να θέλουμε να διεκδικήσουμε και να κάνουμε δικό μας ένα σπίτι, (που ανήκει στον Χριστό) μόνον και μόνον επειδή πήγαμε σε αυτό το σπίτι και βάλαμε μία σφραγίδα ή έναν τίτλο με το όνομά μας, (Αντίχριστος-Διάβολος) ότι μας ανήκει, ότι είναι δικό μας, είναι ιδιοκτησία μας, (ότι ανήκει δηλαδή στον Διάβολο, τον Αντίχριστο) χωρίς όμως στην πραγματικότητα να είναι δικό μας, να μας ανήκει, να το έχουμε αγοράσει νόμιμα και να κατέχουμε στα χέρια μας όλους τους νόμιμους τίτλους ιδιοκτησίας (που ανήκουν στο Χριστό).

Ακόμη και στην περίπτωση που θα καταπατηθεί το σπίτι αυτό παράνομα, θα έλθει ο Κύριος και ο νόμιμος κάτοχος και ιδιοκτήτης αυτής της οικίας (δηλαδή ο Χριστός) και θα πετάξει ΕΞΩ κλωτσηδόν τον καταχραστή και σφετεριστή αυτόν της ιδιοκτησίας του.

Και το αντίθετο βέβαια, βάζοντας στην θέση του Χριστού, τον Αντίχριστον και τον Διάβολον.

Είναι σαν να θέλουμε να διεκδικήσουμε και να κάνουμε δικό μας ένα σπίτι, (που ανήκει στον Αντίχριστο-Διάβολο) μόνον και μόνον επειδή πήγαμε σε αυτό το σπίτι και βάλαμε μία σφραγίδα ή έναν τίτλο με το όνομά μας, (Ιησούς Χριστός) ότι μας ανήκει, ότι είναι δικό μας, είναι ιδιοκτησία μας, (ότι ανήκει δηλαδή στον Ιησού Χριστό) χωρίς όμως στην πραγματικότητα να είναι δικό μας, να μας ανήκει, να το έχουμε αγοράσει νόμιμα και να κατέχουμε στα χέρια μας όλους τους νόμιμους τίτλους ιδιοκτησίας (που ανήκουν στον Διάβολο - Αντίχριστο).

Ακόμη και στην περίπτωση που θα καταπατηθεί το σπίτι αυτό παράνομα, θα έλθει ο κύριος και ο νόμιμος κάτοχος και ιδιοκτήτης αυτής της οικίας (δηλαδή ο Διάβολος) και θα πετάξει ΕΞΩ κλωτσηδόν τον καταχραστή και σφετεριστή αυτόν της ιδιοκτησίας του.

Το «αισθητόν-εξωτερικόν» λοιπόν, Σφράγισμα, ενεργοποιείται τότε και μόνον τότε όταν υπάρχει πρωτίστως το «νοερόν-εσωτερικόν» Σφράγισμα.

Ένα παράδειγμα από την σύγχρονη τεχνολογία.

Ας δούμε ένα ακόμη παράδειγμα από την σύγχρονη εποχή και τεχνολογία.

Αγοράζεις ένα κινητό μαζί με την κάρτα SIM από μία συγκεκριμένη τηλεφωνική Εταιρεία και κάνεις όλες τις απαραίτητες ενέργειες που χρειάζονται για να λειτουργήσει. Τοποθετείς την κάρτα SIM κάνεις τις διάφορες ρυθμίσεις, βάζεις κωδικούς ασφαλείας κλπ. αλλά δεν μπορείς να κάνεις τηλέφωνα καί να καλέσεις κάποιους αριθμούς, εάν η “ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΟΥ” πρωτίστως, δεν σου έχει ενεργοποιήσει τον αριθμό και το κινητό σου. Όσες ενέργειες και εαν κάνεις εσύ, όσες προσπάθειες, όσα πλήκτρα και εάν πατήσεις, όσους κωδικούς και εάν βάλεις, ΔΕΝ πρόκειται ΠΟΤΕ να μπορέσεις να ενεργοποιήσεις και να χρησιμοποιήσεις το τηλέφωνο σου. Πρέπει πρωτίστως “η εταιρεία σου” (όχι άλλη εταιρεία, αλλά μόνον η δική σου) να σου ενεργοποιήσει πρώτα το κινητό σου και την κάρτα σου και μετά να μπορέσεις εσύ να το χρησιμοποιήσεις. Το ίδιο και εάν η Εταιρεία σου έχει κάνει φραγή εξερχομένων ή εισερχομένων κλήσεων.

Στην θέση της τηλεφωνικής Εταιρείας τοποθετείστε τον Χριστόν ή τον Διάβολον. Και στην θέση του κινητού τοποθετείστε τον εαυτόν σας.

Από  όποια «Εταιρεία» πήγατε εκούσια, ελεύθερα και συνειδητά και αγοράσατε το κινητό και την κάρτα, σε αυτήν και ανήκετε. (Εσωτερικό-νοητό Σφράγισμα).

Πήγατε στο Χριστό; Θα ανήκετε στον Χριστόν.

Πήγατε στον Διάβολον; Θα ανήκετε στον Διάβολον.

Προσέξτε τώρα.

Όσοι πήγατε ελεύθερα και εκούσια στην «εταιρεία» του Χριστού, να αγοράσετε κινητό (τα χαρίσματα δηλαδή και τις αρετές του Θεού) δηλώνοντας με τον τρόπο αυτό ότι θέλετε να ανήκετε στον Χριστό, θα μπορείτε να κάνετε χρήση αυτού του κινητού (εξωτερικό-αισθητό σφράγισμα) όποτε θέλετε και χρειάζεται. Μόλις η «εταιρία» (ο Θεός) σχεδόν άμεσα με την αγορά σας (με το βάπτισμά σας, με την μετάνοιά σας, τον ερχομό σας στην Εκκλησία) θα «ενεργοποιήσει» το κινητό σας.

Εάν όμως κάποια στιγμή η «εταιρεία» (ο Θεός) δει ή διαπιστώσει ότι δεν τηρείτε τους όρους της συμφωνίας που είχατε κάνει, τότε η «εταιρεία» (ο Θεός) θα απενεργοποιήσει και μάλιστα χωρίς να σας ενημερώσει το κινητό σας και τότε εσείς ΔΕΝ θα μπορείτε πλέον να κάνετε χρήση αυτού του κινητού ή να ανήκετε στην «εταιρεία» αυτή του Χριστού.

Θα πρέπει για να κάνετε ελεύθερη και μόνιμη και παντοτινή χρήση αυτού του κινητού να είναι πάντα ενεργοποιημένο από την «εταιρεία» (τον Χριστόν). Και για να είναι πάντα ενεργοποιημένο από την «εταιρεία» (του Χριστού) θα πρέπει εσείς ΠΑΝΤΑ να τηρείτε τους όρους της συμφωνίας που είχατε συνάψει μαζί της και να ανήκετε ψυχή τε και σώματι σε αυτήν την «εταιρεία» (τον Χριστόν). Αλλιώς θα ματαιοπονείτε περιμένοντας να ενεργοποιηθεί αδίκως το πολυαγαπημένο, υπερσύγχρονο και έξυπνο, τελευταίας γενιάς κινητό σας!

Κάτι ανάλογο κατ΄ αντιστοιχία θα συμβεί και με την άλλη περίπτωση, εάν πήγατε και αγοράσατε κινητό από την «εταιρεία» του Αντιχρίστου-Διαβόλου.

Και βέβαια όσοι θα πάτε στην «εταιρεία» του Αντιχρίστου-Διαβόλου μήν περιμένετε ΠΟΤΕ να σας ενεργοποιήσει ο Χριστός το κινητό σας.

Η Μεγάλη Υποκρισία και Φαρισαϊσμός 
Νεοημερολογιτών και Παλαιοημερολογιτών

Καμμία σχέση λοιπόν όπως είδαμε, δεν έχουν όλα αυτά που πιστεύουν όλοι αυτοί οι πιστοί, με την αλήθεια και την πραγματικότητα.

