Εορτολόγιο: 21/3 Ιάκωβος, Ομολογητής *... 22:58 - 21/3/2023
Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύνδεσμος

  • Γενικά Θέματα
  • Ο Σύνδεσμός μας
  • πατήρ Μάξιμος
  • Αντιαιρετικά
  • Εσχατολογικά
  • Εκδόσεις
  • Φωτό & Βίντεο

Επικαιρότητα

  • Ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός. Η Ανεκτίμητη Αξία, η Δύναμη, η Σημασία και τα Θαύματά Του
  • Γ’ Κυριακή των Νηστειών - Της Σταυροπροσκυνήσεως
  • Γ’ Χαιρετισμοί
  • Β’ Κυριακή των Νηστειών - Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά
  • Η Αποτείχιση Ορθοδόξων Πιστών από τους Αιρετικούς Επισκόπους
  • Β’ Χαιρετισμοί
  • Α’ Κυριακή των Νηστειών - Κυριακή της Ορθοδοξίας
  • Το διά Κολλύβων Θαύμα του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος
  • Α’ Χαιρετισμοί
  • Καθαρά Δευτέρα
  • Κυριακή της Τυρινής
  • Κυριακή της Απόκρεω: Αγάπη Ναί! Αλλά ποιά Αγάπη; (π. Γ. Μεταλληνού)
  • Κυριακή της Απόκρεω
  • Ψυχοσάββατο
  • Κυριακή του Ασώτου
  • Περί Σεισμών: Φυσικά Φαινόμενα ή Θεομηνίες;
  • Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου - Αρχή Τριωδίου
  • «Κατά Ενωτικών»: Ένα σπουδαίο βιβλίο κατά του Οικουμενισμού και της Ενώσεως των Εκκλησιών!
  • «Μνημονεύετε της Γυναικός Λώτ...»
  • π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: «Ζούμε σε ημέρες Νώε και του ερχομού της Δευτέρας Παρουσίας»!
  • «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι». Γιατί ο Θεός στέλνει πνεύμα πλάνης στους ανθρώπους;
  • «H Κιβωτός του Νώε»: Η αληθινή Επιστήμη για μία ακόμη φορά επιβεβαιώνει την Αλήθεια της Αγίας Γραφής
  • Η προς Διόγνητον Επιστολή
  • Αποσπάσματα από τα «Μυστικά Άνθη» του Φώτη Κόντογλου
  • Ο «ευσεβισμός» της υποκρισίας
  • Η Νέα Εποχή και τα Εθνικά μας Σύμβολα
  • Τελικά θέλουμε κάτι από τον Χριστό ή θέλουμε τον ίδιο τον Χριστό;
  • Επίκαιρα και σπουδαία μηνύματα από την εορτή της Αποτομής της Τιμίας Κεφαλής του Ενδόξου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου
  • Η Αμφίεση των Γυναικών
  • Σημεία των Καιρών: Θεομηνίες, Πυρκαγιές, Καταστροφές, Πόλεμοι, ακοές πολέμων, Λιμοί, Λοιμοί, Σεισμοί...
  • Οι σημερινοί διάδοχοι του... Χριστού!
  • Μία μεγάλη σύγχρονη Πλάνη σχετικά με την... Αγία Τριάδα
  • Ο Ιορδάνης Ποταμός (ομιλία Αυγ. Καντιώτη)
  • «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ! ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»!
  • Γιατί ήλθε ο Πάπας στην Ελλάδα; Τι επιδιώκει; Γιατί τον υποδέχθηκαν με ανοικτές αγκάλες οι προκαθήμενοι; Τι κρύβεται πίσω απόλα αυτά;
  • Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης: Ο Μεγάλος Ομολογητής της Πίστεως (Ομιλία Αυγουστίνου Καντιώτη)
  • Τι κρύβεται πίσω από την επίσημη επίσκεψη του Πρίγκιπα Ουίλλιαμ εις το Ισραήλ, την Ιορδανία, και την Παλαιστίνη;
  • Όταν τα φαινόμενα απατούν... (Μέρος Β΄)
  • Τρεις Προφητείες του Αγίου Κοσμά για τον Αντίχριστον την Δευτέρα Παρουσία και το πότε θα γίνει το Τέλος του Κόσμου
  • Όταν τα φαινόμενα απατούν... (Μέρος Α΄) «Τί κρύβεται πίσω από την «αντίθεση» της Γραφής για την εορτή της Μεταμορφώσεως;»
  • 2018 Το Τέλος του Κόσμου - Η Δευτέρα Παρουσία (ολόκληρο το βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή)
  • Η απάντηση σε όσους ισχυρίζονται, ότι κανείς -ακόμη και ο Χριστός ως άνθρωπος- δεν γνωρίζει πότε θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία.
  • Πέντε προφητείες των Εβραίων για τον ερχομό του μεσσία τους που εκπληρώθηκαν μέσα στο έτος 2016
  • Γιατί ο Ιησούς Χριστός αποκαλύφθηκε στην Αγία Φωτεινή και όχι στο ιερατείο της εποχής εκείνης;
  • Οι αποφάσεις της Ι. Συνόδου είναι πάντοτε αλάθητες; Τι διδάσκει η ιστορία της Εκκλησίας μας;
  • Κορυφώνεται η παγκόσμια εκστρατεία επιβολής της έλευσης του Αντιχρίστου
  • Θα μας ενημερώσει άραγε ο Θεός στα έσχατα χρόνια, ότι έρχεται ο Αντίχριστος και το Τέλος του Κόσμου; ή θα μας αφήσει στο σκοτάδι;
  • Τα ψέματα, οι συκοφαντίες, οι πλάνες και η παραπληροφόρηση της Ο.Ο.Δ.Ε. και των ομοίων της
  • Πρέπει να μιλάμε για τον Αντίχριστο και τα έσχατα χρόνια;
  • Απάντηση σε όσους λένε ότι κανείς δεν γνωρίζει την ημέρα της Β΄Παρουσίας
  • Η Ημέρα της Περιτομής προτύπωση της Β΄ Παρουσίας
  • ΟΟΔΕ: Μια Αιρετική Ομάδα
  • Η δήθεν καταδίκη του βιβλίου του π. Μαξίμου υπό της Δ.Ι.Σ.
  • Ο Χριστιανός οφείλει να είναι πάντα έτοιμος και δεν του χρειάζεται να γνωρίζει τον χρόνο της Β΄Παρουσίας
  • VIDEO από εκπομπές του π. Μαξίμου

