Πρώτη δημοσίευση 16/11/2017

----+++----

«Πνευματικές παροτρύνσεις διά τούς ἀληθινά πιστεύοντας καί θέλοντας σωθῆναι»

«Ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καί ταῦτα πάντα προστεθήσονται ὑμῖν». 
(Λουκ. ιβ’, 31) 

Ἀγαπητοί μου ἐν Χριστῷ ἀδελφοί. Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε!

Αἰσθάνθηκα τήν ἀνάγκη νά ἀπευθυνθῶ σέ ὅλους ἐσᾶς τούς ἀληθινά πιστούς, «τό μικρόν ποίμνιον» ἀλλά ταυτόχρονα καί εὐλογημένον ἀπό τόν Θεόν Πατέρα, (Λουκ. ιβ΄, 32) διότι παρά τά ὅσα λέγουν, γράφουν καί πράττουν εἰς τίς ἡμέρες μας οἱ ἀντίχριστες καί σκοτεινές δυνάμεις, ἐσεῖς κλείνετε τά αὐτιά σας σέ ὅλες αὐτές τίς ὕπουλες καί πονηρές σειρῆνες καί ἀκολουθεῖτε πιστά, τήν ΦΩΝΗ τοῦ ΚΥΡΙΟΥ μας -δέν ἔχει καμμία μά καμμία σημασία ἀπό ποῦ προέρχεται αὐτή- ὡς γνήσια πρόβατα τοῦ μόνου καί ἀληθινοῦ ἀρχιποίμενος Ἰησοῦ Χριστοῦ, σύμφωνα μέ τόν ἀδιάψευστον λόγον Του: 

«τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ, ὅτι οἴδασι τὴν φωνὴν αὐτοῦ·  ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ’ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν... τὰ πρόβατα τὰ ἐμὰ τῆς φωνῆς μου ἀκούει, κἀγὼ γινώσκω αὐτά, καὶ ἀκολουθοῦσί μοι, κἀγὼ ζωὴν αἰώνιον δίδωμι αὐτοῖς, καὶ οὐ μὴ ἀπόλωνται εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ οὐχ ἁρπάσει τις αὐτὰ ἐκ τῆς χειρός μου». (Ἰω. ι΄, 4-5 & 27-28)

Ἐπειδή λοιπόν αἱ ἡμέρες εἶναι πολύ πονηρές, δύσκολες, ἐπικίνδυνες, ἀλλά καί ἔσχατες στήν κυριολεξία, θά ἤθελα σέ ὅλους ἐσᾶς, μέ πολύ ἀγάπη καί φόβο Θεοῦ, νά σᾶς ὑπενθυμίσω, ἀλλά καί ὑπογραμμίσω τά ἑξῆς πολύ σημαντικά διά τήν σωτηρίαν μας.

Ὅπως ἤδη βλέπουμε ὅλοι μας, ἔχουν ἀπομείνει ἀκόμη, μόλις ΠΕΝΤΕ ΜΗΝΕΣ, διά ὅλους ἡμᾶς πού πιστεύομεν ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ εἰς τόν ἐρχομόν τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, κατά τήν εὐλογημένην ἐκείνην ἡμέραν τῆς 25ης Μαρτίου τοῦ Σωτηρίου ἔτους 2018.

Ἡ μεγάλη Ἀγάπη, ἡ Πρόνοια καί τό Ἔλεος τοῦ Θεοῦ, διά ὅλους ἡμᾶς καί ὅλα τά παιδιά Του, δέν ἔχουν οὔτε ἀρχή οὔτε τέλος, ἀφοῦ ἀδελφοί μου, παρόλον ὅτι εὐρισκόμεθα μόλις πέντε μῆνες πρίν ἀπό τό Τέλος τοῦ ὁρατοῦ Κόσμου, ἡ ἐπίσημη βασιλεία καί κυριαρχία τοῦ Ἀντιχρίστου μέ τά φοβερά δεινά καί τά πολύ δύσκολα γεγονότα πού γνωρίζουμε, δόξα τῷ Θεῷ, δέν ἔχει ἔλθει ἀκόμη!

