ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ;
ή
ΕΠΕΙΔΗ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ;

«Ποιός θα μπορέσει να αντέξει τας ημέρας εκείνας του Αντιχρίστου; Ποιός θα μπορέσει να υπομείνη την θλίψιν την αφόρητον; Ποιός είναι αυτός ο οποίος θα  έχη τέτοια αδαμαντίνην ψυχήν, ώστε να υποφέρη γενναίως άπαντα τα σκάνδαλα; Ποιός άρα θα είναι ο άνθρωπος αυτός, ως προείπον, ώστε να μακαρίσωσιν αυτόν πάντες οι άγγελοι;». 

(Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)

ΕΝΣΤΑΣΗ

Λένε κάποιοι ότι ένας από τους λόγους που δεν πρέπει να ασχολούμαστε με αυτό το θέμα και ούτε χρειάζεται να γνωρίσουμε ή να γνωρίζουμε την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας, είναι το γεγονός ότι ως πιστοί χριστιανοι οφείλουμε να είμαστε πάντα έτοιμοι, αφού ανά πάσα στιγμή μπορεί να φύγουμε από αυτή τη ζωή.

Μπορεί π.χ. λένε, να γίνει πράγματι η Δευτέρα Παρουσία το 2018 και εγώ ή εσύ να πεθάνουμε αύριο ή μετά από ένα χρόνον. Άρα σε τι μου χρησιμεύει να γνωρίζω τον χρόνον της Δευτέρας Παρουσίας;

Λένε δε ακόμη, ότι η ταπεινότης μου παραπλανά και κοροϊδεύει τους πιστούς, λέγοντας όλα αυτά, αφού τους προτρέπει να ασχολούνται μόνον με τον χρόνο της Β  Παρουσίας και όχι με την πνευματική τους ετοιμότητα.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ

Ω της υποκρισίας και διεστρεβλώσεως το ανάγνωσμα!!!

Κατά πρώτον, πότε και που έχει πει η ταπεινότης μου κάτι τέτοιον;

Αντιθέτως. Εάν κανείς διαβάσει το βιβλίον μου «Ο Αντίχριστος Ήλθεν» θα δει ότι σε πλείστα σημεία και σε κεφάλαια ακόμη ολόκληρα λέγω και τονίζω αυτό ακριβώς το πράγμα. Ότι δηλαδή, πρέπει να είμαστε πάντοτε έτοιμοι.

Φυσικά και εννοείται, ότι ο πιστός και ευσεβής Χριστιανός, οφείλει και πρέπει να είναι πάντοτε έτοιμος προς αναχώρηση για την άλλη ζωή, γιατί κανείς δεν γνωρίζει το πότε θα φύγει.

Και πράγματι! Σε τι θα χρησιμεύσει στον οποιονδήποτε (ακόμη και σε εμένα τον ίδιο, που πρώτος με την βοήθεια του Θεού το ανέφερα), το πότε θα γίνει η Β  Παρουσία όταν δεν είναι η δεν θα είναι έτοιμος πνευματικά και φύγει ξαφνικά από την ζωή, πριν γίνει η Β’ Παρουσία;

Απολύτως σε τίποτε. Αυτό είναι το μόνο σίγουρον και δεδομένον.

Άρα λοιπόν, είναι αυτονόητον ότι πρέπει να είμαστε πάντοτε έτοιμοι.

Αλλά όμως στις μέρες του Αντιχρίστου, πρέπει να είμαστε ακόμη περισσότερο.

Και φυσικά το ένα δεν αναιρεί το άλλο, αφού όπως λέγει ο Κύριός μας: «ταύτα δε έδει ποιήσαι κακείνα μη αφιέναι». [473]  

Γιατί θα πρέπει δηλαδή να συμβαίνει εξάπαντος το ένα από τα δύο;

Δεν μπορεί δηλαδή να συμβαίνουν ταυτόχρονα και τα δύο;

Και να είμαστε δηλαδή πάντοτε έτοιμοι, ως οφείλουμε σαν καλοί  χριστιανοί και αφού μάθουμε η γνωρίσουμε η καταλάβουμε ότι έρχεται η Δευτέρα Παρουσία να συνεχίσουμε να είμαστε και πάλι έτοιμοι, αλλά ταυτόχρονα και να προετοιμαζώμαστε ακόμη περισσότερο;

