Ορθόδοξος Ιεραποστολικός ΣύνδεσμοςΤην Ίδια Ημέρα (4/1)
Ευρετήριο
Ημερολόγιο
Δημοφιλή Άρθρα
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
Η Σύναξις των 70 Αποστόλων * - 4/1
Η ΣΥΝΑΞΙΣ
ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Στα ιερά Ευαγγέλια γίνεται λόγος για εβδομήκοντα Αποστόλους, τους οποίους εξέλεξε ο Χριστός:
"Μετά δε ταύτα ανέδειξεν ο Κύριος και ετέρους εβδομήκοντα, και απέστειλεν αυτούς ανά δύο προ προσώπου αυτού εις πάσαν πόλιν και τόπον ου ήμελλεν αυτός έρχεσθαι".
Και ακόμη τα ιερά Ευαγγέλια μας μιλούν για το αποτέλεσμα αυτής της Αποστολής και για την μαρτυρία, που έδωκε ο ίδιος ο Χριστός για τους εβδομήκοντα:
"Υπέστρεψαν δε οι εβδομήκοντα μετά χαράς λέγοντες Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσεται ημίν εν τω ονόματί σου".
Ο Χριστός τότε απάντησε::
"Πλην εν τούτω μη χαίρετε, ότι τα πνεύματα υμίν υποτάσσεται χαίρετε δε ότι τα ονόματα υμών εγράφη εν τοις ουρανοίς".
Για τους εβδομήκοντα Αποστόλους τελεί Σύναξη σήμερα η Εκκλησία και τιμά εκείνους, που ετίμησε με την Αποστολή και με την μαρτυρία του ο Ιησούς Χριστός.
Είναι γραμμένο:
"Εμοί δε λίαν ετιμήθησαν οι φίλοι σου, ο Θεός".
Για τους Αποστόλους αυτούς μας πληροφορεί το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο στο δέκατο κεφάλαιο.
Τους εξέλεξε ο Χριστός ύστερα από τους Δώδεκα για να βοηθούν το έργο Του, πηγαίνοντας αυτοί πρωτύτερα σε κάθε πόλη και τόπο, όπου θα πήγαινε κατόπιν ο Ίδιος.
Στον αγώνα αυτό, έπρεπε να καταβάλουν όλη τους τη δραστηριότητα, χωρίς να χάνουν ούτε στιγμή.
Γι’ αυτό τους είπε, ότι ώφειλον να μη σταματούν και να μη χαιρετούν κανένα εις τον δρόμον.
Αυτό δε, αποτελεί μάθημα για μερικούς πνευματικούς εργάτες, που χάνουν άσκοπα ώρες και μέρες φλυαρώντας, αντί να διδάσκουν και σκανδαλίζοντας αντί να οικοδομούν.
Ο Κύριος παρήγγειλε τους εβδομήκοντα Αποστόλους, μήτε βαλάντιο να έχουν μαζί τους, μήτε δισάκιο, ούτε υποδήματα να κρατάνε.
Γιατί;
Για να φανεί, ότι οι στρατιώτες του Χριστού πρέπει να έχουν αυταπάρνηση και να εξοικειώνονται με όλες τις στερήσεις.
Και να δειχθεί, ότι ο Θεός με μηδαμινά μέσα, κατορθώνει τα μεγαλύτερα και δυσκολότερα έργα.
Οι Εβδομήκοντα εξετέλεσαν την Αποστολή τους με όλη την ακρίβεια και την πειθαρχία, όταν ο Χριστός ήταν στη γη.
Άλλα και ύστερα από την Ανάληψή Του και το σχηματισμό της Εκκλησίας Του, έκαναν με ζήλο και αυταπάρνηση όλο το καθήκον τους.
Αυτοί δε ήταν:
1. Ιάκωβος, ο αδελφός του Κυρίου και υιός Ιωσήφ του μνήστορος.
2. Σίμων, ο και Συμεών και Κλεόπας υιός Ιωσήφ, αδελφός Ιακώβου και δεύτερος Επίσκοπος Ιεροσολύμων.
3. Ματθίας, ο αντί του προδότου συγκαταριθμηθείς τοις Αποστόλοις.
4. Ιάκωβος, Αλφαίου, ο και αδελφός Ματθαίου.