Ὁ Πανάγαθος Θεός μας, ὄχι μόνον δέν ἐπέτρεψε νά κρατήσει ἑπτά χρόνια, ὅπως νόμιζαν, ἀλλά καί ἀκόμη, δυστυχῶς, πιστεύουν, ἡ συντριπτική πλειοψηφία τῶν «πιστῶν», ὄχι τρισήμισυ χρόνια, ὄχι δύο ἤ ἕνα, ἀλλά οὔτε κἄν 3,5 μῆνες δέν πρόκειται νά κρατήσουν τελικά ὅλα ἐκεῖνα πού ἔχουν σχέση μέ τήν ἐποχή καί τά δεινά τοῦ Ἀντιχρίστου, ὅπως μέ πολλά στοιχεῖα καί μαρτυρίες ἔχουμε ἀποδείξει εἰς τό τελευταῖο μας βιβλίο «Η ΕΣΧΑΤΗ ΠΛΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ».

Πῶς λοιπόν νά μήν εὐχαριστήσουμε μέ θερμά δάκρυα, μέ βαθειά εὐγνωμοσύνη καί ἀληθινή ταπείνωση τόν Κύριόν μας Ἰησοῦ Χριστόν, τόν Θεόν τῆς Ἀγάπης, τοῦ ἐλέους καί τῶν οἰκτιρμῶν διά τήν μεγάλη Του αὐτή εὐεργεσία καί εὐσπλαγχνία, ἀλλά καί τήν ἀπέραντη μακροθυμία Του, παρόλες τίς πολλές καί μεγάλες μας ἁμαρτίες;

Πῶς νά μήν Τόν εὐχαριστήσουμε ἐγκάρδια, διά ὅλα ὅσα μᾶς ἔδωσε καί μᾶς δίδει μέχρι καί αὐτή τήν ὕστατη ὥρα καί ἰδιαίτερα διά τήν «κολόβωση τῶν ἡμερῶν» (τίς ἑπόμενες ἡμέρες, πρῶτα ὁ Θεός, θά ποῦμε δυό λόγια καί διά τό θέμα αὐτό) ὅπως ἄλλωστε μᾶς εἶχε ρητά ὑποσχεθεῖ, προκειμένου νά μπορέσουμε νά ἀντέξουμε τήν μεγάλη καί πρωτόγνωρη θλίψιν τῶν ἡμερῶν αὐτῶν;

«ἔσται γὰρ τότε θλῖψις μεγάλη, οἵα οὐ γέγονεν ἀπ᾿ ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν οὐδ᾿ οὐ μὴ γένηται. καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ· διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι».  (Ματθ. κδ΄, 21-22)

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ὁ Καλός Θεός μᾶς ἔχει δώσει ἀκόμη ὀλίγους μῆνας περιθώριο -ἐκτός ἐάν φύγουμε νωρίτερα- διά εἰλικρινῆ μετάνοια καί πνευματική προετοιμασία, προκειμένου νά κερδίσουμε τήν αἰώνια Ζωή καί Βασιλεία Του!

Θά πρέπει λοιπόν, νά προσέξουμε ἀκόμη περισσότερο, τήν ὅλη πνευματική μας κατάσταση καί πρόοδο, ἐάν πραγματικά θέλουμε νά σωθοῦμε.

Κυρίως θά πρέπει νά προσέξουμε, νά μήν ἀφήνουμε ἄλλο τόν χρόνο νά περνάει ἄσκοπα, οὔτε καί νά χάνουμε τόν καιρό μας μέ διάφορες ἀνούσιες βιωτικές μέριμνες καί ὑποθέσεις, (ὅσο "σημαντικές" καί ἐάν εἶναι αὐτές) δίνοντάς τους προτεραιότητα καί κάνοντάς τες κύριον ἔργον μας, ἐνῶ εἶναι πάρεργον, ἀφήνοντας ἔτσι σέ δεύτερη ἤ καί τελευταῖα θέση τό κύριον ἔργον μας, πού εἶναι ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς μας, ἡ θεία μέθεξη καί θέωση καί ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Ἄς βάλλουμε ὅλοι τά δυνατά μας, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί. Δέν εἶναι καιρός οὔτε διά νά «παίζουμε» μέ τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας, οὔτε καί νά ρίχνουμε «κορώνα γράμματα» τό ὅλο θέμα!

