Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΤΟΥ π. ΜΑΞΙΜΟΥ

ΣΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΝ ΜΑΝΤΑΛΟ, ΤΗΝ Δ.Ι.Σ.
ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ ΤΟΥ

Σχετικά με την αμφισβήτησιν της ιδιότητος-τίτλου του
ως  Μοναχού και Ηγουμένου

"Δίκασον Κύριε τους αδικούντας με, πολέμησον τους πολεμούντας με. Επιλαβού όπλου και θυρεού και ανάστηθι εις την βοήθειαν μου..." (Ψαλμός 34, 1)

 "Χρη πρός τας διαβολάς μη αποσιωπάν... ίνα μή συγχωρήσωμεν ευοδωθήναι τω ψεύδει και τους ηπατημένους μη εναφώμεν τη πλάνη..."
(Μ. Βασίλειος ΕΠΕ 2, 102)

 3 Οκτωβρίου 2011

   Αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί, φίλες και φίλοι,

   Σύμφωνα με όλους τους Αγίους Πατέρες μας και μάλιστα τόν Μέγα Βασίλειον, όπως βλέπουμε παραπάνω,  όταν συκοφαντούμεθα, βαλλόμεθα και διωκόμεθα από διαφόρους, δεν πρέπει να σιωπούμε,  δια να μήν επιτρέπουμε με αυτόν τον τρόπον να επικρατεί το ψεύδος και το κακό, αντί της αληθείας (ψεύδος=σατανάς, αλήθεια=Χριστός), αλλά να ομιλούμε και να απολογούμεθα εμποδίζοντας έτσι να εξαπλώνεται το ψεύδος και η συκοφαντία αυτή σε περισσοτέρους ανθρώπους, αφου τους αφήνουμε στην πλάνη, δημιουργώντας τους έτσι ανεπανόρθωτη βλάβη.

   Όσα θα διαβάσετε κατωτέρω δεν έχουν σκοπό, σε καμμία περίπτωση να κτυπήσουν τήν  Εκκλησία μας, ούτε να κατηγορήσουν συλλήβδην όλους τους κληρικούς.
Μη γένοιτο. Μακριά από εμέ τέτοια διάθεση.

Είναι μια αναγκαία δημόσια ενέργεια μου (και μάλιστα μετά από τρία χρόνια που έμεινα σιωπηλός) για να αποδείξω σε όσους έχουν κλονιστεί ή σκανδαλιστεί με την ταπεινότητά μου, ακούγοντας και διαβάζοντας όλες αυτές τις...κατηγορίες, ότι όλα αυτά που διαδίδουν εδώ και ΤΕΣΣΕΡΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ (σήμερα είναι πλέον εξι χρόνια) ο Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος Μάνταλος, αλλά και η Ιερά Σύνοδος της Ελλάδος με την σύμπραξη και του νυν Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου, είναι ΜΕΓΑΛΑ ΨΕΥΔΗ και ΔΕΙΝΕΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ (μα, είναι δυνατόν; και όμως είναι δυνατόν!!!) που στόχο έχουν να πλήξουν καίρια την αξιοπιστία μου και την ταπεινότητά μου, παρουσιάζοντάς με ως ένα πλάνο και απατεώνα, προσπαθώντας ταυτόχρονα  με διαφόρους τρόπους  να μου κλείσουν το στόμα και να σβήσουν την φωνή μου η οποία τόσο πολύ ενοχλεί αυτούς και τα αφεντικά τους, επειδή όλα αυτά τα 16 χρόνια που αγωνίζεται η ταπεινότης μου συν Θεώ με πολλούς τρόπους, (κυρίως μέσα από διάφορες περιοδείες εντός και εκτός Ελλάδος, την έκδοση περιοδικών, εντύπων, CD, DVD αλλά και πολλών συμμετοχών σε δεκάδες εκπομπές  στην τηλεόραση) υπερασπίζομαι την ΑΛΗΘΕΙΑ της Πίστεώς μας και μόνον την ΑΛΗΘΕΙΑ χωρίς φόβο και πάθος, χωρίς σκοπιμότητες, χωρίς συμφέροντα, χωρίς κυκλώματα, χωρίς παντός είδους αδελφάτα, χωρίς συναλλαγές και γραμμάτια, χωρίς αξιώματα, χωρίς μισθούς,  χωρίς τίποτε άλλο, παρά μόνον τόν Θεό και τους Αγίους μας, ελέγχοντάς τους, όπως πολύ καλώς γνωρίζετε οι περισσότεροι, διά όλα τα θέματα της Πίστεώς μας αλλά και δια όλα τα κακώς κείμενα.

