Εορτολόγιο: 7/7 Κυριακή, Μεγαλομάρτυς *... 00:14 - 7/7/2025
Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύνδεσμος

  • Γενικά Θέματα
  • Ο Σύνδεσμός μας
  • πατήρ Μάξιμος
  • Αντιαιρετικά
  • Εσχατολογικά
  • Εκδόσεις
  • Φωτό & Βίντεο

Κόντογλου Φώτης

  • π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: «Ζούμε σε ημέρες Νώε και του ερχομού της Δευτέρας Παρουσίας»!
  • Σημεία των Καιρών: Θεομηνίες, Πυρκαγιές, Καταστροφές, Πόλεμοι, ακοές πολέμων, Λιμοί, Λοιμοί, Σεισμοί...
  • Σύναξις Αγιορειτών Πατέρων
  • Περί Σεισμών: Φυσικά Φαινόμενα ή Θεομηνίες;
  • «Του αλλοιώσαι καιρούς και νόμους»
  • Η προς Διόγνητον Επιστολή
  • «Κατά Ενωτικών»: Ένα σπουδαίο βιβλίο κατά του Οικουμενισμού και της Ενώσεως των Εκκλησιών!
  • Ο Χριστός είναι το παν
  • Κυριακή των Αγίων Πάντων
  • Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος
  • Κυριακή της Πεντηκοστής
  • Ψυχοσάββατον
  • Κυριακή των Αγίων 318 Πατέρων Α’ Οικουμενικής Συνόδου
  • Η Ανάληψις του Κυρίου
  • Απόδοσις της εορτής του Πάσχα
  • Κυριακή του Τυφλού
  • Γιατί η Αγία Φωτεινή η Σαμαρείτιδα είχε έξι άνδρες και ποιά είναι η σημασία των έξι αυτών ανδρών της Σαμαρείτιδος;
  • Κυριακή της Σαμαρείτιδος
  • «Μνημονεύετε της Γυναικός Λώτ...»
  • Η Μεσοπεντηκοστή
  • Κυριακή Παραλύτου
  • Ποιές και πόσες ήταν οι Μυροφόρες Γυναίκες του Ευαγγελίου;
  • Κυριακή των Μυροφόρων
  • Η Κυριακή του Θωμά, και τα σπουδαία νοήματά της!
  • Κυριακή του Θωμά
  • Η Ζωοδόχος Πηγή
  • Το Άγιον Πάσχα
  • Κυριακή της Ορθοδοξίας: «Η Παναίρεση του Οικουμενισμού και οι Σύγχρονοι Προβατόσχημοι Λύκοι» (Ομιλία π. Μαξίμου-Βίντεο)
  • Η Εορτή των Τριών Ιεραρχών
  • Η έσχατη μάχη
  • Η ασέβεια των σημερινών κληρικών στα Δόγματα και τις Παραδόσεις της Εκκλησίας
  • Η Αμφίεση των Γυναικών
  • Οι σημερινοί διάδοχοι του... Χριστού!
  • Ο «ευσεβισμός» της υποκρισίας
  • «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι». Γιατί ο Θεός στέλνει πνεύμα πλάνης στους ανθρώπους;
  • Τελικά θέλουμε κάτι από τον Χριστό ή θέλουμε τον ίδιο τον Χριστό;
  • Μία μεγάλη σύγχρονη Πλάνη σχετικά με την εορτή και την «εικόνα» της Αγίας Τριάδος
  • «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ! ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»!
  • Όταν τα φαινόμενα απατούν... (Μέρος Β΄)
  • Τρεις Προφητείες του Αγίου Κοσμά για τον Αντίχριστον την Δευτέρα Παρουσία και το πότε θα γίνει το Τέλος του Κόσμου
  • Όταν τα φαινόμενα απατούν... (Μέρος Α΄) «Τί κρύβεται πίσω από την «αντίθεση» της Γραφής για την εορτή της Μεταμορφώσεως;»
  • 2018 Το Τέλος του Κόσμου - Η Δευτέρα Παρουσία (ολόκληρο το βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή)
  • Η απάντηση σε όσους ισχυρίζονται, ότι κανείς -ακόμη και ο Χριστός ως άνθρωπος- δεν γνωρίζει πότε θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία.
  • Πέντε προφητείες των Εβραίων για τον ερχομό του μεσσία τους που εκπληρώθηκαν μέσα στο έτος 2016
  • Γιατί ο Ιησούς Χριστός αποκαλύφθηκε στην Αγία Φωτεινή και όχι στο ιερατείο της εποχής εκείνης;
  • Οι αποφάσεις της Ι. Συνόδου είναι πάντοτε αλάθητες; Τι διδάσκει η ιστορία της Εκκλησίας μας;
  • Κορυφώνεται η παγκόσμια εκστρατεία επιβολής της έλευσης του Αντιχρίστου
  • Θα μας ενημερώσει άραγε ο Θεός στα έσχατα χρόνια, ότι έρχεται ο Αντίχριστος και το Τέλος του Κόσμου; ή θα μας αφήσει στο σκοτάδι;
  • Τα ψέματα, οι συκοφαντίες, οι πλάνες και η παραπληροφόρηση της Ο.Ο.Δ.Ε. και των ομοίων της
  • Πρέπει να μιλάμε για τον Αντίχριστο και τα έσχατα χρόνια;
  • Απάντηση σε όσους λένε ότι κανείς δεν γνωρίζει την ημέρα της Β΄Παρουσίας
  • Η Ημέρα της Περιτομής προτύπωση της Β΄ Παρουσίας
  • ΟΟΔΕ: Μια Αιρετική Ομάδα
  • Η δήθεν καταδίκη του βιβλίου του π. Μαξίμου υπό της Δ.Ι.Σ.
  • Ο Χριστιανός οφείλει να είναι πάντα έτοιμος και δεν του χρειάζεται να γνωρίζει τον χρόνο της Β΄Παρουσίας
  • VIDEO από εκπομπές του π. Μαξίμου