Μου προξενεί δε μεγάλη κατάπληξη-εντύπωση και είναι ταυτόχρονα και τραγικό, όταν βλέπει κανείς  όλους αυτούς τους ανθρώπους, που παρεμπιπτόντως είναι και Νεοημερολογίτες και Παλαιοημερολογίτες να διαμαρτύρονται, να φωνάζουν και να ωρρύονται ότι ΔΕΝ πρόκειται ΠΟΤΕ να δεχθούν το Σφράγισμα στο δεξί χέρι και στο μέτωπο, όταν ΗΔΗ έχουν «σφραγιστεί» οι περισσότεροι εξ αυτών για να μην πω όλοι τους (ο Θεός γνωρίζει) οι μεν του Νέου με την παναίρεση του Οικουμενισμού, και όχι μόνον, οι δε του Παλαιού με διάφορες πλάνες, σχίσματα αλλά και αιρέσεις. Ναι! αιρέσεις και κυριολεκτώ. Δεν είναι μόνον ο Οικουμενισμός αίρεση, αλλά και πολλά άλλα.

Και, εάν δεν θέλουν να δεχθούν ότι είναι ήδη σφραγισμένοι λόγω των ανωτέρω, τότε επιτρέψτε μου να πω ότι ΟΛΟΙ έχουν σφραγιστεί έν τινι μέτρω και βαθμώ, λόγω του πλήθους των αμαρτιών τους, που όλοι λίγο πολύ έχουμε, λόγω των διαφόρων παθών μας, που όλοι μας λίγο πολύ υπηρετούμε, και κυρίως λόγω της σύγχρονης μορφής ειδωλολατρείας (με την ευρεία έννοια της λέξεως)  που όλοι λίγο πολύ υπηρετούμε.

Άνθρωποι! Άνθρωποι! Άνθρωποι!

Έχετε σώας τας φρένας; Είστε καλά; Επικοινωνείτε με την πραγματικότητα; Τόσο πολύ έχετε σκοτισθεί; Τόσο πολύ έχετε τυφλωθεί; Τόσο πολύ δεν βλέπετε τι γίνεται γύρω σας; Τόσο πολύ έχετε χάσει το μέτρο; Δεν έχετε καθόλου μα καθόλου το «γνώθι σ’ εαυτόν»;

Ακούτε τι λέτε, τι φωνάζετε και για τι διαμαρτύρεστε; Όλοι εσείς είτε είστε κληρικοί, μοναχοί ή λαϊκοί;

Δεν θα δεχτείτε λέτε το Σφράγισμα του Αντιχρίστου!

Ποιοί; 

Εσείς που υπηρετείτε ήδη τον Αντίχριστο μέσω των αιρέσεων;

Ποιοί;

Εσείς που υπηρετείτε ήδη τον Αντίχριστο μέσω των σχισμάτων;

Ποιοί;

Εσείς που υπηρετείτε ήδη τον Αντίχριστο μέσω της πλάνης;

Ποιοί;

Εσείς που υπηρετείτε ήδη τον Αντίχριστο μέσω της αμαρτίας;

Ποιοί;

Εσείς που υπηρετείτε ήδη τον Αντίχριστο μέσω των παθών;

Ποιοί;

Εσείς που υπηρετείτε ήδη τον Αντίχριστο μέσω της σύγχρονης ειδωλολατρείας;

Ποιοί;

Εσείς που υπηρετείτε ήδη τον Αντίχριστο μέσω της τηλεοράσεως;

Ποιοί;

Εσείς που υπηρετείτε ήδη τον Αντίχριστο μέσω του κόσμου του θεάματος; 

Ποιοί;

Εσείς που υπηρετείτε ήδη τον Αντίχριστο μέσω της πορνικής και σατανικής μουσικής;

Ποιοί;

Εσείς που υπηρετείτε ήδη τον Αντίχριστο μέσω του ποδοσφαίρου;

Ποιοί;

Εσείς που υπηρετείτε ήδη τον Αντίχριστο μέσω της αμαρτωλής ηδονής;

Ποιοί;

Εσείς που υπηρετείτε ήδη τον Αντίχριστο μέσω, μέσω, μέσω...

Αλήθεια τι έχει να φοβηθεί ο Αντίχριστος και ο Διάβολος από τέτοιου είδους ψευτοχριστιανούς; Απολύτως τίποτε.

Φοβόταν κάποτε τους Μάρτυρες, τους Αγίους, τους Ομολογητάς, τους Ασκητάς και τους Οσίους γιατί είχαν βίωμα, είχαν έργα, είχαν αρετές, είχαν θεία χάρη ήταν ενωμένοι με τον Θεόν και ήταν όλο πυρ, φωτιά, στύλοι πυρός και αυτό φαίνοταν, το έβλεπαν όχι μόνον οι άνθρωποι, αλλά και ο Διάβολος, για αυτό και έτρεμε.

Εμείς σήμερα, αδελφοί μου, τι έχουμε απ΄ όλα αυτά; Απολύτως τίποτε. Μόνο αμαρτίες και πάθη!

Και παρόλα αυτά κάνουμε και τους σπουδαίους, τους μεγάλους, τους γίγαντες, τους ομολογητές και αγωνιστές. Όταν θα έλθει -πολύ σύντομα- εκείνη η ώρα τότε θα δούμε όλοι μας τι θα γίνει και πόσοι πραγματικά θα βρεθούν να αντισταθούν και να πολεμήσουν αληθινά τον Διάβολο και τον Αντίχριστο.

Γι αυτό λοιπόν και δεν ανησυχεί καθόλου, ο Διάβολος, γιατί ξέρει ακριβώς τι συμβαίνει. Ξέρει με τι «αντιπάλους» έχει να κάνει. Ξέρει ότι έχει αλώσει τους ΠΑΝΤΕΣ (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) είτε με τον έναν τρόπο είτε με τον άλλο και στο Νέο και στο Παλαιό.

Πώς λες λοιπόν αδελφέ μου, ότι δεν θα δεχτείς να σφραγιστείς, όταν ήδη έχεις αρνηθεί τον Χριστό εν έργοις, εν λόγοις, εν σκέψεσι, εν διανοίαις , εν καρδίαις, προδίδοντάς τον καθημερινά στην ζωή σου;

Αφού ήδη έχεις σφραγιστεί με την αντίχριστη σφραγίδα του Διαβόλου και αφού ήδη τον υπηρετείς εν γνώσει ή εν αγνοία σου, με τα λόγια, τα έργα και τις πράξεις σου;

Γιατί σε κοροϊδεύει και σε εμπαίζει τόσο πολύ ο Διάβολος!

Πώς είναι δυνατόν να μπορέσεις να αρνηθείς το «υποτιθέμενο» αυτό Σφράγισμα του Αντιχρίστου και όλες τις μεγάλες και φοβερές συνέπειες του, που μπορεί να φθάσουν και έως το μαρτύριο, όταν δεν μπορείς να αρνηθείς κάτι πολύ πιο μικρό και ασήμαντο;

Όπως π.χ. να φύγεις μέσα από την αίρεση του Οικουμενισμού την οποία ΕΣΕΙΣ οι ίδιοι καταγγέλετε και στηλιτεύετε;

Όταν δεν μπορείς να εξέλθεις μέσα από την αιρετική ή σχισματική εκκλησία σου, είτε αυτή είναι του Νέου είτε του Παλαιού Ημερολογίου;

Όταν δεν μπορείς να ομολογήσεις την πίστη σου δημόσια, να κάνεις το Σταυρό σου, να προσευχηθείς, να νηστέψεις, να εγκρατευθείς, να αγαπήσεις τον εχθρό σου, να μην ανταποδώσεις το κακό, να μην μισήσεις κανένα, να μην διασκεδάσεις στα κοσμικά κέντρα, να μη δεις τηλεόραση, να μην πας θέατρο, να μην κάνεις ρεβεγιόν, να μην παίξεις χαρτιά, να μην πιεις, να μην πάρεις ναρκωτικά, να μην καπνίσεις, να μην ασχοληθείς με την μαντεία, την μαγεία, την αστρολογία, την χαρτομαντεία κλπ., να μην πορνεύσεις, να μην μοιχεύσεις, να μην κάνεις πολιτικό γάμο και άλλα πολλά;

«ὁ πιστὸς ἐν ἐλαχίστῳ καὶ ἐν πολλῷ πιστός ἐστι, καὶ ὁ ἐν ἐλαχίστῳ ἄδικος καὶ ἐν πολλῷ ἄδικός ἐστιν». (Λουκ. ιστ’,  10).

Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να υποστηρίζεις ότι όταν θα έλθει η ώρα, δεν θα πάρεις το Σφράγισμα του Αντιχρίστου;

Είναι σαν κάποιος να μην μπορεί να τρέξει ούτε εκατό μέτρα, και αυτός να κομπάζει ότι θα συμμετάσχει στο μαραθώνιο (40 χιλιόμετρα) και ότι μάλιστα θα καταφέρει να βγει και νικητής!