Ποιό είναι το πρόβλημα και το άτοπο δηλαδή;

Θα μας πείραζε και θα μας έβλαπτε σε κάτι, εάν συνέβαινε η γινόταν με κάποιο τρόπο να γνωρίζουμε ότι έρχεται το τέλος, είτε το προσωπικό είτε το γενικό;

Σε τι θα έβλαπτε παραδείγματος χάριν έναν πιστό που είναι πράγματι έτοιμος πνευματικά και ταυτόχρονα μαθαίνει, είτε από τον γιατρό του είτε από Άγγελο Κυρίου ότι θα φύγει από την ζωή αυτή, σε κάποιο συγκεκριμένο διάστημα και χρόνον;

Με αυτή την λογική λοιπόν, ότι πρέπει δηλαδή να είμαστε πάντοτε έτοιμοι, δεν θα χρειαζόταν ο Κύριός μας να έχει ενημερώσει ορισμένους από τους Ασκητάς και τους Αγίους μας (όπως  γνωρίζουμε ότι έπραξε στο παρελθόν σε πολλές περιπτώσεις), για τον συγκεκριμένο χρόνο αναχωρήσεώς  τους από αυτή την ζωή, διότι έτσι κι αλλιώς, αυτοί ευρίσκοντο σε ετοιμότητα!

Ούτε και χρειαζόταν εκείνοι να εντείνουν τον προσωπικό τους αγώνα τις τελευταίες ημέρες της ζωής τους, αφού ούτως η άλλως ήταν έτοιμοι.

Αλλά και ούτε χρειαζόταν να ενημερώνει τον λαό Του και τους δικούς Του ανθρώπους, για πολλά και διάφορα δεινά που θα συνέβαιναν, αφού εκείνοι όφειλαν να είναι πάντοτε έτοιμοι.

Βλέπουμε συνεπώς, ότι το ένα δεν αναιρεί το άλλο.

Εφόσον λοιπόν, δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε πότε έρχεται ο Αντίχριστος και η Β’  Παρουσία (διότι αυτά τα δύο πηγαίνουν πάντα μαζί, μην το ξεχνάμε) επειδή δεν μας ωφελεί σε τίποτε η γνώση αυτή, τότε γιατί στο ΚΔ’  τοῦ κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, ο Χριστός μας αναφέρει όλα τα γεγονότα που πρόκειται να συμβούν, λίγο πριν την Έλευσή Του;

Γιατί δεν μας έλεγε απλώς, ότι: «Ξέρετε κάτι παιδιά μου, μην ανησυχείτε, ούτε να σας νοιάζει και να σας ενδιαφέρει για το πότε θα έλθει ο Αντίχριστος και η Β  Παρουσία μου, αρκεί να είστε πάντοτε έτοιμοι. Αυτό οφείλετε άλλωστε να κάνετε και τίποτε άλλο!»

Λέει πουθενά κάτι τέτοιο; Όχι.

Γιατί δεν μας το είπε λοιπόν;

Και ακόμη, γιατί όχι μόνον δεν μας είπε κάτι τέτοιο, αλλά αντιθέτως, αφιέρωσε τρία ολόκληρα κεφάλαια στα Άγια Ευαγγέλια για το ζήτημα αυτό; Και συγκεκριμένα: Το ΚΔ’  (24) τοῦ Ματθαίου, το ΚΑ’ (21) τοῦ Λουκά και το ΙΓ’ (13) τοῦ Μάρκου, στα οποία μας αναπτύσσει εκτενώς και λεπτομερώς όλα εκείνα που θα συμβούν στα έσχατα χρόνια του κόσμου, την εποχή του Αντιχρίστου και της Β’  Παρουσίας Του.

