Σίλβεστρος, Πάπας Ρώμης * - 2/1

ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΒΕΣΤΡΟΣ, ΠΑΠΑΣ ΡΩΜΗΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Στον βίο του Αγίου Σιλβέστρου Πάπα Ρώμης, του οποίου η Εκκλησία σήμερα τιμά την μνήμη, διαβάζομε τα εξής:
"Τόσην χάριν είχεν από τον Θεόν ο Σίλβεστρος, που όχι μόνον οι ευσεβείς, αλλά και οι ειδωλολάτραι τον αγαπούσαν διά την αρετήν του και του είχον ευλάβειαν".

Η αρετή, η αγιότης και η καλωσύνη, είναι το γνώρισμα και το στόλισμα του χριστιανού. Το Ευαγγέλιο δεν ενίκησε τον κόσμο με την φωτιά ούτε με το μαχαίρι, αλλά με τον άγιο βίο και την καλωσύνη.
Έτσι ορίζει ο Απόστολος την διαγωγή και την αναστροφή των χριστιανών στον κόσμο, "ίνα γένησθε άμεμπτοι εν μέσω γενεάς σκολιάς".
Τότε οι άνθρωποι - κι εκείνοι που είν’ έξω από την Εκκλησία - "εκ των καλών έργων εποπτεύσαντες δοξάσωσι τον Θεόν".

Το αδύνατο σημείο της πίστεως είναι ο κακός βίος των χριστιανών, παντοδύναμη όμως και αήττητη είναι η αγιότης και η καλωσύνη.

Ο Άγιος Σίλβεστρος, Πάπας Ρώμης, έζησε τον 4ο αι. μ.Χ.
Με τη Δυτική Εκκλησία έχουμε κοινούς αρκετούς αγίους, μέχρι το χωρισμό της από την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Ένας απ’ αυτούς είναι και ο Σίλβεστρος.

Ο Άγιος αυτός ήταν γιος του Ρουφίνου, γεννημένος στη Ρώμη.
Από μικρή ηλικία εισχωρεί στους κόλπους της Εκκλησίας.
Σε ηλικία δε τριάντα χρόνων χειροτονείται από τον Πάπα Μαρκελίνο. Πάπας γίνεται το 314 και διαδέχεται τον Άγιο Μελχιάδη ή Μιλτιάδη. 

Ενδιαφέρθηκε και πολέμησε πολύ την αίρεση του Αρείου και θέσπισε τους λειτουργικούς κανόνες για τον καθαγιασμό του μύρου του Αγίου χρίσματος.
Αλλά μεταξύ των καλύτερων έργων του Πάπα Σιλβέστρου, ξεχωρίζει το έργο της μέριμνας για τη βιοτική συντήρηση των φτωχότερων κληρικών και των μοναχών γυναικών, ώστε οι άνθρωποι αυτοί της πνευματικής διακονίας και προσευχής να μην αποσπώνται από το κυρίως έργο τους.

Ο Άγιος Σίλβεστρος έκανε επίσης πολλά θαύματα με αποτέλεσμα να πιστέψουν στο Χριστό πολλοί άνθρωποι μεταξύ των οποίων και ο Μέγας Κωνσταντίνος τον οποίο χειραγώγησε στην πίστη και εν συνεχεία (σύμφωνα με μία παράδοση) τον βάπτισε. 

Με τη συμβουλή του Αγίου Σιλβέστρου, ο Μέγας Κωνσταντίνος ανήγειρε επτά ναούς, για να εορτάζονται οι εορτές του Σωτήρος Χριστού και των Αγίων Μαρτύρων. Απέδειξε ότι ο Ιησούς Χριστός και το έργο του είχαν προκηρυχθεί από το Νόμο της Παλαιάς Διαθήκης και έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο. Πολέμησε δε ιδιαίτερα τους αιρετικούς Δονατιστές και μεγάλυνε την Εκκλησία με την διδασκαλία των θείων δογμάτων.

Ο Άγιος Σίλβεστρος κοιμήθηκε ειρηνικά σε βαθιά γεράματα, την 31 Δεκεμβρίου του 335 μ.Χ.

Απολυτίκιον.
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Στολὴν ενδυσάμενος, ιεραρχίας πιστώς, αμέμπτως ιέρευσας, τω επὶ πάντων Θεώ, Πατὴρ ημών Σίλβεστρε· έχων γὰρ πολιτεία, συνεκλάμποντα λόγον, θαύμασιν εβεβαίους, ευσεβείας τὴν δόξαν, δι’ ης ουρανίου δόξης, ώφθης συμμέτοχος. 

Κοντάκιον.
Ἦχος δ’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Σοφίας Θεοῦ, ἐμπλήσας τὸ στόμα σου, Τριάδος ἡμῖν, τὴν γνῶσιν ἐτράνωσας, καὶ τὴν ἀθεότητα τῶν τυράννων, κατέβαλες Σίλβεστρε, τῇ σφεδόνι τῶν λόγων σου· διὸ ὑπὲρ ἡμῶν δυσώπει τὸν Κύριον.

Μεγαλυνάριον.
Τῆς ἱεραρχίας σου τὴν στολήν, τρόποις ἐναρέτοις, καὶ θαυμάτων τῇ δωρεᾷ, εὐκλεῶς ποικίλας, πεποικιλμένος ἔβης, Σίλβεστρε Ἱεράρχα, πρὸς τὰ οὐράνια.