Ενότητες

  • Blog π. Μαξίμου
  • Απαντήσεις σε Μηνύματα Απορίες και Ερωτήματά σας
  • Άρθρα-Ομιλίες
  • Δημοσιεύματα για τον πατέρα Μάξιμο
  • Επικαιρότητα
  • Επίσημα Εγγραφα της Ι.Μητροπόλεως Κορίνθου που αφορούν τον π. Μάξιμο
  • Επίσημα άλλα Έγγραφα που αφορούν τον π. Μάξιμο
  • Η Ιερά Μονή «Άγιος Κοσμάς»
  • Κάλυμνος. Η ιδιαίτερη Πατρίδα μου
  • Μπουφίδης Γιάννης - Ο αγαπημένος μου Δάσκαλος
  • Ο πατήρ Μάξιμος απαντά στους συκοφάντες του
  • Τα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος που αναφέρουν τον π. Μάξιμο ως Μοναχό και Ηγούμενο
  • Το Κανάλι του πατρός Μαξίμου στο You Tube
  • Των Φρονίμων Ολίγα Πρέπει...
Βυζαντινή Μουσική

Φωτό & Βίντεο






Δείτε περισσότερο υλικό »

Δημοφιλή Άρθρα

  • Σύντομο Βιογραφικό π. Μαξίμου
  • Ας Μετανοήσουμε ΟΛΟΙ, γιατί ΣΥΝΤΟΜΑ θα γίνει η Β΄ Παρουσία του Κ.Η.Ι. Χριστού!
  • Αγαπητοί μας φίλοι! Καλώς ορίσατε στην ιστοσελίδα του Συνδέσμου μας
  • Καλώς Ήλθατε στα Εσχατολογικά
  • Εικόνες και videos
  • Η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα. Τι εορτάζουμε καθημερινά.
  • Ομολογία Πίστεως - Αποτείχισις - Διακοπή κοινωνίας πατρός Μαξίμου (Κυριακή Ορθοδοξίας 2011)
  • Ο Προφήτης Δανιήλ αποκαλύπτει το πότε θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία
  • Ο Αντίχριστος Ήλθεν 1983,2013
  • 2018 Το Τέλος του Κόσμου - Η Δευτέρα Παρουσία (ολόκληρο το βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή)

Εορτολόγιο (νέο ημ.)