   Τα στοιχεία και τα ντοκουμέντα που θα διαβάσετε (σιγά σιγά όσο θα ενημερώνεται η συγκεκριμένη ιστοσελίδα)  οχι μόνον θα σας πείσουν και θα σας λύσουν κάθε απορία (εννοείται στους καλοπροαίρετους, διότι οι υπόλοιποι... "ου με πείσης καν με πείσης") αλλά και θα σας προβληματίσουν σε μεγάλο βαθμό, κάνοντας σας να αναρωτηθείτε:
Μα είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα και μάλιστα από "αρχιερείς" του Υψίστου; Πιστεύουν άραγε στον Θεό τέτοιου είδους άνθρωποι; Μήπως έχουν κάποιο δίκιο τελικά όλοι αυτοί που κατηγορούν τους κληρικούς και την "εκκλησία"; μήπως τελικά στις ημέρες μας πραγματοποιούνται οι Προφητείες του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού καί άλλων Αγίων μας που λένε ότι "οι ιερείς και αρχιερείς στα έσχατα χρόνια του κόσμου θα είναι οι χειρότεροι και ΑΣΕΒΕΣΤΕΡΟΙ πάντων";

Ας δούμε όμως τά πράγματα με την σειρά.

      Εδώ και τρία περίπου χρόνια τόν Ιανουάριον του 2007 (μετά την έκδοση του αποκαλυπτικού βιβλίου της ταπεινότητός μου "Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΗΛΘΕΝ 1983,2013" το Πάσχα του 2006)  ξεκίνησε ένας μεγάλος και απηνής διωγμός εναντίον του προσώπου μου (όπως άλλωστε το είχα προβλέψει στην σελίδα 14 και 23  του ανωτέρω βιβλίου μου) με ένα συνεχόμενο καταιγισμό από λάσπη και συκοφαντίες που ξεπερνούν κάθε όριο και προηγούμενο όχι από ένα οποιονδήποτε απλό άνθρωπο ή φανερό εχθρό της Εκκλησίας, αλλά δυστυχώς από ένα "αρχιερέα" του Θεού τον νέον Μητροπολίτην Κορίνθου κ. Διονύσιον Μάνταλον.

     Όπως γνωρίζετε οι περισσότεροι από το 1999 είμαι Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στην Κυλλήνη Κορινθίας και ανήκω στην Ιερά Μητρόπολη Κορίνθου.
Μάλιστα είναι γνωστόν  και έχει δημοσιευθεί σε πολλά Περιοδικά της εποχής εκείνης, αλλά και σε διάφορες εκπομπές, ότι ο ίδιος ο τότε Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Παντελεήμων Καρανικόλας με έκειρε εις Μεγαλόσχημον Μοναχόν, ενώπιον πολλών παρευρισκομένων, τον Σεπτέμβριον του 1999.
 (Video Ντοκουμέντο  1)   
(Έγγραφο Ντοκουμέντο  1α)   

           Τον Οκτώβριον δε του ιδίου έτους ετέλεσε ο ίδιος την Θεμελίωσιν της Ι. Μονής μας Αγίου Κοσμά του Αιτωλού εις την Κυλλήνην Κορινθίας και με εδιόρισε Ηγούμενον  επίσημα  ενώπιον εκατοντάδων πιστών, κλήρου και λαού,  παρευρισκομένων μάλιστα και των αρχών του τόπου (του κ. Σταύρου Δήμα – τ. Υπουργού και νυν Επιτρόπου Ε.Ε., του κ.  Αγγέλου Μανωλάκη-Νομάρχη Κορινθίας, του κ.Φωτίου Σαρλά - Δημάρχου Στυμφαλίας,  καθώς και άλλων πολλών). 
(Video Ντοκουμέντο  2)     
(Έγγραφο Ντοκουμέντο  2α)  

Ταυτόχρονα μου χορηγεί γραπτή άδεια προκειμένου να ομιλώ και  να δημοσιογραφώ  εις τας Τηλεοράσεις και όλα τα Μ.Μ.Ε. καθώς και την δυνατότητα και ευλογία όπως ασκώ ιεραποστολήν εις όλην την Ελλάδα.
(Έγγραφο Ντοκουμέντο  3)

Από το 1999 έως και της αποδημίας Του τον Αύγουστον του 2006 ουδείς ποτέ αμφισβήτησε και πολύ περισσότερον ο ίδιος ο Μακαριστός Μητροπολίτης Κορίνθου, ότι ήμουν Μοναχός και Ηγούμενος της Ι. Μονής Αγίου Κοσμά του Αιτωλού εις Κυλλήνην της Ι. Μητροπόλεως Κορίνθου και ούτε ποτέ με εγκάλεσε δια το ο, τι δήποτε.