Και όλα αυτά προκειμένου να τα γνωρίζουμε πριν ακόμα γίνουν· «ιδού προείρηκα υμίν», [474] ούτως ώστε όταν θα γίνουν, αφ’ ενός μεν να διαπιστώσουμε για μία ακόμη φορά ότι Αυτός είναι ο πραγματικός Σωτήρας και Θεός του κόσμου, «ο Θεός ο αιώνιος ο των κρυπτών γνώστης, ο ειδώς τα πάντα πριν γενέσεως αυτών», [475]  ότι Αυτός είναι που προγνωρίζει και προλέγει όλα εκείνα που πρόκειται να συμβούν χιλιάδες χρόνια μετά, ώστε να Τον πιστεύσουμε, να Τον δοξάσουμε και να Τον ευχαριστήσουμε!

Αφ’ ετέρου δε, να μην ξαφνιαστούμε με όλα όσα θα γίνουν, να μην πιαστούμε στον «ύπνο», ούτε να πλανηθούμε, ούτε να προσκυνήσουμε τον Αντίχριστον και χάσουμε έτσι την αιώνιον ψυχή μας. Γιατί η θλίψη θα είναι πολύ μεγάλη, τα πράγματα πολύ άσχημα, τα γεγονότα μεγάλα και πρωτοφανή,  τα «σημεία και τα τέρατα» του Αντιχρίστου πολλά και φοβερά, αφού θα έλθει «κατ’ ενέργειαν του σατανά εν πάση δυνάμει και σημείοις και τέρασι ψεύδους» [476]  και θα «πλανήσει ει δυνατόν και τους εκλεκτούς». [477]

Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν, όχι μόνον δεν σιωπά, όχι μόνον δεν μας αποτρέπει από το να ασχοληθούμε με όλα αυτά τα θέματα, αφού πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι, όχι μόνον δεν μας αποκρύπτει τίποτε, αλλά μας ενημερώνει εκτενώς και μας προειδοποιεί για τα όσα πρόκειται να συμβούν και μας αφήνει ατράνταχτα και αδιαμφισβήτητα σημάδια, τα γνωστά ως «Σημεία των Καιρών», ούτως ώστε, όταν θα  τα δούμε να καταλάβουμε ότι ΗΛΘΕ αυτή η ώρα, είναι κοντά «επί θύραις» και γι’ αυτό θα πρέπει να προετοιμαστούμε καταλλήλως, για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε.

Γιατί κακά τα ψέματα δεν πρόκειται να τα καταφέρουμε, εάν δεν προετοιμαστούμε καταλλήλως.

Επειδή η εποχή του Αντιχρίστου δεν θα είναι μία οποιαδήποτε συνηθισμένη εποχή, που έχει ξαναζήσει ποτέ η ανθρωπότητα και ιδιαίτερα εμείς οι  ψευτοχριστιανοί των εσχάτων χρόνων και της εποχής της αποστασίας.

Για τον λόγον αυτό όλοι οι Άγιοι, αλλά και ο Χριστός μας τονίζουν:

«ΠΡΟΣΕΞΤΕ»!  Γιατί θα κινδυνεύσετε.

«ΠΡΟΣΕΞΤΕ»!  Γιατί πολλοί θα πλανηθούν.

«ΠΡΟΣΕΞΤΕ»!  Γιατί οι περισσότεροι θα ακολουθήσουν και θα προσκυνήσουν τον Αντίχριστον.

«ΠΡΟΣΕΞΤΕ»!  Γιατί τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα ούτε και απλά.

«ΠΡΟΣΕΞΤΕ»!  Μη σας πιάσει στον ύπνο και χαθείτε.

«ΠΡΟΣΕΞΤΕ»! «ΠΡΟΣΕΞΤΕ»!! «ΠΡΟΣΕΞΤΕ»!!!

Και ενώ λοιπόν, όλοι οι Άγιοι και Θεοφόροι Πατέρες μας και ο Κύριός μας, μας προειδοποιούν και μας εφιστούν την προσοχή για όλα αυτά, έρχονται όλοι αυτοί οι σύγχρονοι ψευτοκληρικοί και ψευτοδιανοούμενοι και μας λέγουν ακριβώς τα αντίθετα.

«Μην ασχολείστε με όλα αυτά και μην σας νοιάζει πότε θα έλθει ο Αντίχριστος, και η Β’  Παρουσία. Όποτε θέλει ας έλθει, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ»!

