ΟΛΗ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥΣ ΜΑΣΣΩΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Πειραιεύς, 22 Ὀκτωβρίου 2012

Ἡ κατωτέρω ὁμιλία ἐδόθη στή «Σύναξη Κληρικῶν καί μοναχῶν» εἰς μνήμην τοῦ μακαριστοῦ ἀγωνιστοῦ τῆς πίστεως ἀοιδίμου Νικολάου Ψαρουδάκη ἐκ τῶν συγγραφῶν τοῦ ὁποίου ἀρρύσθην τά παρατιθέμενα στοιχεῖα.

ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ - ΜΑΣΟΝΙΑ

Τό ἵδρυμα μέ τήν ἐπωνυμία «ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΝ ΙΔΡΥΜΑ» συνεστήθη δυνάμει τοῦ Π.Δ. τῆς 10/12/1927, τό ὁποῖον ἐν συνεχείᾳ δέ ἐτροποποιήθη δυνάμει τοῦ Β.Δ. τῆς 19/7/1949 καί τοῦ Β.Δ. τῆς 16/11/1956. Σκοπός τοῦ ὡς ἄνω ἱδρύματος εἶναι ἡ εὐόδωσις ἔργων εὐποιΐας, ἰδία διά περιθάλψεως ἐνδεῶν καί μορφώσεως ἀπόρων παίδων.

Ἐν προκειμένῳ τό ὡς ἄνω ἵδρυμα ἐνῶ κατά τά ὡς ἄνω Διατάγματα ἔχει ὡς κύριο ἔργο του τήν περίθαλψη ἐνδεῶν καί τήν μόρφωση ἀπόρων παίδων, ἐν τῇ πράξει ὡς κύριο ἔργο του ἔχει τήν ἵδρυση, λειτουργία καί συντήρηση Μασονικῶν Στοῶν καί τήν προώθηση τῆς λατρείας τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονα τοῦ Σύμπαντος (Μ.Α.Τ.Σ.) καί πραγματοποιεῖ μυήσεις. Μέ τόν τρόπο αὐτό καί ὑπό τόν ἀνωτέρω νομικό μανδύα λειτουργεῖ τό ὡς εἴρηται Ἵδρυμα, ἐνῶ στήν πραγματικότητα ἀποτελεῖ ἔκφραση μιᾶς θρησκείας (τοῦ μασονισμοῦ ἤ τεκτονισμοῦ ἤ ἐλευθεροτεκτονισμοῦ).

Ἀξιοσημείωτη εἶναι ἐν προκειμένῳ ἡ ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (1933), ἡ ὁποία ἐπανελήφθη ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ 1968, 1972 καί 1996 κατά τήν ὁποία:
«Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος... ἐπιληφθεῖσα τῆς... ἐξετάσεως τῆς Μασονίας, τοῦ διεθνοῦς τούτου μυστικοῦ ὀργανισμοῦ,... κατέληξε ὁμοφώνως εἰς τά ἑπόμενα... συμπεράσματα: Ἡ Μασονία δέν εἶναι ἁπλή τίς φιλανθρωπική ἕνωσις ἤ φιλοσοφική Σχολή, ἀλλ’ ἀποτελεῖ μυσταγωγικόν σύστημα, ὅπερ ὑπομιμνήσκει τάς παλαιᾶς ἐθνικᾶς μυστηριακᾶς θρησκείας ἤ λατρείας... Ἀποδεδειγμένως τυγχάνει θρησκεία μυστηριακή, ὅλως διάφορος... καί ξένη τῆς Χριστιανικῆς Θρησκείας...».

Τό Τεκτονικό Ἵδρυμα ὀφείλει τήν ἵδρυσή του στήν ἐξαπάτηση τοῦ Κράτους. Ἱδρύθηκε μέ σκοπό τήν «εὐόδωση ἔργων εὐποιΐας, ἰδίᾳ περιθάλψεως ἐνδεῶν καί μορφώσεως ἀπόρων παίδων», ἐνῶ πρόκειται γιά ἀμιγῆ σατανολατρεία διότι ὁ κρυπτογραφικά ἀναφερόμενος ὡς Μ.Α.Τ.Σ. – ὑπέρτατο ὄν τυγχάνει ὁ λεγόμενος Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος πού ὀντοποιεῖται στό πρόσωπο τοῦ Ἑωσφόρου ὅπως θ’ ἀποδείξωμεν. Ὑπό τό προσωπεῖο ἑπομένως τῆς δῆθεν φιλανθρωπίας τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος προωθεῖται στή χώρα μας ἡ θρησκευτική παραδοχή τοῦ Σατανισμοῦ, ἡ ὁποία δέν καλύπτεται ὑπό τοῦ ἄρθρου 13 τοῦ Συντάγματος διότι ἀντίκειται στήν δημόσια τάξη καί τά χρηστά ἤθη.

Οἱ Μασονικές στοές - ναοί τῆς Σατανολατρείας ὀφείλουν ἐπίσης τήν ἀναγνωρισή τους ὡς Μασονικῶν Σωματεῖων στήν ἐξαπάτηση τῆς δικαιοσύνης ἀπό τήν ὁποῖα ἀπέκρυψαν δολίως, κάθε τί τό ὁποῖο θά ἀπεκάλυπτε τό σατανιστικό τους περιεχόμενο. Ἀπόδειξις ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 739/8.2.1935 ἀπόφαση τοῦ Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν πού ἐνέκρινε τήν ἵδρυση τῆς Στοᾶς «Μέλης» ἐντελῶς τυπικά, ἐνῶ ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 2060/2969 ἀπόφαση τοῦ Πολυμελοῦς Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν πού ἐξεδόθη μετ’ ἔλεγχο τῶν σχετικῶν μασονικῶν κειμένων ὑπῆρξε ἀπορριπτική τῆς ἱδρύσεως τῆς στοᾶς «ΔΗΛΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ».

Τό Τεκτονικό Ἵδρυμα ἀποκρύπτει τό ὑπ’ αριθμ. 3 Landmark (δόγμα) τό ὁποῖο «οὐδεμία ἀνθρωπίνη δύναμη δύναται νά θίξει ἤ τροποποιήσει» καί «ἐπιβάλλει ὡς Θεό τῆς Μασονίας τόν Ἑωσφόρο».

Τό Τεκτονικό Ἵδρυμα πραγματοποιεῖ μυήσεις-εἰσδοχή μελῶν χωρίς νά εἶναι σωματεῖο διότι δέν κέκτηται την ἀνάλογη δικαστική ἀναγνώριση.

Τό Τεκτονικό Ἵδρυμα γίνεται δεκτό καί νομιμοποιεῖται ἀπό τήν Ἑλληνική Πολιτεία ὡς φιλανθρωπικό ἵδρυμα, ἐνῶ ὁ σκοπός αὐτοῦ εἶναι ἡ προώθηση, ἵδρυσι καί συντήρησι Ναῶν-Στοῶν ἀνιδρυομένων πρός δόξαν τοῦ κρυπτογραφικά ἀναφερομένου Θεοῦ Μ.Α.Τ.Σ.

Ὡσαύτως τήν προώθηση τῆς ἰδίας θρησκευτικῆς παραδοχῆς ἔχει ἀναλάβει καί ἡ ἐκ τοῦ ὡς ἄνω λεγομένου Τεκτονικοῦ ἱδρύματος ἀποσχισθεῖσα κατά τό ἔτος 1986 Ἐθνική Μεγάλη Στοά τῆς Ἑλλάδος, ἡ ἐν ὁδῷ Ἐρεσοῦ 38 ἐν Ἀθήναις ἑδρεύουσα.

Πάντα τά ἀνωτέρω δέν καλύπτονται ὑπό τοῦ ἄρθρου 13 τοῦ Συντάγματος ὡς ἀντίθετα πρός τήν δημόσιαν τάξιν καί ἐν πάσῃ περιπτώσει ὡς ἀναφερόμενα εἰς θρησκείαν «μή γνωστήν» κατά τό Σύνταγμα, ἔχουσα κρύφια δόγματα καί λατρείαν ἀντικειμένην στήν δημοσίαν τάξιν καί τά χρηστά ἤθη.

Διά τῶν ἀποδεικτικῶν στοιχείων τῶν τυπικῶν μυήσεως καί τῆς ἐσωτερικῆς βιβλιογραφίας τῆς Μασονίας εἰς ἥν ἀποκαλύπτεται ὁ Ἑωσφόρος ὡς ὁ κρυπτογραφικά ἀναφερόμενος Μ.Α.Τ.Σ. πρός τιμήν τοῦ ὁποίου ἄρχονται καί κλείονται αἱ συνεδρίαι, μυοῦνται τά μέλη καί ἀναπέμπεται λατρεία ἐντός τῶν Στοῶν, ἱδρύονται βωμοί, καθιεροῦνται λυκιδεῖς (τά τέκνα τῶν Μασσώνων), ἱερολογεῖται ὁ γάμος των, ἐγκαινιάζονται οἱ βωμοί καί οἱ Ναοί, τελοῦνται μασσωνικά μνημόσυνα ἐπιβάλεται ἡ διάλυσις τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος καί τῶν παραρτημάτων αὐτοῦ ἀνά τήν Ἐπικράτειαν διότι ἔχει παρεκκλίνει τοῦ σκοποῦ ἱδρύσεώς του καί προωθεῖ μίαν θρησκευτικήν πίστιν κρυφίως.

Τό Τάγμα τῶν Τεκτόνων, ὅπως ἀναγράφεται στήν εἰσαγωγή τῶν «Μεγάλων Συνταγμάτων τοῦ 1786», «προσέλαβε τόν Παγκόσμιο αὐτοῦ χαρακτήρα διά τῆς ἐν ἔτει 1717, ἱδρύσεως τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἀγγλίας. Ἡ Μεγάλη αὐτή Στοά ὄχι μόνον κατήργησε πάντα ἐπαγγελματικόν περιορισμόν, ἀλλά ἀνεκήρυξεν ὅτι ὁ «δεσμός τῆς Τεκτονικῆς ἀλληλεγγύης ἔπρεπε νά τεθῇ ὑπεράνω πάσης πολιτικῆς ἤ θρησκευτικῆς διαιρέσεως»!

Ἀποφασιστική ποιμαντική ἐνέργεια τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἦταν ἡ προαναφερθεῖσα ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας της, τῆς 12ης Ὀκτωβρίου 1933, καί αἱ λοιπαί ὅμοιαι ἀποφάσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία ἀπεφάνθη ὅτι: «ἡ Μασονία ἀποδεδειγμένως τυγχάνει θρησκεία μυστηριακή, ὅλως διάφορος, κεχωρισμένη καί ξένη τῆς Χριστιανικῆς θρησκείας. Ἐμφαίνεται ἄλλως τοῦτο καί ἐκ τοῦ ὅτι κέκτηται ἰδίους Ναούς μετά βωμῶν, τούς ὁποίους οἱ πρόκριτοι τῶν τεκτόνων χαρακτηρίζουσιν ὡς «ἐργαστήρια, ἅτινα δέν δύνανται νά ὑστερήσωσιν εἰς ἱστορίαν καί ἁγιότητα τῆς Ἐκκλησίας...»!
Καί τελειώνει:
«Οὐδαμῶς προσήκει ν’ ἀνήκει τις εἰς τόν Χριστόν καί νά ζητῇ ἐκτός αὐτοῦ ἀπολύτρωσιν καί ἠθικήν τελείωσιν. Διότι εἶναι ἀσυμβίβαστος ὁ ἀληθής καί γνήσιος Χριστιανισμός πρός τήν Μασονίαν. Ὅθεν καί οἱ τυχόν ἐμπλακέντες εἰς τήν μύησιν τῶν Μασονικῶν μυστηρίων, δέον τοῦ λοιποῦ ν’ ἀπόσχωσι πάσης ἐπικοινωνίας πρός τάς Μασονικάς στοάς καί ἐργασίας, βέβαιοι ὄντες ὅτι οὕτω ἀνανεοῦσιν ἀσφαλῶς τούς πρός τόν ἕνα Κύριον καί Σωτήρα ἡμῶν, ἐξ ἀγνοίας καί κακῆς τῶν πραγμάτων ἐκτιμήσεως, ὑποχαλασθέντας δεσμούς...»