Ἄς ἐντείνουμε, χωρίς ἄλλη καμμία ἀναβολή καί καθυστέρηση, ἀκόμη περισσότερο τόν πνευματικό μας ἀγῶνα, ὅσο μποροῦμε πιό ζεστά καί δυναμικά, ὥστε νά μπορέσουμε νά προετοιμαστοῦμε ὅπως πραγματικά πρέπει καί ὅπως θέλει ὁ Θεός.

Ὥστε νά μπορέσουμε νά ἐφοδιαστοῦμε μέ ὅσο τό δυνατόν περισσότερες ἀρετές καί χαρίσματα.

Ὥστε νά μπορέσουμε νά ἀντέξουμε μέχρι τέλος, τίς ἀκόμη μεγαλύτερες θλίψεις, τίς δοκιμασίες καί τούς πειρασμούς πού θά ἔλθουν, γιατί ἄς μήν ξεχνᾶμε ὅτι:
«ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται». (Ματθ. κδ΄, 13) 

Καί βέβαια, ὅποια καί ἐάν εἶναι ἡ γενικώτερη ἐξέλιξη ἀπό ἐδῶ καί πέρα, εἴτε συνολικά, εἴτε εἰδικά διά τόν καθένα μας, δέν χρειάζεται νά ἀνησυχοῦμε καί νά φοβούμεθα ἀπολύτως γιά τίποτα. Ὁ Θεός εἶναι πάνω ἀπ’ ὅλους καί ἀπό ὅλα. Εἶναι ὁ Κύριος τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς! Ὁ Δημιουργός μας! Ὁ Κύριός μας! Ὁ Θεός μας! 

Καί ὅπως λέγει ἡ Γραφή:

«Εἰ ὁ Θεός μεθ΄ ἡμῶν οὐδείς καθ΄ ἡμῶν»! Καί, 

«τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καί τό πλήρωμα αὐτῆς»! Καί ἀκόμη, 

«ὅπου Θεός βούλεται νικᾶται φύσεως τάξις»!

Δέν πρέπει ὅμως νά ξεχνᾶμε, ὅπως εἴπαμε,  ὅτι τό μόνον πού ζητᾶ καί θέλει ἀπό ἐμᾶς ὁ Θεός, εἶναι νά τόν ἀγαπᾶμε ἀληθινά, νά ἐπιζητοῦμε πρῶτον τήν Βασιλείαν Του, καί νά εἴμαστε κοντά Του, μέχρι τέλος. Τότε ὅ,τι καί ἐάν χρειασθοῦμε, ὅ,τι καί ἄν τοῦ ζητήσουμε μᾶς τό δίδει ἀμέσως, ὅπως μᾶς ὑποσχέθηκε ὁ ἴδιος:

«Ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καί ταῦτα πάντα προστεθήσονται ὑμῖν»,  (Λουκ. ιβ’, 31) καί «αἰτεῖτε καί δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε καί εὑρήσετε, κρούετε καί ἀνοιγήσεται». ( Ματθ. ζ’, 7)

Μάλιστα, πολλές φορές, σάν πραγματικός μας Πατέρας καί ὡς Θεός πού προγνωρίζει τά πάντα, δέν περιμένει κἄν νά τοῦ ζητήσουμε κάτι πού θέλουμε ἤ πού ἔχουμε ἀνάγκη, ἀλλά μᾶς προλαμβάνει, ἰδιαίτερα ὅταν δεῖ καί ἀντιληφθεῖ ὅτι τά παιδιά Του κινδυνεύουν ἤ χρειάζονται τήν βοήθειά Του. Τότε σπεύδει ἀμέσως, χωρίς ἀναβολή καί καθυστέρηση νά τούς τήν παράσχει ἀφειδῶς.

Πρέπει λοιπόν πρῶτα ἀπ’ ὅλα νά τόν ἀγαπᾶμε εἰλικρινά, ἀληθινά καί νά εἴμαστε γνήσια παιδιά Του! Νά τόν ἀγαπᾶμε πάνω ἀπ΄ ὅλους καί ἀπ΄ ὅλα, ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς μας καί τῆς καρδίας μας: «Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου». (Μᾶρκ. ιβ΄, 30)

Αὐτή εἶναι ἡ ΠΡΩΤΗ καί μεγάλη ἐντολή!
Καί ἡ δευτέρα ἐντολή ὁμοία μέ τήν πρώτη, εἶναι νά ἀγαπᾶμε τόν πλησίον μας ὅπως τόν ἑαυτόν μας: «Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν. μείζων τούτων ἄλλη ἐντολὴ οὐκ ἔστι». (Μᾶρκ. ιβ΄, 31)