Ενότητες

  • Blog π. Μαξίμου
  • Απαντήσεις σε Μηνύματα Απορίες και Ερωτήματά σας
  • Άρθρα-Ομιλίες
  • Δημοσιεύματα για τον πατέρα Μάξιμο
  • Επικαιρότητα
  • Επίσημα Εγγραφα της Ι.Μητροπόλεως Κορίνθου που αφορούν τον π. Μάξιμο
  • Επίσημα άλλα Έγγραφα που αφορούν τον π. Μάξιμο
  • Η Ιερά Μονή «Άγιος Κοσμάς»
  • Κάλυμνος. Η ιδιαίτερη Πατρίδα μου
  • Μπουφίδης Γιάννης - Ο αγαπημένος μου Δάσκαλος
  • Ο πατήρ Μάξιμος απαντά στους συκοφάντες του
  • Τα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος που αναφέρουν τον π. Μάξιμο ως Μοναχό και Ηγούμενο
  • Το Κανάλι του πατρός Μαξίμου στο You Tube
  • Των Φρονίμων Ολίγα Πρέπει...
Βυζαντινή Μουσική

Φωτό & Βίντεο






Δείτε περισσότερο υλικό »

Δημοφιλή Άρθρα

  • Σύντομο Βιογραφικό π. Μαξίμου
  • Ας Μετανοήσουμε ΟΛΟΙ, γιατί ΣΥΝΤΟΜΑ θα γίνει η Β΄ Παρουσία του Κ.Η.Ι. Χριστού!
  • Αγαπητοί μας φίλοι! Καλώς ορίσατε στην ιστοσελίδα του Συνδέσμου μας
  • Καλώς Ήλθατε στα Εσχατολογικά
  • Η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα. Τι εορτάζουμε καθημερινά.
  • Εικόνες και videos
  • Ο Προφήτης Δανιήλ αποκαλύπτει το πότε θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία
  • Ομολογία Πίστεως - Αποτείχισις - Διακοπή κοινωνίας πατρός Μαξίμου (Κυριακή Ορθοδοξίας 2011)
  • Ο Αντίχριστος Ήλθεν 1983,2013
  • Διάφορες Δραστηριότητες

Εορτολόγιο (νέο ημ.)

7/7 Κυριακή, Μεγαλομάρτυς *


ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ, ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ     ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ   Η Αγία Κυριακή ήταν κόρη του Δωροθέου και της Ευσεβίας. Αυτοί ήταν άτεκνοι και παρακαλούσαν το Θεό να τους δώσει παιδί. Πράγματι, ο Θεός ευδόκησε, και το χριστιανικό αυτό ζευγάρι, απέκτησε παιδί. Γεννήθηκε ημέρα Κυριακή, γι’ αυτό και της έδωσαν το όνομα Κυριακή.   Κατά το διωγμό του Διοκλητιανού, το έτος 282 μ.Χ., οι γονείς της συνελήφθησαν και μετά από ανάκριση βασανίστηκαν και αποκεφαλίστηκαν από το Δούκα Ιούστο. Η δε Κυριακή παραπέμφθηκε στον Καίσαρα Μαξιμιανό, και από εκεί στον άρχοντα Βιθυνίας Ιλαριανό, ο οποίος της υπενθύμισε ότι η ομορφιά της είναι για απολαύσεις και όχι για βασανιστήρια. Τότε η παρθένος κόρη του απάντησε: «Ούτε στη νεότητα μου, ούτε στην ομορφιά μου δίνω την παραμικρή προσοχή. Και τα λαμπρότ...
Περισσότερα »

Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)

24/6 Το Γενέσιον του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού


ΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ         ΟΛΙΓΑ ΤΙΝΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ   Την ημέρα αυτή η Αγία μας εκκλησία εορτάζει το γενέσιο του ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννη.   Ο πατέρας του Ζαχαρίας, ήταν ιερέας. Κάποια ημέρα την ώρα του θυμιάματος, είδε μέσα στο θυσιαστήριο άγγελο Κυρίου, ο οποίος του ανήγγειλε ότι θα αποκτούσε γιο, τον οποίο θα ονόμαζε Ιωάννη. Ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά, αλλά δυσπιστούσε. Η γυναίκα του ήταν ηλικιωμένη και στείρα και άρα ήταν αδύνατο να κυοφορήσει και αυτές τις αμφιβολίες τις εξέφρασε στον άγγελο, ο οποίος του απάντησε ότι το παιδί θα γεννηθεί και εκείνος θα τιμωρηθεί για την απιστία του, παραμένοντας κωφάλαλος μέχρι να πραγματοποιηθεί η βουλή του Θεού.   Πράγματι η γυναίκα του ...
Περισσότερα »

Newsletter

Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας

Τι είναι η Ρωμηοσύνη (του Φώτη Κόντογλου)

Πέμπτη, 16 Ιανουαρίου 2025 - 5960 εμφανίσεις άρθρου

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ

(ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ)

 

 




 



Το Βυζάντιο στάθηκε αληθινά «σημείον αντιλεγόμενον» μέσα στην ιστορία, ένα πράγμα που βρίσκεται έξω από τον τύπο που έχουν τα συστήματα της ανθρώπινης κοινωνίας. Το Βυζάντιο γι’ άλλους ήτανε πολύ σπουδαίο, όχι μονάχα στη θρησκευτική ζωή, αλλά και στην κοσμική, ένας παραμυθένιος κόσμος, ενώ γι’ άλλους πάλι ήτανε η παραμόρφωση του αρχαίου κόσμου. Αυτοί όμως που το θεωρήσανε σαν παρακμή της αρχαιότητας, το κρίνανε με κάποια μέτρα που είναι αταίριαστα με αυτό που κρίνανε. Το Βυζάντιο ήτανε ένα φαινόμενο στο έπακρο ιδιόρρυθμο...


....................................................................................................


Οι άνθρωποι που ζούσανε στο Βυζάντιο, μ’ όλο που πολλοί απ’ αυτούς βαστούσανε από το ίδιο το αρχαίο ελληνικό αίμα κ’ είχανε την ελληνική παιδεία, ήτανε όμως ολότελα άλλοι, «άνθρωποι καινοί», «λαλούντες γλώσσαις καινές»...


....................................................................................................


Ενώ η αρχαία τέχνη ήτανε βασισμένη απάνω στο μέτρο και στις αναλογίες, η τέχνη των Βυζαντινών δεν γνώριζε τέτοιο μέτρο, γιατί ζητούσε να βρει έκφραση για πράγματα που δεν χωρούνε στα τυπικά μέτρα, όπου περιορίζεται η απόδοση του φυσικού κόσμου, ας είναι κ’ η πιο παθητική κ’ ενθουσιώδης. Λοιπόν το Βυζάντιο είναι ένα μεγάλο πράγμα. Είναι ο καιρός και ο τόπος που ζούσανε οι άνθρωποι με τον πόθο του υπερφυσικού, της αιωνιότητας. Γι’ αυτό έχει αυτή την παράξενη και μυστηριώδη ιδιορρυθμία, που δεν τη θέλουνε οι άνθρωποι που οι πόθοι τους δεν βγαίνουνε έξω από το μέτρο κι από τον ορθό λόγο, δηλαδή που είναι κολλημένοι στην κοινοτοπία των υλικών συγκινήσεων. Οι Βυζαντινοί πιστεύανε στα μυστήρια και στην αλήθεια που αποκάλυψε ο Χριστός, ήγουν στον θαυμαστό κόσμο που βρίσκεται πέρα από ότι πιάνουνε οι αισθήσεις και το μυαλό, ενώ ο αρχαίος σταματούσε ως εκεί. Ο Σωκράτης έκανε ένα πράγμα τη λογική του με τον Θεό, και δεν πίστευε διόλου σε ό,τι δεν παραδεχότανε το μυαλό του, δηλαδή στο θαύμα...