Αὐτή εἶναι ἡ Μασονία, σύμφωνα μέ τήν ὡς ἄνω Ποιμαντική Ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἡ ἴδια ἡ Μασονία, λέει γιά τόν ἑαυτό της, τόσα πολλά γριφώδη καί ἀντιφατικά, ὅπως στή συνέχεια θα δοῦμε, πού τό μόνο τελικά πού μένει, εἶναι ἤ ὅτι δέν ξέρει ἡ ἴδια τι εἶναι, ἤ ὅτι ξέρει πολύ καλά τί εἶναι καί τό κρύβει, γιά νά μή διαλυθῇ, ὅπως οἱ ἴδιοι οἱ πρόκριτοι τῆς λένε: «ὁ Ἐλευθεροτεκτονισμός διετηρήθη ἀναλοίωτος διά μέσου τῶν αἰώνων ὡς μυστική Ἑταιρεία. Ὡς φανερά ἑταιρεία δέν θά εἶχε πολλών ἐτῶν ζωήν», ὅπως εἶπε ὁ πατριάρχης τῆς Μασονίας Ἀλβέρτος Μακή (Mackey)!

Λένε οἱ μασόνοι: «ὁ Τεκτονισμός δέν εἶναι θρησκεία, εἶναι ὅμως ἡ καρδιά ὅλων τῶν θρησκειῶν»! (Τιμ. Τ. Βρατσάνου «Τό Βιβλίο τοῦ Μ.», Μέρος πρῶτο, σελ. 8, Ἀθήνα 1953).

Τί σημαίνει αὐτό; Τί ἄλλο παρά τό ὅτι εἶναι ἡ ὑπερθρησκεία, ἀφού τοποθετεῖ τόν ἑαυτό της στήν κορυφή ὅλων τῶν θρησκειῶν!; Στό περιοδικό «ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ- ΓΝΩΜΩΝ», ἐπίσημο ὄργανο τοῦ Ὑπάτου Συμβουλίου τοῦ 33ου καί τῆς Μεγάλης Ἀνατολῆς τῆς Ἑλλάδος, στό τεῦχος Σεπτ.- Ὀκτωβρίου 1935, σελ. 238, κάτω ἀπό τόν τίτλο: «ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΟΥ ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΥ», διαβάζουμε τήν ἄποψη τοῦ θεωρητικοῦ τῆς Μασονίας Albert Pike, πού μεταξύ ἄλλων λέει:
«Ὁ Ἐλευθεροτεκτονισμός ἐπιδιώκει τήν διάδοσιν μόνον τοῦ ἰδικοῦ του Πιστεύω, καθ’ ὅτι ἡ παγκόσμιος θρησκεία διδάσκεται ὑπό τῆς Φύσεως καί τῆς Λογικῆς. Αἱ Τεκτονικαί Στοαί δέν εἶναι Ναοί Ἰουδαϊκοί ἤ Μουσουλμανικοί ἤ Χριστιανικοί. Ὁ Τεκτονισμός ἐπαναλαμβάνει τάς ἠθικάς ἀρχάς ὅλων τῶν θρησκειῶν. Τιμᾶ τόν χαρακτήρα καί ἐξυμνεῖ τά διδάγματα παντός Μεγάλου καί Χρήστου, πάσης ἐποχῆς καί πάντων τῶν αἰώνων. Ἀπανθίζει ἐξ ὅλων τῶν Πιστεύω τό καλόν καί ὄχι τό κακόν, τήν ἀλήθειαν καί ὄχι τήν πλάνην καί παραδέχεται ὅτι εἰς ὅλα εὕρηνται πολλά τά καλά καί ἀληθῆ...».

Στό ἴδιο ὡς ἄνω περιοδικό, τεῦχος Ἰανουαρίου 1934, σελ. 15, διαβάζουμε μεταξύ ἄλλων: «ὁ Μέγας τοῦ Σύμπαντος Ἀρχιτέκτων εἶναι ὁ Μέγας ἡμῶν Διδάσκαλος, καί ὁ ἀλάθητος νόμος, τόν ὁποῖον μᾶς παρέδωσε, εἶναι ἐκεῖνος, σύμφωνα μέ τόν ὁποῖον ἐργαζόμεθα. Θρησκευτικαί συζητήσεις ἐν τῇ Στοᾶ ἀπαγορεύονται αὐστηρῶς, διότι οἱ Τέκτονες ἀκολουθοῦμεν μόνον τήν γενικῶς παραδεδεγμένην θρησκείαν, τήν θρησκείαν τῆς Φύσεως»!

Δικαίωμα βέβαια τῆς μασονίας εἶναι νά πιστεύῃ ὅ,τι θέλει κι ὅπως θέλει. Ἀλλά κανείς δέν ἔχει τό δικαίωμα νά ἐξαπατᾶ τούς ἄλλους, ὅπως ἡ Μασονία, ἡ ὁποία ἀπό τό ἕνα μέρος λέει ὅτι ἀκολουθεῖ τήν θρησκείαν τῆς Φύσεως καί τῆς Λογικῆς, ὅτι ἔχει τό δικό τῆς «πιστεύω», ὅτι θεός της εἶναι ὁ Μ.Α.Τ.Σ., ὅτι ὁ θεός αὐτός δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν Ἑωσφόρο, ὑβρίζει καί ἀπορρίπτει τόν τρισυπόστατον Θεόν τῶν Χριστιανῶν, διδάσκει ὅτι οὐδεμία θρησκεία ἔχει ὅλη τήν ἀλήθεια, ὅτι σ’ ὅλα τά «πιστεύω» ὑπάρχουν πολλά τά καλά καί ἀληθῆ καί ἀπό τό ἄλλο δηλώνει ὅτι τά μέλη της εἶναι πιστά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι εἶναι καλοί χριστιανοί καί θεός τούς εἶναι ὁ τρισυπόστατος Θεός τῶν χριστιανῶν! Ὅλα αὐτά εἶναι ἀκατανόητα! Γι’ αὐτό εἶναι ἀπαράδεκτο τό Τεκτονικό Ἵδρυμα πού ἐξαπάτησε τό Ἑλληνικό Κράτος. Ἱδρύθηκε γιά ἄσκηση φιλανθρωπίας καί ἀποδεικνύεται θρησκεία κι ἔχει γεμίσει τήν Ἑλλάδα, τήν Χώρα τῆς Χριστιανικῆς Ὀρθοδοξίας, με ὀργανώσεις καί Ναούς τοῦ Σατανᾶ!

Γι’ αὐτό ὑποβάλαμε τήν αἴτηση ἀκυρώσεως τοῦ Ἱδρυτικοῦ του Διατάγματος στό ΣτΕ πού μετ’ ἀναβολάς θά ἐκδικασθῆ τήν 15ην Ἰανουαρίου 2013 στό Δ΄ Τμήμα αὐτοῦ καί ζητοῦμε νά ὑποχρεωθῆ ὁ ἁρμόδιος Ὑπουργός Οἰκονομικῶν νά προκαλέσῃ τήν ἔκδοση Προεδρικοῦ Διατάγματος γιά τήν διάλυση τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος γιατί ἡ ἵδρυσή του εἶναι καρπός ψεύδους καί ἐξαπάτησης τῆς Πολιτείας, τῆς Δικαιοσύνης καί τῆς Κοινωνίας, ὅπως ἀποδεικνύεται μέ ἀδιαφιλονίκητα στοιχεῖα!

Ψέματα καί ἀπάτες στήν ἵδρυση τοῦ Τεκτονικοῦ ιδρύματος

Μέ τήν ὑπ’ ἀριθμ. 1311/27.8.1927 αἴτησή τους, οἱ ἱδρυτές τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος: Μιλτ. Πουρῆς, Σπ. Βελλῆς, Σπ. Νάγος, Ἀθ. Ἰωάννου, Χρ. Λαδᾶς, Ἀντ. Ἀνδριανόπουλος, Ν. Νῶε, Π. Χατζηπάνος, Δημ. Παπούλιας καί Γεώργ. Δ. Ράλλης, πρός τόν Ὑπουργόν τῆς Προνοίας καί Ἀντιλήψεως «ἀδ..» Μιχ. Κύρκον, μασόνον, «ἀδ.» ὅπως τόν ἀποκαλεῖ ὁ ἐκ τῶν ἱδρυτών ἀρχιμασόνος Π. Χατζηπάνος 33ου, ζήτησαν τήν ἔγκριση τοῦ Ὀργανισμοῦ τοῦ ἐν Ἀθήναις «Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος». Ὁ «ἀδ. Μ. Κύρκος» ἐνέκρινε τήν αἴτηση, ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Παῦλος Κουντουριώτης ὑπέγραψε τό Διάταγμα καί στίς 10/12/ 1927 εἶχε δημοσιευθεῖ στήν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως! Χαρᾶς Ευαγγέλια γιά τούς «ἐνδεεῖς καί τά ἀγράμματα ἄπορα παιδιά»: Ὁ σκοπός τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος ἦταν «ἡ ἀνέγερσις καί διατήρησις Τεκτονικοῦ Μεγάρου ἐν Ἀθήναις πρός εὐόδωσιν ἔργων εὐποιΐας, ἰδία δέ περιθάλψεως ἐνδεῶν καί μορφώσεως ἀπόρων παίδων»!

Ὁ σκοπός αὐτός ἀποτελεῖ τήν πρώτη κραυγαλέα ἀπάτη: Τό Τεκτονικό Μέγαρο, ἀνύπαρκτο κατά τήν ἔγκρισιν τοῦ Ἱδρύματος, δέν ἐκτίσθη ποτέ ὡς κτίριο περιθάλψεως ἐνδεῶν, ὡς κέντρο φιλανθρωπίας! Κτίστηκε ἐξ ἀρχῆς κτίριο θρησκευτικό μέ σκοπό του νά ὑπηρετῇ τήν λειτουργία τῆς μασονικῆς θρησκείας καί ὄχι νά περιθάλπει ἐνδεεῖς! Νά εἶναι δηλ. Ναός ὄχι φιλανθρωπική στέγη, ὅπως ὁρίζει τό ἱδρυτικό Διάταγμα!

