Ορθόδοξος Ιεραποστολικός ΣύνδεσμοςΠαιδεία
Ενότητες
Φωτό & Βίντεο
Δημοφιλή Άρθρα
Εορτολόγιο (νέο ημ.)
7/11 Λάζαρος ο Γαλλησιώτης, Όσιος *
ΑΓΙΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ Ο ΓΑΛΛΗΣΙΩΤΗΣ, ΟΣΙΟΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Όσιος Λάζαρος ήταν από τη Μικρά Ασία και γεννήθηκε τον 11ο αιώνα μ.Χ. σ’ ένα χωριό κοντά στη Μαγνησία (προς τον Νέανδρο Ποταμό), από γονείς ευσεβείς τον Νικήτα και την Ειρήνη.Όταν ακόμα ήταν έξι χρονών, επιδόθηκε στον πνευματικό στίβο μέσα στο μοναστήρι των Ορόβων. Εκεί έμεινε επί πέντε χρόνια διδασκόμενος. Όμως, από θείο ζήλο κινούμενος, θέλησε να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους. Έτσι έφυγε κρυφά από τη Μονή και πήγε στα Ιεροσόλυμα.Μετά την προσκύνηση των εκεί Ιερών, επισκέφθηκε τη Μονή του Αγίου Σάββα, όπου κοινοβίασε, αφού έγινε μοναχός και κατόπιν Ιερέας.Κατά την επανάσταση των Αράβων, που βεβήλωναν τα Ιερά, αναγκάστηκε και έφυγε στην Έφεσο, σ’ ένα έρημο όρος αντίκρυ της πόλης, που ονομαζόταν Γα... Περισσότερα »
Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)
25/10 Ταβιθά, Αγία *
ΑΓΙΑ ΤΑΒΙΘΑ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
«Αὐτὴ ἦν πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καὶ ἐλεημοσυνῶν, ὧν ἐποίει». Έτσι πλέκει το εγκώμιο της Αγίας Ταβιθά ο ευαγγελιστής Λουκάς. Η λέξη Ταβιθά είναι συριακή και ερμηνεύεται Δορκάς (ζαρκάδι). Το όνομα αυτό έφερε η ευσεβέστατη αυτή και φιλάνθρωπη χριστιανή, που κατοικούσε στην Ιόππη.Από τίς Πράξεις των Αποστόλων (θ’, 36-40) πληροφορούμαστε ότι η Δορκάς, ήταν εξειδικευμένη υφάντρια πού κατασκεύαζε χιτώνες και ιμάτια, τα οποία πωλούσε και από τα έσοδα συντηρούσε φτωχούς, χήρες και ορφανά. Όταν ο απόστολος Πέτρος, στα πλαίσια της διάδοσης του Ευαγγελίου, έφτασε στη Λύδδα της Παλαιστίνης, συνέβη ν’ ασθενήσει η Δορκάς και να πεθάνει. Και ενώ είχαν ετοιμαστεί όλα γ... Περισσότερα »
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
Δίκαια Κρίση
Τετάρτη, 13 Μαρτίου 2024 - 8310 εμφανίσεις άρθρου
ΔΙΚΗΑ ΚΡΙΣΗ (*)
Του Γιάννη Καλαϊτζίδη
Δάσκαλου-Επιθεωρητού
Κάλεσε ο Θεός μια
μέρα
όλους τους άρχοντας
της γης.
- Ελάτε δω για να σας κρίνω
και το βραβείο να σας δίνω
για κάθε πράξη
αρετής.
- Μαζεύτηκαν γύρω απ’ τον Θρόνο
κι’ απολογιώταν στο Θεό.
Οι βασιληάδες με
το θρόνο.
Οι Στρατηγοί με
τα σπαθιά.
Οι Δικαστάδες με
το Νόμο,
κι’ οι Υπουργοί
με τα χαρτιά.
- Πήγε κι’ ο γέρο
Δάσκαλος
κάτασπρος απ’ το χρόνο
με μόνο σύντροφό
του απλό
το παιδικό και
τ΄άδολο
χαμόγελό του μόνο.
- Εσύ τι έκαμες; -Ρωτά ο Θεός,
το Βασιληά απ’
το θρόνο.
- Εγώ τον κόσμο κυβερνώ
να ζη με δίχως πόνο.
- Κι’ εσύ; -Ρωτά το Στρατηγό
τι έχεις κάνει ως τώρα;
- Στον πόλεμο τραβώ μπροστά
στον σίφουνα, στην μπόρα,
και ‘λευθεριά χαρίζω γω
στη σκλαβωμένη Χώρα.
- Κι’ εκείνος κάτω που κρατεί
βιβλία μέσ’ τα χέρια;
-Ρωτάει για το δικαστή
που κράταγε τεφτέρια.
- Εγώ δικάζω τους κακούς
και τη δικαιοσύνη
μοιράζω σ’ όλους τίμια
για νάχουμε γαλήνη.