Και όχι μόνον δεν ημφησβήτησε ποτέ κανείς, αλλά τουναντίον υπήρχε αγαστή συνεργασία και επίσημη αλληλογραφία της ταπεινότητός μου ως Ηγουμένου της ανωτέρω Ι. Μονής, μετά του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κορίνθου και της Ι. Μητροπόλεως μας, καθώς και πλήθους άλλων Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών της Εκκλησίας της Ελλάδος και όχι μόνον, αλλά και της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος,  δια διάφορα υπηρεσιακά,  εκκλησιαστικά και μη θέματα.
(Ντοκουμέντο  4, 4α, 4β, 4γ 4δ, 4ε, 4ς, 4ζ, 4η, 4θ, 4ι, 4ια, 4ιβ, ενδεικτικώς) *  (σύντομα θα αναρτηθούν)

    Ταυτόχρονα μάλιστα  επί οκτώ συναπτά έτη (2000-2007) τα επίσημα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος που συντάσσονται από την ίδια την Ι. Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος, με συμπεριελάμβανον ανελλιπώς και ανεξαιρέτως ως Μοναχόν και Καθηγούμενον της Ι. Μονής Αγίου Κοσμά του Αιτωλού εις Κυλλήνην Κορινθίας της Ι. Μητροπόλεως Κορίνθου.
(Ντοκουμέντο 5,       Ντοκουμέντο 5α, 
 Ντοκουμέντο 5β,     Ντοκουμέντο 5γ)

Ξαφνικά άμα τη εμφανίσει και τη ενθρονίσει του νέου Μητροπολίτου Κορίνθου κ. Διονυσίου Μάνταλου, τον Νοέμβριον του 2006, και άνευ ουδενός λόγου και αιτίας, όλα αλλάζουν άρδην.

Ο νέος Μητροπολίτης ξεκινά από τον πρώτον κιόλας μήνα του ερχομού του, έναν απηνή διωγμόν και πόλεμον εναντίον μου, διαδίδοντας πλήθος ψευδών γεγονότων και χαλκευμένων εγγράφων, συκοφαντώντας με παντού, άνευ ουδενός ίχνους εντροπής και φόβου Θεού, αμφισφητώντας ακόμη και το ότι υπήρξα επί οκτώ συναπτά έτη Μοναχός και Ηγούμενος της Ι. Μονής Αγίου Κοσμά του Αιτωλού της Ι. Μητροπόλεως Κορίνθου.

Ειλικρινά θα μπορούσα να κατανοήσω το  ότι επιθυμούσε να με εκδιώξει απο την Ι. Μητρόπολιν Κορίνθου,  επειδή,  ίσως δεν με συμπαθούσε η δεν με ήθελε κοντά Του, δια πολλούς και διαφόρους προσωπικούς Του λόγους.

Θα μπορούσα ακόμη να κατανοήσω,  ότι θα μπορούσε, εάν ήθελε να με εκδιώξει η να με κυνηγήσει, να με εγκαλέσει δια κανονικά δήθεν παραπτώματα να κινήσει την εκκλησιαστική δικαιοσύνη και σύμφωνα με  το εκκλησιαστικό δίκαιο και τους νόμους του Κράτους, αφού απεδείκνυε τα όσα θα ισχυριζόταν (εάν και δεν είναι καθόλου δύσκολο εις τας ημέρας μας με τον τρόπον που λειτουργεί η σημερινή εκκλησιαστική δικαιοσύνη, οι Αρχιερείς να καταδικάζουν πολύ εύκολα ανθρώπους που δεν συμπαθούν και θέλουν να εξοντώσουν η να αθωώνουν ημετέρους -όρα πρόσφατη εκκλησιαστική αθώωση του πρώην Μητρ. Αττικής κ. Παντελεήμονος-) να με έπαυε από Ηγούμενο και να με απέπεμπε από την Ι. Μονή μου και την Ι. Μητρόπολιν Κορίνθου.

Αυτά και πολλά άλλα θα μπορούσα, ίσως, να τα κατανοήσω.

Αλλά το να φθάσει όμως εις το σημείον, να αμφισβητήσει και να αμφισβητεί ακόμη και το ότι υπήρξα Μοναχός και Καθηγούμενος της Ι. Μονής Αγίου Κοσμά του Αιτωλού  της Ι. Μητροπόλεως Κορίνθου, όχι επί ένα, δύο η τρία έτη, αλλά επί οκτώ συναπτά έτη, αυτό ειλικρινά δεν ημπορώ να το κατανοήσω. Και μάλιστα καθ’ ην στιγμήν δεν ήμουν κανένας άγνωστος Μοναχός, (δια να ισχυριστεί κάποιος ότι από που να το γνωρίζουμε εμείς αυτό, ότι  ο π. Μάξιμος  παρουσιαζόταν ως Μοναχός και Ηγούμενος της Ι. Μητροπόλεως Κορίνθου, αφού δεν εμφανιζόταν πουθενά και δεν τον ήξερε κανείς) αλλά παρουσιαζόμουν σε δεκάδες εκπομπές σε όλα σχεδόν τα μεγάλα κανάλια, για διάφορα θέματα, πάντοτε βεβαίως με την σύμφωνη γνώμη, γραπτή και προφορική, του Αειμνήστου Μητροπολίτου Κορίνθου κυρού Παντελεήμονος. (βλέπε Ντοκ. 3)