Υποκριταί! Φαρισαίοι!

Πως θα γλυτώσετε, εάν δεν μετανοήσετε, την γέεννα του πυρός; «Πως φύγητε από της κρίσεως της γεέννης;». [478]

Αλλά, σε όλους αυτούς, κυρίως στους κληρικούς, που υποστηρίζουν και διακηρύττουν ανερυθριάστως όλα αυτά, έχω να υποβάλλω τα εξής ερωτήματα:

-Εσείς σεβαστοί πατέρες και αδελφοί, που λέτε και υποστηρίζετε όλα αυτά, είσαστε έτοιμοι, αυτή την στιγμή, να φύγετε απ’ αυτήν την ζωή;

- Έχετε ήσυχη την συνείδησή σας ότι πράξατε το θέλημα του Θεού, τηρήσατε τους νόμους και τις εντολές Του;

- Έχετε αποκτήσει όλες τις αρετές και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, η έστω κάποια από αυτά;

-Έχετε αποδείξει έμπρακτα ότι αγαπάτε τον πλησίον σας, ενδιαφέρεστε γι’ αυτόν, τον πονάτε, τον βοηθάτε, τον συνδράμετε, και είσαστε έτοιμοι να θυσιάσετε την ζωήν σας για τον αδελφόν σας, όπως λέγει ο Κύριός μας;

«Αύτη εστίν η εντολή η εμή, ίνα αγαπάτε αλλήλους καθώς ηγάπησα υμάς. μείζονα ταύτης αγάπην ουδείς έχει, ίνα τις την ψυχήν αυτού θη υπέρ των φίλων αυτού». [479]

Γιατί, ο κόσμος άλλα βλέπει να συμβαίνουν στους κληρικούς και μοναχούς, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.

Σκάνδαλα, μίση, κακίες, εμπάθειες, “μαχαιρώματα”, ανηθικότητες, σιμωνίες, φιλοδοξίες, εμπορία των θείων, φιλαργυρία, παχυλοί μισθοί, “τυχερά”, αδιαφορία για τα λογικά πρόβατα του Χριστού και άλλα πολλά...

Δεν νομίζω λοιπόν, ότι θα τολμήσει κανείς από εσάς να πει ότι είναι καθόλα έτοιμος.

Αλλά και για να είμαστε ειλικρινείς και ρεαλιστές, ποιός θα μπορούσε η θα τολμούσε να πει στην εποχή μας ότι είναι έτοιμος;

Υπάρχει άρα γε κανείς;

Δεν νομίζω, παρά μόνον ίσως κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις.

Αλλά και εάν ακόμη υποθέσουμε ότι υπάρχουν κάποιοι, που είναι έτοιμοι πνευματικά, όπως εσείς τους εννοείτε, για ρωτήστε τους, θα μπορέσουν άραγε όλοι αυτοί, αλλά και εσείς μαζί, να απαρνηθούν, όταν θα έλθει η ώρα, σε λίγο δηλαδή, σε τρία τέσσερα χρόνια, όλα τα καλά, τις ανέσεις και αγαθά του σύγχρονου κόσμου;

Θα μπορέσουν άραγε να ζήσουν χωρίς ρεύμα, χωρίς ψυγείο, χωρίς κλιματιστικό, χωρίς τηλεόραση, χωρίς τηλέφωνο, χωρίς αυτοκίνητο, χωρίς σπίτι, χωρίς δουλειά, χωρίς ασφάλεια, χωρίς σύνταξη, χωρίς ιατρική περίθαλψη, χωρίς φάρμακα, χωρίς χρήματα;

Και εάν ναι, που είναι απίστευτο (γιατί άλλο στα λόγια και στην θεωρία και άλλο στην πράξη και την πραγματικότητα), θα μπορέσουν άραγε να αντέξουν τα κυνηγητά και τις διώξεις και τις φυλακίσεις και τα βασανιστήρια του Αντιχρίστου και των οργάνων του, προκειμένου να μην αρνηθούν τον Χριστόν;

Γιατί όλα αυτά και άλλα ακόμη περισσότερα θα συμβούν, όπως λένε όλοι οι Άγιοι μας, σε όσους δεν θα θελήσουν να πάρουν το Χάραγμα και την Σφραγίδα του Αντιχρίστου και να τον προσκυνήσουν.