Αὐτό ἀποκαλύπτει, ὁ ἐκ τῶν ἱδρυτῶν τοῦ Τέκτ. Ιδρύματος, Π. Χατζηπάνος, μασόνος 33ου βαθμοῦ, στό βιβλίο του «Ἑλληνικός Ἐλευθεροτεκτονισμός 1740-1950» σελ. 173-174, ὅπου διαβάζουμε: «Ἐπιτροπή μηχανικῶν καί ἀρχιτεκτόνων, προεδρευομένη ἀπό τόν ἀδ. Γ. Γεωργαλᾶν, ἐνετάλη νά παρασκευάσῃ τό καταλληλότερον σχέδιον Ναοῦ Μεγάλου ἐπί τοῦ ἐλευθέρου χώρου, ὡς καί σχεδιάγραμμα τῆς ἐσωτερικῆς διαρρυθμίσεως καί διακοσμήσεως καί ἅμα τῇ παραλαβῇ τοῦ ἀκινήτου νά ἀρχίσουν αἱ δέουσαι τεχνικαί ὑπηρεσίαι... τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος ἀναλαβόντος πλέον τήν ὅλην διαχείρισιν καί ἐκπροσώπησιν τοῦ Συμβολικοῦ Τεκτονισμοῦ»!

Δέν εἶναι λοιπόν φιλανθρωπικό, τό Τέκτονικό Μέγαρο, γιά τό ὁποῖο ἔδωσε τήν ἔγκρισή του τό Ἑλληνικό Κράτος, ἀλλά Ναός παγανιστικός γιά νά στεγάζεται ἡ Σατανολατρεία στήν Ἑλλάδα, τήν κοιτίδα τῆς Χριστιανικῆς Ὀρθοδοξίας! Ἀπάτη πού δέν τιμᾶ τό Ἑλληνικό Κράτος πού τήν ὑφίσταται καί τούς «χρηστοήθεις» τῆς Μασονίας πού τήν διέπραξαν!

Εἶναι ψέμα καί συνειδητή διαστρέβλωση τῆς αλήθειας, τό ὅτι δῆθεν, «ὁ Ἑλληνικός Συμβολικός Ἐλευθεροτεκτονισμός περιλαμβάνων τήν Μεγάλην Ἀνατολήν καί πάσας τάς ὑπό τήν αἰγίδα αὐτῆς συμβολικάς Στοᾶς, συνεκροτεῖτο εἰς νομικόν πρόσωπον ὑπό τόν τίτλον «Τεκτονικόν Ἵδρυμα», ὡς ὁρίζει τό ἄρθρο 3 τοῦ Συντάγματος τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος, 1936. Εἶναι ἀπάτη καί ψεῦδος εἰς βάρος τῆς Πολιτείας, ὅτι δηλ. ἡ ἔγκριση τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος, σημαίνει ἀναγνώριση καί τοῦ Ἑλληνικοῦ Συμβολικοῦ Ἐλευθεροτεκτονισμοῦ, δηλ. ἐκτός τῆς περιουσίας ἀναγνωρίζεται δῆθεν καί ἡ Μασονική θρησκεία.

Τό θέμα εἶναι πολύ ἁπλό: Ἄλλο εἶναι τό «Ἵδρυμα» καί ἄλλο εἶναι τό «Σωματεῖο». Τό Ἵδρυμα (Α.Κ. 108) εἶναι «περιουσία πρός ἐξυπηρέτησιν ὡρισμένου σκοποῦ». Τό Σωματεῖο (Α.Κ. 78) εἶναι «Ἕνωσις προσώπων ἐπιδιώκουσα σκοπόν μή κερδοσκοπικόν». Τό ἵδρυμα δέν ἔχει μέλη, ἔχει Δ. Συμβούλιο διοριζόμενο. Τό Σωματεῖο ἔχει μέλη καί Δ.Σ. ἐκλεγόμενο ἀπό τά μέλη του. Τό Δ.Σ. τοῦ Ἱδρύματος διορίζεται μέ τό ἱδρυτικό τοῦ Π. Διάταγμα. Τό Ἵδρυμα οὔτε μέλη ἐγγράφει, οὔτε Γενικές Συνελεύσεις ἔχει, ὅπως τό Σωματεῖο.

Τό Τεκτονικό Ἵδρυμα λοιπόν νομιμοποιεῖ μονάχα τήν περιουσία τῆς Μασονίας καί ὄχι τά μασονικά Σωματεῖα (Μεγάλη Στοᾶ- Μεγάλη Ἀνατολή, Μασονικές Στοές, Τό Ὕπατο Συμβούλιο τοῦ 33ου), πού ὡς Σωματεῖα μονάχα μέ τήν σχετική διαδικασία ἐνώπιον τοῦ Πρωτοδικείου μποροῦν νά ἀποκτήσουν νομική ὑπόσταση. Ὁ Ἑλληνικός Συμβολικός Ἐλευθεροτεκτονισμός, δηλ. ἡ Μασονική Θρησκευτική Τελετουργία τῶν 7 Τελετῶν καί τῶν 33 Μυήσεων, δέν ὑπάγονται στίς ἁρμοδιότητες τοῦ Ἱδρύματος, γι’ αὐτό καί δέν γίνεται στόν Ὀργανισμό του, καμιά μνεία γι’ αὐτά.

Ἡ Μασονία δέν εἶναι φιλανθρωπική, ἀλλά θρησκευτική συνωμοτική ὀργάνωση πού σκοπό τῆς ἔχει νά γεμίσῃ τήν Χώρα μέ Μέγαρα-Στοές, Ναούς τῆς θρησκείας τοῦ Σατανᾶ, πού ἤδη τό ἔχει ἐπιτύχει καί ὁ Σατανισμός, μέ τήν βοήθεια καί τῶν ναρκωτικῶν, ἔχει ἁπλώσει παντοῦ τό θανατηφόρο νέφος τῆς Μαγείας, τῆς Ἀστρολογίας, τοῦ Πνευματισμοῦ, τοῦ Ἀποκρυφισμοῦ, τοῦ Πανθεϊσμοῦ, τοῦ τζόγου, τῆς πορνείας, τῆς ὁμοφυλοφιλίας, τῆς ψυχοπάθειας καί τῆς ἐγκληματικότητας, πού γελοιοποιοῦν πιστούς καί ἀπίστους, ὑλιστές καί «χριστιανούς», μικρούς καί μεγάλους!...

Τό ψέμα καί ἡ ἀπάτη στήν ἵδρυση τῶν μασονικῶν στοῶν

Ἡ ἀπάτη καί τό μασονικό ψέμα σέ βάρος τῆς Πολιτείας καί τῆς κοινωνίας, μέ τό πρόσχημα τῆς φιλανθρωπίας, συνεχίζεται στήν νομιμοποίηση τῶν Μασονικῶν Στοῶν - Ναῶν, ὡς δῆθεν «φιλανθρωπικῶν καί ἐκπαιδευτικῶν σωματείων»!

Ἀπάτη διπλή: Καί γιατί πρόκειται γιά θρησκευτικά καί ὄχι ὡς εἴπαμε, φιλανθρωπικά κέντρα, ἀλλά καί περισσότερο, γιατί οἱ αἰτοῦντες μασόνοι σκόπιμα ἀποκρύπτουν ἀπό τούς ἀνίδεους δικαστές, τά στοιχεῖα πού ὑπάρχουν (Τυπικά Μυήσεων καί Τελετών, Συντάγματα, Κανονισμούς, Land-Marks κ.ἄ.), ἀπό τά ὁποῖα ἀποδεικνύεται ἡ πραγματική ταυτότητα καί ἀποστολή τους, ὅτι δηλαδή γιά φιλανθρωπία ἐγκρίνονται ἀπό τήν δικαιοσύνη καί Ναούς λατρείας τοῦ Ἑωσφόρου ἀποτελοῦν!

Ἐάν ἡ Ἑλληνική Δικαιοσύνη γνώριζε τήν ἀπάτη αὐτή, καμιά μασονική Στοά δέν θά μποροῦσε νά πάρῃ νομιμοποίηση. Ἀπόδειξη, ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 739/8.2.1935 Ἀπόφαση τοῦ Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν πού ἐνέκρινε τήν ἵδρυση τῆς Στοᾶς «Μέλλης», χωρίς ἔλεγχο τοῦ σκοποῦ καί τῶν μέσων, δηλ. ἐντελῶς Τυπικά, ἔτσι ὥστε τό κείμενο τῆς Ἀπόφασης νά εἶναι μόλις μία σελίδα καί κάτι, ἐνῶ ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 2060/1969 Ἀπόφαση τοῦ Πολυμελοῦς Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν πού ἐξεδόθη μετ’ ἔλεγχον τῶν σχετικῶν στοιχείων, ὑπῆρξε ἀπορριπτική τῆς Στοᾶς «Δήλιος Ἀπόλλων». Ἄξια μνείας, στό σημεῖο αὐτό, εἶναι καί τό, ὡς κατωτέρω ἀπόσπασμα τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 5415 Ἀποφάσεως τοῦ Δικαστηρίου, πού ἀφορᾶ τό Σωματεῖο «Τεκτονική Ἕνωσις»:
«Τό Δικαστήριον τῶν ἐν Ἀθήναις Πρωτοδικῶν, συγκείμενον κ.λπ. Συνεδρίασαν δημοσία ἐν τῷ ἀκροατηρίῳ του τήν 7ην Νοεμβρίου 1925. Ἀκοῦσαν τοῦ Εισαγγελέως. Ἰδόν τά ὑποβληθέντα ἔγγραφα. Σκεφθέν κατά τόν Νόμον. Ἐπειδή ἐτηρήθησαν αἱ κατά τήν προδικασίαν ἀπαιτούμεναι διατυπώσεις, συντρέχουσι δέ, κατά τήν κρίσιν τοῦ Δικαστηρίου, ἅπασαι αἱ ὑπό τοῦ Νόμου προβλεπόμεναι προϋποθέσεις πρός ἀναγνώρισιν τοῦ περί οὗ πρόκειται Σωματείου, ὡς τοῦτο ἐξάγεται ἐκ τῶν ἐγγράφων ἅτινα ὑπεβλήθησαν ὑπό τοῦ Σωματείου. Διά ταῦτα Διατάσσει τήν ἐπιμέλεια τοῦ Γραμματέως τοῦ Δικαστηρίου τούτου τοιχοκόλλησιν τοῦ Καταστατικοῦ τοῦ Σωματείου ὑπό τήν ἐπωνυμίαν «Τεκτονική Ἕνωσις» ἐπί δεκαήμερον ἐν τῷ ἀκροατηρίῳ τοῦ Δικαστηρίου τοῦτου καί τήν μετά ταῦτα καταχώρησιν τοῦ ἀνωτέρω Σωματείου εἰς τό βιβλίον τῶν «Ἀνεγνωρισμένων Σωματεῖων» καί ἐν ἰδίᾳ αὐτοῦ σελίδι. Μετά τήν ἐκτέλεσιν τῶν ἀνωτέρω. Ἀναγνωρίζει τό εἰρημένον Σωματεῖον ὡς φιλανθρωπικόν, πνευματικόν καί κοινωνικόν.