21/3 Ιάκωβος, Ομολογητής *


ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ, ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ     ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ   Ασκητής από νεαρή ηλικία ο Όσιος Ιάκωβος, διακρίθηκε για την καθαρή ζωή και την ολόψυχη προσήλωση του στα διδάγματα και τις εντολές της πίστης. Αναδείχθηκε Επίσκοπος στα χρόνια των εικονομάχων και διώχθηκε σκληρά, μέχρι του σημείου να στερηθεί ακόμα και αυτό το ψωμί. Αλλά όλη η στέρηση και η κακοπάθεια που υπέστη, δε λύγισε καθόλου το φρόνημα του. Έμεινε σταθερός μέχρι την τελευταία του πνοή, ενθυμούμενος τα λόγια του Αποστόλου των Εθνών: «Σὺ οὖν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Β’ Τιμ. β’, 3). Δηλαδή, Σύ, λοιπόν, κακοπάθησε σαν καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού.     Απολυτίκιον.Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.Εγκράτειας εκλάμψας Πάτερ Ιάκωβε, ως Ιερ...
Περισσότερα »

Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)

8/3 Θεοφύλακτος, Επίσκοπος


ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΑΣ       ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ   Ο Όσιος Θεοφύλακτος καταγόταν από την Ανατολή και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορος Λέοντος του Δ’ (775 - 780 μ.Χ.). Λόγω της μεγάλης του παιδείας και προς συνέχιση των σπουδών του ήλθε στην Κωνσταντινούπολη, όπου γρήγορα απέκτησε φήμη σοφού και εδημιούργησε φιλικές σχέσεις με ανώτερους κρατικούς λειτουργούς και αξιωματούχους, καθώς και με τον μετέπειτα Πατριάρχη Ταράσιο, που ήταν τότε πρωτοασηκρίτης (Πρώτος των δημοσίων υπηρεσιών της αυτοκρατορίας).Όταν το έτος 784 μ.Χ. εξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ο Ταράσιος, εις διαδοχήν του Πατριάρχου Παύλου, ο Όσιος Θεοφύλακτος μαζί με τον Μιχαήλ, που αργότερα έγινε επίσκοπος Συνάδων, απεστάλησαν από τον Ταράσιο σε κάποια μονή του Ευξείνου Πόντου. Λίγο...
Περισσότερα »

Newsletter

Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας

Κυριακή της Απόκρεω: Αγάπη Ναί! Αλλά ποιά Αγάπη; (π. Γ. Μεταλληνού)

Δευτέρα, 20 Φεβρουαρίου 2023 - 7536 εμφανίσεις άρθρου

ΑΓΑΠΗ ΝΑΙ· ΑΛΛΑ ΠΟΙΑ ΑΓΑΠΗ;

 

(ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ - Ματθαίου κε’ 31-46)

 

 

 

 

«Εφ’ όσον εποιήσατε ενί  τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε». (Ματθ. κε’ 40)

 

 

 

 

Υπό του πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Μεταλληνού

 

 

1. Η σημερινή ευαγγελική περικοπή έρχεται να μας υπενθυμίσει μια μεγάλη αλήθεια. Την περασμένη Κυριακή μίλησε το ιερό Ευαγγέλιο για την αγαθότη­τα του Θεού-Πατέρα, που περιμένει το πλάσμα του να επιστρέψει. Αυτό όμως δεν πρέπει να μας κάμει να ξεχάσουμε και την δικαιοσύνη Του. Ο Θεός δεν είναι μονάχα στοργικός Πατέρας. Είναι και δίκαιος Κριτής. «Οὔτε ὁ ἔλεος αὐτοῦ ἄκριτος, οὔτε ἡ κρίσης ἀνελεήμων»  λέγει ο Μ. Βασίλειος. Θα κρίνει τον Κόσμο, μας λέγει το Ευαγγέλιο, και μάλιστα όχι αυθαίρετα, αλλά σύμφωνα με τα έργα μας. Μας φέρνει, λοιπόν, η σημερινή περικοπή ενώπιον του γεγονότος της κρίσε­ως. Και λέμε «γεγονότος», γιατί η παγκόσμια κρίση αποτελεί για την πίστη μας εσχατολογική βεβαιότητα και πραγματικότητα, που ομολογείται σ’ αυτό το Σύμ­βολο μας ως εκκλησιαστική πίστη: «Και πάλιν ἐρχόμενον μετά δόξης κρῖναι ζῶντας καί νεκρούς...».

