Αγάπη, Ειρήνη, Χιονία, Μάρτυρες * - 16/4

ΑΓΙΕΣ ΑΓΑΠΗ, ΕΙΡΗΝΗ, ΧΙΟΝΙΑ, ΜΑΡΤΥΡΕΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ήταν και οι τρεις αδελφές και πνευματικά βλαστάρια της Εκκλησίας της Θεσσαλονίκης.
Οι ψυχές και των τριών παρθένων ήταν στολισμένες με πολλά χριστιανικά χαρίσματα.
Όταν έγινε ο διωγμός κατά των χριστιανών επί Μαξιμιανού, οι τρεις αδελφές κατέφυγαν σε κάποιο ψηλό βουνό.
Η κρυψώνα τους, όμως, ανακαλύφθηκε.
Το έτος 304 μ.Χ. συνελήφθησαν και τις έφεραν μπροστά στον άρχοντα Δουλσήτιο.
Αυτός με κάθε τρόπο προσπάθησε να τις κάνει να αρνηθούν το Χριστό.
Αυτές, με όπλα τις αρετές που είχαν, ομολογούσαν Χριστόν Εσταυρωμένον.
Τότε, η Αγάπη και η Χιονία πέθαναν, αφού τις έριξαν στη φωτιά.
Η Αγία Ειρήνη αφού κλείσθηκε σε πορνείο (κανένας δεν τόλμησε όμως να την ενοχλήσει), βρήκε μαρτυρικό τέλος, από το βέλος που της έριξε ένας στρατιώτης.

Τα ιερά λείψανα που απέμειναν από την πυρά συνελέγησαν από ευλαβείς Χριστιανούς και ενταφιάσθηκαν δυτικά της πόλεως, σε μικρή απόσταση από τα τείχη.
Εκεί ανεγέρθηκε ένας ναΐσκος στην αρχή, που αργότερα έγινε μεγαλύτερος. 

Απολυτίκιον.
Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Ως αυτάδελφαι κόραι και ουρανόφρονες, προς ευσεβείας αγώνας, ομοφρονούσαι καλώς, τον αρχέκακον εχθρόν καταπαλαίσατε, Χιονία η σεμνή, συν Αγάπη τη κλυτή, Ειρήνη η πανολβία. Και νυν Χριστόν δυσωπείτε ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Ἕτερον Άπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’.
Τά θαύματα τῶν ἁγίων σου Μαρτύρων, τεῖχος ἀκαταμάχητον ῆμῖν δωρησάμενος, Χριστέ ὁ Θεός, ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, βουλάς ἐθνῶν διασκέδασον, τῆς βασιλείας τά σκῆπτρα κραταίωσον, ὡς μόνος ἀγαθός καὶ φιλάνθρωπος.

 
Κοντάκιον.
Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον.
Παρθενίας έσοπτρα, φωτοειδή πεφυκυίαι, νοερώς ηστράψατε, αθλητικάς λαμπηδόνας, πάσαν μεν, την Εκκλησίαν αγλαϊζούσας, νύκτα δε, των νοσημάτων απελαυνούσας, Χιονία και Αγάπη, συν τη Ειρήνη, Χριστού κειμήλια.

Μεγαλυνάριον.
Μύρω αι νεάνιδες αι σεμναί, Αγάπη Ειρήνη, Χιονία του Ιησού, κατακολουθούσαι, τα αίματα ως μύρα, προσέφερον Κυρίω, ως καλλιπάρθενοι.