’Εκρίθη καί ἀπεφασίσθη

Ἐν Αθήναις τῇ 19η Νοεμβρίου 1925

Εδημοσιεύθη δέ αὐτόθι τήν 21ην Νοεμβρίου 1925

Ὁ Προεδρεύων Τ.Σ. Ὁ Δικ. Γραμματεύς

Φιλανθρωπικόν λοιπόν καί πνευματικόν, τό Σωματεῖον «Τεκτονική Ἕνωσις». Τί Σωματεῖον ὅμως καί τί φιλανθρωπία κάνει ἡ «Τεκτονική Ἕνωση»; Κατ’ ἀρχήν τό Σωματεῖο αὐτό δέν εἶναι «πρόσωπο», εἶναι προσωπεῖο. Τό προσωπεῖο, τοῦ ἰσχυρότερου ὀργάνου τῆς Μασονίας, τοῦ «Ὕπατου Συμβουλίου τοῦ 33ου βαθμοῦ», πού εἶναι τό πρόσωπο! Ἔτσι, τό πρόσωπο ἐνεργεῖ, ἀλλά τό προσωπεῖο, στό ὁποῖο κρύβεται, χρεώνεται! Οἱ ὑψηλά ἱστάμενοι τῆς Μασονίας, ὅλοι τοῦ 33ου βαθμοῦ, προστατεύονται, ἀπό τίς «χαμηλοῦ ἐπιπέδου» κρίσεις καί γνῶμες τῆς «βέβηλης» κοινωνίας!

Εἶναι λοιπόν ἐπιτρεπτό, ἡ Δικαιοσύνη καί ἡ Πολιτεία, νά ἀνέχονται τήν συνέχιση αὐτῆς τῆς ἀπάτης; Νά νομιμοποιοῦνται σωματεῖα ὡς δῆθεν φιλανθρωπικά καί μορφωτικά καί στήν πραγματικότητα νά εἶναι κέντρα ἐξαπάτησης τῆς κοινωνίας καί Ναοί λατρείας τοῦ Σατανᾶ; Γιατί ἡ Μασονία δέν νομιμοποίησε τό «Ὕπατο Συμβούλιο τοῦ 33ου» μέ τό ὄνομά του, ἀλλά χρησιμοποίησε τό ψευδώνυμο «Τεκτονική Ἕνωση»; Γιατί μέ τήν ὑπ’ αριθμ. 4.058/1924 Ἀπόφαση τοῦ Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν ἱδρύθηκε Σωματεῖο μέ τήν ἐπωνυμία «Μπενέ-Μπερίτ», ὡς Σωματεῖον «Κοινωνικόν» καί ὕστερα παρουσιάζεται ὡς Στοά ἐν Ἀθήναις «Μπενέ - Μπερίτ» ἀριθμ. 993, καί ὡς Σωματεῖον φιλανθρωπικόν ὄχι ὑπό τήν ἐπωνυμίαν «Μπενέ Μπερίτ», ἀλλά ὑπό τό ὄνομα «ΦΙΛΩΝ»; Πρόκειται βεβαίως διά τό παράρτημα τῆς τρομερῆς Ἑβραϊκῆς Στοᾶς «Μεγάλης Δρυός» τῆς Οὐάσιγκτον ΗΠΑ πού σύγκειται μόνο ἀπό ἑβραϊκῆς ἐθνικότητος καί πίστεως μέλη μέ παραρτήματα σέ πολλές χῶρες τῆς γῆς.

Ἀπόπειρα ὁλικῆς ὑποδούλωσης τῆς Χώρας μας

Μέ τό Β.Δ. τῆς 19/7/1949 ὁ γέρων Κων. Καραμανλῆς, τροποποίησε τό Καταστατικό τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος καί τό νέο Τεκτονικό Ἵδρυμα ἀποκτοῦσε τό δικαίωμα «ἀνέγερσης καί διατήρησης Τεκτονικῶν καί Φιλανθρωπικῶν Μεγάρων στήν Ἀθήνα καί σ’ ὅλη τήν Χώρα, μέ εἰσφορές Ναῶν καί Μονῶν»! Ἡ ἀντίδραση τοῦ λαοῦ, τῆς Διοίκησης τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν Χριστιανικῶν Σωματείων, ἦταν ἄμεση καί ἡ Κυβέρνηση ἀναγκάζεται μέ τό ἀπό 23/12/1949 Β.Δ. νά ἀνακαλέσει τό ὡς ἄνω Διάταγμα. Φοβερή ὄντως ἡ πρόκλη¬ση: Μέ λεφτά τῆς Ἐκκλησίας νά κτίζονται μασονικοί Ναοί! Ἀλλά ἀργότερα μέ τό ἀπό 23/12/1955 Διάταγμα, ἐπαναφέρει, τό πρῶτο, ἀπό 19/7/1949 Διάταγμα, διαγραφομένων τῶν λέξεων «Ναῶν καί Μονῶν»! Ἔτσι ἡ Μασονία, ἡ θρησκεία τοῦ Ἀντίχριστου, ἔχει δικαιώματα στή Χώρα μας, νά κτίζῃ ἐλεύθερα Στοές - Ναούς, χωρίς ἄδεια, πού δέν τά ἔχουν οἱ ἄλλες θρησκείες!

Ἡ Μασονική Ἐγκυκλοπαίδεια Ν. Χ. Λάσκαρη πού κυκλοφορεῖ μέ τήν ἄδεια τῆς Μ. Στ., τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ Ὑ. Συμβ. τοῦ 33ου βαθμοῦ, στό λήμμα: «Θρησκεία καί Τεκτονισμός» γράφει μεταξύ ἄλλων: «ἡ Τεκτονική θρησκεία δέν κάνει διακρίσεις. Δέχεται εἰς τούς φιλόξενους κόλπους της, ἄνδρας παντός δόγματος, οὐδέν δέ ἀπολύτως θρησκευτικόν δόγμα εὐνοεί ἤ ἀποδοκιμάζει. Ὁ Τεκτονισμός δέν εἶναι Ἰουδαϊσμός ὡς ἠθέλησαν νά τόν παρουσιάσουν τινές, καίτοι δέν περικλείει ἐν ἑαυτῷ τίποτε τό δυνάμενον νά θίξῃ τόν Ἰουδαϊσμόν. Δέν εἶναι οὔτε Χριστιανισμός, καίτοι δέν διδάσκει τίποτα τό δυνάμενον νά θίξῃ ἕναν Χριστιανόν. Ἡ θρησκεία τοῦ Τεκτονισμοῦ εἶναι ἡ γενική θρησκεία τῆς φύσεως καί τῆς πρωταρχικῆς ἀποκαλύψεως - τῆς κληροδοτηθείσης ἡμῖν ὑπό ἀρχαίου τινός καί πατριαρχικοῦ ἱερατείου - ἐν τῇ ὁποία ὅλοι οἱ ἄνθρωποι δύνανται νά συμφωνήσουν. Διδάσκει τήν ἄσκησιν τῆς ἀρετής, ἀλλά δέν προσφέρει τρόπον ἀπολυτρώσεως ἐκ τῆς ἁμαρτίας. Ὑποδεικνύει εἰς τούς ὀπαδούς της τήν ἀτραπόν τῆς δικαιοσύνης, ἀλλά δέν ἰσχυρίζεται ὅτι ἀποτελεῖ «τήν ἀλήθειαν καί, τήν ζωήν». Ἀποτελεῖ ὅμως ἀναμφισβητήτως τήν πύλην διά τῆς ὁποίας εἰσάγονται οἱ πιστοί εἰς τόν Ναόν τῆς Θείας Ἀληθείας»!

To κείμενο αὐτό εἶναι ἡ φωτογραφία - ἡ ἔγχρωμη φωτογραφία - τοῦ θεοῦ τῆς Μασονίας Μ.Α.Τ.Σ. (Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος) σέ ὅλα του τα ὀνόματα: Ἑωσφόρος Διάβολος, Σατανάς, Βεελζεβούλ, Βελίαλ, Μπαφομέτ, Δαίμονας κ.ά., ὅπως ἀναφέρεται στήν Παλαιά Διαθήκη.

Ὡς προεκήρυξεν ἀπό τῆς γενέσεώς της ἡ Μασονία πιστεύει στήν ὕπαρξιν μιᾶς δημιουργικῆς ἀρχῆς (Principe Createur) ὑπό τό ὄνομα: «Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος». Τό ἴδιο ὁρίζεται καί στό ἄρθρο 1 τοῦ Συντάγματος τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος τῆς 20/12/1949: «ὁ Ἐλευθεροτεκτονισμός πιστεύει εἰς τήν ὕπαρξιν τοῦ Θεοῦ, ὑπό τήν προσωνυμίαν «Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος». Ποιός εἶναι λοιπόν αὐτός ὁ θεός καί ὑπάρχει ἴχνος σοβαρότητος καί ἐντιμότητος στόν ἰσχυρισμό τῆς Μασονίας ὅτι «δέν διδάσκει τίποτα τό δυνάμενον νά θίξει ἕνα χριστιανόν», ὅταν ἡ μασονική θρησκεία στό σύνολό της, ἀποτελεῖ διαστρέβλωση καί ἄρνηση ὅλης τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας;

Ποιός εἶναι ὁ Θεός τῆς μασονικῆς θρησκείας, μας τό ἀποκαλύπτουν οἱ μασόνοι συγγραφεῖς, Κωστής Μελισσαρόπουλος τοῦ 33ου βαθμοῦ, στό βιβλίο τοῦ «Ἑπτά Τεκτονικαί Όμιλίαι εἰς 18ον», στό κεφάλαιο: «ἡ ἔννοια τοῦ Μ. Α. Σύμπ.» ὅπως με φρίκη θα ἀκούσομε κατωτέρω καί ὁ Δημ. Στεφ. Ἀναγνωστόπουλος στό βιβλίο τοῦ «Κυανοῦς Τεκτονισμός», στό κεφ. «Ἡ ἀπόκρυφος Χιραμική παράδοσις», ἀπολύτως σύμφωνοι καί οἱ δύο γιά τήν σχετική μασονική παράδοση!

 Ἡ ἀπάτη τῶν Λάντμαρκς - Θεμελιώδεις Διατάξεις τῆς Μασονίας

Τά Λάντμαρκς εἶναι οἱ 25 Θεμελιώδεις Διατάξεις, νόμοι ἡ ἀρχαί, τῆς θρησκείας τοῦ Σατανᾶ, Μασονίας, πού ὅπως διά μακρών ἀναπτύσσεται στό «Τεκτονικόν Δελτίον» (ἐπίσημο ὄργανο τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος, τεῦχος ὑπ’ ἀριθ. 74-75 Ἰουλ-Αὐγ- Σεπτ.-Ὀκτωβ. 1967, σελ. 281-289), εἶναι τό δογματικό στήριγμα τῆς μασονικῆς θρησκείας καί γι’ αὐτό «οὐδεμία ἀνθρωπίνη δύναμις δύναται νά τά θίξῃ ἤ τροποποίηση... ὅ,τι ὑπήρξαν πρό αἰώνων, θά ἀπομείνωσι διά παντός καί θά ἐξακολουθοῦν νά ἰσχύωσιν, ἐφ’ ὅσον ἐξακολουθεῖ νά ὑφίσταται καί ὁ Ἐλεύθερος Τεκτονισμός»!

Ἡ μοίρα λοιπόν τῆς Μασονίας εἶναι στενά δεμένη μέ τά 25 αὐτά δόγματα, ἀνάμεσα στά ὁποῖα καί το ὑπ’ ἀριθμ. 3 πού ἀναφέρεται στήν μυστική παράδοση τοῦ Γ’ Βαθμοῦ (Διδασκάλου) πού καθιερώνει ὡς θεό τῆς Μασονίας τόν Ἑωσφόρο ἤ Σατανᾶ ἤ Διάβολο! Μασονία χωρίς τά 25 αὐτά δόγματα δέν νοεῖται!

