- Τερέντιος, Μάρτυς
- Στέφανος ο Σαββαϊτης ο και Επίσκοπος γενόμενος, Όσιος *
- Αγγελής και Μανουήλ, οι εκ της Λάμπης, Νεομάρτυρες *
- Άγιοι Τριάκοντα έξ Μάρτυρες οι εξ Αφρικής *
- Αθανάσιος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ο εν τω Άθω ασκήσας *
- Άννα η μήτηρ του Αγίου Κυριακού, Μάρτυς *
- Αρσένιος, Επίσκοπος Σερβίας *
- Αφρικανός ο εξ Αφρικής, Μάρτυς *
- Βήλη, Μάρτυς *
- Γεώργιος ο εκ της Λάμπης, Νεομάρτυς *
- Ευνίκη, Μάρτυς *
- Θεόδουλος, Μάρτυς *
- Ιέραξ, Μάρτυς *
- Κυριακός Επίσκοπος Ιεροσολύμων, ο φανερώσας τον Τίμιον Σταυρόν, Ιερομάρτυς *
- Μάξιμος ο εξ Αφρικής, Μάρτυς *
- Μελχίων ο Σοφιστής, Πρεσβύτερος Αντιοχείας *
- Νεονίλλα, Μάρτυς
- Νικόλαος ο εκ της Λάμπης, Νεομάρτυς *
- Νίτας, Μάρτυς *
- Πομπήϊος ο εξ Αφρικής, Μάρτυς *
- Σαρβήλος, Μάρτυς *
- Τερέντιος ο εξ Αφρικής, Μάρτυς *
- Φεβρωνία η θυγάτηρ του βασιλέως Ηρακλείου, Αγία *
- Φιρμιλιανός, Επίσκοπος Καισαρείας *
- Φώτιος, Μάρτυς *
Στέφανος ο Σαββαϊτης ο και Επίσκοπος γενόμενος, Όσιος * - 28/10
3066 εμφανίσεις άρθρου
ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Ο ΣΑΒΒΑΪΤΗΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΟΣΙΟΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Λόγιος μοναχός ο Όσιος Στέφανος στη Λαύρα του αγίου Σάββα, έζησε τον 8ο αιώνα μ.Χ.
Η ασκητική του ζωή, συνοδευόταν από μεγάλη αγάπη στη μελέτη και από την αξιόλογη επιδεξιότητα της Ιερής ποίησης.
Αγαπούσε τους αγώνες για την ορθόδοξη αλήθεια, και πρόθυμα μετείχε στον πόλεμο κατά των αιρέσεων. Συχνά απέφευγε κάθε λογής ανθρώπινης επικοινωνίας και ζούσε εντελώς μόνος σε διάφορα ερημικά μέρη. Εκεί αγαπούσε να παρατηρεί τη φύση και να μεταρσιώνεται με την προσευχή.
Επίσης χάιδευε τα ελάφια, που τον πλησίαζαν συναισθανόμενα και αυτά την αγαθότητα και την παιδική αφέλεια της ψυχής του.
Τέλος ο ερημοπολίτης Στέφανος ο Σαββαΐτης, βάσταξε και τα βάρη του Επισκόπου, μετά από επίμονες παρακλήσεις.
Πέθανε διδάσκοντας και οικοδομώντας το λαό με το χρηστό, άμεμπτο και φιλάνθρωπο παράδειγμα του.
Ἀπολυτίκον. Ἦχος πλ. δ’.
Ὀρθοδοξίας ὁδηγέ, εὐσεβείας Διδάσκαλε καὶ σεμνότητος, τῆς Οἰκουμένης ὁ φωστήρ, τῶν Μοναζόντων θεόπνευστον ἐγκαλλώπισμα, Στέφανε σοφέ, ταῖς διδαχαῖς σου πάντας ἐφώτισας, λύρα τοῦ Πνεύματος. Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς.
Καταφυτεύσας ἀρετῶν τὸν παράδεισον, καὶ καταρδεύσας ταῖς ῥοαῖς τῶν δακρύων, ὡς τῆς ζωῆς Πανένδοξε τοῦ ξύλου τυχῶν, σῶσον ἰκεσίαις σου, ἐκ φθορᾶς τὴν σὴν ποίμνην, ῥύσαι περιστάσεως τοὺς θερμῶς σε τιμῶντας, σὲ γὰρ προστάτην μέγιστον Σοφέ, πάντες ἐν πίστει καὶ πόθῳ κεκτήμεθα.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις το δοχείον των αρετών, και ηθών οσίων, ο θεόφρων μυσταγωγός, χαίροις εγκρατείας, στηλογραφία έμπνους, Πατέρων ευκοσμία, πάνσοφε Στέφανε.
Από το Συναξαριστή του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
Tη αυτή ημέρα μνήμη του Oσίου Πατρός ημών Στεφάνου του Σαββαΐτου, του και Eπισκόπου γενομένου
Oύτος ο Όσιος εκ νεαράς του ηλικίας έγινε Mοναχός, και ήκμαζεν εν έτει ψϟ΄ (790). Eισελθών γαρ εις την Λαύραν του μεγάλου Πατρός Σάββα, και δεχθείς από τους εν τη Λαύρα κατοικούντας αγίους Πατέρας, εδιδάχθη παρ’ εκείνων τον του Θεού φόβον, και κάθε άλλην αρετήν και πράξιν ασκητικήν.
Άγευστος δε διέμεινε των ηδονών του κόσμου ο μακάριος ούτος, με το να έγινε Mοναχός πολλά νέος. Aφ’ ου λοιπόν επρόκοψεν εις την κατά Θεόν ηλικίαν, και έλαμψεν εις την υπακοήν και ησυχίαν, τότε ηξιώθη και του χαρίσματος της Aρχιερωσύνης. Kαι όχι μόνον τούτο, αλλά και χάριν παραδόξων θαυμάτων έλαβεν από τον Θεόν, αφ’ ου πρώτον ενέκρωσε τα πάθη της ψυχής και του σώματος, με εγκράτειαν, με πόνους ασκητικούς, και με θείαν σύνεσιν. Kαι αφ’ ου έφθασεν εις άκραν απάθειαν. Iάτρευσε γαρ μίαν κόρην δαιμονισμένην διά της προσευχής του, και ταύτην παρέδωκεν υγιή εις τον πατέρα της.
Eυρισκόμενος δε πάντοτε εις την έρημον, παραδόξως ημέρονε τα άγρια ζώα. Kαι εις τα πλησιάζοντα προς αυτόν ζαρκάδια, έδιδε τροφήν με τας χείρας του. Mίαν φοράν δε, επειδή εδίψησεν ο μαθητής του, διά τούτο εκτύπησεν ο Όσιος την γην με την ράβδον του, και εύγαλε νερόν και επότισεν αυτόν. Kαι άλλα δε σημεία εποίησε και θαύματα.
Ήτον δε απλούς κατά το ήθος. Γλυκύς εις την συνομιλίαν. Kαι ευκολοκατάδεκτος εις την γνώμην. Oύτος λοιπόν διαλάμψας πανταχού ως ήλιος, με την άσκησιν και με τα θαύματα, και παράδειγμα γενόμενος αρετής εις τους μαθητάς του, εν ειρήνη προς Kύριον εξεδήμησεν1.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
1. Oύτος ο Όσιος ηγωνίσατο κατά των αιρέσεων. Kαι ποιητής εγένετο ασματικών τροπαρίων, ως τούτο αναφέρει ο Γραπτός Θεοφάνης, εν τω εις τον Όσιον τούτον μελουργηθέντι παρ’ αυτού Kανόνι.
(Από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)