Θεόδωρος, Αρχιεπίσκοπος Εδέσσης * - 19/7

ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΕΔΕΣΣΗΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ο πατέρας του Οσίου ονομαζόταν Συμεών, η δε μητέρα του Μαρία. Φοίτησε σε σχολεία και διακρίθηκε για τη μάθηση φιλοσοφικών γνώσεων, καθώς και της ρητορικής και της φιλοσοφίας.
Σε ηλικία 10 χρονών έμεινε ορφανός και την μισή περιουσία των γονέων του πήρε η αδελφή του για να αποκατασταθεί και την άλλη μισή ο ίδιος, την οποία μοίρασε στους φτωχούς και αναχώρησε για την Ιερουσαλήμ.

Εκεί προσκύνησε τους Αγίους Τόπους και τελικά έγινε μοναχός στη Λαύρα του Αγίου Σάββα, όπου αγωνίστηκε στην αρετή σε μεγάλο βαθμό και υπήρξε διάσημος ασκητής.
Λόγω των μεγάλων του αρετών, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων τον έκανε Επίσκοπο Εδέσσης (Μέσης Ανατολής).
Σαν ποιμενάρχης υπήρξε άριστος, με τις πολλές θεολογικές του γνώσεις, τις πολλές του αρετές και προ πάντων με την μεγάλη του αγάπη, που διέθετε άφθονη στο ποίμνιο του.

Όταν κάλεσε και ευλόγησε τον κλήρο και τον λαό της Έδεσσας, παρέδωσε την αγία του ψυχή στον ουράνιο Πατέρα.

Απολυτίκιον.
Ήχος γ’. Θείας πίστεως.

Δώρον ένθεον, τη Εκκλησία, ως επλήρωσας, επαγγελίας, φερωνύμως ανεδείχθης Θεόδωρε, εν αρεταίς γαρ κοσμήσας τον βίον σου, ιεραρχίας κανών εχρημάτισας. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Κοντάκιον.
Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον.

Η σεπτή σου άσκησις, ιερωσύνης τω φέγγει, ιερώς ηγλάϊσται, τη θεϊκή προμηθεία, σκεύος γαρ, του Παρακλήτου γεγενημένος, έβλυσας, τη Εκκλησία ζωής τον λόγον, διά τούτο σε τιμώμεν, ως Ιεράρχην, Χριστού Θεόδωρε.

Μεγαλυνάριον.

Χαίροις ησυχίας μυσταγωγός, και της Εκκλησίας, Ιεράρχης φωταγωγός, χαίροις της Εδέσσης, ο μέγας πολιούχος, Θεόδωρε τρισμάκαρ, Πατέρων καύχημα.