Τι αστείο και τι λυπηρό συνάμα!

Ξύπνα αδελφέ μου πριν είναι πολύ αργά!

Και βέβαια με όλα αυτά που σου λέγω δεν σημαίνει ότι εγώ μιλάω εκ καθέδρας ως άλλος πάπας και αναμάρτητος, ως άγιος, καθαρός και αμόλυντος. 

ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ! ΟΧΙ σε καμμία περίπτωση. Δόξα τω Θεώ, δεν τα έχω χάσει ακόμη! Και εγώ αμαρτωλός και τρισάθλιος είμαι γεμάτος πάθη και αδυναμίες και παρακαλώ τον Θεό μέρα νύκτα να με συγχωρέσει και να με ελεήσει. Και ελπίζω στο Μέγα Έλεός Του!

Αλλά όμως, χάριτι Θεού, δεν είμαι ούτε αιρετικός, ούτε σχισματικός, ούτε πλανεμένος! Ούτε έχω αποστρέψει ΠΟΤΕ, τουλάχιστον συνειδητά, το πρόσωπόν μου από την Αλήθεια.

Το «ωραίο» δε και κωμικοτραγικό του πράγματος είναι ότι σε όλες αυτές τις διαμαρτυρίες και τα συλλαλητήρια εναντίον της Κάρτας του Πολίτη, των Νέων Ταυτοτήτων, του «666», του Αντιχρίστου κλπ. συνυπάρχουν και συνοδοιπορούν πιστοί και από το Νέο και από το Παλαιό. Παρόλο που και οι μεν και οι δε αλληλοκατηγορούν τους άλλους ότι είναι εκτός εκκλησίας.

Οι μέν του Νέου κατηγορούν τους Παλαιοημερολογίτας ως σχισματικούς, φανατικούς, πλανεμένους και εκτός εκκλησίας, οι δε του Παλαιού από την άλλη κατηγορούν τους Νεομερολογίτας, ως παναιρετικούς, οικουμενιστάς και ότι αυτοί είναι εκτός εκκλησίας.

Προσέξτε, και οι μεν και οι δε αλληλοκατηγορούνται ως αιρετικοί, σχισματικοί, πλανεμένοι, εκτός εκκλησίας και χωρίς μυστήρια και παρόλα αυτά, συνυπάρχουν και συναγωνίζονται υποτίθεται, κατά του Αντιχρίστου και του Διαβόλου!

Συνεπώς εκ των πραγμάτων, δεν μπορούν να έχουν και οι δύο άδικο. Κάποιος σίγουρα θα έχει δίκαιο. Εκτός και άν έχουν και οι δύο δίκαιο και δεν το έχουν αντιληφθεί...

Οπότε, τουλάχιστον οι μεν ή οι δε, θα είναι ήδη αιρετικοί ή σχισματικοί και άρα εκτός εκκλησίας και άρα μακριά από τον Θεό και άρα μαζί με τον Διάβολο.

Ποιον Αντίχριστο λοιπόν πολεμούν;

ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ

ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ!

Οι οποίοι από την μία υπηρετείτε δεκαετίες τώρα την ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ του ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ και την ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ το άρμα δηλαδή του Διαβόλου και του Αντιχρίστου και από την άλλη διαμαρτύρεστε και αντιστέκεστε δήθεν, στον Αντίχριστο και το Σφράγισμά του!

ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ

ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ!

Οι οποίοι από την μία υπηρετείτε δεκαετίες τώρα τά σχίσματα, τις πλάνες και τις διάφορες αιρέσεις, και από την άλλη διαμαρτύρεστε και αντιστέκεστε δήθεν, στον Αντίχριστο και το Σφράγισμά του!

Έκανε λοιπόν, πολύ καλά ο Διάβολος την δουλειά του!

Πρώτα κατάφερε να διώξει «το κατέχον» δηλαδή την ΠΙΣΤΗ  από τις καρδιές των ορθοδόξων πιστών (Νέου και Παλαιού). Έπειτα, όπως ήταν επόμενο, έφυγε και «ο κατέχων», δηλαδή αυτός ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός. Κατόπιν ήλθε και σκήνωσε αυτός μέσα στις ψυχές και τα σώματά τους και στην συνέχεια, τους εμπαίζει κανονικά, κάνοντάς τους μάλιστα να νομίζουν και να πιστεύουν ότι είναι καλοί χριστιανοί, ορθόδοξοι, ομολογητές, αγωνιστές, ότι τον πολεμούν και ότι στο τέλος θα αρνηθούν κιόλας να Σφραγιστούν, ενώ είναι ήδη ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΟΙ!

Η πλάνη σε όλο της το μεγαλείο!

Λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός σχετικά ότι, εκείνος που ομολογεί με τα χείλη μόνο ότι πιστεύει στον Χριστό, με τα έργα δε, τον αρνείται, ο Χριστός δεν είναι μαζί του. Τότε μόνο, συγχωρούνται από τον Θεόν οι αμαρτίες μας, όταν μετανοούμε πραγματικά και μάλιστα πράττουμε και έργα μετανοίας. Και βέβαια εάν κάποιος, ενώ συνεχίζει να κάνει κολάσιμες πράξεις και να ζει αμαρτωλή ζωή, προσποιείται και υποκρίνεται ότι μετανοεί ή ότι έχει μετανοήσει, αυτός δεν πρόκειται, σε καμμία περίπτωση, να συγχωρηθεί από τον Θεόν, εάν δεν σταματήσει όλα αυτά τα οποία απαγορεύονται από τον Θεόν.

«Ὅ χείλεσι μόνον ὁμολογῶν τόν Χριστόν, ἀρνησάμενος δέ τοῖς ἔργοις, οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῷ, οὐδέ ἔχει αὐτόν ἐν ἑαυτῷ. μόνου καί παντός μετόχου τυγχάνοντος τοῦ ἐν αὐτῷ πάντα ποιοῦντος. Τότε συγχώρησις γίνεται τῶν προεπταισμένων, ὅταν ἔργα μετανοίας μετά ταῦτα τελεσθῇ. Εἰ γάρ τις ἔτι πράττων τά ψεκτικά καί κολαστέα, προσποιεῖται μετάνοιαν, οὐ τεύξεται συγχωρήσεως, ἔτι πράττων τά ἀπηγορευμένα». (Ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ P.G. 95,1169)

Το Σφράγισμα στο «δεξί χέρι» και «στο μέτωπο» έχει ήδη γίνει στους περισσοτέρους ανθρώπους

Για ποιό Σφράγισμα και Χάραγμα μιλάμε λοιπόν;

Γι’ αυτό και ΔΕΝ πρόκειται να γίνει κανένα τέτοιο Σφράγισμα στους ανθρώπους όπως το περιμένουν όλοι αυτοί.

Δεν πρόκειται να έλθει κανείς να τους ζητήσει να Σφραγιστούν στο «δεξί χέρι ή στο μέτωπο». Είτε άμεσα είτε έμμεσα.

Απλούστατα γιατί είναι όλοι τους ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΟΙ ήδη ΣΤΟ ΔΕΞΙ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ και δεν το έχουν πάρει είδηση.

Είναι σφραγισμένοι στο δεξί χέρι και στο μέτωπο, γιατί είναι ήδη αιρετικοί και σχισματικοί, γιατί δεν υπακούουν στο θέλημά του Θεού, γιατί δεν τηρούν πλέον τις Εντολές Του, γιατί δεν κάνουν αληθινά καλά έργα και ο νους τους πλέον δεν είναι «νους Χριστού», αλλά «νους Διαβόλου».

Το μυαλό τους είναι συνεχώς στο κακό.

Πώς θα πολεμήσουν την Αλήθεια και όσους την υποστηρίζουν!

Πώς θα παρασύρουν και άλλους στην ΠΛΑΝΗ τους.

Πώς θα συκοφαντήσουν και θα ρίξουν λάσπη σε όσους δεν συμφωνούν μαζί τους και τους πολεμούν!

Αλλά και πώς θα αμαρτήσουν, πώς θα πορνεύσουν, πώς θα μοιχεύσουν, πώς θα κλέψουν, πώς θα αδικήσουν, πώς θα κατακρίνουν, πώς θα αποκτήσουν πλούτο, δόξα, περισσότερα χρήματα, πώς θα αποκτήσουν περισσότερα υλικά αγαθά, πώς θα τέρψουν τις αισθήσεις τους, πώς θα διασκεδάσουν σε διάφορα κέντρα και καταγώγια και χίλια μύρια άλλα κακά και αμαρτήματα που δείχνουν πραγματικά πού ανήκουν και ποιος είναι ο πατέρας τους.