Και διατί άραγε, όλα αυτά τα χρόνια δεν βρέθηκε έστω και ΕΝΑΣ η πολύ περισσότερον ο ίδιος ο τότε Μητροπολίτης Κορίνθου  Παντελεήμων να με αμφισβητήσει η να με εγκαλέσει δια «αντιποίησιν αρχής» και περί «απάτης», διότι περί απάτης θα επρόκειτο εάν πράγματι συνέβαινε τοιούτον τι;
     Τώρα το «ανεκάλυψαν» μετά από οκτώ έτη; και τώρα το «θυμήθηκαν» μετά από τον θάνατον του Αειμνήστου κυρού Παντελεήμονος;
     Είναι αδιανόητον και πρωτάκουστον, και αν μη τι άλλο προσβάλλει βάναυσα την μνήμη του Μακαριστού Γέροντά μου και Αειμνήστου Προκατόχου Του, ο οποίος και ετέλεσεν όλας τας ανωτέρω πράξεις.

    Και φυσικά αυτό εγγίζει (ίνα μη είπω ότι ΕΙΝΑΙ Βλασφημία), τα όρια της Βλασφημίας του Αγίου Πνεύματος, η οποία σύμφωνα με τον λόγον του Κυρίου μας «ουκ αφεθήσεται ούτε εν τω νυν ούτε εν τω μέλλοντι αιώνι» (Ματθ. ιβ, 32)  αφού αμφισβητεί την χάριν του Παναγίου και Τελεταρχικού  Πνεύματος, το οποίον και ενεργεί εις όλα τα Μυστήρια και τας τελετάς της Εκκλησίας μας.

Βέβαια όλα τα ανωτέρω, ο Σεβασμιώτατος μπόρεσε να τα ισχυριστεί, προφασιζόμενος  δύο τινά.

α) Ότι εις το επίσημον βιβλίον της Ι.Μητροπόλεως Κορίνθου με τον τίτλον «Μοναχολόγιον» δεν υπάρχει πουθενά καταχωρημένον, όχι μόνον το όνομά μου ως Μοναχού και Ηγουμένου, αλλά ακόμη και αυτή ταύτη η Ι. Μονή Αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Και,

β) Το ότι ο προσωπικός και υπηρεσιακός μου Φάκελλος ο οποίος φυλλασόταν εις την Ι. Μητρόπολιν ευρέθη άδειος  και άρα (κατ’ Αυτόν) ανύπαρκτος και άρα ουδέποτε ανήκα η υπήρξα εις την Ι. Μητρόπολιν.

Όσον αφορά το πρώτον έχω να  πω τα εξής:

Πράγματι εις το υπ’ αριθ. 799/30-4-07 έγγραφον της Ι. Μητροπόλεως Κορίνθου υπογεγραμμένον  από τον Γενικόν Αρχιερατικόν Επίτροπον Αρχιμανδρίτην π. Αγάπιον Δρίτσα, αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι:
«Δια της παρούσης βεβαιούται ότι εις το βιβλίον της Ι. Μητροπόλεως Κορίνθου υπό τον τίτλον ‘‘ΜΟΝΑΧΟΛΟΓΙΑ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ’’... ουδαμού αναγράφεται η Ιερά Μονή Αγίου Κοσμά Αιτωλού Κυλλήνης ούτε ο Μοναχός κ. Μάξιμος Βαρβαρής φέρεται εγγεγραμμένος εν αυτώ ως Μοναχός της ως άνω ειρημένης ιεράς Μονής...».
(Αποδεικτικό 6)

Η ανωτέρα, κατά τον τύπον ίσως αληθοφανής, αλλά ουσιαστικώς, ψευδής βεβαίωσις στάθηκε πολύ «χρήσιμη» εις τον νυν Μητροπολίτην Κορίνθου, αφού την χρησιμοποίησε μαζί και με άλλα ψευδή και  χαλκευμένα στοιχεία προκειμένου να με διασύρη παντού με το υπ’ αριθ. πρωτ. 1603/5-11-07 έγγραφόν Του  με το οποίον και με αποπέμπει από την Ι. Μονή της Μετανοίας μου και την Ι. Μητρόπολη Κορίνθου, αφού μεταξύ άλλων γράφει, στηριζόμενος στην ανωτέρω βεβαίωση, ότι δεν προκύπτει και δεν αποδεικνύεται από πουθενά, όχι μόνον ότι υπήρξα ποτέ Μοναχός και Ηγούμενος της Ι.Μονής Αγίου Κοσμά, αλλά και αυτή ταύτη η ύπαρξις και υπόστασις της ανωτέρω Ι. Μονής. (Αποδεικτικό 7)