Θά πρέπει ἀκόμη νά τηροῦμε τόν Νόμο καί τίς ἐντολές Του, γιατί ὅπως λέγει ὁ ἴδιος: «᾿Εὰν ἀγαπᾶτέ με, τὰς ἐντολὰς τὰς ἐμὰς τηρήσατε... ὁ ἔχων τὰς ἐντολάς μου καὶ τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνός ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με... ἐάν τις ἀγαπᾷ με, τὸν λόγον μου τηρήσει... ὁ μὴ ἀγαπῶν με τοὺς λόγους μου οὐ τηρεῖ». (Ἰωαν. ιδ΄15-24)

Νά μετανοήσουμε πραγματικά διά ὅλες τίς ἁμαρτίες μας (μικρές καί μεγάλες) νά ἀλλάξουμε τρόπο καί σκέψη ζωῆς καί στήν συνέχεια νά ἐξομολογηθοῦμε μέ κάθε εἰλικρίνεια καί ταπείνωση! «Λούσασθε καί καθαροί γίνεσθε, ἀφέλετε τάς πονηρίας ἀπό τῶν ψυχῶν ὑμῶν ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν μου, παύσασθε ἀπό τῶν πονηριῶν ὑμῶν». (Ἡσ. α’, 16)

«Ἐξομολογεῖσθε ἀλλήλοις τὰ παραπτώματα, καὶ εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆτε». (Ἰακ. ε΄, 16)

Νά ἀπεκδυθοῦμε τά ἔργα τοῦ σκότους καί νά ἐνδυθοῦμε τά ἔργα τοῦ φωτός: «Ἀποθώμεθα οὖν τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυσώμεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός». (Ρωμ. ιγ’, 12)

Χρειάζεται ἀκόμη πολύ καί καθημερινή προσευχή, εἰ δυνατόν ἀδιάλειπτη προσευχή, μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν θεοφόρων Πατέρων, συχνός ἐκκλησιασμός, ἐξομολόγηση, συχνή θεία Κοινωνία, (ἐννοεῖται ΜΟΝΟΝ ἀπό καί σέ πραγματικά ὀρθοδόξους ἱερεῖς) καί γενικότερα νά ζοῦμε μυστηριακή ζωή οὐσιαστική καί ὄχι τυπική ὅπως ἦταν μέχρι τώρα, εἰς τούς περισσοτέρους ἀπό ἡμᾶς. Νά νοιώθουμε αὐτό πού κάνουμε. Νά μήν κάνουμε τίποτε ἀπό συνήθεια, ἤ ἀπό ἀνάγκη ἐπειδή πρέπει ἤ ἐπειδή ἔτσι τό βρήκαμε. Αὐτά δέν βοηθᾶνε καί δέν ἑλκύουν τήν χάρη τοῦ Θεοῦ. 

Ὁ Θεός ἀγαπητοί μου, θέλει ἀληθινούς προσκυνητάς «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ»  (Ἰω. δ’, 24) καί ὄχι, τυπικούς, χλιαρούς καί ψεύτικους. Τούς χλιαρούς ὁ Θεός δέν τούς θέλει, τούς ἀποστρέφεται, τούς βδελύσσεται, τούς κάνει ἐμετό∙ «οὕτως ὅτι χλιαρός εἶ, καί οὔτε ζεστός οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου». (Ἀποκ. γ’, 16)

Καί μέ δυό λόγια, διά νά μήν σᾶς κουράζω ἄλλο, θά πρέπει διά νά μπορέσουμε νά πετάξουμε ψηλά εἰς τούς οὐρανούς νά ἔχουμε ΔΥΟ πτέρυγες. 

Τήν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ καί τήν ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ. 

Νά ὀρθοδοξοῦμε καί νά ὀρθοπρακτοῦμε, ἐν ἔργοις καί λόγοις, σέ ὅλα.

Ἄς μήν ξεχνᾶμε δέ καί τό Ἁγιοπατερικόν λόγιον ὅτι: «πρᾶξις γάρ θεωρίας ἐπίβασης ἐστίν»!