Οπότε τι χρειάζεται το εξωτερικό Σφράγισμα;

Σε τίποτε. Μόνον ίσως για τυπικούς λόγους...

Γιατί δεν αποκλείεται το εξωτερικό και τυπικό αυτό Σφράγισμα να συμβεί στο τέλος και κυριολεκτικά.
Είναι πολύ πιθανόν έως βέβαιον. Με κάποιο τρόπο δηλαδή να ζητηθεί από τον Αντίχριστο ή το αντίχριστο κράτος του, να έχουν όλοι οι υπήκοοι του Αντιχρίστου,  σε κάποιο σημείο του σώματός τους εμφανώς (ίσως κυριολεκτικά και στο δεξί χέρι ή στο μέτωπο) την Σφραγίδα του, το Σύμβολό του, το Έμβλημά του για να δείχνει έτσι την δύναμη και κυριαρχία του, για να φαίνονται ότι είναι όλοι δικοί του, για να αναγνωρίζονται εύκολα, για να τους ελέγχουν και παρακολουθούν μέσω της σύγχρονης τεχνολογίας, αλλά και για άλλους πολλούς λόγους.

Άλλο αυτό. Δεν θα είναι όμως αυτό, το Σφράγισμα της Αποκαλύψεως. Αυτό θα είναι κάτι τελείως τυπικό και πρακτικό. Θα είναι το επισφράγισμα της ήδη γενομένης αρνήσεως της Πίστεώς τους και της ήδη γενομένης υποταγής τους στον Διάβολο και τον Αντίχριστο. Το ουσιαστικό Σφράγισμα θα το έχουν πάρει ήδη προ πολλού με τις αντίχριστες και αντίθεες πράξεις, λόγια και έργα τους, όπως ήδη είπαμε.

Όπως ακριβώς ένας Ορθόδοξος Χριστιανός που έχει ήδη εκούσια και συνειδητά αρνηθεί τον Χριστόν με τα έργα και τα λόγια του και έχει γίνει άθεος, δωδεκαθεϊστής, ειδωλολάτρης, Βουδιστής, Μωαμεθανός, Εβραίος ή ό,τι δήποτε άλλο. Αυτός έχει ήδη εκπέσει εκ της χάριτος του Θεού και έχει ήδη συνταχθεί με το στρατόπεδο του Αντιχρίστου-Διαβόλου και είναι ήδη δικός του, είτε πάρει κάποιο εξωτερικό είδος σφραγίσματος-χαράγματος από τον Διάβολο-Αντίχριστο, είτε όχι.

Στην ουσία, ούτε ο ένας (ο Διάβολος) τό έχει ανάγκη, ούτε ο άλλος (αυτός που αρνήθηκε). Και οι δύο αλληλογνωρίζονται πολύ καλώς μεταξύ τους. Εάν τώρα για τυπικούς ή πρακτικούς λόγους χρειαστεί να λάβει και κάποιο εξωτερικό σύμβολο, σαν γνώρισμα ή επισφράγισμα ότι ανήκει πράγματι στον Αντίχριστο-Διάβολο, αυτό ούτε προσθέτει ούτε αφαιρεί κάτι από την ουσία και την πραγματικότητα του θέματος, που είναι ότι ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟΝ.

Ένα παράδειγμα.

Έχουμε μία γυναίκα η οποία συνειδητά και εκούσια και χωρίς αναστολές εξασκεί δημόσια, χωρίς να κρύβεται την πορνεία ως «επάγγελμα».

Κάποια στιγμή για καθαρά τυπικούς και πρακτικούς λόγους το κράτος αποφασίζει να «μαρκάρει» όλες αυτές τις πόρνες προκειμένου π.χ. να δείξει πόσο σύγχρονο, μοντέρνο, αμοραλιστικό και χωρίς ταμπού κράτος είναι ή για να τις καταμετρήσει επίσημα και να γνωρίζει ακριβώς πόσες και ποιες είναι, ή για να αναγνωρίζονται εύκολα από όσους ενδιαφέρονται να τις επισκεφθούν, ή ακόμη για να δείξει ο διάβολος τα κατορθώματά του, ή για να παρακινήσει και άλλες γυναίκες να γίνουν και αυτές πόρνες, ή για χίλιους άλλους λόγους.

Ερώτηση:  Όλες αυτές που είναι ήδη πόρνες, θα πάψουν να είναι πόρνες εάν δεν σφραγιστούν με το μαρκάρισμα αυτό;

Και όσες πάλι από αυτές δεχθούν να σφραγιστούν με το μαρκάρισμα αυτό, τότε θα είναι ή τότε θα γίνουν πραγματικές πόρνες;

Φυσικά και όχι!

Ούτε το ένα ούτε το άλλο.

Είτε μαρκαριστούν είτε δεν μαρκαριστούν οι γυναίκες αυτές ήταν και θα είναι πόρνες. (Εκτός και εάν κάποια στιγμή μετανοήσουν, εννοείται).

Η «διαμαρτυρία» του Πάπα Ρώμης,
εναντίον του Αντιχρίστου και του Σφραγίσματος

Για να γίνει ακόμη πιο αντιληπτό σε όλους αυτό το οποίο λέγω, θα αναφέρω ακόμη ένα πιο τρανταχτό παράδειγμα.

Άραγε πώς θα φαινόταν σε όλους εσάς, εάν ξαφνικά βλέπατε τον ίδιο τον Πάπα της Ρώμης, τον Φραγκίσκο, να βγαίνει δημόσια και να διαμαρτύρεται εναντίον του Σφραγίσματος-Χαράγματος, αλλά και εναντίον αυτού του ίδιου του Αντιχρίστου, φωνάζοντας και λέγοντας στεντορεία τη φωνή ότι ΔΕΝ πρόκειται σε καμμία περίπτωση να δεχθεί και να παραλάβει το Σφράγισμα του Αντιχρίστου, ακόμη και εάν χρειαστεί να μαρτυρήσει;

Γελάτε προφανώς ε; Τι σας λέω τώρα!

Ο Πάπας να διαμαρτύρεται και να βροντοφωνάζει ότι ΔΕΝ πρόκειται να δεχθεί και να παραλάβει το Σφράγισμα του Αντιχρίστου;

Αστεία πράγματα! Δεν γίνονται αυτά!

Μα αφού είναι ο ίδιος αντίχριστος και αφού έχει ήδη αρνηθεί την Αλήθεια και τον Χριστό εδώ και πολλούς αιώνες και αφού είναι ΗΔΗ ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑΓΜΕΝΟΣ με την Σφραγίδα του Διαβόλου-Αντιχρίστου, τι σημασία θα έχει εάν θα παραλάβει ή όχι και τυπικά το Σφράγισμα-Χάραγμά του;

Έχει καμμία σημασία;

ΟΧΙ! Δεν έχει καμμία μα καμμία σημασία!

Στην θέση του Πάπα μπορείτε να βάλετε ακόμη και ένα άθεο, ή ένα αντίχριστο, ή ένα Μουσουλμάνο ή ένα Βουδιστή, ή ένα Εβραίο, ή ένα Προτεστάντη ή ένα Παπικό ή οποιονδήποτε άλλο θέλετε, ο οποίος δεν είναι ορθόδοξος Χριστιανός.

Βλέπετε τώρα πως καταλαβαίνετε πολύ καλά και μάλιστα γελάτε κιόλας γι΄ αυτό που σας έλεγα πιο πριν; Επειδή αυτό έχει να κάνει με τον Πάπα και με όλους τους άλλους που δεν είναι ορθόδοξοι και όχι με εσάς, το καταλαβαίνετε. Όταν όμως έχει να κάνει με εσάς το ίδιο ακριβώς πράγμα, τότε όχι μόνον δεν το καταλαβαίνετε, αλλά και αντιδράτε κιόλας και διαμαρτύρεστε και εξαπολύετε μύδρους και κεραυνούς και λέτε χίλιες δυο προφάσεις και δικαιολογίες.