....................................................................................................


Η αρχαιότητα είναι η βασιλεία του λογικού, ενώ το Βυζάντιο η βασιλεία της πίστεως, της πνευματικής μέθης και της αθανασίας...


....................................................................................................


Όπως ο Σωκράτης δεν ένιωθε τα αντιλογικά μυστήρια που κήρυττε ο Παύλος, μ’ όλον ότι έλεγε πως πιστεύει στον ένα Θεό, άλλο τόσο κι ο Πραξιτέλης κι ο Απελλής δεν θα ένοιωθαν μια βυζαντινή εικόνα, γιατί δεν είναι φτιαγμένη απάνω στον υλικό κανόνα...


....................................................................................................


Ο χριστιανισμός ελέπτυνε τον «διονυσιακόν και απολλώνειον» άνθρωπον, τον έστρεψε προς το βάθος του εαυτού του, του έδωσε «πνευματικόν οφθαλμόν και πνευματικό ούς», για να ερευνά τις αβύσσους του πνεύματος και ν’ ακροάζεται τα «θεία απήχηματα»...

Το Βυζάντιο πρωτάνοιξε την «πύλην την κεκλεισμένην» και μπόρεσε κ’ είδε ο άνθρωπος εκείνα τα θαυμάσια, που είπε ο Χριστός πως δεν μπορέσανε να τα δούνε οι σοφοί κ’ οι συνετοί της αρχαιότητας...


....................................................................................................


Πολλοί αρχαίοι μιλήσανε για την ματαιότητα του κόσμου, αλλά κανένας δεν την πίστεψε αληθινά, ώστε να την αφήσει, εκτός από τον Διογένη, που κι αυτός καμώθηκε ψεύτικα πως τη σιχάθηκε, μόνο και μόνο για να θρέψει τη ματαιοδοξία του. Κι έγινε «κύων», δηλαδή χειρότερος απ’ ό,τι ήτανε...


....................................................................................................


Γι’ αυτό ο απόστολος Παύλος έλεγε πως οι εθνικοί, οι ειδωλολάτρες, ήτανε «οι μη έχοντες ελπίδα». Ενώ στο Βυζάντιο ο βασιλιάς κατέβαινε από τον θρόνο και πήγαινε στην έρημο ντυμένος παλιόρασα από γιδότριχα και χαιρότανε γιατί «ηλευθερώθη από της δουλείας της φθοράς»...


....................................................................................................


Όλα αυτά τα «καινά και αλλόκοτα» γινήκανε γιατί η πίστη μετατόπισε τον άνθρωπο και τους πόθους του από εκεί που βρισκότανε πριν να φανερωθεί το Ευαγγέλιο...


....................................................................................................


Η Κωνσταντινούπολη ήτανε η κιβωτός της ορθοδοξίας, δηλαδή της αληθινής πίστης του Χριστού, κι οι στρατιώτες που την φυλάγανε ήτανε «θεηγόροι οπλίται παράταξεως Κυρίου». Πολλοί βασιλιάδες της θεολογούσανε και συνθέτανε ύμνους και τροπάρια, και κάμποσοι απ’ αυτούς καλογερέψανε, και πεθάνανε εν μετανοία στα μοναστήρια. Το ίδιο κάνανε και πολλοί στρατηγοί, και πλήθος αμέτρητο στρατιώτες γινόντανε καλόγεροι κι ασκητάδες, και κρεμάζανε το σπαθί και το κοντάρι τους στο κελλί τους, σαν άρματα αγιασμένα που διαφεντέψανε την πίστη του Χριστού...


....................................................................................................


Το παράδοξο είναι πως οι Βυζαντινοί θεωρούσανε πιο επικίνδυνους για τη θρησκεία τους, τους Φράγκους που ήτανε χριστιανοί, παρά τους Τούρκους, που ήτανε αλλόθρησκοι... Όλοι οι υπήκοοι του πάπα ερχόντανε στην Ανατολή ντυμένοι με προβατοπροβιά, ενώ ήτανε από μέσα λύκοι...


....................................................................................................


Η Ρωμηοσύνη βγήκε από το Βυζάντιο ή, για να πούμε καλύτερα, το Βυζάντιο στα τελευταία χρόνια του στάθηκε η ίδια η Ρωμηοσύνη. Ακόμα από τον καιρό του Φωκά φανερώνουνται καθαρά τα χαρακτηριστικά της, και στα χρόνια των Παλαιολόγων, που ψυχομαχά το βασίλειο, αντρειώνεται η βασανισμένη Ρωμηοσύνη, η καινούργια Ελλάδα. Μεγάλωσε μέσα στην αγωνία η χριστιανική Ελλάδα, γιατί ο πόνος είναι η καινούργια σφραγίδα του Χριστού. Η Ρωμηοσύνη είναι η πονεμένη Ελλάδα. 