5. Ιούδας, ο παρά μεν τω Λουκά Ιακώβου Ιούδας επονομαζόμενος, παρά δε τω Ματθαίω και Μάρκω Θαδδαίος και Λεββαίος, αδελφός κατά σάρκα του Χριστού και υιός του Ιωσήφ του Μνήστορος, αδελφός δε γνήσιος του Ιακώβου του Αδελφοθέου.
6. Βαρνάβας, ο και Ιωσής, ο οικειοχείρως γράψας το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο και εν Κύπρω τελειωθείς.
7. Φίλιππος, ο εκ Καισαρείας της Παλαιστίνης, ο βαπτίσας τον Αιθίοπα.
8. Ανανίας, ο γινόμενος Επίσκοπος Δαμασκού, ο και τον Παύλον βαπτίσας.
9. Ιωσήφ και Ιούστος και Βαρνάβας, ο σύμψηφος γενόμενος Ματθίου.
10. Στέφανος, ο Πρωτομάρτυς και Διάκονος, ο λιθοβοληθείς.
11. Πρόχορος, ο Επίσκοπος Νικομήδειας.
12. Νικάνωρ.
13. Σίμων, ο Επίσκοπος γενόμενος Βόστρων (της Αραβίας).
14. Παρμένος.
15. Τίμων, Επίσκοπος Βόστρων.
16. Επαινετός, Επίσκοπος Καρθαγένης.
17. Λουκάς, ουχί ο τας Πράξεις γράψας, αλλά ο Λαοδικείας γενόμενος Επίσκοπος.
18. Αρίσταρχος, Επίσκοπος Απαμείας της εν Συρία.
19. Μάρκος, ον έλεγον Ιωάννην, Επίσκοπος εν Βιθλοπόλει.
20. Ζήνων, Επίσκοπος γενόμενος εν Διοσπόλει.
21. Αριστόβουλος, Επίσκοπος Βρετανίας.
22. Απελλής, Επίσκοπος Σμύρνης.
23. Νάρκισσος, Επίσκοπος Αθηνών.
24. Ηρωδίων, Επίσκοπος Ταρσού.
25. Άγαβος, προφήτης.
26. Ρούφος, Επίσκοπος Θηβών.
27. Ασύγκριτος, Επίσκοπος Υρκανίας.
28. Φλέγων, Επίσκοπος Μαραθώνας.
29. Ερμής, επίσκοπος Δαλματίας.
30. Πατροβάς, Επίσκοπος Ποτιόλου.
31. Ερμάς, Επίσκοπος Φίλιππουπόλεως.
32. Αίνος, Επίσκοπος Ρώμης.
33. Γάϊος, Επίσκοπος Εφέσου.
34. Φιλόλογος, Επίσκοπος Σινουπόλεως.
35. Ολυμπάς.
36. Ηρωδίων.
37. Αρίσταρχος.
38. Πούδης.
39. Τρόφιμος. Οι πέντε ούτοι εμαρτύρησαν μετά του Παύλου εν Ρώμη.
40. Λούκιος, Επίσκοπος Λαοδικείας της Συρίας.
41. Ιάσων, Επίσκοπος Ταρσού.
42. Σίλας, Επίσκοπος Κορίνθου.
43. Σιλουανός, Επίσκοπος Θεσ/νίκης.
44. Ανδρόνικος, Επίσκοπος Πανονίας.
45. Κρίσκης, Επίσκοπος Καρχηδόνος.
46. Αμπλίας, Επίσκοπος Οδησσού.
47. Ουρβανός, Επίσκοπος Μακεδονίας.
48. Βαρσαβάς, Επίσκοπος Ηράκλειας.
49. Στάχυς, Επίσκοπος Βυζαντίου,
50. Σωσίπατρος, Επίσκοπος Ικονίου.
51. Έραστος, Επίσκοπος Πανεάδος.
52. Κουάρτος, Επίσκοπος Βηρυτού.
53. Τερέντιος, Επίσκοπος Ικονίου.
54. Απολλώ, Επίσκοπος Καισαρείας.
55. Σωσθένης, Επίσκοπος Κολοφώνος.
56. Επαφρόδιτος, (ή Επαφράς), Επίσκοπος Ανδριάκης (ή Αδριάνης).
57. Καίσαρ, Επίσκοπος Δυρραχίου.
58. Τυχικός, Επίσκοπος Κολοφώνος.
