Ορθόδοξος Ιεραποστολικός ΣύνδεσμοςΠαιδεία
Ενότητες
Φωτό & Βίντεο
Δημοφιλή Άρθρα
Εορτολόγιο (νέο ημ.)
9/7 Παγκράτιος, Επίσκοπος Ταυρομενίας, Ιερομάρτυς *
ΑΓΙΟΣ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΑΥΡΟΜΕΝΙΑΣ, ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Άγιος ιερομάρτυς Παγκράτιος καταγόταν από την Αντιόχεια. Διδάχτηκε την πίστη στον Χριστό από τον απόστολο Πέτρο και χειροτονήθηκε από τον ίδιο επίσκοπος Ταυρομενίου .Ο Παγκράτιος, μετά την χειροτονία του, έπρεπε να μεταβεί στην επισκοπική του επαρχία, στο Ταυρομένιο της Σικελίας. Κατά θεία λοιπόν οικονομία συνάντησε δύο ναυτικούς, τον Ρωμύλο και το Λυκαονίδη . Αυτοί ήταν καλοπροαίρετοι άνθρωποι και μόλις άκουσαν από τον Άγιο για τον Χριστό, ασπάσθηκαν την χριστιανική θρησκεία. Οι ναυτικοί δε αυτοί ήταν από την Σικελία και επρόκειτο να επιστρέψουν εκεί με τα πλοία τους. Έτσι ο Παγκράτιος επιβιβάστηκε σε ένα από αυτά και πήγε στη Σικελία.Όταν ο Άγιος έφτασε εκεί, εξαφάνισε τα αγάλματα και το... Περισσότερα »
Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)
26/6 Δαβίδ ο εν Θεσσαλονίκη, Όσιος *
ΑΓΙΟΣ ΔΑΒΙΔ Ο ΕΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΟΣΙΟΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Όσιος Δαβίδ ήταν από την Θεσσαλονίκη και έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού του Α΄ (527 - 565 μ.Χ.). Η ζωή του ήταν μια συνεχής φιλανθρωπία και εργασία για την πίστη του Χριστού. Όταν ήλθε η κατάλληλη ώρα, ο Δαβίδ μοίρασε τα υπάρχοντα του στους φτωχούς και έγινε αναχωρητής.Για τρία ολόκληρα χρόνια, κατοικούσε επάνω σ’ ένα δένδρο. Εκεί, με τα λιοπύρια του καλοκαιριού και τις παγωνιές του χειμώνα, δουλαγωγούσε το σώμα του με άσκηση στην εγκράτεια και με προσευχή, απαγγέλλοντας στίχους του προφητάνακτος ομωνύμου του Δαβίδ: «Ὠμοιώθην πελεκάνι ἐρημικῶ, ἐγενήθην ὡσεὶ νυκτικόραξ ἐν οἰκοπέδῳ, ἠγρύπνησα καὶ ἐγενόμην ὡς στρ... Περισσότερα »
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
Δίκαια Κρίση
Τετάρτη, 13 Μαρτίου 2024 - 7860 εμφανίσεις άρθρου
ΔΙΚΗΑ ΚΡΙΣΗ (*)
Του Γιάννη Καλαϊτζίδη
Δάσκαλου-Επιθεωρητού
Κάλεσε ο Θεός μια
μέρα
όλους τους άρχοντας
της γης.
- Ελάτε δω για να σας κρίνω
και το βραβείο να σας δίνω
για κάθε πράξη
αρετής.
- Μαζεύτηκαν γύρω απ’ τον Θρόνο
κι’ απολογιώταν στο Θεό.
Οι βασιληάδες με
το θρόνο.
Οι Στρατηγοί με
τα σπαθιά.
Οι Δικαστάδες με
το Νόμο,
κι’ οι Υπουργοί
με τα χαρτιά.
- Πήγε κι’ ο γέρο
Δάσκαλος
κάτασπρος απ’ το χρόνο
με μόνο σύντροφό
του απλό
το παιδικό και
τ΄άδολο
χαμόγελό του μόνο.
- Εσύ τι έκαμες; -Ρωτά ο Θεός,
το Βασιληά απ’
το θρόνο.
- Εγώ τον κόσμο κυβερνώ
να ζη με δίχως πόνο.
- Κι’ εσύ; -Ρωτά το Στρατηγό
τι έχεις κάνει ως τώρα;
- Στον πόλεμο τραβώ μπροστά
στον σίφουνα, στην μπόρα,
και ‘λευθεριά χαρίζω γω
στη σκλαβωμένη Χώρα.
- Κι’ εκείνος κάτω που κρατεί
βιβλία μέσ’ τα χέρια;
-Ρωτάει για το δικαστή
που κράταγε τεφτέρια.
- Εγώ δικάζω τους κακούς
και τη δικαιοσύνη
μοιράζω σ’ όλους τίμια
για νάχουμε γαλήνη.
