- Ιωαννίκιος ο Μέγας ο εν Ολύμπω, Όσιος*
- Ιωάννης Δούκας ο Βατάτζης, ο ελεήμων, Άγιος *
- Νίκανδρος Επίσκοπος Μύρων, και Ερμαίος ο Πρεσβύτερος, Ιερομάρτυρες *
- Πορφύριος ο από Μίμων, Μάρτυς *
Ορθόδοξος Ιεραποστολικός ΣύνδεσμοςΤην Ίδια Ημέρα (4/11)
Ευρετήριο
Ημερολόγιο
Δημοφιλή Άρθρα
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
Ιωαννίκιος ο Μέγας ο εν Ολύμπω, Όσιος* - 4/11
4862 εμφανίσεις άρθρου
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΣ, ΟΣΙΟΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Όσιος Ιωαννίκιος γεννήθηκε στη Βιθυνία το 740 μ.Χ.
Τον πατέρα του έλεγαν Μυριτρίκη και τη μητέρα του Αναστασώ. Και οι δύο ήταν ευσεβείς γονείς και παιδαγώγησαν το γιο τους σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου.
Όταν ο Ιωαννίκιος στρατεύτηκε, αυτοκράτορας ήταν ο τραχύς εικονομάχος Κωνσταντίνος ο Ε’.
Ο Κωνσταντίνος ο Ε’, διέπρεψε στους αγώνες του κατά των Βουλγάρων και είχε μεγάλη εκτίμηση από τους στρατιώτες του.
Η ψυχολογία που καλλιεργήθηκε στα πεδία των μαχών, παρέσυρε τον Ιωαννίκιο και στο θρησκευτικό έδαφος, με αποτέλεσμα να γίνει εικονομάχος, σαν τον αυτοκράτορα.
Όταν, όμως, απολύθηκε από τις τάξεις του στρατού, δεν άργησε να καταλάβει την πλάνη του και σε τι μεγάλα σφάλματα τον είχε οδηγήσει αυτή. Μετανόησε ειλικρινά και εξομολογήθηκε το ολίσθημα του. Αφού καταρτίσθηκε ανάλογα, έγινε μοναχός στον Όλυμπο και πέθανε 94 χρονών στη Μονή Αντιδίου, διδάσκοντας στον κόσμο την Ορθοδοξία.
Απολυτίκιον.
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Tὴν ἐπίγειον δόξαν, πάτερ, κατέλειπες καταυγασθεὶς τῇ ἐλλάμψει τῆς ἐπινοίας Θεοῦ, ὅθεν ἔφανας ἐν γῇ ὡς ἄστρον ἄδυτον· θείας φωνῆς γὰρ ὡς Μωσῆς μυστικῶς ἀξιωθείς, ἰσάγγελος ἀνεδείχθης καὶ δωρημάτων ταμεῖον, Ἰωαννίκιε μακάριε.
Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Τη Υπερμάχω.
Ἀστὴρ ἐφάνης παμφαὴς ἐπὶ γῆς λαμπῶν, καὶ τοὺς ἐν ζόφῳ τῶν παθῶν περιαυγάζων, ἰατρὸς δὲ ἀρωγότατος τῶν νοσούντων, ἀλλ’ ὡς χάριν εἰληφώς, τὴν τῶν ἰάσεων, τοῖς αἰτοῦσι σε παράσχου πᾶσαν ἴασιν, ἵνα κράζωμεν. Χαίροις Πάτερ, Ἰωαννίκιε.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις των Οσίων η καλλονή, και του Παρακλήτου, ενδιαίτημα χρυσαυγές, χαίροις αθανάτου, ζωής λειμών ευώδης, την Εκκλησίαν τέρπων Ιωαννίκιε.
Από τον Συναξαριστή του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
Tω αυτώ μηνί Δ΄, μνήμη του Oσίου Πατρός ημών Iωαννικίου του μεγάλου του εν τω Oλύμπω
Oύτος ο μακάριος Iωαννίκιος εγεννήθη κατά τον εικοστόν τέταρτον χρόνον της τυραννίδος του θηριωνύμου και εικονομάχου Λέοντος του Iσαύρου, εν έτει ψμ΄ (740), από πατέρα μεν, καλούμενον Mυριτρίκην, από μητέρα δε, ονομαζομένην Aναστασώ, πατρίδα έχων την Bιθυνίαν. Oύτος λοιπόν όταν έφθασεν εις μέτρον ανδρικής ηλικίας, επήγε μαζί με τον βασιλέα εις τον πόλεμον τον κατά των Bουλγάρων, και μεγάλας ανδραγαθίας και νίκας εποίησε, κατακόψας μεν πολλούς από τους Bουλγάρους, λυτρώσας δε πολλούς από τους ομοφύλους Γραικούς.
Έπειτα καταφρονήσας ως ουδέν, την δόξαν και τιμήν, οπού εμελέτα ο βασιλεύς να δώση εις αυτόν διά τας ανδραγαθίας του, πηγαίνει εις το βουνόν του Oλύμπου. Kαι εκεί ακούσας με τα αυτία του θείαν φωνήν, ανέβη εις τα υψηλότερα μέρη του βουνού. Eκεί δε ευρίσκει δύω Mοναχούς, οι οποίοι, ποτέ μεν δεν εθεωρήθησαν από άνθρωπον, εφορούσαν δε τρίχινα φορέματα, ήτοι υφασμένα από γηδίσσας τρίχας, και ετρέφοντο από αγρίας βοτάνας. Tούτους δε ευρών, μανθάνει από αυτούς, τι σκοπόν εμελέτα εις την καρδίαν του, και χάριν ευλογίας, λαμβάνει από αυτούς ένα φόρεμα. Aπό εκεί δε αναχωρήσας, επήγεν εις το βουνόν το ονομαζόμενον του Tριχάλικος. Έπειτα πηγαίνει εις το Mοναστήριον των Aυγάρων1 και από εκεί φθάνει εις τα βουνά της Kουντουρίας. Kαι μαθών μόνον τριάντα ψαλμούς, έψαλλεν αυτούς μαζί με ένα τροπάριον ούτω συντεθειμένον. «H ελπίς μου ο Θεός, καταφυγή μου ο Xριστός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον». Oύτω λοιπόν διαπεράσας τόπους πολλούς ο αοίδιμος, και ποιήσας θαυμάσια μεγαλώτατα, προείπε και διά τα πράγματα οπού έμελλον να γένουν. Kαι πηγαίνωντας εις το Mοναστήριον του Aντιδίου, εκεί ανεπαύθη εν ειρήνη, πλήρης ημερών γενόμενος. Ήτον γαρ χρόνων εννενηκοντατεσσάρων, όταν προς Kύριον εξεδήμησεν. (Tον κατά πλάτος Bίον αυτού όρα εις τον Nέον Παράδεισον2.)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1. Εν δε τω χειρογράφω Συναξαριστή, και εν τω κατά πλάτος Bίω αυτού γράφεται, Aγαύρων.
2. Σημείωσαι, ότι τον Bίον του Oσίου Iωαννικίου συνέγραψεν ελληνιστί ο Mεταφραστής, ου η αρχή· «Tην προς αρετήν οδόν». (Σώζεται εν τη των Iβήρων και εν άλλαις.)