 Προς το παρόν δεν θα ήθελα να  αναφερθώ εις τα όσα αντιφατικά και τραγελαφικά γεγονότα προκύπτουν από το ανωτέρω έγγραφον,(σύντομα θα αναρτηθεί η απάντησή μου σε όλες αυτές τις δήθεν κατηγορίες του μεγάλου και δεινού  ΣΥΚΟΦΑΝΤΗ  μου Σεβ. Μητροπολίτου Κορίνθου κ. Διονυσίου Μάνταλου) αλλά και από πολλά άλλα έγγραφα, που υπογράφει ο Σεβασμιώτατος και η Ι. Μητρόπολις, αφού από την μία αναφέρουν και βεβαιώνουν ότι ούτε η ταπεινότης μου,  ως Μοναχός και Ηγούμενος, ούτε η Ι.Μονή ανήκουμε εις την Ι. Μητρόπολιν Κορίνθου ούτε είμαστε κάπου καταγεγραμμένοι, και από την άλλη ταυτόχρονα, διεκδικεί με παράνομους και ανέντιμους τρόπους την Ι.Μονή του Αγίου Κοσμά με τα πενιχρά, ανύπαρκτα και ξένα περιουσιακά Της στοιχεία, και επίσης με εγκαλεί, διότι δήθεν δεν τον υπακούω σε διάφορα εσωτερικά και διοικητικά θέματα.

Ας επανέλθουμε όμως.

Κατ’αρχάς, ακόμη και εάν δεχθούμε ότι αυτά που βεβαιώνονται γραπτώς υπό του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου π. Αγαπίου Δρίτσα είναι αληθή, πάλιν δεν αλλάζουν τίποτε από την πραγματικότητα και την ουσία του όλου θέματος και την μόνη αλήθεια που είναι , ότι η Ιερά Μονή του Αγίου Κοσμά είναι κανονική και νόμιμη Ι. Μονή και η ταπεινότης μου κανονικός και  νόμιμος Μοναχός και Ηγούμενος Αυτής, επί οκτώ συναπτά έτη,  καθώς  και ο  μοναδικός Κτίτωρ, όπως πολύ καλώς γνωρίζουν και δολίως αποκρύπτουν, οι της Ιεράς Μητροπόλεως.

  Ο Μακαριστός Μητροπολίτης Κορίνθου κυρός Παντελεήμων Καρανικόλας είχε συστήσει νόμιμα και κανονικά με όλες τις σχετικές διαδικασίες την Ι.Μονή Αγίου Κοσμά του Αιτωλού εις Κυλλήνην Κορινθίας:

α)Αίτησις Μητροπολίτου Κορίνθου προς το Μητροπολιτικόν Συμβούλιον,

β) Έγκρισις του Μητροπολιτικού Συμβουλίου, 
(Έγγραφο Ντοκουμέντο 8)
 
γ) Αίτησις προς την Ι.Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος,

δ) Έγκρισις της Ι. Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος,
(Έγγραφο Ντοκουμέντο 8α)

ε) Αίτημα της Ι.Συνόδου προς το Υπουργείο Παιδείας διά την έκδοσιν Προεδρικού Διατάγματος,
(Έγγραφο Ντοκουμέντο 8β)

ς) Έκδοσις Προεδρικού Διατάγματος υπ’ αριθμ. 280/1-11-99 το οποίον και δημοσιεύθηκε εις το υπ’ αριθμ. 242/10-11-99 ΦΕΚ.
(Έγγραφο Ντοκουμέντο 8γ)

    Σύμφωνα δε  με τον Ν. 590/1977 με είχεν διορίσει και Ηγούμενον της Ιεράς Μονής Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, με Ηγουμενοσυμβούλους τον π. Παχώμιον Ονουφρίου και τον π. Νίκωνα Κοτσόβολην, όπως αποδεικνύει το υπ’ αριθ. 1405/5-10-1999  έγγραφόν Του. (Βλέπε Ντοκ. 2)  
    Άλλωστε, είναι γνωστόν τοις πάσι που ασχολούνται με τα εκκλησιαστικά και ιδιαίτερα σε όσους κατέχουν εκκλησιαστικάς θέσεις και οφίκια, ότι μία Ι. Μονή δια την οποία έχει εκδοθεί Προεδρικόν Διάταγμα είναι πλέον Ν.Π.Δ.Δ. και είναι πλέον νόμιμη και κανονική Ιερά Μονή σύμφωνα με τους Νόμους του Κράτους και της Εκκλησίας μας, είτε κάποιοι την κατέγραψαν στο Μοναχολόγιο μιας Ι. Μητροπόλεως είτε σκόπιμα, δεν την κατέγραψαν, είτε την αναγνωρίζουν κάποιοι είτε όχι.

Το ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑ λοιπόν που προκύπτει είναι, το πως είναι δυνατόν και πως γίνεται μία Ιερά Μονή που έχει ιδρυθεί νόμιμα και κανονικά με όλους τους ανωτέρω τρόπους, σύμφωνα με τον νυν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Κορίνθου κ. Διονύσιον και τον Γενικόν Αρχιερατικόν Επίτροπον π. Αγάπιον να μην είναι ή να μη βρίσκεται πουθενά καταχωρημένη; Πως άραγε το δικαιολόγησαν και το  δικαιολογούν αυτό;

Δύο τινά πρέπει να συμβαίνουν.