- Ωραία!.. κι’ ο κύριος Υπουργός;
- Την τάξη εγώ φροντίζω
κι’ άλλα πολλά ζητήματα
κι’ ανάγκες κανονίζω.
- Και βλέποντας το γέροντα
με τ’ αγαθό το βλέμμα
ρωτά ο Θεός:
- Ποιά πράξη σου
θ’ ακούσω κι’ από σένα;
- Θέ μου θα πω την πράξη μου
υπόλογο αφού μ’ Έχεις.
Δ ά σ κ α λ ο ς ήμουνα σ’ αυτούς
που τώρα ‘μπρος Σου βλέπεις.
- Δάσκαλος;!... και δεν κάθεσαι
στην πιο μεγάλη θέση;
Έλα κοντά μου κάθισε
καθόλου μη σε νοιάζει
γιατί σε σένα δάσκαλε
το έπαθλο ταιριάζει.
Κι’ έμειν΄ ο Δάσκαλος εκεί
με τον Θεό παρέα
υπηρετώντας Τον πιστά
στα έργα Του τα ωραία.
(*) Σημείωσις Συντάξεως «Αγίου Κοσμά»:
(Η λέξη ΔΙΚΗΑ (=Δίκαια) δεν είναι γραμμένη λάθος εκ παραδρομής,
αλλά είναι μία άλλη παλαιά γραφή της λέξεως, στην Δημοτική.
Έτσι το έγραψε ο αείμνηστος Δάσκαλος Γιάννης Καλαϊτζίδης
και εμείς σεβόμενοι την μνήμη του, το αφήσαμε ως έχει).
Κάλεσε ὁ Θεός μιά μέρα
ὅλους τούς ἄρχοντας τῆς γῆς.
- Ἐλᾶτε ΄δῶ γιά νά σᾶς κρίνω
καί τό βραβεῖο νά σᾶς δίνω
γιά κάθε πράξη ἀρετῆς.
- Μαζεύτηκαν γύρω ἀπ΄ τόν Θρόνο
κι’ ἀπολογιῶταν στό Θεό.
Οἱ Βασιληᾶδες μέ τό θρόνο.
Οἱ Στρατηγοί μέ τά σπαθιά.
Οἱ Δικαστᾶδες μέ τό Νόμο,
κι’ οἱ Ὑπουργοί μέ τά χαρτιά.
- Πῆγε κι’ ὁ γέρο Δάσκαλος
κάτασπρος ἀπ΄τό χρόνο
μέ μόνο σύντροφό του ἁπλό
τό παιδικό καί τ΄ἄδολο
χαμόγελό του μόνο.
- Ἐσύ τί ἔκαμες; -Ρωτᾶ ὁ Θεός,
τό Βασιληᾶ ἀπ’ τό θρόνο.
- Ἐγώ τόν κόσμο κυβερνῶ
νά ζῆ μέ δίχως πόνο.
- Κι’ ἐσύ; -Ρωτᾶ τό Στρατηγό
τί ἔχεις κάνει ὡς τώρα;
- Στόν πόλεμο τραβῶ μπροστά
στόν σίφουνα, στήν μπόρα,
καί ‘λευθεριά χαρίζω γώ
στή σκλαβωμένη Χώρα.
- Κι’ ἐκεῖνος κάτω πού κρατεῖ
βιβλία μέσ’ τά χέρια;
-Ρωτάει γιά τό δικαστή
πού κράταγε τεφτέρια.
- Ἐγώ δικάζω τούς κακούς
καί τή δικαιοσύνη
μοιράζω σ’ ὅλους τίμια
γιά νἄχουμε γαλήνη.
- Ὡραῖα!.. κι’ ὁ κύριος Ὑπουργός;
- Τήν τάξη ἐγώ φροντίζω
κι’ ἄλλα πολλά ζητήματα
κι’ ἀνάγκες κανονίζω.
- Καί βλέποντας τό γέροντα
μέ τ’ ἀγαθό τό βλέμμα
ρωτᾶ ὁ Θεός:
- Ποιά πράξη σου
θ’ ἀκούσω κι’ ἀπό σένα;
- Θέ μου θά πῶ τήν πράξη μου
ὑπόλογο ἀφοῦ μ’ Ἔχεις.
Δ ά σ κ α λ ο ς ἤμουνα σ’ αὐτούς
πού τώρα ΄μπρός Σου βλέπεις.
- Δάσκαλος;!... καί δέν κάθεσαι
στήν πιό μεγάλη θέση;
Ἔλα κοντά μου κάθισε
καθόλου μή σέ νοιάζει
γιατί σέ σένα Δάσκαλε
τό ἔπαθλο ταιριάζει.
Κι’ ἔμειν’ ὁ Δάσκαλος ἐκεῖ
μέ τόν Θεό παρέα
ὑπηρετώντας Τον πιστά
στά ἔργα Του τά ὡραῖα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
(Δάσκαλος- Ἐπιθεωρητής)