 

Καλούμεθα, λοιπόν, σήμερα να συνειδητοποιή­σουμε τρία πράγματα.
Πρώτον, ότι Κριτής μας θα είναι ο Ιησούς Χριστός, ως Θεός. Σωτήρ ο Χριστός αλλά και Κριτής. Αν την πρώτη φορά ήλθε ταπεινός στη γη, «
ἵνα σώσῃ τόν κόσμον», τώρα θα έλθει «ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ», ίνα κρίνη τον κόσμον. Αυτός που έγινε για μας «κατάρα» πάνω στον Σταυρό, έχει κάθε δικαίωμα να μας κρίνει, αν αφήσαμε να μείνει μέσα μας και στην κοινωνία μας ανενέργητη η θυσία Του.

Δεύτε­ρον, θα κρίνει όχι μόνο τούς Χριστιανούς, ούτε μόνο τούς εθνικούς, όπως πίστευαν οι Εβραίοι για την κρί­ση του Θεού. Θα κρίνει όλους τούς ανθρώπους, χρι­στιανούς και μη, πιστούς και απίστους. 

Τρίτον, βάση της κρίσεως, το κριτήριο, θα είναι η αγάπη. Η στάση μας δηλαδή απέναντι στους συνανθρώπους μας. Καθο­λική- παγκόσμια η κρίση, καθολικό-παγκόσμιο και το κριτήριο. Ο παγκόσμιος νόμος της ανθρωπιάς, στον όποιο συναντώνται όλοι, χριστιανοί και μη. Και όσοι εγνώρισαν τον Χριστό και όσοι δεν μπόρεσαν να τον γνωρίσουν και γι’ αυτό έμειναν μακριά από το Ευαγγέλιό Του. Στο νόμο αυτό, δεν υπάρχει χώρος για προφάσεις και δικαιολογίες. Η πείνα, η δίψα, η γύ­μνια, η αρρώστια, η φυλακή βοούν, δεν μπορούν να μείνουν κρυφά, για να έχει το δικαίωμα να ισχυρισθεί κάποιος πώς δεν τα πρόσεξε... Δεν μπορεί να τ’ αγνοή­σει κανείς, χωρίς προηγουμένως να παύσει να έχει συναισθήματα ανθρώπου, αν δεν έχει τελείως «αχρειώσει», εξαθλιώσει, την εικόνα του Θεού μέσα του.

 


2. Το συγκλονιστικό μεγαλείο και την φρικτότητα της ώρας της Κρίσεως ζωγραφίζουν με υπέροχα χρώ­ματα οι ύμνοι της ημέρας.
«Ὦ, ποία ὥρα τότε! ὅταν... τίθωνται θρόνοι καί βίβλοι ἀνοίγωνται, καί πράξεις ἐ­λέγχωνται καί τά κρυπτά τοῦ σκότους δημοσιεύον­ται»! 

Είναι φρικτή και η απλή σκέψη της ώρας της κρίσεως, γιατί όχι μόνο υπενθυμίζει την ανετοιμότητά μας να εμφανισθούμε μπροστά στο βήμα του φοβερού Κριτού, αλλά και διότι αποκαλύπτει την τραγικότητα της ζωής μας, την οποία δαπανάμε μέσα σε έργα μα­ταιότητος, που δεν αντέχουν στο φως της αιωνιότητος. Δεν δικαιούμεθα ενώπιον του Κριτού μας για όσα ο κόσμος θεωρεί μεγάλα και σπουδαία: γνώσεις, θέ­σεις, τίτλους, αξιώματα, πλούτο, δόξα. Αυτά όλα είναι δυνατό μάλιστα να οδηγήσουν στην καταδίκη μας.