Ή δεν ιδρύθηκε ποτέ ή κάποιοι λένε ψέματα και έχουν αλλοιώσει και πλαστογραφήσει τα επίσημα έγγραφα και βιβλία της Ι. Μητροπόλεως Κορίνθου. Και φυσικά αφού όπως αποδεικνύεται υπάρχουν πλήθος επισήμων εγγράφων μέσα εις τον Φάκελλον που έχω εις τας χείρας μου βεβαιώνουν την ύπαρξίν της, προφανώς συμβαίνει το δεύτερον.

Και εις την συνέχεια.
           Ακόμη και εάν υποθέσουμε, ότι πράγματι το συγκεκριμένον βιβλίον του Μοναχολογίου δεν αναφέρει τίποτε, ούτε δια την ελαχιστότητά μου, ούτε και δια την Ιερά Μονή Αγίου Κοσμά, θα ήθελα να ερωτήσω το εξής.

Άραγε μία Ι. Μητρόπολις έχει μόνον ένα επίσημον βιβλίον, αυτό το του Μοναχολογίου, από το οποίον και μόνον να προκύπτουν η να αποδεικνύονται κάποιες ενέργειες και πράξεις, νομικών η φυσικών προσώπων; Δεν έχει π.χ. η Ι. Μητρόπολις βιβλίον εισερχομένων εγγράφων; Βιβλίον εξερχομένων εγγράφων; Πρωτόκολλον Αλληλογραφίας; Βιβλίον εσόδων εξόδων; και άλλα πολλά;

Σ’ αυτά άραγε διατί δεν αναφέρονται; διατί δεν τα μνημονεύουν; 
Τα  έψαξαν άραγε όλα αυτά και δεν βρήκανε τίποτε που να επιβεβαιώνουν τα ανωτέρω;
    Δεν νομίζω διατί τα επίσημα έγγραφα και τα στοιχεία που είχα και έχω εις τας χείρας μου και που πολλές φορές τους τα γνωστοποίησα και κοινοποίησα επίσημα και με δικαστικούς κλητήρες τους διαψεύδουν κατηγορηματικά. (Ντοκουμέντο 9)  (σύντομα θα αναρτηθούν)

Διατί λοιπόν δεν αναφέρονται εις όλα τα υπόλοιπα βιβλία; Μήπως διότι μαρτυρούν το αντίθετο και δεν τους εξυπηρετεί; ή μήπως διατί έχουν επέμβει σ’ αυτά αλλοιώνοντάς τα και δια τους λόγους αυτούς αποφεύγουν ή φοβούντε να αναφερθούν σ’ αυτά μήπως και προκύψει κάποια έρευνα  και φανερωθεί η αλήθεια και άρα υπάρχει δόλος και σκοπιμότητα;

Και παρεμπιπτόντως διατί ακόμη δεν έχω πάρει απάντησιν από τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Κορίνθου κ. Διονύσιον και την Ι. Μητρόπολιν Κορίνθου, εις την από 13-12-2007 αίτησίν μου, (που έχει λάβει τον υπ’ αριθμ. πρωτ. 1938/19-12-07) σχετικά με συγκεκριμένα πρωτοκολλημένα έγγραφα από την Ιερά Μητρόπολιν Κορίνθου που έχω εις τας χείρας μου, και αφορούν α) την Κουρά μου εις Μοναχόν β) τον Διορισμόν μου ως Ηγουμένου και γ) την Άδειαν εμφανίσεως μου εις όλα τα Μ.Μ.Ε.  και Ιεραποστολής μου εις όλην την Ελλάδα όλα γραφέντα και υπογραφέντα ιδιοχείρως υπό του Μακαριστού Μητροπολίτου Κορίνθου;
(Ντοκουμέντο 10)  

Άραγε αφού -όπως ισχυρίζονται ή και υπονοούν- όλα αυτά τα έγγραφα είναι ανύπαρκτα ή πλαστά διατί δεν ευαρεστήθησαν να μας απαντήσουν, μέχρι και σήμερα, σε τι θέμα και σε ποιόν αναφέρονται αντίστοιχα τα έγγραφα αυτά με τους συγκεκριμένους  αυτούς αριθμούς  πρωτοκόλλου; ή ακόμη πολύ περισσότερον, διατί δεν μας εγκαλούν διά πλαστογραφία;  Μήπως διά τους ιδίους ανωτέρω λόγους;

Και ακόμη, αφού δεν αποδεικνύεται από πουθενά η ύπαρξις της Ι. Μονής και της ταπεινότηητός μου ως Μοναχού και Ηγουμένου ούτε υπάρχει κανένας Φάκελλος της Ι.  Μονής ή δικός μου, τότε πως γίνεται σε πάρα πολλά έγγραφα της Ι. Μητροπόλεως Κορίνθου όπως π.χ. εις το υπ’ αριθμ. 1028/12-10-2000  το οποίον αποστέλεται εις την Ι. Μ. Αγίου Κοσμά και προς εμέ  και υπογράφεται από τον Αρχιμανδρίτην π. Νεκτάριον Μαρμαρινόν, Πρωτοσύγκελλον, να αναφέρονται επί λέξει, «Κοινοποίησις: ΦΑΚΕΛΛΟΣ  ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ  ΠΑΡ’ ΗΜΙΝ»;