Τό ὑπ’ ἀριθμ. 3 Landmark εἶναι, γιά τόν λόγο αὐτό, τό κλειδί γιά τήν πλήρη ἀποκάλυψη τοῦ μυστικοῦ τῆς Μασονίας, ὁρίζοντας τά ἑξῆς: «Ἡ παράδοσις τοῦ 3ου. Δέν ὑπάρχει Τεκτονικός Τύπος ἐν τῷ ὁποίῳ νά μή διδάσκονται τά κυριότερα σημεία τῆς παραδόσεως ταύτης. Ἄλλωστε, οἱοσδήποτε τύπος, ὁ ὁποῖος θά παρέλειπεν ἤ θά ἐτροποποίει τήν παράδοσιν ταύτην, θά ἔπαυε νά λέγεται Ἐλευθεροτεκτονικός»! Ἡ λατρεία λοιπόν τοῦ Ἑωσφόρου, ὡς Θεοῦ τῆς Μασονίας, πού ἀποκαλύπτεται στήν μυστική παράδοση τοῦ 3ου βαθμοῦ (τοῦ βαθμοῦ τοῦ Διδασκάλου) ἐπιβεβαιώνεται στό ὑπ’ ἀριθμ. 3 Landmark, τό ὁποῖο εἶναι ἀπαραβίαστο!

Μ.Α.Τ.Σ. Ἡ μάσκα τοῦ Ἑωσφόρου!

Ἡ Μασονία «βάφτισε» τόν Θεό: Μέγα Ἀρχιτέκτονα τοῦ σύμπαντος (Μ.Α.Τ.Σ.)! Καί τό ἐρώτημα εἶναι: ἔχει τό δικαίωμα ὁ ἄνθρωπος νά δίδει ἄλλο ὄνομα στόν Θεό, ὅταν ὁ ἴδιος ὁ Θεός ἔχει ἀποκαλύψει τό ἀληθινό του ὄνομα; Ὁ Ἰ. Χριστός εἶπε προσευχόμενος πρός τόν Πατέρα Toυ: «Ἐφανέρωσά σου τό ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις οὕς δέδοκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου». Τό ὄνομα αὐτό ἀποτελεῖ τό δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδος: Τό ὄνομα τοῦ ΠΑΤΡΟΣ καί τοῦ ΥΙΟΥ καί τοῦ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. Αὐτό εἶναι ἡ βάση τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς διδασκαλίας, ἐναντίον τῆς ὁποίας βάλλουν ὅλα τά δαιμόνια, ἀτομικά καί συλλογικά, πού ἀρνοῦνται τήν θεότητα τοῦ Ἰ. Χριστοῦ, καί πρώτη βέβαια ἡ Μασονία, πού τόν θεωρεῖ Μύστη καί ὄχι «Θεόν ἀληθινόν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ»!

Μέ ποιό δικαίωμα λοιπόν ἡ Μασονία, πού ἱδρύθηκε καί δρᾶ μέσα στό Χριστιανικό κόσμο, ἀγνόησε τό ἀληθινό ὄνομα τοῦ Θεοῦ καί ἐπέβαλλε τήν νεφελοκοκκυγία τοῦ «Μ.Α.Τ.Σ.»; Ποιά ἄλλη ἑρμηνεία μπορεῖ νά ἔχει τό θρασύ αὐτό τόλμημα, παρά τό μῖσος τῆς Μασονίας κατά τοῦ Ἰ. Χριστοῦ καί γενικά κατά τῆς Ἁγίας Τριάδος, τῆς ὁποίας τήν ὕπαρξη θέλησε τόσο ὠμά νά ἀγνοήσῃ;

Ἀλλά δέν ἦταν μονάχα αὐτό. Μέ τήν εἰσαγωγή τοῦ ὀνόματος τῆς φαντασιοπληξίας τοῦ «Μ.Α.Τ.Σ.», οἱ μασόνοι τῶν Στοῶν μπλέχτηκαν στά ἥξεις ἀφήξεις τῆς ἀμπελοφιλοσοφίας τῆς Μασονίας, τῆς Θεοσοφίας, τοῦ ἀποκρυφισμοῦ, τοῦ Πνευματισμοῦ, τῆς Μαγείας, χάνοντας τόν ἴδιο τόν ἑαυτό τους μέσα σ’ αὐτά!

Ἀναφέρομε τέσσερα χτυπητά ντοκουμέντα:

α) «ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑ» τοῦ ALBEPT PIKE

Ὁ Αλβέρτος Πάϊκ (1809-1891) Boston Massachusetts, U.S.A., μασόνος, ἔγραψε τό βιβλίο «Ἠθική καί Δόγμα» (MORALS AND DOGMA) τό ὁποίο θεωρεῖται βαθυστόχαστο ἀπό την μασονία, ἐνῶ στήν πραγματικότητα εἶναι ἕνα ἀλλοπρόσαλλο, δόλιο, σατανιστικό κείμενο, πού ἀρνεῖται τήν Χριστιανική ἀλήθεια, ἀλλά τό λέει μέ τρόπο (σταυρολεξικό γιά εὐνόητους λόγους! Μεταφράστηκε στά Ἑλληνικά ἀπό τόν «Ἰω. Ἀ. Μαργαρίτη 32ο τ. Σεβ.. τῆς Σ.. Στ. ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ἐν ΑΝ. Ἀθηνῶν, ἐγκριθέν ὑπό τῆς Μεγ. Στ. τῆς Ἑλλάδος διά τοῦ ὑπ’ ἀριθ. 63/51 Πίνακος Αὐτῆς». Λόγω τῆς μεγάλης σημασίας τοῦ ἔργου του γιά τόν Μασονισμό καί τοῦ ἀξιώματός τοῦ (Ὕπατος Ταξιάρχης, τῆς Μασονίας) ὁ Ἀλβέρτος Πάϊκ ὅταν ζοῦσε ἀποκλήθηκε «Πάπας τοῦ Διαβόλου»! Ἐπίσης στό ἔργο τοῦ Bataille: «Le Diable du xix siécle = Ὁ διάβολος τοῦ 19ου αἰῶνα», ὁ Ἀ. Πάϊκ σέ φανταστική εἰκόνα παρουσιάζεται τέτοιος! (Ἐγκυκλοπαίδεια Ἐλευθέρας Τεκτονικῆς Ν.Χ. Λάσκαρη σελ. 292),

Τί λέει λοιπόν τό ἐγκεκριμένο ἀπό τή Μασονία αὐτό βιβλίο; Παραθέτομε ἕνα χαρακτηριστικό δεῖγμα:

«Χλευάζομεν τούς Μάντεις. Ὁ χλευασμός εἶναι πολύ εὔκολον πρᾶγμα, ὅσον δύσκολον εἶναι, ν’ ἀντιλαμβανόμεθα κάτι καλῶς. Ἀλλ’ ἦτο δυνατόν ποτέ, ν’ ἀφήσῃ ὁ Θεός τόν κόσμον ἐν τῷ σκότει ἐπί δύο εἰκοσάδας αἰώνων, διά νά φωτίσῃ μόνον μίαν μικράν γωνίαν τῆς Παλαιστίνης καί ἕναν ἀμαθή καί ἀγνώμονα λαόν; Διατί νά συκοφαντῶμεν τόν Θεόν καί τά Ἱερά αὐτοῦ; Διατί νά νομίζωμεν ὅτι προϋπῆρξαν μόνον πανούργοι ἱερεῖς; Δέν ἦτο ἄραγε δυνατόν, νά ὑπάρξουν εἰλικρινεῖς καί τίμιοι ἄνθρωποι, μεταξύ τῶν ἱεροφαντῶν τῆς Δήμητρος καί τῆς Ἀρτέμιδος, τοῦ Διονύσου καί τοῦ Ἀπόλλωνος, τοῦ Ἑρμοῦ καί τοῦ Μίθρα; Ἤ θέλετε νά δεχθῶ μέν ὅτι ὅλοι αὐτοί ἀπατῶντο ἐπί σειράν αἰώνων; Ἡ ἀπάτη ὅμως, δέν εἶναι τι τό μή ἀποκαλυπτόμενον, οὐδέ ἀθάνατος.

Κατά τούς Καβαλιστάς, τό ἀληθές ὄνομα τοῦ Σατανᾶ εἶναι Yahaveh προφερόμενον ἀντιστρόφως, διότι ἐθεωρεῖτο ὡς ἡ ἄρνησις τοῦ Θεοῦ καί οὐχί ὡς Μαύρη θεότης. Διά τούς Μύστας δέν ἀπετέλεσε ποτέ προσωπικότητα, ἀλλά δύναμιν δημιουργηθεῖσαν διά τό Καλόν, ἀλλ’ ἥτις δύναται νά χρησιμοποιηθῆ διά τό Κακόν. Εἶναι τό ὄργανον τῆς Ἐλευθερίας ἤ τῆς Ἐλευθέρας βουλήσεως. Ἀντιπροσωπεύει μίαν προεξέχουσαν φυσικήν δύναμιν, ἥτις εἰς τήν Μυθολογίαν ἐσυμβολίσθη ὡς ὁ Κερασφόρος Θεός Πάν! Ἐκεῖθεν δέ προήλθεν ἡ θεότης μέ κεφαλήν Τράγου, ἀδελφή Θεότης τοῦ προϊστορικοῦ Ὄφεως καί τοῦ Φωσφόρου, τοῦ κομίσαντος τό Φῶς, τόν ὁποῖον οἱ Ποιηταί μετέβαλον εἰς τόν μυθικόν Ἑωσφόρον (Lucifer)»!

»Ὁ Τεκτονισμός, ὅπως καί αἱ θρησκεῖαι, τά Μυστήρια, ὁ Ἑρμητισμός καί ἡ Ἀλχημεία, ἀποκρύπτει καί δέν ἀποκαλύπτει τά μυστικά του, ἐκτός μόνον εἰς τούς Εἰδήμονας, τούς Σοφούς καί Ἐκλεκτούς του»!

β) Ἡ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ Μ.Α.Τ.Σ.

Ὁ γνωστός Διευθυντής, ἐπί πολλά ἔτη τοῦ Θεοσοφικοῦ Περιοδικοῦ «ΙΛΙΣΟΣ» Κωστῆς Μελισσαρόπουλος, Θεοσοφιστής καί μασόνος 33ο ἐξέδωσε τό 1974 τό βιβλίο του: «Ε¬ΠΤΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑΙ εἰς 18ον» ἀνάμεσα στίς ὁποῖες καί ἡ ὁμιλία γιά τόν ΜΑΤΣ, μέ τόν ἐν ἐπικεφαλίδι τίτλο: «ἡ ἔννοια τοῦ Μ.Α.Τ.Σ.», τήν ὁποία λόγῳ τῆς μεγάλης σημασίας της γιά τήν ἀποκάλυψη τῆς μασονικῆς συνωμοσίας σέ βάρος τῆς Ὀρθόδοξης χριστιανικῆς διδασκαλίας ἀναφέρεται γιά νά ἀντιληφθοῦμε πού βρίσκεται ἡ ρίζα καί ἡ πηγή τοῦ σατανισμοῦ καί τῆς σαταναλατρείας πού πλήττει τόν σημερινό κόσμο καί τή Χώρα μας.

«Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ Μ.Α.Τ.Σ.

Ποιά εἶναι ἡ ἔννοια τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος;

Ὁ Τεκτονισμός ἀναφέρει εἰς ὅλους τούς βαθμούς καί ἐπικαλεῖται κατά τό ἄνοιγμα καί τό κλείσιμον τῶν ἐργασιῶν του τό ὄνομα τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος. Ἀλλά δέν δίδει εἰς οὐδένα βαθμόν τήν ἀνάλυσιν τῆς ἔννοιάς του. Καί πολύ ὀρθῶς. Διότι ἐάν ἐδίδετο ἕνας ὁρισμός διά τόν Μέγαν Ἀρχιτέκτονα τοῦ Σύμπαντος, ὁ ὁρισμός αὐτός δέν θά ἦτο ἐπιτυχής. Τό ἀπροσδιόριστον δέν εἶναι δυνατόν νά προσδιορισθῇ. Τό ἀνέκφραστον δέν εἶναι δυνατόν νά ἐκφρασθῇ. Τό ἀπροσμέτρητον δέν εἶναι δυνατόν νά προσμετρηθῇ.

»Ἀλλά καί ἄλλος εἶναι ὁ λόγος διά τόν ὁποῖον δέν εἶναι δυνατόν νά δοθῇ ἀπό τόν Τεκτονισμόν ἡ ἔννοια τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος. Ἡ ἀνάπτυξις τῆς οἱασδήποτε ἐννοίας θα ἀπηυθύνετο πρός τήν διανοητικήν ἀντίληψιν τῶν ἀκροατῶν. Ἀλλά ὁ Τεκτονισμός - καί γενικώτερον τά Μυστήρια - δέν ἀπευθύνεται εἰς τήν διάνοιαν, ἀλλά εἰς τήν καρδίαν. Ὄχι εἰς τήν σκέψιν, ἀλλά εἰς τό ψυχικόν Εἶναι τοῦ ἀνθρώπου. Συνεπῶς δέν ἀνήκει εἰς τήν φύσιν τοῦ Τεκτονισμοῦ νά ἀναπτύσῃ ἐννοίας, ἀλλά νά τάς ὑποβάλῃ εἰς τήν ἀντίληψιν τῶν Μυστῶν του, διά τῶν τελετουργιῶν τῶν Μυήσεων, διά τῶν συμβόλων καί ἀλληγοριῶν.

»Τήν μέθοδον ταύτην εἶμαι καί ἐγώ ὑποχρεωμένος νά ἀκολούθησω. Δέν πρόκειται, λοιπόν, νά ἀναπτύξῳ τήν ἔννοιαν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος, ἀλλά νά ἐπιστήσῳ τήν προσοχήν εἰς τά σημεία τῶν Τυπικῶν του, τά ὁποῖα ἀναφέρονται εἰς τήν ἔννοιαν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος. Καί ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω.

»Ἡ ἀληθής ἔννοια τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος εἶναι ὅπως τό περίφημον «Μυστικόν τοῦ Τεκτονισμοῦ». Ἐνδέχεται μερικοί ἀπό τούς νεωτέρους νά μή ἔχουν ἐπιστήσει τήν προσοχήν των εἰς τό σημεῖον τοῦτο. Ἀλλά κατά τά παλαιότερα Τυπικά, εἰς τόν βαθμόν τοῦ Διδασκάλου, «ἀπεκαλύπτετο» τό Μυστικόν τοῦ Τεκτονισμοῦ. Ἡ σχετική περικοπή τοῦ Τυπικοῦ εἶναι ἡ ἀκόλουθη:

» Οὐδείς Τεκτονικός βαθμός διδάσκει ἤ ἀποκαλύπτει τήν Ἀλήθειαν. Ἕκαστος Τέκτων σχίζει μόνος του τό παραπέτασμα ὑπό τό ὁποῖον κρύπτεται αὕτη. Τό μυστικόν τοῦ Ἐλευθεροτεκτονισμοῦ εἶναι, ὡς ἐξ αὐτῆς τῆς φύσεώς του, ἀπαραβίαστον. Διότι ὁ Τέκτων ὅστις τό γνωρίζει δέν εἶναι δυνατόν ἤ να τό διέγνωσε μόνος του. Τό ἀνεκάλυψε φοιτῶν εἰς Στοάς σοφῶν Τεκτόνων, παρατηρῶν, παραβάλλων, κρίνων. Καί ὅταν κατορθώσῃ τις νά τό διάγνωσῃ, θά τό τηρήσει βεβαίως δι’ ἑαυτόν καί δέν θα τό καταστήσει γνωστόν οὔτε εἰς ἐκεῖνον ἐκ τῶν Ἀδελφῶν πρός τόν ὁποῖον τρέφει τήν μεγαλυτέραν ἐμπιστοσύνην. Διότι ἀφοῦ οὗτος δέν ἦτο ικανός νά τό ἐννοήση μόνος του, θα εἶναι ἐπίσης ἀνίκανος νά επωφεληθῇ αὐτοῦ, ἐάν τό μάθῃ παρ’ ἄλλου».

»Αὐτά ἔγγραφον τά παλαιότερα τυπικά τοῦ Γ΄ βαθμοῦ. Καί ὀρθῶς ἔγραφον. Διότι ἡ Ἀλήθεια εἰς τά Μυστήρια δέν ἀποκαλύπτεται εἰς τούς Μύστας, ἀλλά προσφέρεται εἰς τήν ἀνακάλυψίν των. Καί ἀνήκει εἰς τούς ἐπιμελεῖς καί μελετηρούς Μύστας νά τήν ἀνακαλύψουν, σχίζαντες τό παραπέτασμα, ἀφοῦ φοιτήσουν εἰς Στοάς Σοφών Τεκτόνων, παρατηροῦντες, παραβάλλοντες, κρίνοντες.

» Συμβαίνει ὁ καθένας - καί πρίν μυηθῇ εἰς τόν Τεκτονισμόν, ἀλλά καί ἀφοῦ μυηθῇ - νά ἔχῃ σχηματίσει μερικάς ἀντιλήψεις, μερικάς πεποιθήσεις, σχετικῶς μέ τήν ἔννοιαν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος. Ἐνδέχεται νά εἶναι στεναί, ἐνδέχεται νά εἶναι εὐρεῖαι. Ἐνδέχεται νά προέρχονται ἀπό ἀνεξέταστον παραδοχήν ξένων ἀντιλήψεων, ἐνδέχεται νά εἶναι προϊόν ἰδίας μελέτης καί ἐπεξεργασίας. Ἀλλά ἡ ἔρευνα δέν μπορεῖ ποτέ νά σταματήσῃ. Καί ἡ εἴσοδος εἰς τό Τεκτονικόν Τάγμα ἀποτελεῖ μίαν νέαν εὐκαιρίαν, μίαν νέαν ἀφετηρίαν ἐρεύνης, ὅπως καί ἡ αὔξησις φωτός εἰς ἕκαστον βαθμόν.

»Εἰς τόν 4ον βαθμόν τοῦ Μυστικοῦ Διδασκάλου ἀκούομεν ὅτι «τό λυκαυγές τῆς πρωίας ἀποδιώκει τά σκότη καί τό φῶς τῆς ἡμέρας ἀρχίζει νά ἀναφαίνεται». Καί ὁ Μυστικός Διδάσκαλος ὁρκίζεται: «Θά συντελέσω ἐν τῷ μέτρῳ τῶν δυνάμεών μου ἵνα ἐξαλείψω τά σοφίσματα, ἅτινα ἐμποδίζουν τήν ἐλευθέραν ἀνάπτυξιν τῆς διανοίας». Συνεπώς δέν εἶναι δυνατόν νά ὑπάρχῃ μεταξύ τῶν Μυστῶν τοῦ Φιλοσοφικοῦ Τεκτονισμοῦ ἀντίρρησις διά τήν συνεχή ἔρευναν τῆς ἐννοίας τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος. Διότι ἡ ἔννοια αὐτή συνεχῶς δύναται νά τελειοποιεῖται καί νά διευρύνεται ἀπό τό προσδιορισμένον εἰς τό ἀπροσμέτρητον, ἀπό τό συγκεκριμένον εἰς τό ἀνέκφραστον, ἀπό τό προσωπικόν εἰς τό ἀπρόσωπον. Ἄλλωστε εἰς τόν βαθμόν τοῦ Μυστικοῦ Διδασκάλου διδασκόμεθα «τήν αἰωνίαν πάλην τῆς προόδου κατά τῆς ἀμαθείας, τόν διαρκή ἀγῶνα τοῦ φωτός κατά τοῦ σκότους, τόν ἀδιάλειπτον πόλεμον τῆς ἀληθείας κατά τῆς πλάνης».

»Ἑπομένως, πρέπει νά εἴμεθα σύμφωνοι ὅτι διαρκῶς πρέπει νά παλαίωμεν κατά τῆς ἀμαθείας, κατά τοῦ σκότους, κατά τῆς πλάνης, ἀναζητοῦντες τήν πρόοδον, τό φῶς, τήν ἀλήθειαν, ἑπομένως καί τήν πληρεστέραν ἔννοιαν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος.Ἕνα τοιοῦτον ἀγώνα πρέπει διαρκῶς νά διεξάγομεν κατά τῶν σκοτεινῶν τάσεων τοῦ ἑαυτοῦ μας, ἐάν πράγματι θέλωμεν νά ἀτενίσωμεν τό φώς καί τήν ἀλήθειαν.

»Ἡ ἔρευνα, συνεπῶς, πρέπει νά εἶναι συνεχής. Ἄς ἐρευνήσωμεν εἰς τά τυπικά μας διά τήν ἔννοιαν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος. Ἴσως ἀνεύρωμεν σημαντικάς νύξεις, διά νά σχίσωμεν τό παραπέτασμα καί νά προσπελάσίομεν πρός τήν ἀνακάλυψίν τῆς προσφερόμενης εἰς τήν ἀνακάλυψίν μας ἀποκαλύψεως.

»Ὁ Συμβολικός Τεκτονισμός τηρεῖ σκόπιμον ἀοριστίαν σχετικῶς μέ τήν ἔννοιαν καί τήν φύσιν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος.

»Εὐθύς ἐξ ἀρχής, ἀπό τοῦ Α΄ βαθμοῦ, διακηρύσσει ὅτι ἀφήνει εἰς ἕκαστον τήν ἐλευθερίαν τῶν δοξασιῶν του καί οὐδέν θέτει ὅριον ἐν τῇ ἀναζητήσει τῆς Ἀληθείας. Ἀναγνωρίζει ὅμως καί διακηρύττει τήν ὕπαρξιν τοῦ Θεοῦ, τόν ὁποῖον δέν καθορίζει, ἀλλ’ ὀνομάζει «Μέγαν Ἀρχιτέκτονα τοῦ Σύμπαντος», συνοψίζουν τά πρός Αὐτόν καθήκοντα εἰς τό «Σέβας».

