- Κλήμης, Επίσκοπος Ρώμης Ιερομάρτυς *
- Πέτρος Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας, Ιερομάρτυς *
- Αλέξανδρος ο εν Κορίνθω, Μάρτυς *
- Γρηγόριος ο εν τη Χρυσή Πέτρα ασκήσας, Όσιος *
- Ερμογένης, Επίσκοπος Ακραγαντίνων *
- Ευγένιος, Μάρτυς *
- Θεόδωρος ο εν Αντιοχεία, Μάρτυς *
- Καρίων, Όσιος *
- Μάλχος, Όσιος *
- Μάρκος ο Τριγλινός, Όσιος *
- Μερκούριος ο εν Σμολένσκη, Άγιος Ρώσος*
- Προκόπιος, Μάρτυς *
- Φιλούμενος, Μάρτυς *
- Χριστοφόρος, Μάρτυς *
- Χριστόφορος, Μάρτυς *
- Χρυσόγονος, Μάρτυς *
Πέτρος Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας, Ιερομάρτυς * - 24/11
2139 εμφανίσεις άρθρου
ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Άγιος Πέτρος, ο Ιερομάρτυρας, Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας, συνδύαζε θερμότατο ζήλο και ανώτερη λαμπρή μόρφωση.
Γρήγορα κατέλαβε σπουδαία θέση στην εκκλησία της Αιγύπτου, αφού διαδέχτηκε τον Αρχιεπίσκοπο Αλεξανδρείας Θεωνά.
Το έτος 306 μ.Χ. προήδρευσε σε Σύνοδο που καταδίκασε και καθήρεσε τον Επίσκοπο Λυκοπόλεως Μελέτιο.
Αλλ’ αυτός για να εκδικηθεί τον Πέτρο τον κατάγγειλε στον αυτοκράτορα Μαξιμιανό Γαλέριο, όταν αυτός κήρυξε διωγμό κατά των χριστιανών.
Τότε ο ευσεβής Αρχιεπίσκοπος, έδειξε τη μεγάλη και λαμπρή διαγωγή του. Προκειμένου να συλληφθεί από τον Έπαρχο Αλεξανδρείας, κάλεσε τους πιο άξιους Πρεσβυτέρους της Αρχιεπισκοπής του, τον Αχιλλά και τον Αλέξανδρο. Τους ανήγγειλε ότι έφτασε το τέλος του και όρισε διαδόχους του.
Κατόπιν, για να μην αντιληφθεί τη σύλληψη του ο χριστιανικός λαός, που ήταν συγκεντρωμένος μπροστά στην πόρτα του, βγήκε και παραδόθηκε στους στρατιώτες από μια τρύπα, που ανοίχτηκε στο πίσω μέρος του σπιτιού του.
Έπειτα τον πήγαν κρυφά στον τόπο της θανατικής εκτέλεσης, όπου τον αποκεφάλισαν τον Νοέμβριο του 311, αφού ποίμανε την Εκκλησία της Αλεξάνδρειας 12 χρόνια.
Από κάποιο σύγγραμμα του "περί θεότητας" διασώθηκαν μερικά κομμάτια.
Σώζονται επίσης Κανόνες από τη συγγραφή του "περί Μετανοίας", που έγραψε όταν οδηγούσε στην επιστροφή χριστιανούς, που κατά τους διωγμούς δεν μπόρεσαν να μείνουν σταθεροί στην πίστη.
Επίσης η ευσεβής οξυδέρκεια του Πέτρου, είχε διακρίνει τις αιρετικές τάσεις του νεαρού τότε διακόνου Αρείου και τον αφόρισε.
Αλλ’ ύστερα τον δέχτηκε πάλι, αφού δήλωσε μετάνοια και ζήτησε δημόσια συγνώμη.
Απολυτίκιον.
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Tῆς θείας γνώσεως εὔσημοι σάλπιγγες καὶ τῶν τῆς πίστεως θεσμῶν ἐκφάντωρες ἱερομάρτυρες Χριστοῦ ἐδείχθητε τοῖς ἐν κόσμῳ, Κλήμη παναοίδιμε, τῆς ζωῆς κλῆμα εὔκαρπον καὶ Πέτρε θεόσοφε, εὐσεβῶν πέτρα ἄρρηκτε· διὸ ὡς τῶν ἀρρήτων ἐπόπται, ῥύσασθαι πάσης ἡμᾶς βλάβης.
Κοντάκιον.
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐκκλησίας ἄσειστοι, καὶ θεῖοι πύργοι, εὐσεβείας ἔνθεοι, στῦλοι ὡς ὄντες κραταιοί, Κλήμη σὺν Πέτρω πανεύφημοι, ὑμῶν πρεσβείαις, φρουρεῖτε τοὺς ἅπαντας.
Μεγαλυνάριον.
Κλήμα αφθαρσίας πανευθαλές, ο Κλήμης εδείχθη, οίνον στάζον το μυστικόν, πέτρα Εκκλησίας, ο Πέτρος δε ωράθη, διό τας αριστείας, τούτων υμνήσωμεν.