59. Μάρκος, ο ανεψιός Βαρνάβα, Επίσκοπος Απολλωνιάδος.
60. Ιούστος, Επίσκοπος Ελευθερουπόλεως.
61. Αρτέμων, Επίσκοπος Λύστρας.
62. Κλήμης, Επίσκοπος Σαρδανείας.
63. Ονησιφόρος, Επίσκοπος Κορώνης.
64. Τυχικός, Επίσκοπος Καρχηδόνος
65. Καρπός, Επίσκοπος Βερροίας της Θράκης.
66. Εύοδος, Επίσκοπος Αντιοχείας.
67. Ζηνάς, Επίσκοπος Διοσπόλεως.
68. Φιλήμων, Επίσκοπος Γάζης.
69. Φορτουνάτος.
70. Αχαϊκός.
71. Στεφανάς.
Απολυτίκιο.
Ήχος γ’. Θείας Πίστεως.
Θείας πίστεως, τω αμφιβλήστρω, εζωγρήσατε, εθνών αγέλας, εβδομήκοντα Κυρίου Απόστολοι, προς ευσέβειας την θείαν επίγνωοιν, ως δεδεγμένοι την χάριν του Πνεύματος. Μύσται ένθεοι, Χριστώ τω Θεώ πρεσβεύσατε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Κοντάκιον.
Ήχος β’. Τα άνω ζητών.
Χριστού Mαθητών, χορόν των Εβδομήκοντα, ενθέως πιστοί, υμνήσωμεν σήμερον, και πανηγυρίσωμεν· δι’ αυτών γαρ πάντες εμάθομεν, Τριάδα σέβειν αμέριστον· και έχομεν λύχνους θείας Πίστεως.
Έτερον Κοντάκιον.
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Τοὺς Ἑβδομήκοντα σοφοὺς Ἀποστόλους, ὡς εὐσεβείας γεωργοὺς θεηγόρους, χαρμονικῶς αἰνέσωμεν ᾀσμάτων ᾠδαῖς· οὗτοι γὰρ τῆς πίστεως, τὸν σωτήριον λόγον, κόσμῳ ἐγκατέσπειραν, ὡς Χριστοῦ οἰκονόμοι· καὶ νῦν ἀπαύστως νέμουσιν ὑμῖν, τῶν ἐπταισμένων θεόθεν τὴν ἄφεσιν.
Μεγαλυνάριον.
Ἑβδομηκοντάριθμος καὶ σεπτός, δῆμος Ἀποστόλων, τὸν τῆς πίστεως θησαυρόν, τοῖς ἐν ἀπιστίᾳ, διέδωκαν πλουσίως· ὑμνήσωμεν τὴν τούτων, θείαν συνέλευσιν.
Τω αυτώ μηνί Δ΄
Ηη Σύναξις των Eβδομήκοντα Aποστόλων
Τους Eβδομήκοντα σοφούς Aποστόλους,
Και συνάμα τους πάντας τιμάσθαι θέμις1.
Aμφί τετάρτην άνδρας αγακλεέας κυδαίνω.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
1. Σημειούμεν ενταύθα, ότι διά του διστίχου τούτου, όπερ ευρίσκεται εις τους χειρογράφους Συναξαριστάς (εν γαρ τοις τετυπωμένοις, ούτε δίστιχον ευρίσκεται ιαμβικόν, ούτε στίχος ηρωικός), δηλούται ότι σήμερον εορτάζονται όλοι ομού οι Eβδομήκοντα Απόστολοι. O καθείς από τους οποίους χωριστά εορτάζεται εις διαφόρους ημέρας των μηνών. Διά τούτο ουδέ Συναξάριον τούτων κοινόν εδυνήθημεν να εύρωμεν. Καθότι τα ίδια Συναξάρια του καθενός, εγράφησαν εις την ξεχωριστήν ημέραν αυτού. Και ο βουλόμενος, ας ζητήση ταύτα.