»Ἐάν ἐπιστήσωμεν τήν προσοχήν μας εἰς τήν ἔννοιαν τῆς λέξως «Ἀρχιτέκτων», ἴσως παρατηρήσωμεν ὅτι οἱ ἀρχιτέκτονες δέν δημιουρ¬γοῦν ἐκ τοῦ μή ὄντος, ἀλλά χρησιμοποιοῦν ὑπάρχοντα ὑλικά, διευθετοῦντες αὐτά συμφώνως πρός σχέδιον τό ὁποῖον ἔχουν καταρτίσει.

»Κάποια ἀπόπειρα προσδιορισμοῦ τῆς ἐννοίας τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος γίνεται εἰς τό τέλος τῆς τελετῆς τῆς Μυήσεως, κατά τήν ἀπονομήν εὐχαριστιῶν, ὅπου ὁ Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος ὀνομάζεται «γόνιμος καί αἰωνία πηγή φωτός.

»Εἰς τόν Β΄ βαθμόν τό Τυπικόν ἀναγράφει: «ὁ Φωτοβόλος Ἀστήρ εἶναι ἡ εἰκών ἥτις ὑπενθυμίζει εἰς ἡμᾶς τό μυστηριώδες αἴτιον τοσούτων θαυμασίων κόσμων». Καί προστίθεται ὅτι «ὁ Φωτοβόλος Ἀστήρ εἶναι τό σύμβολον τῆς ἀνεξαρτήτου διανοίας, ἥτις εἶναι ἀπηλλαγμένη προλήψεων καί δεισιδαιμονιῶν».

»Εἰς τόν Γ΄ βαθμόν τό Τυπικόν ὁμιλεί περί ὑπάρξεως «δύο μεγάλων καί εἰς ἄκρον ἀντιθέτων ἀρχῶν, αἵτινες ἰθύνουν τόν κόσμον: Τό καλόν καί τό κακόν, τό φῶς καί τό σκότος».

»Καί λέγει ὅτι ὁ Σολομών «ἀνήγειρε Ναόν εἰς δόξαν τοῦ Ἰεχωβά» καί ὅτι ἡ Βασίλισσα τῆς Σαβά ὡδηγήθη «εἰς τόν μεγαλοπρεπή Ναόν τοῦ Πατρός τῆς Φύσεως». Ὀνομάζεται, λοιπόν, εὐστοχώτατα ὁ Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος «Πατήρ τῆς φύσεως».

»Οὐδείς ἄλλος ὑπαινιγμός γίνεται εἰς τόν Συμβολικόν Τεκτονισμόν σχετικῶς μέ τήν ἔννοιαν καί τήν φύσιν τοῦ «Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος», εἰς δόξαν τοῦ ὁποίου διεξάγονται ὅλαι μας αἱ ἐργασίαι. Ἐν τούτοις, πλήν τῶν ἐπισήμων Τυπικῶν, ὑπάρχει καί «ἡ πλήρης παράδοσις τοῦ Γ΄ βαθμοῦ», ἡ οποία ἀναφέρει πολλά καί περίεργα. Εἶμαι ὑποχρεωμένος νά τά ὑπενθυμίσω εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τά γνωρίζουν καί νά τά ἐκθέσω εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τυχόν τά ἀγνοοῦν. Καί θά προσπαθήσω νά δώσω τήν ἑρμηνείαν των.

»Ἀναφέρει, λοιπόν, ἡ πλήρης παράδοσις τοῦ Γ’ βαθμοῦ ὅτι ὁ ἄγγελος τοῦ φωτός Ἐβλίς, τό Πνεύμα τοῦ Πυρός, ἠράσθη τῆς Εὔας, ἥτις ἐνέδωσεν εἰς τόν ἔρωτά του καί οὕτω ἐγεννήθη ὁ Κάϊν, ἀπείρως ὑπέρτερος τοῦ Ἄβελ. Ὅτι ὁ Θεός Ἀδωνάϊ, φθονῶν τόν Κάϊν διά τό πνεύμα ὅπερ μετέδωσεν εἰς αὐτόν ὁ ἄγγελος τοῦ φωτός Ἐβλίς, ἐξώρισε τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔαν ἐκ τῆς Ἐδέμ. Ὅτι ὁ ζηλότυπος οὗτος θεός εἶχε ζυμώσει ἰλύν διά νά πλάσῃ τόν Ἀδάμ καί τῷ εἶχε δώσει ψυχήν δουλικήν. Ἐφοβεῖτο δέ τήν ἐλευθέραν καί ἀνεξάρτητον ψυχήν τοῦ Κάϊν. Ὅτι ὁ Κάϊν, ἐξωργισθείς ἐκ τῆς ἀδικίας τοῦ Ἀδωνάϊ, ἐθανάτωσε τόν Ἄβελ, ὁ δέ Ἀδωνάϊ, ὁ θεός ὅστις ἔμελλε νά πνίξῃ τόσας χιλιάδας ἀνθρώπων εἰς τά ὕδατα τοῦ κατακλυσμοῦ, ἐχαρακτήρισε τόν φόνον τοῦ Ἄβελ ὡς ἔγκλημα ἀσυγχώρητον. Ὅτι ὁ ἀμνησίκακος ἀπόγονος τοῦ Κάϊν Χιράμ, υἱός τῶν Πνευμάτων τοῦ Πυρός, καταβάλλει ὅλην του τήν μεγαλοφυίαν καί ἐνεργητικότητα πρός οἰκοδόμησιν τοῦ Ναοῦ, τόν ὁποῖον ἡ ὑπερηφάνεια τοῦ Σολομώντος ἀνεγείρει εἰς τόν ἀμείλικτον θεόν Ἀδωνάϊ, τοῦ ὁποίου τό μίσος καταδιώκει ἀπό αἰώνων τό γένος τοῦ Κάϊν. Ὅτι μετά τήν καταστροφήν τῆς χάλκινης θαλάσσης, ὁ Χιράμ ἄγεται ὑπό τοῦ προγόνου του Τουβαλκάϊν, ἐν μέσῳ τοῦ πυρός, εἰς τό κέντρον τῆς γῆς, ἐν τῇ ψυχῇ τοῦ κόσμου, εἰς τό Βασίλειον τοῦ Ἐβλίς καί τοῦ Κάϊν, ἐκεί ὅπου παύει ἡ τυραννία τοῦ φθονεροῦ Ἀδωνάϊ καί γεύονται τῶν καρπῶν τοῦ δέντρου τῆς Ἐπιστήμης. Ὁ Χιράμ εἰσάγεται εἰς τό ἄδυτον τοῦ πυρός καί ὁ Τουβαλκάϊν τοῦ ἐξηγεῖ τάς ἀδυναμίας καί τά ταπεινά πάθη τοῦ θεού Ἀδωνάϊ, τοῦ μισοῦντος τό πλάσμα του καί καταδικάσαντος αὐτό νά ἀποθνήσκῃ, ὅπως ἐκδικηθῇ διά τά εὐεργετήματα, τά ὁποῖα τά πνεύματα τοῦ Πυρός τῷ ἐπεδαψίλευσαν. Τέλος, ὁ Τουβαλκάϊν προφητεύει τήν ἐπικράτησιν τῶν ἀπογόνων τοῦ Χιράμ, οἵτινες θά καθιερώσουν καθ’ ὅλην τήν γήν τήν λατρείαν τοῦ Πυρός, καταρρίπτοντες τήν τυραννίαν τοῦ Ἀδωνάϊ.

»Ὅσοι διά πρώτην φοράν ἀκούουν ὅλα αὐτά, θά μέ δικακόσουν διότι μεταχειρίσθην τήν λέξιν «περίεργα».

»Ποία εἶναι ἡ ἑρμηνεία αὐτῶν ὅλων, τά ὁποῖα θά ἀνεστάτωναν κάθε ἀγαθόν θρησκόληπτον, ἄν τά ἤκουε;

»Κατά τήν ταπεινήν μου γνώμην εἶναι πρῶτον ἡ προσπάθεια νά ἀπαλλαγοῦν οἱ Ἐλεύθεροι Τέκτονες ἀπό κάθε φανατισμόν καί θρησκοληψίαν. Εἶναι ἡ προσπάθεια νά καταστοῦν πραγματικά ἐλεύθεροι εἰς τήν σκέψιν καί ἀνεξάρτητοι ἀπό κάθε γνώμην πού εἶχον σχηματίσει ἀνεξετάστως, ἀπό κάθε προκατάληψιν, ἀπό κάθε μισσαλοδοξίαν. Νά μάθουν νά ἀκούουν ἀτάραχοι καί τά τελείως ἀντίθετα ἀπό ἐκείνα τά ὁποῖα έως τώρα ἐγνώριζον.

»Δεύτερον, εἶναι ἡ προσπάθεια νά ἀναθεωρήσουν ὅσας ἰδέας εἶχον σχηματίσει ἀπό παιδικῆς ἡλικίας, σχετικῶς μέ τήν ὑπερτάτην δύναμιν ἥτις διευθύνει τόν κόσμον, ἰδέας τάς ὁποίας ἐσχημάτισαν ἀπό τήν ἀνερμήνευτον ἀνάγνωσιν ἑνός κατ’ ἐξοχήν συμβολικοῦ καί κρυ-πτογραφικοῦ κειμένου, ὅπως εἶναι ἡ Γένεσις.

»Τρίτον, εἶναι ἡ προσπάθεια νά ἐξαρθῇ ἡ Ἐλευθερία τῆς σκέψεως καί συνειδήσεως, ἡ ὁποία εἶναι ἀπαραίτητον νά διακρίνῃ κάθε Ἐλεύθερον Τέκτονα, καί μάλιστα εἰς τόν βαθμόν τοῦ Διδασκάλου. Εἶναι ἐπίσης ἡ ὑπογράμμισις τῆς ὑπεροχῆς τοῦ πνεύματος ἀπέναντι τῆς ὕλης, τῆς ἀνεξικακίας ἀπέναντι τῆς ἐκδικήσεως, τῆς μεγαλοφροσύνης ἀπέναντι τοῦ φθόνου», τοῦ δικαίου ἀπέναντι τῆς ἀδικίας, τῆς ἐλευθερίας ἀπέναντι τῆς τυραννίας, τῆς ἐλευθέρας καί ἀνεπηρεάστου ἐρεύνης ἀπέναντι τῆς προκαταλήψεως καί τῆς δεισιδαιμονίας. Τοιαῦται εἶναι αἱ ἑρμηνεῖαι τάς ὁποίας δίδει εἰς τά Τεκτονικά κείμενα ἡ ταπεινή μου κατανόησις.

»Αὐτά σχετικῶς μέ τήν θέσιν τήν ὁποίαν λαμβάνει ὁ Συμβολικός Τεκτονισμός ὡς πρός τήν ἔννοιαν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος» Καί κλείεται οὕτω το κεφάλαιον του Κ.Μ. Μελισσαρόπουλου γιά τό ποιός εἶναι ὁ Μ.Α.Τ.Σ.

Στίς παραπάνω ὀφθαλμοφανεῖς σατανοεμπευσμένες πλάνες καί κακοδοξίες τῆς Μασονίας παρατηροῦμε τά εξής:

1) Πόση σοβαρότητα ἔχει ἡ Μασονία καί πόσο σοβαροί εἶναι οἱ μεγαλόσχημοι τῆς πολιτικῆς, τῶν γραμμάτων καί τοῦ πλούτου, πού γίνονται καί παραμένουν μέλη της, εἶναι τό γεγονός ὅτι, πιστεύουν, προσεύχονται καί περιμένουν βοήθεια καί ἁγιασμό, ἀπό ἕναν θεό, ἀνθρωποποίητο.

