Κύριλλος Πατριάρχης Αλεξανδρείας * - 18/1

ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Δύο μεγάλους σοφούς διδασκάλους και Αγίους γιορτάζει σήμερα η Εκκλησία, τον Άγιο Αθανάσιο και τον Άγιο Κύριλλο, που κι οι δύο έγιναν Επίσκοποι και Πατριάρχαι Αλεξανδρείας.

Ο Άγιος Αθανάσιος έζησε στα χρόνια του πρώτου χριστιανού Αυτοκράτορα, του Μ. Κωνσταντίνου κι ο άγιος Κύριλλος εκατό περίπου χρόνια πιο έπειτα.

Επολέμησαν κι οι δυό με δύναμη και με πίστη τις αιρέσεις και πλούτισαν την εκκλησιαστική φιλολογία με σοφά θεολογικά συγγράμματα.

Έχουν κι οι δυό τον τίτλο των Πατέρων και Οικουμενικών Διδασκάλων και με την αγιότητα του βίου και τη σοφία τους διδάσκουν τις γενεές των χριστιανών.
Γιατί η Εκκλησία μας - η Ορθόδοξη Εκκλησία - είναι Εκκλησία Πατέρων· διδαχή και παράδοση των Αποστόλων, που φθάνει σε μας με κύρος και αυθεντία, δια μέσου της ερμηνείας - πείρας, αγιότητος και ιεράς σοφίας - των αγίων Πατέρων.

Ο Άγιος Κύριλλος, αναφέρει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο Συναξαριστή του, έζησε επί βασιλείας Θεοδοσίου του Μικρού και γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 370 μ.Χ.

Ανεψιός του Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας Θεοφίλου ο Κύριλλος, έλαβε μεγάλη θεολογική μόρφωση, ώστε έγινε κατόπιν διάδοχος του θείου του, στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο Αλεξανδρείας.

Όταν έγινε η Γ’ Οικουμενική Σύνοδος το 431 μ.Χ. στην Έφεσο, ο Κύριλλος υπήρξε Πρόεδρος αυτής και συνετέλεσε να γκρεμιστούν οι κακοδοξίες του δυσεβούς Νεστορίου, για το πρόσωπο της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου.

Η μνήμη του εορτάζεται και την 9η Ιουνίου.

Απολυτίκιον. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Έργοις λάμψαντες, Ορθοδοξίας, πάσαν σβέσαντες κακοδοξίαν, νικηταί τροπαιοφόροι γεγόνατε· τη ευσεβεία τα πάντα πλουτίσαντες, την Εκκλησίαν μεγάλως κοσμήσαντες, αξίως εύρατε Χριστόν τον Θεόν, δωρούμενον πάσι το μέγα έλεος.

Έτερον Απολυτίκιον.
Ήχος ο αυτός. Την ωραιότητα.
Ως βρύσις δίκρουνος, λαμπρώς βλυστάνετε, δογμάτων πέλαγος, πάσι τοις πέρασιν, Ιεραρχών η ξυνωρίς, εκφάντορες των αρρήτων, Πάτερ Αθανάσιε, της Τριάδος το όργανον, και θεόφρον Κύριλλε, Θεοτόκου ο πρόμαχος, σοφίας ουρανίου κρατήρες, πάσι ζωής κιρνώντες πόμα.