Βλέπετε σε ποιό τραγικό σημείο σας έχει φέρει ο Διάβολος και δεν το έχετε αντιληφθεί;

Όχι μόνο, σας έχει κάνει δικούς του και σας έχει ήδη σφραγίσει με την ιδική του νοερά Σφραγίδα, αλλά σας έχει κάνει κιόλας να νομίζετε και να πιστεύετε ότι δήθεν δεν είστε δικοί του, αλλά ότι είστε κοντά στον Χριστό, αφού πηγαίνετε στην εκκλησία, εξομολογείστε, κοινωνάτε, προσεύχεστε, νηστεύετε, μελετάτε την Αγία Γραφή, ακούτε ομιλίες, κηρύγματα, «αγωνίζεστε» με πολλούς και διαφόρους τρόπους, συμμετέχετε σε διάφορους αγώνες υπέρ πίστεως και πατρίδος και άλλα πολλά.

Και το αποκορύφωμα, σας έχει κάνει να πιστεύετε, ότι όταν θα έλθει η ώρα στην εποχή του Αντιχρίστου, θα τον πολεμήσετε με σθένος και θα του αντισταθείτε και δεν θα παραλάβετε το αισθητό Χάραγμα του!

Ω! της μεγάλης πλάνης και απάτης!

Αληθώς ως λέγει η Γραφή ότι: «αὐτὸς γὰρ ὁ σατανᾶς μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός». (Β΄ Κορ. ια΄, 14).

Ένας άνθρωπος αδελφοί μου, που ξέρει ή αντιλαμβἀνεται ότι είναι άρρωστος, υπάρχει περίπτωση να πάει στον γιατρό και να θεραπευθεί. Ένας όμως, που ενώ είναι άρρωστος και αυτός όχι μόνον δεν το ξέρει ή δεν το αντιλαμβάνεται, αλλά νομίζει ότι είναι και υγιέστατος, πώς θα υπάρξει πιθανότητα να πάει στον γιατρό και να θεραπευθεί;

Δυστυχώς η μοίρα του είναι προδιαγεγραμμένη. Θα πεθάνει ξαφνικά χωρίς να καταλάβει πως του συνέβει.

Το ίδιο ακριβώς αδελφοί μου και στην περίπτωσή μας.

Εάν εσείς, όντες άρρωστοι πνευματικά, όχι μόνον δεν το αντιλαμβάνεστε, αλλά νομίζετε ότι είστε και υγιείς πνευματικά και θα αντισταθείτε στον εχθρό, πλανάσθε πλάνην οικτρά και δυστυχώς θα γίνει η εσχάτη πλάνη χειρότερη της πρώτης.

«Καὶ ἔσται ἡ ἐσχάτη πλάνη χείρων τῆς πρώτης»!

Και τώρα μην που πει κανείς ανοήτως, ότι δηλαδή εμείς είμαστε το ίδιο με τον Πάπα; Μας τοποθετείς δηλαδή στην ίδια θέση με αυτόν τον αντίχριστο; 

Φυσικά και όχι! Αλλά δεν έχει καμμία σχέση αυτό. Το ότι κάποιος είναι αρχιαιρεσιάρχης ή απλός αιρετικός και ο άλλος μεγάλος και πρώτος ακόλουθος ή μικρός και τελευταίος ακόλουθός του, δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία. Και οι μεν και οι δε, θα τιμωρηθούν και θα πάνε στην κόλαση. Απλώς το μέγεθος της τιμωρίας θα διαφέρει. Όπως ο μεγάλος και ο μικρός αιρετικός. Ο μεγάλος και ο μικρός αμαρτωλός, ο μεγάλος και ο μικρός πόρνος, ο μεγάλος και ο μικρός ψεύτης...

ΠΡΟΣΟΧΗ! 

Το Σφράγισμα της Αποκαλύψεως υπήρχε πάντοτε!

Το ότι δε τα πράγματα είναι ΑΚΡΙΒΩΣ έτσι όπως τα είπαμε και ότι είναι όλοι ήδη Σφραγισμένοι και ότι η Αποκάλυψις δεν ομιλεί για κανένα ξεχωριστό Σφράγισμα το οποίο θα γίνει μόνον κατά το τέλος του κόσμου και κατά την εποχή του Αντιχρίστου, όπως νομίζουν και πιστεύουν δυστυχώς ΟΛΟΙ αυτοί οι σύγχρονοι ψευτοχριστιανοί, το βλέπουμε και αποδεικνύεται μέσα από την ίδια την Αγία Γραφή και την Αποκάλυψη.

Στα προηγούμενα κεφάλαια αποδείξαμε, συν Θεώ, ότι τα «θηρία» της Αποκαλύψεως δεν έπαψαν ΠΟΤΕ να υπάρχουν, αλλά υπήρχαν πάντοτε διαχρονικά. (Βλέπε σχετικό κεφάλαιο με τα τρία θηρία).

Πάντα υπήρχε το κύριο και βασικό «θηρίο» «ὁ ὄφις ὁ μέγας ὁ ἀρχαῖος, ὁ καλούμενος Διάβολος καὶ ὁ Σατανᾶς, ὁ πλανῶν τὴν οἰκουμένην ὅλην». (Αποκ. ιβ΄,9)

Πάντα υπήρχε το πρώτο «θηρίο» με τα 7 κεφάλια και τα δέκα κέρατα δηλαδή η πολυκέφαλος εξουσία, με το οποίο ο Διάβολος ενεργούσε το σχέδιο και το «μυστήριο της ανομίας» του.

Και πάντα υπήρχε σε κάθε εποχή τό δεύτερο «θηρίο» του ο ψευδοπροφήτης-αντίχριστος, δηλαδή οι διάφορες πλάνες και οι αιρέσεις, με το οποίο πάλι ενεργούσε το σχέδιο και το «μυστήριο της ανομίας» του.

Για τον λόγο αυτό και ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης έλεγε στους μαθητές του και διά αυτών σε όλους εμάς, ότι είναι εσχάτη ώρα και ο αντίχριστος ή και οι αντίχριστοι είναι ήδη παρόντες:

«Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστί, καὶ καθὼς ἠκούσατε ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται, καὶ νῦν ἀντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασιν· ὅθεν γινώσκομεν ὅτι ἐσχάτη ὥρα ἐστὶν». (Α ΄Ιω. β΄18)

Δηλαδή με απλά λόγια και παραφράζοντας κάποια σημεία.

Παιδιά μου λέγει ο Ευαγγελιστής προσέξτε πολύ μην πλανηθείτε επειδή ακούσατε ότι ο Αντίχριστος θα έλθει στα έσχατα κάποια στιγμή.

Εντάξει θα γίνει ΚΑΙ αυτό. Αλλά προσέξτε πολύ, γιατί και τώρα είναι έσχατα και τώρα που ζείτε εσείς είναι «εσχάτη ώρα», αλλά και «αύριο» θα είναι «εσχάτη ώρα» και σε κάθε εποχή θα είναι «εσχάτη ώρα».

Όλοι οι πιστοί σε κάθε εποχή ζούνε πάντα την «εσχάτη ώρα», αφού και τώρα και πάντα, σε κάθε εποχή θα υπάρχουν και θα γεννιούνται πολλοί «μικροί» αντίχριστοι πριν έλθει ο τελικός και «μεγάλος» Αντίχριστος, οι οποίοι και αυτοί θα προσπαθούν με πολλούς και διαφόρους τρόπους να σας ξεγελάσουν και να σας απομακρύνουν από την Αλήθεια και τον Ιησού Χριστό, σφραγίζοντάς σας στο «δεξί χέρι» και στο «μέτωπο».

«τίς ἐστιν ὁ ψεύστης εἰ μὴ ὁ ἀρνούμενος ὅτι ᾿Ιησοῦς οὐκ ἔστιν ὁ Χριστός; οὗτός ἐστιν ὁ ἀντίχριστος, ὁ ἀρνούμενος τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱόν». (Α ΄Ιω. β΄ 22).

Μία δε ατράνταχτη και αδιαφιλονίκητη απόδειξη ότι το Σφράγισμα και το Χάραγμα του Αντιχρίστου, δεν έχει καμμία μα καμμία σχέση με όλα αυτά που λένε και πιστεύουν και έχουν γραφτεί και ειπωθεί κατά καιρούς είναι και το Κ΄ Κεφ. της Αποκαλύψεως.

Αλλά πριν συνεχίσουμε, για να δείτε πόσο λάθος κάνουν όλοι αυτοί που πρεσβεύουν τα αντίθετα με όσα σας είπαμε, να πούμε το εξής:

ΟΛΟΙ, μηδενός εξαιρουμένου, πιστεύουν ότι το Σφράγισμα-Χάραγμα «στο δεξί χέρι ή στο μέτωπο» θα γίνει ΜΟΝΟΝ επί της εποχής του Αντιχρίστου στα έσχατα χρόνια και στο τέλος του κόσμου.