2) Εἶναι τραγική ἡ ἄποψη ὅτι ἡ Μασονία δίδει στά μέλη της, εἰκόνες παραστάσεις καί σύμβολα καί ἀφήνει σ’ αὐτά νά τά ἑρμηνεύσουν καί κατανοήσουν, ἀνάλογα μέ τήν «διανοητικήν ἀντίληψιν» τοῦ καθενός! Τό θέμα εἶναι ἀμείλικτο: Ἄν ἡ Μασονία ξέρει τί πιστεύει γιατί τό κρατάει μυστικό, ἄν ἡ ἴδια ἀγνοεῖ τί πιστεύει, πώς περιμένει νά τό βροῦν τά μέλη της; Ἀλλά ἡ ἀλήθεια εἶναι ἄλλη: Ἡ Μασονία ξέρει πολύ καλά τό ἀφεντικό στό ὁποῖο δουλεύει, ἀλλά δέν τολμᾶ νά τό πεῖ καθαρά, γιατί φοβᾶται τίς ἀντιδράσεις! Τό λέει λοιπόν στά μέλη της μέσα σέ σύμβολα τέτοιας ὑφῆς, ὥστε νά ὁδηγοῦ¬νται ἀναγκαστικά στό μονόδρομο τοῦ Σατανᾶ.

Αὐτή εἶναι ἡ ἀλήθεια, τό μεγάλο μυστικό τῆς Μασονίας! Μιά παγίδα καθαρά σατανική: Παγιδεύει χωρίς νά ἐκτίθεται! Τήν εὐθύνη τῆς παγίδευσης τήν φορτώνεται τό ἴδιο τό θῦμα, πού νομίζει, αὐταπατώμενο, ὅτι μόνο του ἀνεκάλυψε τήν «ἀλήθεια», ἀφοῦ ὁ δρόμος τῆς Μασονίας εἶναι φτιαγ¬μένος γιά κεῖ! Αὐτό σημαίνει ἡ φράση τοῦ κειμένου»: «Διότι ἡ Ἀλήθεια εἰς τά Μυστήρια δέν ἀποκαλύπτεται εἰς τούς Μύστας, ἀλλά προσφέρεται εἰς τήν ἀνακάλυψίν των»!

3) Διαβάζομε στό κείμενο: «Ἐπομένως, πρέπει νά εἴμεθα σύμφωνοι ὅτι διαρκῶς πρέπει νά παλαίωμεν κατά τῆς ἀμαθείας, κατά τοῦ σκότους, κατά τῆς πλάνης, ἀναζητοῦντες τήν πρόοδον, τό φῶς, τήν ἀλήθειαν, ἑπομένως καί τήν πληρεστέραν ἔννοιαν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος»! Ρωτάμε τήν Μασονία: Πῶς αὐτά μποροῦν νά ταιριάξουν μέ τήν ἀπάντηση τοῦ Χριστοῦ στούς μαθητές του: «Ἐγώ εἰμί ἡ ὁδός καί ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή, οὐδείς ἔρχεται πρός τόν πατέρα εἰμή δι’ ἐμοῦ»; (Ἰω. 14, 5-6).

Μπορεῖ ἕνας πιστός Χριστιανός νά ἀμφιβάλλει γιά τήν ἀλήθεια τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί νά παραμένει Χριστιανός;
Ἡ λογική τοῦ κειμένου ταιριάζει σ’ ὅλες τίς θρησκείες πού ἔχουν ἀνθρωποποίητους θεούς. Ἀλλά σ’ ἕνα Θεό ἀληθινό, μέ χίλιες ἀποδείξεις ἀληθινό, ὅπως ὁ Θεός τῆς Ἁγίας Τριάδος, στόν ὁποῖο πιστεύει ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανός, τί νόημα ἔχουν τά λόγια τοῦ κειμένου;

Θά βάλομε λοιπόν στήν ἴδια γραμμή τόν Ἰησοῦ Χριστό, μέ τόν Ἀλλάχ, τόν Βούδα, τόν Δία, τόν Βισνού, τόν Κρίσνα, τόν ΜΑΤΣ, χωρίς αὐτό νά σημαίνει ἄρνηση τῆς Ἀγίας Τριάδος;
Μπορεῖς νά πιστεύεις στό Χριστό «ὡς Θεό ἀληθινό ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι’ οὗ τά πάντα ἐγένετο» καί συνάμα ν’ ἀμφιβάλλεις γι’ αὐτά καί νά ψάχνεις νά βρεῖς τήν ἀλήθεια στούς γραώδεις μύθους τῆς Εἰδωλολατρείας, ὅπως κάνει ἡ Μασονία;

4) Σέ ποιό κανόνα τοῦ Πολιτισμοῦ, τῆς Δημοκρατίας, τῆς Ἐπιστήμης μπορεῖ νά στηριχτεῖ καί νά σταθεῖ «ἡ σκόπιμος ἀοριστία» πού τηρεῖ ὁ Συμβολικός Τεκτονισμός σχετικῶς μέ τήν ἔννοιαν καί τήν φύσιν τοῦ «Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος», ἑνός θέματος θεμελιακοῦ γιά τήν ἐπίγεια καί αἰώνια πορεία τοῦ ἀνθρώπου; Γιατί «σκόπιμη ἀοριστία» σ’ ἕνα θέμα πού χρειάζεται ὅσο γίνεται περισσότερο φῶς καί σαφήνεια;

Πῶς ὅμως οἱ Χριστιανοί νά ποῦμε ὅτι δέν τήν ξέρουμε, ὅταν: «ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν καί ἐθεασάμεθα τήν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρά πατρός, πλήρης χάριτος καί ἀληθείας» (Ἰω). 1,14);

5) Πρέπει νά προσέξομε τα ὅσα περιέχει «ἡ πλήρης παράδοσις τοῦ Γ΄ Βαθμοῦ» (Διδασκάλου) τῆς Μασονίας, τά ὁποῖα εἶναι ὄντως «πολλά καί περίεργα» ὅπως ὁ συγγραφέας ὁμολογεῖ, ἀλλά ἐμεῖς θά λέγαμε πολλά καί φρικτά! Πλήρης ἀνατροπή καί διαστροφή τῆς Ἁγίας Γραφῆς! Καθαρά σατανιστική διδασκαλία! Και αὐτά σέ μιά Χριστιανική Χώρα ἐνώπιον ὑποτίθεται χριστιανῶν, πού ἔγιναν μασόνοι γιά νά βροῦν τήν ἀλήθεια στό δρόμο τοῦ Ἑωσφόρου, καί ἀπαλλαγοῦν ἀπό τήν τυραννία «τοῦ φθονεροῦ Ἀδωνάϊ»!

6) Γιά περισσότερη κατανόηση τοῦ φοβεροῦ αὐτοῦ κειμένου, κατά την Μασονία μερικῶν λέξεων:
α) Ἄγγελος τοῦ φωτός Ἐβλίς: Ἀραβικόν ὄνομα τοῦ πρίγκηπος τῶν ἀποστατῶν ἀγγέλων, τοῦ κατακρημνισθέντος ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, διότι ἠρνήθη νά ὑπακούσῃ εἰς τόν Ὕψιστον καί νά προσκυνήσει τόν Ἀδάμ, ἰσχυριζόμενος ὅτι αὐτός μέν εἶναι κατασκευασμένος ἐξ αἰθερίου πυρός, ἐνῶ ὁ Αδάμ ἐδημιουργήθη ἐξ ἰλύος. Ὁ Ἐβλίς ἐξομοιοῦται πρός τόν Ἑωσφόρον καί τόν Ἀζαλήλ τῶν Ἑβραίων.

Κατά τήν ἀποκρυφιστικήν παράδοσιν ὅταν ἀκόμα οἱ πρωτόπλαστοι Ἀδάμ καί Εὔα εὑρίσκοντο εἰς τόν κῆπον τῆς Ἐδέμ, ὁ Ἐβλίς, ὁ ἄγγελος τοῦ φωτός, δέν ἠδυνήθη νά ἴδη τό κάλλος τῆς πρώτης γυναικός, χωρίς νά συλλάβει πρός αὐτήν αἴσθημα ἔρωτος. Οὔτε καί ἡ Εὔα ἠδυνήθη ν’ ἀντιστεῖ εἰς τόν ἔρωτα ἑνός ἀγγέλου. Ὁ Κάϊν ὑπῆρξε καρπός τοῦ ἔρωτος τούτου, οἱ δ’ ἀπόγονοι εἶναι τέκνα τοῦ φωτός, ἐνῶ οἱ ἐκ τοῦ Ἀδάμ ἀπόγονοι εἶναι τέκνα τῆς ἰλύος»! (Ἐγκυκλοπαίδεια τῆς Ἐλευθέρας Τεκτονικῆς ὑπό Ν.Χ.Λάσκαρη Ἔκδοσις Στ.•. ΟΜΗΡΟΣ Ἀθηνῶν, ΑΘΗΝΑΙ 1951 σελ. 329).

β) Χάλκινη Θάλασσα: Μέγας στρογγυλός λουτήρας στόν Ναό τοῦ Σολομῶντος ἔργο τοῦ Χιράμ. Ὕψος πέντε πήχεις, περίμετρο τριάντα καί στήριγμα δώδεκα χάλκινα βόδια, τρία σέ κάθε ἕνα ἀπό τά τέσσερα σημεία τοῦ ὁρίζοντος.

γ) Ἀδωνάϊ: Ἑβραϊκή ὀνομασία τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία οἱ Ἰουδαίοι χρησιμοποιούσαν ἀπό σεβασμό, γιά νά μή χρησιμοποιοῦν τή λέξη «Ἰεχωβᾶ».

δ) Τουμπαλκάϊν. Τεχνίτης ἐπεξεργασίας τῶν μετάλλων, ὅπως ὁ Ἥφαιστος στήν Ἀρχαία Εἰδωλολατρεία. Ἐδῶ θεωρεῖται συνεργάτης τοῦ Ἐβλίς (Ἑωσφόρου).

ε) Χιράμ. Τό πλέον συνδεδεμένο μέ τήν Μασονία πρόσωπο. Ἦτο ὁ γενικός ὑπεύθυνος γιά τήν οἰκοδόμηση τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος. Στό τέλος ἔγινε θρῦλος, ἀντιπρόσωπος «λαϊκοῦ Σύριου θεοῦ ἐναντίον τοῦ ὁποῖου ἠγωνίζοντο διαρκῶς οἱ ὀπαδοί τοῦ Ἰεχωβᾶ...» (Ἐγκυκλοπαίδεια, ὡς ἄνω, σελ. 779)!

Τό Τυπικό τοῦ 3ου βαθμοῦ ἀποκαλεῖ τούς μασόνους τέκνα τοῦ Χιράμ. Καί ἔχει μεγάλη σημασία ἡ «προφητεία» τοῦ σκοτεινοῦ Τουμπαλκάϊν ὅτι «οἱ ἀπόγονοι τοῦ Χιράμ» δηλαδή οἱ Μασόνοι, θα ἐπικρατήσουν καί θα καθιερώσουν σ’ ὅλη τή γῆ τήν λατρεία τοῦ Ἑωσφόρου, «καταρρίπτοντες τήν τυραννία τοῦ Ἀδωνάϊ»!