Τι λέτε θα  μπορέσουν; Δεν το νομίζω.

Δείτε για παράδειγμα, τι λέγει σχετικά ο Άγιος Εφραίμ.

«Θα λαλήσω δε με οδύνας, και θα είπω με στεναγμούς, περί της συντελείας του κόσμου τούτου, και περί του αναιδεστάτου και φοβερού Δράκοντος, όστις μέλλει να ταράξη πάσαν την υπό τον ουρανόν κτίσιν, και να εμβάλη δειλίαν, και ολιγωρίαν, και δεινήν απιστίαν εις τας καρδίας των ανθρώπων, και να ποιήση τέρατα και σημεία και φόβητρα ώστε, εάν δυνηθή, να πλανήση και τούς εκλεκτούς, και να απατήση πάντας δια ψευδών σημείων, και δια φανταστικών τεράτων, υπό αυτού γενομένων...

Μεγας είναι ο αγών, αδελφοί, μάλιστα δε εις τούς πιστούς, κατά τούς καιρούς εκείνους, όταν γίνωνται σημεία και τέρατα υπ’ αυτού του Δράκοντος εν πολλή εξουσία... Όταν ίδη την απερίγραπτον εκείνην θλίψιν, η οποία γίνεται πανταχού εις πάσαν ψυχήν, η οποία δεν έχει τελείως παραμυθίαν...

Ποιός θα μπορέσει να αντέξει τας ημέρας εκείνας; Ποιός θα μπορέσει να υπομείνη την θλίψιν την αφόρητον;... Ποιός είναι αυτός ο οποίος θα  έχη τέτοια αδαμαντίνην ψυχήν, ώστε να υποφέρη γενναίως άπαντα τα σκάνδαλα; Ποιός άρα θα είναι ο άνθρωπος αυτός, ως προείπον, ώστε να μακαρίσωσιν αυτόν πάντες οι άγγελοι;

Εγώ φιλόχριστοι και τέλειοι αδελφοί, εφοβήθην εξ αυτής της ενθυμήσεως του Δράκοντος, μελετών καθ’ εαυτόν την θλίψιν, ήτις μέλλει να γίνη εις τούς ανθρώπους κατά τούς καιρούς εκείνους... όταν έλθη ο Δράκων, δεν θα υπάρχει άνεσις επί της γης· αλλά θλίψις μεγάλη, ταραχή, και σύγχυσις, θάνατοι, και πείνα εις πάντα τα πέρατα... Αγρυπνείτε πάντοτε δεόμενοι συνεχώς δια να καταξιωθήτε να εκφύγητε την θλίψιν, και να σταθήτε έμπροσθεν του Θεού». [480]

Άρα λοιπόν, είναι δώρον άδωρον, αυτό που λέτε και προτείνετε, αφού ούτε κανείς από τους σημερινούς χριστιανούς είναι έτοιμος, αλλά ούτε και όσοι τυγχάνουν να είναι σχετικώς έτοιμοι, δεν αρκεί και δεν φτάνει η ετοιμότητά τους αυτή για τα γεγονότα και τις δοκιμασίες που έρχονται και θα ζήσουν επί του Αντιχρίστου.

Στρουθοκαμηλίζετε λοιπόν και κοροϊδεύετε «εαυτούς και αλλήλους»!

Δεν αρκεί αγαπητοί μου, για τα χρόνια του Αντιχρίστου μια οποιαδήποτε απλή πνευματική ετοιμότητα, του τύπου: Είμαι καλός άνθρωπος, δεν κάνω κακό σε  κανέναν, νηστεύω, εξομολογούμαι, κοινωνώ, κάνω κύκλους Αγίας Γραφής, πηγαίνω σε κηρύγματα, διαβάζω τον λόγο του Θεού, ανάβω το καντήλι μου, θυμιάζω, προσεύχομαι και όλα αυτά τα γνωστά και τυπικά της εποχής μας, που μπορεί μεν να είναι καλά και να χρειάζονται οπωσδήποτε και αυτά, δεν φτάνουν όμως δυστυχώς, μόνον αυτά όπως αποδεικνύεται, αφού παρόλο του ότι τα πράττουν σήμερα οι περισσότεροι χριστιανοί, δεν έχουν καταφέρει να αποκτήσουν αληθινή και πραγματική πίστη, αγάπη, ειρήνη, υπομονή, ταπείνωση και άλλες αρετές και γι’ αυτό φθάσαμε εδώ που φθάσαμε και δεν έχει μείνει τίποτε όρθιο.