Έτσι δεν είναι; Ναί ή Όχι.

Φυσικά και ΝΑΙ για όλους αυτούς.

Υπάρχει κανείς που διαφωνεί; Φυσικά και ΟΧΙ!

Και όμως κάνετε ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ, «πλανάσθε πλάνην οικτράν»!

Το  Σφράγισμα-Χάραγμα στο δεξί χέρι ή στο μέτωπο δεν θα γίνει ΜΟΝΟΝ επί της εποχής του Αντιχρίστου στο τέλος του κόσμου, αλλά γινόταν ΠΑΝΤΟΤΕ, όπως είπαμε, διαχρονικά, σε όλη την ζωή της Εκκλησίας, από την εποχή της πρώτης Παρουσίας του Χριστού μέχρι και την Δευτέρα Παρουσία Του.

Ακούσατε όμως εσείς να σφράγισε κανείς ποτέ Χριστιανούς στο «δεξί χέρι ή στο μέτωπο» ανά τους αιώνες;

ΠΟΤΕ δεν συνέβει κάτι τέτοιο, ούτε επί εποχής μεγάλων διωγμών και αντιχρίστων αυτοκρατόρων.

Άρα; Τι συμβαίνει; Τι γίνεται; Πώς συνέβαινε πάντοτε αυτό, αφού ουδέποτε είδαμε να γίνεται κάτι παρόμοιο;

Απλούστατα δεν είδαμε να γίνεται κάτι τετοιο γιατί είχαμε σχηματίσει ΛΑΘΟΣ εικόνα για το τι είναι Σφράγισμα και Χάραγμα.

Σφράγισμα και Χάραγμα αδελφοί μου, όπως ήδη είπαμε δεν είναι τίποτε άλλο από την ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ή την ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΑΣ καθ΄ οιονδήποτε τρόπο.

Γι’ αυτό και όλους εκείνους, που δεν αρνήθηκαν την Πίστη τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και έμειναν πιστοί στον Χριστό, η Ιερά Αποκάλυψις τους ταυτίζει με όσους δεν σφραγίστηκαν στο δεξί χέρι και στο μέτωπο, οι οποίοι και βασιλεύουν μετά του Χριστού «χίλια έτη». Δηλαδή ολόκληρη τη ζωή της Εκκλησίας.

Μπορεί κάποιος λοιπόν να μας εξηγήσει πώς γίνεται αυτό το πράγμα;

Από την μία να πιστεύουν ΟΛΟΙ ότι το Χάραγμα στο «δεξί χέρι και στο μέτωπο», είναι εσχατολογικό γεγονός, που θα γίνει μόνον στην εποχή του Αντιχρίστου και από την άλλη, η Αποκάλυψη να μας λέγει, ότι υπήρχε πάντοτε διαχρονικά αυτό το Χάραγμα-Σφράγισμα στο «δεξί χέρι και στο μέτωπο»;

Αν βρεθεί κάποιος να απαντήσει, θα χαρώ κι εγώ να μάθω την απάντηση...

Το  Κ΄ Κεφάλαιο της Αποκαλύψεως

και τα χίλια έτη της Αποκαλύψεως

Ας πάμε όμως στο Κ΄ Κεφάλαιο της Αποκαλύψεως.

Εκεί λοιπόν ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, μας λέγει τα εξής πολύ σημαντικά και διευκρινιστικά σχετικά με το Σφράγισμα.

Αφού πρώτα δέθηκε ο Διάβολος και εκλείσθει στην Άβυσσο για «χίλια έτη», στην «συνέχεια» μας πηγαίνει σε όλους εκείνους, οι οποίοι δεν προσκύνησαν το «θηρίον» ούτε την «εικόνα» αυτού, και δεν έλαβον το «χάραγμα» επί το «μέτωπον» αυτών και επί την «χείρα» αυτών, και μας λέγει ότι όλοι αυτοί έζησαν και εβασίλευσαν μαζί με τον Χριστόν για χίλια έτη, ενώ όλοι οι υπόλοιποι από τους νεκρούς, δεν έζησαν μέχρι να τελειώσουν αυτά  τα χίλια έτη.

Για όσους δεν γνωρίζουν ή έχουν εσφαλμένη άποψη για το τι ακριβώς σημαίνουν αυτά τα «χίλια χρόνια» που λέγει εδώ η Αποκάλυψη, τους εξηγούμε ότι τα «χίλια έτη»  -όπως λένε και οι Άγιοί μας- είναι όλη η ζωή της Εκκλησίας, από την Πρώτη μέχρι και την Δεύτερη Παρουσία του Χριστού. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

Ἅγιος Νικόδημος:

«Τά δέ χίλια ἔτη ὁποῦ λέγει ὁ Ἰωάννης, δέν ἔχουν νά γενοῦν μετά τήν Δευτέραν τοῦ Χριστοῦ Παρουσίαν, (ἀφοῦ ἡ βασιλεία τοῦ Κυρίου δέν εἶναι χρόνοις περιγραπτή, οὔτε βρῶσις καί πόσις, ὡς εἶπεν ὁ Παῦλος), ἀλλά χίλια ἔτη νοοῦνται, κατά τούς θεολογοῦντας, ὅτι εἶναι τό ἀπό τῆς Πρώτης Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ, μέχρι τῆς Δευτέρας παρατεινόμενον διάστημα, ἐν ᾧ ἐδεσμέυθη ὁ Σατανᾶς, κατά τόν λόγον τοῦ Κυρίου. (Ἰω. ιβ’). “Νῦν κρίσίς ἐστι τοῦ κόσμου τούτου. Νῦν ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου ἐκβληθήσεται ἔξω”».  (Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης. Πηδάλιον σελ. 154)

Ἅγιος Ἀνδρέας Καισαρείας:

«Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι βρῶσις καί πόσις, τόν τοῦ εὐαγγελικοῦ κηρύγματος χρόνον τήν χιλιετίαν ἐξελάβομεν. Ὡς γάρ προγέγραπται, οὐκ ἀνάγκη τά τοσαῦτα τῷ ἀριθμῷ νοῆσαι τά χίλια ἔτη∙ οὐδέ γάρ τό ἐν τοῖς Ἅσμασιν εἰρημένον, Ἀνήρ θήσει ἐν καρπῷ αὐτοῦ χιλίους ἀργυρίου∙ καί πάλιν, Οἱ χίλιοι τῷ Σολομών, καί οἱ διακόσιοι». (Ἁγίου Ἀνδρέα Καισαρείας P.G. 106, 416 )

Πώς λοιπόν γίνεται αυτό;

Αφού τα «χίλια έτη» είναι όλη η ζωή της Εκκλησίας, και αφού σύμφωνα με όλους αυτούς «θηρίο», «εικόνα του θηρίου», «χάραγμα στο μέτωπο και στο χέρι» θα γίνει ΜΟΝΟ επί εποχής Αντιχρίστου, τότε για ποιο «θηρίο» και ποια «εικόνα» και ποιο «χάραγμα» στο «μέτωπο» και στο «χέρι» μιλά εδώ η Αποκάλυψη;

Υπάρχει και άλλο «θηρίο», και άλλη «εικόνα του θηρίου»,και άλλο «χάραγμα στο μέτωπο και στο χέρι», εκτός από αυτά που γνωρίζουμε ότι θα γίνουν στην εποχή του Αντιχρίστου;

Και εάν ναι τότε πώς και δεν έγιναν άλλοτε ποτέ;

Δεν έγιναν ποτέ άλλοτε αδελφοί μου, γιατί απλούστα ΔΕΝ υπάρχει κανένα άλλο «θηρίο», και καμμία άλλη «εικόνα του θηρίου», και κανένα άλλο «χάραγμα στο μέτωπο και στο χέρι». Ένα και το αυτό είναι διαχρονικά και το «θηρίο», και η «εικόνα του θηρίου», και το «χάραγμα στο μέτωπο και στο χέρι»!

Ο Διάβολος  είναι το «θηρίο». Η ειδωλολατρεία (με την στενή και ευρεία έννοια της λέξεως) αλλά και οι διάφορες πλάνες και αιρέσεις, είναι η «εικόνα» του θηρίου δηλαδή του Διαβόλου που προσκυνείται και λατρεύεται από τον κόσμο ο οποίος πάντοτε «κείται εν τω πονηρώ», ενώ η νέκρωση των καλών έργων και η δαιμονοποίηση του νου μας δεν είναι τίποτε άλλο από το «χάραγμα στο μέτωπο και στο χέρι»!

