Μαρτίνος Πάπας Ρώμης * - 13/4

ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΟΣ, ΠΑΠΑΣ ΡΩΜΗΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Πολλά δεινά υπέστη η Εκκλησία στο πέρασμα των αιώνων από την ανάμιξη της πολιτικής εξουσίας στα εσωτερικά της ζητήματα.
Στην φάλαγγα των Μαρτύρων ακολουθεί η χορεία των Ομολογητών, που διώχθηκαν, φυλακίσθηκαν, ταλαιπωρήθηκαν κι απέθαναν, επειδή με κανέναν τρόπο δεν δέχθηκαν να πετάξουν "τα άγια τοις κυσί". Δυστυχώς η πολιτική εξουσία δεν μπόρεσε πάντα να καταλάβη τα όρια της δικαιοδοσίας της και να ξεχωρίση ο,τι ανήκει στον Καίσαρα κι ο,τι ανήκει στον θεό, Κι όταν ακόμη η πολιτική εξουσία δέχεται την Εκκλησία σαν πνευματική αρχή μέσα στο κράτος, με δικούς της σκοπούς και τρόπους διοικήσεως, και τότε το κάνει, όχι γιατί πιστεύει πάντα στην Εκκλησία, μα τις περισσότερες φορές από πολιτική σκοπιμότητα.
Ο Ομολογητής Άγιος Μαρτίνος, Πάπας Ρώμης, τον οποίον τιμά σήμερα η Εκκλησία, έζησε τον 7ον αιώνα κατά τους χρόνους του Βασιλέως Κώνσταντος Β’ (641-668) και είναι από τους ιερούς εκείνους άνδρας, που επλήρωσαν την ανάμιξη της πολιτικής εξουσίας στα εσωτερικά της Εκκλησίας.
Ο Άγιος Μαρτίνος επολέμησε σφόδρα την αίρεση του Μονοθελητισμού και Μονοενεργητισμού μαζί με τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή καταδικάζοντας μάλιστα εν Συνόδω το 649 στη Ρώμη την ανωτέρω αίρεση καθώς και τους Πατριάρχας  Κωνσταντινουπόλεως Σέργιο, Πύρρο και Θεόδωρον. 

Απολυτίκιον. Ήχος δ’.
Θείοις δόγμασι της ευσεβείας, υπεστήριξας την Εκκλησίαν, ω Μαρτίνε Ιεράρχα θεόσοφε. τον γαρ Χριστόν διπλούν όντα ταις φύσεσιν, ομολογήσας την πλάνην κατήσχυνας. Πάτερ όσιε Αυτόν εκτενώς ικέτευε δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος. 

 Κοντάκιον.
Ήχος πλ. δ’. Τη Υπερμάχω.
Ως Ιεράρχης των αρρήτων και διδάσκαλος, Θεολογίας αληθούς εκφάντωρ πέφηνας, και ανέβλυσας Μαρτίνε δογμάτων ρείθρα· Τον Χριστόν γαρ εν δυσί τελείαις φύσεσι, και θελήσεσι πανσόφως εδογμάτισας, τοις βοώσί σοι, χαίροις Πάτερ πανόλβιε.

Μεγαλυνάριον.
Λόγω και σοφία πνευματική, Μαρτίνε εμπρέπων, καθαιρείς Μονοφυσιτών, την αίρεσιν Πάτερ, και διωγμούς υπέστης, ως φύλαξ αληθείας, ακαταμάχητος.