Ἄν λοιπόν, προσέχουμε, τηροῦμε καί ἐφαρμόζουμε ὅλα τά ἀνωτέρω -καί ὄχι μόνον- τότε θά μᾶς ἐπισκιάσει ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ. Τότε θά ἔλθει καί θά κατοικήσει μέσα μας ὁ Θεός καί θά καταφέρουμε νά φθάσουμε εἰς τήν θέωση καί θεία μέθεξη.

Τότε θά ἀνοίξουν τά μάτια τῆς ψυχῆς μας. Τότε θά μπορέσουμε νά ἀντιληφθοῦμε καί νά δοῦμε πολλά πράγματα, πού μέχρι τότε δέν βλέπαμε οὔτε καί καταλαβαίναμε καί τότε  θά ἀξιωθοῦμε νά ἰδοῦμε πολλά θαυμάσια ἀπό τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ, καί ἴσως καί Αὐτόν τόν ἴδιον τόν Θεόν.

«Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται». (Ματθ. ε’, 8)

«ὁ ἔχων τὰς ἐντολάς μου καὶ τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνός ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με· ὁ δὲ ἀγαπῶν με ἀγαπηθήσεται ὑπὸ τοῦ πατρός μου, καὶ ἐγὼ ἀγαπήσω αὐτὸν καὶ ἐμφανίσω αὐτῷ ἐμαυτόν...  ἐάν τις ἀγαπᾷ με, τὸν λόγον μου τηρήσει, καὶ ὁ πατήρ μου ἀγαπήσει αὐτόν, καὶ πρὸς αὐτὸν ἐλευσόμεθα καὶ μονὴν παρ’ αὐτῷ ποιήσομεν». (Ἰωαν. ιδ΄, 21-22)

Ἄς ἐντείνουμε λοιπόν, τό λίγο αὐτό διάστημα πού ἀπομένει, -ἐάν θέλουμε πραγματικά νά σωθοῦμε- ἀκόμη περισσότερο τόν πνευματικό μας ἀγῶνα, μέ ἀληθινή ταπείνωση, ἀγάπη, ὑπομονή, πίστη, ἐλπίδα, μέ ἐγκράτεια καί νηστεία ὄχι μόνον εἰς τά φαγητά, ἀλλά καί εἰς τάς αἰσθήσεις, εἰς τήν γλῶσσα, τά μάτια, τά αὐτιά καί εἰς τόν νοῦν, ἰδιαίτερα ΤΩΡΑ πού ξεκινᾶ καί ἡ Νηστεία τῶν Ἁγίων Χριστουγέννων, πού εἶναι καί ἡ τελευταῖα σέ αὐτή τήν ζωή!

Ὅπως λέγει καί ἡ ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας:

«Νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτήν, εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ∙ ἀληθής νηστεία, ἡ τῶν κακῶν ἀλλοτρίωσις, ἐγκράτεια γλώσσης, θυμοῦ ἀποχή, ἐπιθυμιῶν χωρισμός, καταλαλιᾶς, ψεύδους, καί ἐπιορκίας∙ ἡ τούτων ἔνδεια, νηστεία ἐστίν, ἀληθής καί εὐπρόσδεκτος». (Τροπάριον  Μ. Τεσσαρακοστῆς. Τριώδιον)

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

«Ὁ καιρὸς γὰρ ἐγγύς ἐστιν». (Ἀποκ. κβ΄, 10)

Τό ἀργότερον σέ 5 μῆνες θά φύγουμε ΟΛΟΙ μας ἀπ΄ αὐτήν ἐδῶ τήν μάταια ζωή!

Τί θά κάνουμε λοιπόν ὅλοι ἐμεῖς -τουλάχιστον- πού πιστεύουμε ἀληθινά σέ ὅλα αὐτά;