Αυτά ήταν ΠΑΝΤΟΤΕ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ, η προσκύνηση του θηρίου και της εικόνος αυτού και το Σφράγισμα στο δεξί χέρι και στο μέτωπο.

Απλώς στο τέλος του κόσμου θα γίνει τρόπον τινά πιο εποπτικό και κυριολεκτικό εάν θέλετε και θα «διανθιστεί» το όλο σκηνικό και με την παρουσία ενός ακόμη «θηρίου», του Αντιχρίστου (του οποίου βέβαια τύποι και εικόνες υπήρξαν όλοι οι απ΄αιώνος ψευδοπροφήτες και αιρετικοί) που θα είναι όμως πιστός υπηρέτης και κύριος εκφραστής του ίδιου αυτού σχεδίου και σκηνικού, του «μυστηρίου της Ανομίας» που ενεργεί ανέκαθεν ο Διάβολος, προκειμένου να ματαιώσει το σχέδιο του Θεού, αλλά και να προσκυνηθεί από όλους ως θεός επί της γης.

«Καὶ εἶδον ἄγγελον καταβαίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἔχοντα τὴν κλεῖν τῆς ἀβύσσου καὶ ἅλυσιν μεγάλην ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ. 2 καὶ ἐκράτησε τὸν δράκοντα, τὸν ὄφιν τὸν ἀρχαῖον, ὅς ἐστι Διάβολος καὶ ὁ Σατανᾶς ὁ πλανῶν τὴν οἰκουμένην, καὶ ἔδησεν αὐτὸν χίλια ἔτη, 3 καὶ ἔβαλεν αὐτὸν εἰς τὴν ἄβυσσον, καὶ ἔκλεισε καὶ ἐσφράγισεν ἐπάνω αὐτοῦ, ἵνα μὴ πλανᾷ ἔτι τὰ ἔθνη, ἄχρι τελεσθῇ τὰ χίλια ἔτη· μετὰ ταῦτα δεῖ αὐτὸν λυθῆναι μικρὸν χρόνον. 4 Καὶ εἶδον θρόνους, καὶ ἐκάθησαν ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ κρῖμα ἐδόθη αὐτοῖς, καὶ τὰς ψυχὰς τῶν πεπελεκισμένων διὰ τὴν μαρτυρίαν ᾿Ιησοῦ καὶ διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, καὶ οἵτινες οὐ προσεκύνησαν τὸ θηρίον οὔτε τὴν εἰκόνα αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἔλαβον τὸ χάραγμα ἐπὶ τὸ μέτωπον αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτῶν· καὶ ἔζησαν καὶ ἐβασίλευσαν μετὰ τοῦ Χριστοῦ χίλια ἔτη· 5 καὶ οἱ λοιποὶ τῶν νεκρῶν οὐκ ἔζησαν ἕως τελεσθῇ τὰ χίλια ἔτη. αὕτη ἡ ἀνάστασις ἡ πρώτη. 6 μακάριος καὶ ἅγιος ὁ ἔχων μέρος ἐν τῇ ἀναστάσει τῇ πρώτῃ· ἐπὶ τούτων ὁ δεύτερος θάνατος οὐκ ἔχει ἐξουσίαν, ἀλλ᾿ ἔσονται ἱερεῖς τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Χριστοῦ, καὶ βασιλεύσουσι μετ᾿ αὐτοῦ χίλια ἔτη. 7 Καὶ ὅταν τελεσθῇ τὰ χίλια ἔτη, λυθήσεται ὁ σατανᾶς ἐκ τῆς φυλακῆς αὐτοῦ, 8 καὶ ἐξελεύσεται πλανῆσαι τὰ ἔθνη τὰ ἐν ταῖς τέσσαρσι γωνίαις τῆς γῆς, τὸν Γὼγ καὶ τὸν Μαγώγ, συναγαγεῖν αὐτοὺς εἰς τὸν πόλεμον, ὧν ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης. 9 καὶ ἀνέβησαν ἐπὶ τὸ πλάτος τῆς γῆς, καὶ ἐκύκλευσαν τὴν παρεμβολὴν τῶν ἁγίων καὶ τὴν πόλιν τὴν ἠγαπημένην· καὶ κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ καὶ κατέφαγεν αὐτούς· 10 καὶ ὁ διάβολος ὁ πλανῶν αὐτοὺς ἐβλήθη εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρὸς καὶ τοῦ θείου, ὅπου καὶ τὸ θηρίον καὶ ὁ ψευδοπροφήτης, καὶ βασανισθήσονται ἡμέρας καὶ νυκτὸς εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων». (Ἀποκ. Κ΄, 1-10)

«Καὶ εἶδον ἄλλο θηρίον ἀναβαῖνον ἐκ τῆς γῆς, καὶ εἶχε κέρατα δύο ὅμοια ἀρνίῳ, καὶ ἐλάλει ὡς δράκων. καὶ τὴν ἐξουσίαν τοῦ πρώτου θηρίου πᾶσαν ποιεῖ ἐνώπιον αὐτοῦ. καὶ ποιεῖ τὴν γῆν καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ κατοικοῦντας ἵνα προσκυνήσωσι τὸ θηρίον τὸ πρῶτον... καὶ πλανᾷ τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς διὰ τὰ σημεῖα ἃ ἐδόθη αὐτῷ ποιῆσαι ἐνώπιον τοῦ θηρίου, λέγων τοῖς κατοικοῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς ποιῆσαι εἰκόνα τῷ θηρίῳ, ὃς εἶχε τὴν πληγὴν τῆς μαχαίρας καὶ ἔζησε... καὶ ποιήσῃ, ὅσοι ἐὰν μὴ προσκυνήσωσι τῇ εἰκόνι τοῦ θηρίου, ἵνα ἀποκτανθῶσι. καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν, καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. ῟Ωδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς΄».  (Ἀποκ. ιγ΄, 11-18)

«εἴ τις προσκυνεῖ τὸ θηρίον καὶ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ, καὶ λαμβάνει τὸ χάραγμα ἐπὶ τοῦ μετώπου αὐτοῦ ἢ ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς πίεται ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ κεκερασμένου ἀκράτου ἐν τῷ ποτηρίῳ τῆς ὀργῆς αὐτοῦ, καὶ βασανισθήσεται ἐν πυρὶ καὶ θείῳ ἐνώπιον τῶν ἁγίων ἀγγέλων καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου. καὶ ὁ καπνὸς τοῦ βασανισμοῦ αὐτῶν εἰς αἰῶνας αἰώνων ἀναβαίνει, καὶ οὐκ ἔχουσιν ἀνάπαυσιν ἡμέρας καὶ νυκτὸς οἱ προσκυνοῦντες τὸ θηρίον καὶ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ, καὶ εἴ τις λαμβάνει τὸ χάραγμα τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. ῟Ωδε ἡ ὑπομονὴ τῶν ἁγίων ἐστίν, οἱ τηροῦντες τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν πίστιν ᾿Ιησοῦ».  (Ἀποκ. ιδ΄, 9-12)

Γι΄ αυτό ακριβώς, επειδή το Σφράγισμα αυτό είναι ΝΟΗΤΟ και διαχρονικό, και όχι ΑΙΣΘΗΤΟ και μόνον στην εποχή του Αντιχρίστου, η ίδια η Αποκάλυψις σε διάφορα κεφάλαια και σημεία της, μιλάει για σφράγισμα στα μέτωπα όχι των αρνητών, αλλά των πιστών, προκειμένου να μην τους αγγίξουν οι πληγές της Αποκαλύψεως, χωρίς φυσικά να εννοεί ότι πήγαν οι Άγγελοι του Θεού και σφράγισαν κυριολεκτικά και αισθητά τους ανθρώπους του Θεού στα μέτωπά τους, για να τους βλέπουν οι δαίμονες και να μην τους αδικήσουν ή τους κάνουν οποιοδήποτε κακό.