Ήθελε δε απορήση τινας, διατί, εξαιρουμένων μόνον των Δώδεκα Αποστόλων, όλοι οι μετ’ αυτούς Απόστολοι ονομάζονται Eβδομήκοντα, και ουχί περισσότεροι; Ότι γαρ είναι περισσότεροι από τους εβδομήκοντα, φανερόν εστι καθότι μόνοι εκείνοι, οπού αριθμούνται εν όλαις ταις επιστολαίς του μακαρίου Παύλου, και μετά των Eβδομήκοντα καταλεγόμενοι, υπερβαίνουν τους πεντήκοντα. Οίτινες δεν είναι από τους Eβδομήκοντα Αποστόλους εκείνους, τους οποίους ο Κύριος εδιάλεξεν, ως γράφει ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Αλλά άλλοι τινές, μαθηταί χρηματίσαντες του Αποστόλου Παύλου, ή και των λοιπών Αποστόλων των εκ των Δώδεκα. Και όρα εις την εικοστήν ογδόην του Ιουλίου εν τω Συναξαρίω Προχόρου, Νικάνορος, Τίμωνος, και Παρμενά.
Εις λύσιν ουν της απορίας λέγομεν, ότι πάντες οι μετά τους Δώδεκα Απόστολοι, με ένα κοινόν όνομα Eβδομήκοντα ονομάζονται, ίσως διατί το εβδομήκοντα αόριστός εστιν αριθμός, και δηλοί πλήθος. Κατ’ εκείνο οπού είπεν εις τον Πέτρον ο Κύριος· «Ου λέγω σοι έως επτάκις αφιέναι τω αδελφώ σου τα αμαρτήματα, αλλ’ έως εβδομηκοντάκις επτά». Αντί του πολλάκις και μυριάκις, ως ερμηνεύει ο ιερός Θεοφύλακτος. Ή λέγονται Eβδομήκοντα οι μετά τους Δώδεκα Απόστολοι, και ουχί περισσότεροι, ίσως διά να φυλαχθή το σέβας και η τιμή του αριθμού εκείνου, τον οποίον ο Κύριος επέθηκεν εις τους παρ’ αυτού εκλεγέντας Eβδομήκοντα Αποστόλους. Ούτω γαρ και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, και μόλον οπού ο Ιούδας είχεν εύγη από τον αριθμόν των Δώδεκα Αποστόλων, αυτός όμως μετά την ανάστασιν είπε περί του Θωμά: Θωμάς δε είς, ουχί εκ των ένδεκα, αλλά εκ των Δώδεκα. Ίνα φυλάξη το σέβας και την τιμήν του δωδεκάτου αριθμού, τον οποίον ο Κύριος επέθηκεν εις τους Δώδεκα Αποστόλους. Ει δε τις διαβατικώτερος, άλλον λόγον υψηλότερον τούτου οίδε, παρελθέτω εις το μέσον και ειπάτω. Και ημείς χάριτας αυτώ της ειδήσεως ταύτης εισόμεθα.
Σημείωσαι, ότι ο θεσπέσιος Κύριλλος ο Αλεξανδρείας γλαφυρώς αλληγορεί εις τους Eβδομήκοντα τούτους Αποστόλους τα εβδομήκοντα εκείνα στελέχη των φοινίκων, οπού ήτον εις την Αιλείμ. Όπερ δηλοί ανάβασις, ή αύξησις. Ούτω γάρ φησιν· «Αναβαίνοντες εις τελειοτέραν σύνεσιν, και εις αύξησιν ανατρέχοντες την πνευματικήν… τα εβδομήκοντα των φοινίκων στελέχη ευρήσομεν, τους αναδειχθέντας δηλονότι παρά Χριστού μαθητάς και εύγε δη σφόδρα. Φοίνιξι γαρ παρεικάζονται οι μετά τους δώδεκα όντες τον αριθμόν εβδομήκοντα. Θαυμάζομεν δε τους Eβδομήκοντα και οιονεί φοίνικας αυτούς είναί φαμεν. Ευκάρδιον γαρ το φυτόν, εύριζόν τε και εύκαρπον, και αεί τοις ύδασιν εντεθηλός. Τοιούτους δε και τους Aγίους είναί φαμεν. Καθαρός μεν γαρ ο νους αυτοίς, βεβηκώς τε και εύκαρπος, και τοις νοητοίς ύδασιν εντρυφάν ειωθώς».
Και τούτο δε σημείωσαι, ότι ατάκτως γράφεται εδώ παρά τοις Μηναίοις το Συναξάριον της Oσίας Συγκλητικής. Τούτο γαρ γράφεται ευτάκτως κατά την πέμπτην του παρόντος, ότε η μνήμη αυτής γράφεται, και ο Κανών αυτής ψάλλεται.
(Από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)