Αφού δεν υπήρχε Φάκελλος σε ποιόν «Φάκελλον παρ’ ημίν» τα κοινοποιούσανε και τα τοποθετούσανε; (Ντοκ. 4α)

Άραγε λοιπόν, τι από τα δύο συμβαίνει; Βεβαιώνουν  εν γνώσει τους  ψέμματα ή εκτός και όλων των άλλων έχουν πλαστογραφήσει, κάποιος  ή κάποιοι  από την Ι.Μητρόπολιν, τα επίσημα βιβλία της Ι. Μητροπόλεως Κορίνθου;

Διά δε το δεύτερον, ότι δεν υπήρχε κανένα προσωπικόν μου έγγραφον μέσα εις τον υπηρεσιακόν μου Φάκελλον εις τα Γραφεία της Ι. Μητροπόλεως έχω να πω τα εξής.
    Κατ’  αρχάς όπως πράγματι αναφέρεται εις την υπ’ αριθμ. 182/2007  Έκθεση Αποσφραγίσεως – Σφραγίσεως, της Είρηνοδίκου Κορίνθου κ. Ελένης Μαντά και βεβαιώνει και ο ίδιος ο Μητροπολίτης Κορίνθου εις το ίδιον έγγραφον, αλλά και εις το υπ’ αριθμ. 1603/5-11-07 έγγραφόν του,  όταν ήνοιξε το Γραφείον του Μητροπολίτου ενώπιον της Ειρηνοδίκου Κορίνθου, μεταξύ άλλων  «..ανευρέθη ένας χάρτινος φάκελλος, με αυτιά, χρώματος μπεζ, που έγραφε το όνομα Μάξιμος Βαρβαρής, αλλά ήταν κενός περιεχομένου...»  (Ντοκουμέντο 11, 11α) *  (σύντομα θα αναρτηθούν)
   
    Τώρα στο ερώτημα πως είναι δυνατόν να υπάρχει εις τα Γραφεία της Ι. Μητροπόλεως ένας  Φάκελλος  με  το ονοματεπώνυμόν μου (και μάλιστα με το Μοναχικόν μου   όνομα  «Μάξιμος» επάνω του και όχι το κατά κόσμον «Κωνσταντίνος») και μέσα να είναι κενός, αυτό είναι και πάλιν άξιον απορίας όσον και ερεύνης.
    Επί της ουσίας δε, ακόμη και εάν υποθέσουμε ότι πράγματι δεν υπήρχε και δεν βρέθηκε κανένα έγγραφον ιδικόν μου εις την Ι. Μητρόπολιν, είτε διατί είχε χαθεί, είτε διατί είχε κλαπεί έστω και από  κάποιους άλλους με τους οποίους δεν είχε καμμία σχέσιν ο νυν Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος,  δεν θα έπρεπε να εξετάσει πιο σοβαρά, πιο δίκαια και αντικειμενικά το όλον θέμα, αφού τόσα και τόσα επίσημα και πρωτοκολλημένα  έγγραφα  του επροσκόμισα, από τον Αείμνηστον Προκάτοχόν Του;

    Δεν θα έπρεπε ως «άνθρωπος του Θεού» και δη Αρχιερεύς του Υψίστου (όπως άλλωστε ανέφερε και ο ίδιος πολλάκις εις τον  ενθρονιστήριόν Του λόγον, τονίζοντας μάλιστα  προς τον ιερόν Κλήρον, τους Μοναχούς, τας Μοναχάς και τον Λαόν ότι, "έχετε πλέον κοντά σας έναν Πατέρα γεμάτο αγάπη"...) να είναι αμερόληπτος δίκαιος, ηθικός,  τίμιος,  απαθής, φιλεύσπλαγχνος  και γεμάτος αγάπη σύμφωνα με τις εντολές του Ευαγγελίου υπερασπιζόμενος εν παντί και πάντα τα λογικά πρόβατα του Κυρίου, θυσιάζοντας, εάν χρειασθεί ακόμα και την ζωή Του προκειμένου να τα σώσει  και όχι το αντίθετον, που είναι πλέον σύνηθες φαινόμενον εις την εποχήν μας;

   «Ο Ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων» (Ιωάν. ι’,11) και
   «Το πάλαι οι ποιμένες απέθνησκον υπέρ των προβάτων· νυν δε τα πρόβατα αναιρούσιν οι ποιμένες, ου τα σώματα σφάζοντες· ήττον γαρ ην κακόν, αλλά τας ψυχάς σκανδαλίζοντες. Και τότε μεν νηστείαις το σώμα εσωφρόνιζον, νυν δε τρυφαίς σκιρτάν παρασκευάζουσι. Και τότε μεν τα εαυτών τοις δεομένοις διένεμον· νυν δε τα των πενήτων σφετερίζονται. Και τότε μεν αρετήν ήσκουν, νυν δε τους αρετήν ασκούντας εξοστρακίζουσι. Και τότε μεν την αγνείαν εξεθείαζον, νυν δε, αλλ’ ουδέν βούλομαι δυσχερές ειπείν...»