 

Κρινόμεθα βάσει της έμπρακτης εφαρμογής της αγά­πης μας. Όχι ως άτομα δηλαδή, αλλά ως μέλη της αν­θρώπινης κοινωνίας. Ο Θεός δεν έπλασε άτομα, αυτό­νομα και ανεξάρτητα. Μάς έπλασε, για να γίνουμε πρόσωπα και κοινωνία προσώπων. Και οι μεγαλύτε­ρες αρετές, αν μείνουν απλώς ατομικές, είναι μετοχές χωρίς αντίκρυσμα ενώπιον του Μεγάλου Κριτού. Για­τί δεν βρήκαν την πραγμάτωση τους μέσα στην αν­θρώπινη κοινωνία. Δεν καταξιώθηκαν σε διακονίες. Έτσι λ.χ. η γνώση είναι θεία ευλογία, όταν όμως θηρεύεται για χάρη του συνανθρώπου, για την διακονία του πλησίον. Το ίδιο και η εγκράτεια και η ευλάβεια, και η νηστεία και σύνολη η άσκησή μας. Αν όλα αυ­τά γίνονται για μια ατομική δικαίωση και όχι ως δια­κονία των αδελφών, των πλησίον, μας ελέγχει η φωνή του Θεού: «Ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν» (Ματ. θ΄,13)! Αγάπη θέλω και όχι την θρησκευτικότητα, που αποβλέπει στην αυτοέξαρση και την αυτοπροβολή. Που βλέπει τον τύπο ως πεμπτουσία της ευσέβειας.

 


3. Ο κόσμος έχει μάθει να εξαγοράζει τα πάντα, ακόμη και τις συνειδήσεις. Στο χώρο όμως της πίστε­ως δεν ισχύει ο νόμος αυτός. Η ατομική ευσέβεια δεν μπορεί να εξασφαλίσει θέση στην βασιλεία του Θεού, αν δεν γίνει πρώτα εκκλησιαστική, αν δεν συνοδεύε­ται δηλαδή από τα έργα της αγάπης. Ο στίβος του χριστιανού είναι και η κοινωνία και όχι μόνο το «ταμιείον». Εις το ταμιείον του καταφεύγει ο Χριστια­νός για τον πνευματικό του ανεφοδιασμό. Ποτέ όμως δεν εξαντλείται η πολιτεία του στο στενό χώρο της α­τομικότητας του. Αν η πνευματικότητα μας είναι ορ­θή, θα οδηγεί σε ανιδιοτελή αγάπη. Ας το ακούσουμε μια για πάντα: Το επιχείρημα των γλυκανάλατων χρι­στιανών της ανευθυνότητος και του «λάθε βιώσας» δεν έχει καμμιά δύναμη: «Κύτταξε την ψυχή σου» δεν σημαίνει τίποτε περισσότερο από δειλία και υποχώ­ρηση, αν δεν συνοδεύεται και από το στίβο: «Πάλευσε για να φτιάξεις τη χριστιανική σου κοινωνία». Διαφορετικά είμασθε κατά λάθος ανάμεσα σε χριστια­νούς. Η θέση μας είναι κάπου στην Άπω Ανατολή, στη νέκρωση του νιρβάνα.

 


4. Αισθάνομαι όμως την ανάγκη να προλάβω στο σημείο αυτό μια απορία. Αν κρινόμασθε βάσει της έμπρακτης αγάπης μας, τότε που πηγαίνει η πίστη; Ποια σημασία έχει ο υπέρ της πίστεως και της καθαρότητος του δόγματος αγώνας; Αν δεν έχει διαστά­σεις αιώνιες, τότε γιατί να γίνεται;

Κατά την ώρα της κρίσεως η πίστη, και ως αφο­σίωση και ως διδασκαλία, δεν αποκλείεται, όπως πι­στεύουν εν πρώτοις πολλοί.  Προϋποτίθεται. Κριτής μας είναι Ο ΧΡΙΣΤΟΣ. Μας σώζει ή μας κατακρίνει η συμπεριφορά και στάση μας απέναντι του. Γιατί μας διευκρινίζει ότι στο πρόσωπό Του αναφέρεται κάθε πράξη μας προς τον συνάνθρωπό μας, καλή ή κακή. Ηθικά αδιάφορες πράξεις δεν υπάρχουν. Αν τονίζει σαν κριτήριο την αγάπη, δεν σημαίνει πώς θέλει ν’ αποκλείσει την πίστη. Θέλει να προλάβει ακριβώς την καταδίκη της πίστεως εκ μέρους μας σ’ ένα σύνολο θεωρητικών αληθειών χωρίς ανταπόκριση και εφαρ­μογή στη ζωή μας. Όπως ο κεκηρυγμένος άθεος και ο συνειδητός αρνητής της πίστεως μεταφράζει την α­θεΐα και απιστία του σε αντίθεα έργα, έτσι και ο πιστός πρέπει να κάμει την πίστη του κινητήρια δύναμη της ζωής του. Γιατί «ἡ πίστις χωρὶς τῶν ἔργων» (Ιακ. β΄ 20) της α­γάπης, είναι νεκρά. 

