Μακάριος ο Αλεξανδρεύς Όσιος * - 19/1

ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΥΣ,
ΟΣΙΟΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Δύο μεγάλους μοναχούς και ασκητάς γιορτάζει σήμερα η Εκκλησία, τον Άγιο Μακάριο τον Αλεξανδρινό και τον Άγιο Μακάριο τον Αιγύπτιο.
Σύγχρονοι σχεδόν και οι δυό, είναι από τους Οσίους εκείνους, των οποίων η θερμή αγάπη κι η αφοσίωση στον Χριστό και το πνεύμα της στερήσεως και της σταυρώσεως είναι πράγματα άγνωστα κι ακατανόητα στο σύγχρονο κόσμο.
Κι όμως πάντα, στις ωφελιμοκρατικές αντιλήψεις των ανθρώπων, στο πνεύμα του πεζού υλισμού και της άθεης δραστηριότητος, αντίβαρο κι αντίρροπη δύναμη θα είναι η απάρνηση του κόσμου και η άσκηση των Οσίων της ερήμου. Τα λόγια του αγίου Αντωνίου, που είναι κανών των Οσίων, εκφράζουν έναΆάγιο ιδανικό και σύμφωνο προς τον ανθρώπινο προορισμό.
"Σπουδάσατε δε μάλλον και υμείς αεί συνάπτειν εαυτούς, προηγουμένως μεν τω Κυρίω, έπειτα δε τοις αγίοις· ίνα μετά θάνατον υμάς εις τας αιωνίους σκηνάς, ως φίλους γνωρίμους δέξωνται...".

Ο Όσιος Μακάριος ο Αλεξανδρεύς, ήταν Ασκητής και αυτός και πρεσβύτερος των λεγομένων Κελλιών.
Πέρασε τη ζωή του στην Αιγυπτιακή έρημο με άκρα ησυχία, στερήσεις πολλές και κακουχίες.
Έζησε πολεμώντας κατά των δαιμόνων (σχετικά γράφει ο Παλλάδιος στο Λαυσαϊκό) και πέθανε ειρηνικά.

Απολυτίκιον.  Ήχος α’ .

Της ερήμου πολίτης και εν σώματι άγγελος, και θαυματουργός ανεδείχθης, θεοφόρε Πατήρ ημών Μακάριε· νηστεία αγρυπνία προσευχή, ουράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τους νοσούντας, και τας ψυχάς των πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Έτερον Απολυτίκιον.
Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.

Ζωής της μακαριάς φερωνύμως έτύχετε, ως πολιτευθέντες όσίως, θεοφόροι Μακάριοι" εν νόμω γαρ τω θείω εύσεβώς, ιθύναντες τάς τρίβους της ζωής θείας δόξης άνεδείχθητε κοινωνοί, σώζοντες τους κραυγάζοντας· δόξα τω ένιοχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ένεργούντι δι’ υμών πάσιν Ίάματα.

Κοντάκιον.
Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.

Εν τω οίκω Κύριος, της εγκρατείας, αληθώς σε έθετο, ωσπερ αστέρα απλανή, φωταγωγούντα τα πέρατα, Πάτερ Πατέρων, Μακάριε Όσιε.