(Αγ. Ισιδώρου Πηλουσιώτου P.G. 78, 905)

Δεν θα έπρεπε λοιπόν, με τόσα επίσημα έγγραφα που του προσεκόμισα, γραμμένα ιδιοχείρως υπό του Αειμνήστου Προκατόχου Του με σφραγίδες, υπογραφές, αριθμ. Πρωτ. αλλά και με τόσες επιστολές μου, που του απέστειλα προκειμένου να  τον ενημερώσω, ότι εάν όπως υποστηρίζει δεν υπάρχει ή έχει χαθεί ο υπηρεσιακός μου φάκελλος έχω εις τας χείρας μου όλα τα πρωτότυπα και επίσημα έγγραφα προκειμένου να κάνει ανασύσταση του υπηρεσιακού μου Φακέλλου, (Ντοκ. 9, σελ. 1) δεν θα έπρεπε λοιπόν λέγω, να αναθεωρήσει ή τουλάχιστον να προβληματιστεί μήπως έχει κάνει λάθος και αδίκως διώκει και συκοφαντεί ένα ταπεινόν Μοναχόν και πνευματικό του τέκνον;

Δυστυχώς! Τίποτε απ’ όλα αυτά.

Αντ’ αυτού όχι μόνον αρνιόταν πεισματικά να δεχθεί όλα αυτά, όχι μόνον αρνιόταν να ειρηνεύσουμε δια την αγάπη του Χριστού και το καλό της Εκκλησίας (υπάρχουν πολλές μαρτυρίες από Πολιτικούς, Δικαστικούς,  Καθηγητές Πανεπιστημίου, Ιερείς και Αρχιερείς, ακόμη και του Μακαριωτάτου, που μεσολάβησαν δια να ειρηνεύσουν τα πράγματα και που δυστυχώς πάντα τους έλεγε κοφτά στεγνά, ΟΧΙ, ΟΧΙ, ΟΧΙ και ήταν ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ)  όχι μόνον ΠΟΤΕ δεν απήντησε σε ΚΑΝΕΝΑ μου έγγραφο και Αίτηση, αλλά συνέχιζε και επηύξηνε τον πόλεμον και τον διωγμόν εναντίον μου.
     Διατί άραγε; Και τι κρύβεται, ή ποιοί κρύβονται πίσω απ’ όλα αυτά;

     Όσες δε, μα  όσες προσπάθεις και εάν έκανα δια να του αποδείξω ότι όλα αυτά που ισχυρίζεται όχι μόνον δεν ευσταθούν, αλλά προσβάλλουν βάναυσα και συκοφαντούν την ταπεινότητά μου (που καλώς ή κακώς είναι γνωστή ανά το πανελλήνιον) αφού με παρουσιάζει ως αναξιόπιστο, ψεύτη και απατεώνα, έπεσαν εις το κενό  και απέβησαν μάταιες.

      Εξ’ όλων λοιπόν των ανωτέρω προκύπτει με σαφήνεια και πέραν πάσης αμφιβολίας ότι πράγματι υφίσταται η Ιερά Μονή Αγίου Κοσμά του Αιτωλού ως Ν.Π.Δ.Δ., συνεστήθη κατά πάντα νόμιμα και κανονικά και η ταπεινότης μου υπήρξα και είμαι από την ίδρυσιν της Ι. Μονής ο μόνος και κανονικός Μοναχός και Ηγούμενος της Ι. Μονής Αγίου Κοσμά του Αιτωλού της Ι. Μητροπόλεως Κορίνθου, παρ’ όλο που, δυστυχώς,  ένεκα των αποφάσεων και πράξεων του νυν Μητροπολίτου Κορίνθου ζω από το 2007 ως εξόριστος, κυνηγημένος και καταφρονημένος Μοναχός μακράν της Ιεράς Μονής μου, την οποίαν ανήγειρα, συν Θεώ, εκ βάθρων και θεμελίων με τις πτωχές και ταπεινές μου δυνάμεις.

     Και επομένως λοιπόν, όσοι λένε, γράφουν και ισχυρίζονται τα αντίθετα ειναι ΜΕΓΑΛΟΙ ΨΕΥΤΕΣ και ΔΕΙΝΟΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ και εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα και σκοπούς.

   Αλλά όμως αργά ή γρήγορα «άγει εις φως αλήθεια χρόνος» δηλαδή ο χρόνος θά φέρει στό φως την αλήθεια και όπως λέει ο Λαός μας: «ο κάθε κατεργάρης θα πάει στόν πάγκο του» αφού «ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη».

 π. Μάξιμος Μοναχός

(*)Σημείωση:

Οι υπόλοιποι σύνδεσμοι με τα σχετικά ντοκουμέντα θα ενεργοποιηθούν εν ευθέτω χρόνω.