«Καί μετὰ τοῦτο εἶδον τέσσαρας ἀγγέλους ἑστῶτας ἐπὶ τὰς τέσσαρας γωνίας τῆς γῆς, κρατοῦντας τοὺς τέσσαρας ἀνέμους τῆς γῆς, ἵνα μὴ πνέῃ ἄνεμος ἐπὶ τῆς γῆς μήτε ἐπὶ τῆς θαλάσσης μήτε ἐπὶ πᾶν δένδρον. καὶ εἶδον ἄλλον ἄγγελον ἀναβαίνοντα ἀπὸ ἀνατολῆς ἡλίου, ἔχοντα σφραγῖδα Θεοῦ ζῶντος, καὶ ἔκραξε φωνῇ μεγάλῃ τοῖς τέσσαρσιν ἀγγέλοις, οἷς ἐδόθη αὐτοῖς ἀδικῆσαι τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν, λέγων· μὴ ἀδικήσητε τὴν γῆν μήτε τὴν θάλασσαν μήτε τὰ δένδρα, ἄχρις οὗ σφραγίσωμεν τοὺς δούλους τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν. Καὶ ἤκουσα τὸν ἀριθμὸν τῶν ἐσφραγισμένων· ἑκατὸν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες ἐσφραγισμένοι ἐκ πάσης φυλῆς υἱῶν ᾿Ισραήλ». (Ἀποκ. ζ΄, 1-4)

«Καί ὁ πέμπτος ἄγγελος ἐσάλπισε· καὶ εἶδον ἀστέρα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεπτωκότα εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐδόθη αὐτῷ ἡ κλεὶς τοῦ φρέατος τῆς ἀβύσσου, καὶ ἤνοιξε τὸ φρέαρ τῆς ἀβύσσου, καὶ ἀνέβη καπνὸς ἐκ τοῦ φρέατος ὡς καπνὸς καμίνου καιομένης, καὶ ἐσκοτίσθη ὁ ἥλιος καὶ ὁ ἀὴρ ἐκ τοῦ καπνοῦ τοῦ φρέατος. καὶ ἐκ τοῦ καπνοῦ ἐξῆλθον ἀκρίδες εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐδόθη αὐταῖς ἐξουσία ὡς ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ σκορπίοι τῆς γῆς· καὶ ἐρρέθη αὐταῖς ἵνα μὴ ἀδικήσωσι τὸν χόρτον τῆς γῆς οὐδὲ πᾶν χλωρὸν οὐδὲ πᾶν δένδρον, εἰ μὴ τοὺς ἀνθρώπους οἵτινες οὐκ ἔχουσι τὴν σφραγῖδα τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν. καὶ ἐδόθη αὐταῖς ἵνα μὴ ἀποκτείνωσιν αὐτούς, ἀλλ᾿ ἵνα βασανισθῶσι μῆνας πέντε». (Ἀποκ. θ΄, 1-5)

Δεν υπάρχει λοιπόν, εξωτερικό και αισθητό Σφράγισμα ή Χάραγμα, είτε του Χριστού είτε του Αντιχρίστου, παρά μόνον εσωτερικό και νοητό.

Όλα ξεκινούν από εκεί.

Όσα εξωτερικά και αισθητά Σφραγίσματα ή Χαράγματα του Τιμίου Σταυρού ή του Χριστού να βάλεις σε κάποιον που δεν πιστεύει ή σε κάποιον που πιστεύει, αλλά έχει διώξει μέσα από την καρδιά του τον Θεό και την χάρη του Θεού, ούτε άνθρωπος του Θεού γίνεται αυτός, ούτε παίρνει την χάρη του Θεού, ούτε ωφελείται σε τίποτε.

Και το αντίθετο.

Όσα εξωτερικά και αισθητά Σφραγίσματα ή Χαράγματα του Αντιχρίστου να βάλει κανείς σε κάποιον, (χωρίς την συγκατάθεσή του όμως),  που πιστεύει και έχει πραγματικά μέσα στην καρδιά του τον Θεό και την χάρη του Θεού, ούτε άνθρωπος του Διαβόλου γίνεται αυτός, ούτε παίρνει ενέργεια Διαβολική, ούτε Σφραγίζεται με την ενέργεια του Αντιχρίστου, ούτε και βλάπτεται σε τίποτε.

Απόδειξη τρανή οι Άγιοι Θεόδωρος και Θεοφάνης οι Γραπτοί, αδελφοί κατά σάρκα (εορτάζουν 27 Δεκεμβρίου και 11 Οκτωβρίου αντίστοιχα) οι οποίοι έδωσαν μεγάλους και γενναίους αγώνες  και οι δύο κατά της αιρέσεως της εικονομαχίας.

Επειδή δε, ομολογούσαν ευθαρσώς την αγάπη τους, στην τιμή και την προσκύνηση προς τας αγίας και σεβασμίας και ιεράς εικόνας και δεν δεχόντουσαν να ΑΡΝΗΘΟΥΝ την πίστη τους και την προσκύνησή τους σε αυτές, ο Αντίχριστος και Αιρετικός Αυτοκράτορας Θεόφιλος ο Εικονομάχος, αφού πρώτα τους εβασάνισε σκληρά και άσπλαγχνα, στην συνέχεια για παραδειγματισμό τους ΣΦΡΑΓΙΣΕ, τα μέτωπά τους, με σίδηρο πυρακτωμένο, γράφοντας επάνω ότι είναι δυσσεβείς, πλάνοι, αποστάτες, δεισιδαίμονες, πονηρά σκεύη του Διαβόλου και άλλα πολλά.

Τι με αυτό; Οι Άγιοι έπαψαν να είναι άγιοι και έγιναν ξαφνικά σκεύη και όργανα του Διαβόλου με αυτό το «σφράγισμα»;

Κάθε άλλο. Αντίθετα μάλιστα. Έγιναν μάρτυρες και ομολογητές. Γιατί; Γιατί δεν είχε καμμία σημασία τι τους έγραψαν στο μέτωπό τους οι αντίχριστοι Εικονομάχοι. Σημασία είχε τι είχαν εκείνοι μέσα στην ψυχή τους, αλλά και τι ομολογούσαν φανερά. Ότι δηλαδή δεν αρνούνται τον Χριστό και δεν θα πάψουν να προσκυνούν τις άγιες και ιερές εικόνες.

Λέγεται δε, ότι όταν ο Αγιος Θεόδωρος κοιμήθηκε πήγε σε αυτόν κάποιος μεγάλος Γέροντας, ο οποίος άκουε αγίους Αγγέλους που έψαλλαν πνευματικά άσματα και έψαλλε μαζί τους και αυτός. Δείχνοντας έτσι ο Θεός πόσο τιμούσε τον πιστό δούλον Του Θεόδωρο. (Βλέπε Μέγα Συναξαριστή της Εκκλησίας. Τόμος Δεκεμβρίου, σελ. 704 – 706)

Άρα ούτε αυτό το θέμα ισχύει και είναι όπως το νομίζαμε μέχρι σήμερα αδελφοί μου!

Οπότε όπως καταλαβαίνετε όσο κάποιοι ΔΕΝ βλέπουν «ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ ΣΤΟ ΔΕΞΙ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ», δεν μπορούν να δεχθούν και να πιστέψουν ότι υπάρχει Αντίχριστος και μάλιστα ότι είναι το συγκεκριμένο πρόσωπο που έχουμε αποκαλύψει, συν Θεώ και πολύ περισσότερον ότι είμαστε μία ανάσα από το Τέλος του Κόσμου.

Να γιατί, όπως μας προλέγει ο Κύριός μας,  στην εποχή του Αντιχρίστου,  η πλάνη θα είναι τόση μεγάλη που θα πλανηθούν ακόμα και «εκλεκτοί»!

«Ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. ᾿Ιδοὺ προείρηκα ὑμῖν.» (Ματθ. κδ΄,24)

Και να γιατί, όπως λέγει η Γραφή, «η εσχάτη πλάνη θα είναι χειρότερη από την πρώτη» αλλά και «τα έσχατα των ανθρώπων χειρότερα από τα πρώτα»!

«Καὶ ἔσται ἡ ἐσχάτη πλάνη χείρων τῆς πρώτης»! (Ματθ. κζ’, 64)

«Καὶ γίνεται τὰ ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τῶν πρώτων»! (Ματθ. ιβ΄, 45)

Βλέπετε τι έχει καταφέρει ο Διάβολος, ο Αντίχριστος και τα όργανά του; Κατάφερε ο Διάβολος μια χαρά, να ρίξει ένα θολό και σκοτεινό πέπλο πάνω στα γεγονότα που αφορούν τα έσχατα και να καλύψει κάθε σχετική αλήθεια, με αποτέλεσμα να πετύχει την πλάνη, ακόμη και των εκλεκτών!

Ο Θεός να μας ελεήσει και να μας βοηθήσει, όλους μας! ΑΜΗΝ!