Η αρχαία Ελλάδα μπορεί να ‘τανε δοξασμένη κι αντρειωμένη, αλλά η καινούργια, η χριστιανική, είναι πιο βαθειά, επειδής ο πόνος είναι ένα πράγμα πιο βαθύ κι από τη δόξα κι από τη χαρά κι από κάθε τι. Οι λαοί που ζούνε με πόνο και με πίστη τυπώνουνε πιο βαθιά τον χαραχτήρα τους στο σκληρό βράχο της ζωής, και σφραγίζουνται με μιά σφραγίδα που δεν σβήνει από τις συμφορές κι από τις αβάσταχτες καταδρομές, αλλά γίνεται πιο άσβηστη.

Με μιά τέτοια σφραγίδα είναι σφραγισμένη η Ρωμηοσύνη. Τα έθνη που ξαγοράζουνε κάθε ώρα της ζωής τους με αίμα και μ’ αγωνία, πλουτίζονται με πνευματικές χάρες που δεν τις γνωρίζουνε οι καλοπερασμένοι λαοί. Αυτοί απομένουνε φτωχοί από πνευματικούς θησαυρούς κι από ανθρωπιά, γιατί η καλοπέραση κάνει χοντροειδή τον μέσα άνθρωπο. Ενώ ο πόνος κατεργάζεται τους λαούς και τους καθαρίζει, όπως καθαρίζεται το χρυσάφι με φωτιά μέσα στο χωνευτήρι. Για τούτο η δυστυχισμένη Ρωμηοσύνη στολίστηκε με κάποια αμάραντα άνθη, που δεν τ’ αξιωθήκανε οι μεγάλοι κ’ οι τρανοί λαοί της γής. 

Ο ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης από την Κύπρο, στο εξαίσιο ποίημα που έγραψε για το μαρτύριο του εθνάρχου Κυπριανού κατά την επαναστάση του Εικοσιένα, βάζει στο στόμα του Κυπριανού τούτα τα λόγια, που λέγει στον Τούρκο πασά που τον δίκασε: 

«Η Ρωμηοσύνη είν’ φυλή συνόκαιρη του κόσμου. Κανένας δεν ευρέθηκεν για να την εξαλείψει, κανένας, γιατί σκέπει την ’που τ΄άψη ο Θεός μου. Η Ρωμηοσύνη έν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψει». 

Ποιος μέγας ποιητής από τα ευτυχισμένα και καλοπερασμένα έθνη που εξουσιάζουνε τον κόσμο μίλησε με τέτοια λόγια για τη φυλή του, όπως τούτος ο φτωχός κι ασήμαντος Ρωμιός;...


....................................................................................................


Μέσα στη βάρβαρη ανθρωπότητα, το Βυζάντιο ήτανε η κιβωτός η σφραγισμένη, που φύλαγε μέσα της κάθε πνευματικό θησαυρό, αποχτημένον με τον πόνο και με την πίστη. Σαν χάλασε αυτή η κιβωτός, και σκορπιστήκανε οι θησαυροί της, ο κόσμος θράφηκε πνευματικά από τα ψίχουλα που μαζέψανε κάποιοι Έλληνες και τα πήγανε στα δυτικά έθνη. Ωστόσο, μ’ όλο που κόπηκε το μεγάλο εκείνο δέντρο της Ρωμηοσύνης, η φύτρα σώθηκε και πέταξε καινούργιους βλαστούς, που λουλουδίσανε, κι ας πλάκωνε τον ραγιά η φοβέρα του θανάτου.

 

 

Πηγή υλικού: Ο Κόντογλου για την Ρωμηοσύνη, Αποσπάσματα από την "Πονεμένη Ρωμηοσύνη" του Φώτη Κόντογλου, έκδοση γ’, 1976, εκδόσεις "Αστήρ". 


Επιλογή υλικού: Αικατερίνη Διαμαντοπούλου

Επιστροφή στην αρχή ↑
επισκέψεις από 24/8/2005
Γενικά Θέματα | Ο Σύνδεσμός μας | πατήρ Μάξιμος | Αντιαιρετικά | Εσχατολογικά | Το περιοδικό μας | Εκδόσεις | Φωτό & Βίντεο | Επικοινωνία
Άγιος Κοσμάς Ο Αιτωλός - Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύνδεσμος © 2011 Δημιουργία & Φιλοξενία WEXGroupTM