Δεν αποκλείει, λοιπόν, την πίστη, αφού αυτή είναι η προϋπόθεση τού ορθού βίου και της σωτηρίας. Αλλά και κάτι περισσότερο. Όχι μόνο «ὁ μή πιστεύσας» (εις τον Χριστό) δεν σώζεται, αλλά και ο μη ορθώς πιστεύσας. Ο Θεός δεν είναι μόνο α­γάπη, είναι και αλήθεια (Ιωαν. ιδ’ , 6 - Α’ Ιωαν. δ’, 8 - δ’, 16 - ε’, 6) και μάλιστα Αυτοαλήθεια. Όποιος προδίδει την αλήθεια προδίδει και την αγάπη. Η αγάπη του Χριστού «συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ» (Α΄ Κορ. ιγ΄, 6) συζεί δηλαδή και συνευδοκιμεί με την αλήθεια, δεν υπάρχει χωρίς αυ­τήν.
Να λοιπόν πώς καταξιώνεται ο αγώνας για την καθαρότητα του δόγματος. Γιατί είναι αγώνας για την αγάπη, είναι η μεγαλύτερη εκκλησιαστική διακονία. Είναι αγώνας πρώτιστα κοινωνικός, γιατί γίνεται χά­ριν του Λαού του Θεού, για να μείνει ανεπηρέαστος α­πό την πλάνη, που είναι πραγματική αυτοκτονία.

 


Αδελφοί μου!

Όταν ο Χριστός μας ανέφερε την παραβολή της Κρίσεως, οι λόγοι Του μπορούσαν να νοηθούν όχι μό­νο σε συνάρτηση προς τούς συγχρόνους Του, αλλά και προς όσους έζησαν πριν απ’ Αυτόν. Όσοι δεν γνώρισαν τον Χριστό, μπορούν να έχουν λόγους να κριθούν μόνον για την αγάπη τους, μολονότι αγάπη χωρίς πίστη στον Θεό δεν είναι ποτέ δυνατόν να υπάρχει. Όποιος ειλικρινά ασκεί την αγάπη «δέχεται» τον Θεό, έστω και αν τον αγνοεί. Ο άπιστος δεν δύνα­ται να έχει παρά μόνο φαινομενικά αγάπη. Και μόνο εκεί, που υπάρχει βάπτισμα και «άγιο Πνεύμα», είναι δυνατό να υπάρξει «τελεία αγάπη», αγάπη χριστιανι­κή.

 

Το ζήτημα όμως πρέπει, νομίζω, να τεθεί κατ’ άλ­λο τρόπο. Όταν εμείς σήμερα ακούμε την παραβολή, δύο χιλιάδες χρόνια μετά την σάρκωση του Υιού του Θεού, πώς είναι δυνατόν να χωρίσουμε από την αγά­πη μας την (ορθή) πίστη; 

 

Το Ευαγγέλιο λέγει καθαρά:

«ὁ… μὴ πιστεύων ἤδη κέκριται, ὅτι μὴ πεπίστευκεν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ τοῦ Θεοῦ» (Ίωαν. γ’, 18). Μετά την ένσαρκη δηλαδή οικονομία η κρίση εί­ναι συνέπεια της στάσης κάθε ανθρώπου έναντι του Χριστού. Κριτήριο μένει η αγάπη. Αγάπη όμως που προϋποθέτει την εις Χριστόν πίστη. Γιατί αυτή είναι η μόνη αληθινή. Αυτή μονάχα δικαιώνει και σώζει...

 


Επιστροφή στην αρχή ↑
επισκέψεις από 24/8/2005
Γενικά Θέματα | Ο Σύνδεσμός μας | πατήρ Μάξιμος | Αντιαιρετικά | Εσχατολογικά | Το περιοδικό μας | Εκδόσεις | Φωτό & Βίντεο | Επικοινωνία
Άγιος Κοσμάς Ο Αιτωλός - Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύνδεσμος © 2011 Δημιουργία & Φιλοξενία WEXGroupTM