Δεν φθάνει λοιπόν, μία τέτοιου είδους πνευματική προετοιμασία.

Όπως δεν θα έφθανε, εάν στους Ολυμπιακούς αγώνες παίρναμε κάποιους ερασιτέχνες που ασχολούνται με τον αθλητισμό από «χόμπυ» ή κάποιους που δεν έχουν καμμία σχέση με αυτά, οι οποίοι δεν ήταν ποτέ αθλητές, ή ήταν κάποτε, και τους ρίχναμε μέσα στο στίβο σε διάφορα τυχαία αγωνίσματα για να αγωνιστούν και μάλιστα να καταφέρουν να νικήσουν! Είναι αστείο!

Άλλο τόσο και με την δήθεν ετοιμότητα των σημερινών χριστιανών.

Εδώ οι ίδιοι οι αθλητές των Ολυμπιακών αγώνων που πρόκειται να λάβουν μέρος και να αγωνιστούν, που πάντοτε προπονούνται, πάντοτε είναι έτοιμοι, δεν μπορούν να νικήσουν, εάν δεν προπονηθούν ακόμη περισσότερο, εάν δεν ξεπεράσουν τους εαυτούς τους, εάν δεν καλυτερεύσουν τις επιδόσεις τους και εάν δεν εντείνουν περισσότερο τις προσπάθειες και την προπόνησή τους, το τελευταίο διάστημα, λίγο πριν την έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων!

Μόνον τότε θα έχουν ελπίδα να κερδίσουν.

Ε, το ίδιο και εμείς οι Χριστιανοί!

Για εμάς, η περίοδος του Αντιχρίστου, είναι οι δικοί μας πνευματικοί Ολυμπιακοί αγώνες. 

Γι’ αυτό ακόμη και εάν είμαστε πάντοτε έτοιμοι, θα πρέπει ειδικά την περίοδο του Αντιχρίστου, να αυξήσουμε και να εντείνουμε τον πνευματικό μας αγώνα και την πνευματική μας ετοιμότητα, για να μπορέσουμε να αντέξουμε και να ανταπεξέλθουμε σε όλα όσα θα συμβούν εκείνες τις ημέρες και να βγούμε νικητές και τροπαιούχοι με την χάρη, την βοήθεια και την ευλογία του Θεού.

Δυστυχώς όμως, ιδιαίτερα στις ημέρες μας, δεν είμαστε καθόλου προετοιμασμένοι, πόσο μάλλον έτοιμοι! Διότι παρατηρούμε πως κανείς δεν μπορεί ν’ αντέξει το παραμικρό. Δεν μπορούμε να αντέξουμε ούτε ένα μικρό πειρασμό, ούτε μία μικρή δοκιμασία, ούτε μπορούμε να κάνουμε λίγο υπομονή στον αδελφό μας, στους γονείς μας, στα παιδιά μας, στο άνδρα μας, στη γυναίκα μας, γι’ αυτό και έχουν διαλυθεί όλες οι οικογένειες, γι’ αυτό και έχουν ισοπεδωθεί όλες οι αξίες, γι’ αυτό και έχει εκλείψει κάθε “ιερό” και “όσιο” και μάλιστα σε μία χώρα Ορθόδοξη, σαν την Ελλάδα!

Τι λυπηρό!

Ύστερα απ’ όλα αυτά λοιπόν, πως είναι δυνατόν να ισχύει, αυτό που χρησιμοποιείται κατά κόρον και απερίσκεπτα από πολλούς, το ότι δηλαδή δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε πότε θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία, αρκεί εμείς να είμαστε πάντοτε έτοιμοι;

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