- Ευμένιος ο θαυματουργός, Όσιος *
- Αριάδνη, Μάρτυς *
- Ειρήνη και Σοφία, Μάρτυρες *
- Κάστωρ, Μάρτυς *
- Ρωμύλος, Όσιος *
Ευμένιος ο θαυματουργός, Όσιος * - 18/9
4351 εμφανίσεις άρθρου
ΑΓΙΟΣ ΕΥΜΕΝΙΟΣ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ, ΟΣΙΟΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Από νεαρή ηλικία ο Ευμένιος υπέβαλλε τον εαυτό του σε πολλές σκληραγωγίες και ασκήσεις.
Η εγκράτεια ήταν εκείνη που τον διέκρινε περισσότερο.
Διότι στο μυαλό του, είχε πάντα τη συμβουλή του Αποστόλου Παύλου, «πᾶς ὁ ἀγωνιζόμενος πάντα ἐγκρατεύεται» (Α’ Κορ., θ’, 25). Δηλαδή,
καθένας, που αγωνίζεται, εγκρατεύεται σε όλα, ακόμα και στην τροφή και στο ποτό, προκειμένου να πετύχει τον πνευματικό του σκοπό.
Και ο Ευμένιος, ακολουθώντας τα λόγια του θεόπνευστου Αποστόλου, πέτυχε.
Αξιώθηκε να ιερωθεί και να γίνει Επίσκοπος Γορτύνης στην Κρήτη. Από τη νέα του θέση, η αρετή του έλαμψε ακόμα περισσότερο και ο Θεός του έδωσε τη χάρη και τη δύναμη να θαυματουργεί.
Και όπως αναφέρει η παράδοση, μια φορά με αναμμένες λαμπάδες κατέκαυσε έναν δράκοντα, που όρμησε εναντίον του.
Έπειτα ο Ευμένιος πήγε στη Ρώμη, όπου με τη θεία του διδασκαλία και με θαύματα στερέωσε τους πιστούς.
Ποθώντας, όμως, περισσότερη σκληραγωγία και άσκηση, πήγε στη Θηβαΐδα της Άνω Αιγύπτου, κοντά στους μεγάλους ασκητές.
Εκεί παρέδωσε και το πνεύμα του στο Θεό.
Το δε λείψανο του μεταφέρθηκε και θάφτηκε με τιμές στην έδρα της Επισκοπής του, στην Κρήτη.
Απολυτίκιον.
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ταχύν προμηθέα σε, και αρωγόν ευμενή, κεκτήμεθα Όσιε ως του Χριστού μιμητήν, Ευμένιε ένδοξε, συ γαρ αναβλυστάνων, συμπαθείας τα ρείθρα, βρύεις τη Εκκλησία, Ιαμάτων πελάγη. Αλλά και τοις τιμώσι σε, σκέπη γενήθητι.
Κοντάκιον.
Ήχος β’. Τα άνω ζητών.
Φωτί θεϊκώ, ελλαμφθείς παμμακάριστε, φωτίζεις ημάς, τους πόθω ανυμνούντάς σου, την σεπτήν και ένδοξον, και αγίαν Πάτερ μετάστασιν, Ιεράρχα Ευμένιε, πρεσβεύεις γαρ απαύστως υπέρ ημών.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις ο Γορτύνος ποδηγός, καί της Κρήτης πάσης, ο ακοίμητος οφθαλμός, χαίροις των θαυμάτων, ακένωτος χειμάρρους, Ευμένιε τρισμάκαρ, πιστών αντίληψις.
_______
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ταχὺν προμηθέα σε, καὶ ἀρωγὸν εὐμενῆ, κεκτήμεθα Ὅσιε ὡς τοῦ Χριστοῦ μιμητήν, Εὐμένιε ἔνδοξε, σὺ γὰρ ἀναβλυστάνων, συμπαθείας τὰ ρεῖθρα, βρύεις τῇ Ἐκκλησία, Ἰαμάτων πελάγη. Ἀλλὰ καὶ τοῖς τιμῶσι σε, σκέπη γενήθητι.
Κοντάκιον.
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Φωτὶ θεϊκῶ, ἐλλαμφθείς παμμακάριστε, φωτίζεις ἡμᾶς, τοὺς πόθω ἀνυμνοῦντάς σου, τὴν σεπτὴν καὶ ἔνδοξον, καὶ ἁγίαν Πάτερ μετάστασιν, Ἱεράρχα Εὐμένιε, πρεσβεύεις γὰρ ἀπαύστως ὑπὲρ ἡμῶν.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις ὁ Γορτύνος ποδηγός, καὶ τῆς Κρήτης πάσης, ὁ ἀκοίμητος ὀφθαλμός, χαίροις τῶν θαυμάτων, ἀκένωτος χειμάρρους, Εὐμένιε τρισμάκαρ, πιστῶν ἀντίληψις.