Γιατί ὁ κόσμος, ὁ ὁποῖος «ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται» (Α΄ Ἰω. ε΄, 19) καί εἶναι ἐχθρός τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Εὐαγγελίου, ἀλλά καί ὅλοι οἱ ὑποτιθέμενοι «πιστοί» χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι δυστυχῶς, καί αὐτοί πλέον ἔχουν καταντήσει, ἐδῶ καί πολλά χρόνια, ΚΟΣΜΟΣ, ἔχουν ΗΔΗ διαλέξει καί ἀποφασίσει, νά μήν πιστεύσουν οὔτε καί νά ἀκολουθήσουν τήν ΦΩΝΗ τοῦ ΚΥΡΙΟΥ μας, τήν ΑΛΗΘΕΙΑ τοῦ Θεοῦ, τά ἀνόθευτα λόγια τοῦ Εὐαγγελίου καί τῶν θεοφόρων Πατέρων μας, ἀλλά νά ἀκολουθήσουν τούς πολλούς, τούς «φρόνιμους» τούς «εἰδήμονας», τούς «ἁγίους» καί «χαρισματικούς» γέροντες καί ποιμένες τους, πηγαίνοντας ΟΛΟΙ μαζί πιασμένοι χέρι-χέρι στόν Παμφάγο Ἅδη, κατά τό «ἄφετε αὐτούς· ὁδηγοί εἰσι τυφλοὶ τυφλῶν· τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται», (Ματθ. ιε΄,14) ὅπως προεῖπε ὁ Κύριός μας ὅτι θά συμβεῖ κατά τήν Δευτέρα Παρουσία Του (ΔΥΣΤΥΧΩΣ!) καί ὅπως ἄλλωστε συνέβει τότε -ὡς προτύπωση- σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους στήν ἐποχή τοῦ Νῶε ὅταν καταποντίσθησαν ΟΛΟΙ ἀπό τά νερά τοῦ Κατακλυσμοῦ καί δέν γλύτωσε οὔτε ΕΝΑΣ, ἐκτός ἀπό τόν Νῶε καί τήν οἰκογένειά του.

Αὐτοί λοιπόν, ΗΔΗ ἔχουν ἀποφασίσει. Ἐσεῖς ὅμως, τί θά πράξετε;

Ὁ καθένας σας, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί μου, (ἤ καί σεβαστοί μου ἀναγνῶστες ὅσοι ἀπό περιέργεια ἤ καί σύμπτωση "τύχει" νά διαβάσετε ὅλα αὐτά), ἄς ἀποφασίσει ἄν θά προετοιμασθεῖ καταλλήλως καί ἐάν τελικά θά ἀκολουθήσει:

- Τόν Νῶε μέσα εἰς τήν Κιβωτόν, ἤ τό ὑποβρύχιο πλῆθος τοῦ Νῶε;

- Τούς ὀλίγους ἤ τούς πολλούς;

- Τήν στενήν ἤ τήν πλατεία πύλην; 

- Τόν Χριστόν ἤ τόν Ἀντίχριστον;
(Μέ τούς πολλούς του φυσικά ἀντίχριστους, πολιτικούς, πολιτειακούς καί ἐκκλησιαστικούς...) 

Δική σας ἡ ἀπόφαση. Δική σας καί ἡ εὐθύνη! (*)

Σκεφθεῖτε μόνον τό, ΜΕΤΑ, τί θά συμβεῖ καί τί θά πάθετε (καί οἱ μέν καί οἱ δέ) εἰς τήν περίπτωση πού κάνετε λάθος ἤ ἀποφασίσατε λανθασμένα, ὅπερ καί ἀπεύχομαι ὁλοψύχως.

«Ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι, καὶ ὁ ρυπαρὸς ρυπαρευθήτω ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω ἔτι, καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι. Ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ, καὶ ὁ μισθός μου μετ᾿ ἐμοῦ, ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὡς τὸ ἔργον ἔσται αὐτοῦ». 

(Ἀποκ. κβ΄, 11-12)

Αὐτά τά ὀλίγα, σύν Θεῷ.

Ὁ Θεός νά σᾶς εὐλογεῖ ὅλους σας! ΑΜΗΝ!

«Ὁ Κύριος ἐγγύς» ἀδελφοί μου. Ὑπομονή. Ἀκόμη 142 ἡμέρες!

_________ 

(*)

Πρίν ἀποφασίσετε μόνον, νά μήν ξεχάσετε σᾶς παρακαλῶ νά φέρετε εἰς τήν μνήμην σας, τά αἰώνια καί διαχρονικά λόγια τοῦ Κυρίου μας, πού μᾶς προτρέπουν νά εἰσερχόμεθα πάντοτε ἀπό τήν στενήν πύλην, διότι ἡ ἄλλη μᾶς ὁδηγεῖ στήν ΑΠΩΛΕΙΑ:

«Εἰσέλθετε διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι᾿ αὐτῆς. ὅτι στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν!» (Ματθ. ζ΄, 13-14)