- Ωραία!.. κι’ ο κύριος Υπουργός;
- Την τάξη εγώ φροντίζω
κι’ άλλα πολλά ζητήματα
κι’ ανάγκες κανονίζω.
- Και βλέποντας το γέροντα
με τ’ αγαθό το βλέμμα
ρωτά ο Θεός:
- Ποιά πράξη σου
θ’ ακούσω κι’ από σένα;
- Θέ μου θα πω την πράξη μου
υπόλογο αφού μ’ Έχεις.
Δ ά σ κ α λ ο ς ήμουνα σ’ αυτούς
που τώρα ‘μπρος Σου βλέπεις.
- Δάσκαλος;!... και δεν κάθεσαι
στην πιο μεγάλη θέση;
Έλα κοντά μου κάθισε
καθόλου μη σε νοιάζει
γιατί σε σένα δάσκαλε
το έπαθλο ταιριάζει.
Κι’ έμειν΄ ο Δάσκαλος εκεί
με τον Θεό παρέα
υπηρετώντας Τον πιστά
στα έργα Του τα ωραία.
(*) Σημείωσις Συντάξεως «Αγίου Κοσμά»:
(Η λέξη ΔΙΚΗΑ (=Δίκαια) δεν είναι γραμμένη λάθος εκ παραδρομής,
αλλά είναι μία άλλη παλαιά γραφή της λέξεως, στην Δημοτική.
Έτσι το έγραψε ο αείμνηστος Δάσκαλος Γιάννης Καλαϊτζίδης
και εμείς σεβόμενοι την μνήμη του, το αφήσαμε ως έχει).
Κάλεσε ὁ Θεός μιά μέρα
ὅλους τούς ἄρχοντας τῆς γῆς.
- Ἐλᾶτε ΄δῶ γιά νά σᾶς κρίνω
καί τό βραβεῖο νά σᾶς δίνω
γιά κάθε πράξη ἀρετῆς.
- Μαζεύτηκαν γύρω ἀπ΄ τόν Θρόνο
κι’ ἀπολογιῶταν στό Θεό.
Οἱ Βασιληᾶδες μέ τό θρόνο.
Οἱ Στρατηγοί μέ τά σπαθιά.
Οἱ Δικαστᾶδες μέ τό Νόμο,
κι’ οἱ Ὑπουργοί μέ τά χαρτιά.
- Πῆγε κι’ ὁ γέρο Δάσκαλος
κάτασπρος ἀπ΄τό χρόνο
μέ μόνο σύντροφό του ἁπλό
τό παιδικό καί τ΄ἄδολο
χαμόγελό του μόνο.
- Ἐσύ τί ἔκαμες; -Ρωτᾶ ὁ Θεός,
τό Βασιληᾶ ἀπ’ τό θρόνο.
- Ἐγώ τόν κόσμο κυβερνῶ
νά ζῆ μέ δίχως πόνο.
- Κι’ ἐσύ; -Ρωτᾶ τό Στρατηγό
τί ἔχεις κάνει ὡς τώρα;
- Στόν πόλεμο τραβῶ μπροστά
στόν σίφουνα, στήν μπόρα,
καί ‘λευθεριά χαρίζω γώ
στή σκλαβωμένη Χώρα.
- Κι’ ἐκεῖνος κάτω πού κρατεῖ
βιβλία μέσ’ τά χέρια;
-Ρωτάει γιά τό δικαστή
πού κράταγε τεφτέρια.
- Ἐγώ δικάζω τούς κακούς
καί τή δικαιοσύνη
μοιράζω σ’ ὅλους τίμια
γιά νἄχουμε γαλήνη.
- Ὡραῖα!.. κι’ ὁ κύριος Ὑπουργός;
- Τήν τάξη ἐγώ φροντίζω
κι’ ἄλλα πολλά ζητήματα
κι’ ἀνάγκες κανονίζω.
- Καί βλέποντας τό γέροντα
μέ τ’ ἀγαθό τό βλέμμα
ρωτᾶ ὁ Θεός:
- Ποιά πράξη σου
θ’ ἀκούσω κι’ ἀπό σένα;
- Θέ μου θά πῶ τήν πράξη μου
ὑπόλογο ἀφοῦ μ’ Ἔχεις.
Δ ά σ κ α λ ο ς ἤμουνα σ’ αὐτούς
πού τώρα ΄μπρός Σου βλέπεις.
- Δάσκαλος;!... καί δέν κάθεσαι
στήν πιό μεγάλη θέση;
Ἔλα κοντά μου κάθισε
καθόλου μή σέ νοιάζει
γιατί σέ σένα Δάσκαλε
τό ἔπαθλο ταιριάζει.
Κι’ ἔμειν’ ὁ Δάσκαλος ἐκεῖ
μέ τόν Θεό παρέα
ὑπηρετώντας Τον πιστά
στά ἔργα Του τά ὡραῖα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
(Δάσκαλος- Ἐπιθεωρητής)
