Πελαγία η εν Ταρσώ, Μάρτυς * - 4/5

ΑΓΙΑ ΠΕΛΑΓΙΑ, ΜΑΡΤΥΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η Αγία Πελαγία γεννήθηκε στην πόλη Ταρσό της Κιλκισίας και έζησε στη Ρώμη στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού.
Μεγάλωσε σε ειδωλολατρικό περιβάλλον, όμως σε νεαρή ηλικία είδε σε όραμα τον Επίσκοπο της Ρώμης, ο οποίος την προέτρεπε να βαπτισθεί.
Όταν ξύπνησε και συνήλθε ζήτησε άδεια από τη μητέρα της και με το πρόσχημα ότι θα μεταβεί στην τροφό της, πού ζούσε σε άλλη πόλη, πήγε στον Επίσκοπο, ο οποίος τη βάπτισε χριστιανή.
Η χαρά της ήταν μεγάλη.
Αφού παρέδωσε τα πολυτελή της ενδύματα στον Επίσκοπο για να τα πουλήσει και να διαθέσει τα χρήματα στους πτωχούς και αδύνατους, ντύθηκε τη στολή του βαπτίσματος και εν συνεχεία πήγε στην τροφό της, η οποία όμως όταν την είδε έτσι ντυμένη έγινε έξαλλη από θυμό και την έδιωξε.
Αποφάσισε τότε να επιστρέψει στη μητέρα της, ελπίζοντας στη μητρική κατανόηση και στοργή.
Όταν όμως και η μητέρα της αντίκρυσε αυτή της την ενδυμασία, αναστατώθηκε και πέφτοντας στο πόδια της, την ικέτευσε να επανέλθει στην αρχική της πίστη.
Η Πελαγία απογοητεύτηκε, στενοχωρήθηκε, αλλά της δήλωσε ότι η απόφασή της ήταν οριστική και αμετάκλητη.
Όταν όμως πληροφορήθηκε το γεγονός ο γιος του Διοκλητιανού, ο οποίος ήταν αρραβωνιαστικός της Πελαγίας, από τη θλίψη του αυτοκτόνησε.
Όταν ο αυτοκράτορας ανακάλυψε την αιτία θανάτου του γιου του, κάλεσε την Πελαγία και τη διέταξε να θυσιάσει στο είδωλα.
Η Αγία με παρρησία αρνήθηκε, λέγοντάς του ότι γνώρισε τον αληθινό Θεό.
Έξαλλος ο Διοκλητιανός, διέταξε να πυρώσουν ένα χάλκινο βόδι και να την τοποθετήσουν εντός του, χαρίζοντάς της έτσι, την ουράνια δόξα.

Απολυτίκιον.
Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, τη επιγνώσει, ζόφον έλιπες, της αγνωσίας, Πελαγία Χριστού, καλλιπάρθενε. Ου την αείζωον δρόσον πλουτήσασα, διά πυρός τον αγώνα ετέλεσας. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος. 

Κοντάκιον.
Ήχος β’. Τοις των αιμάτων σου.
Καταλιπούσα μνηστήρα τον πρόσκαιρον, τω αθανάτω εμφρόνως νενύμφευσαι, και τούτω ως προίκα προσέφερες, αγνείαν άμα και πόνους αθλήσεως, διό σε Πελαγία γεραίρομεν.

Μεγαλυνάριον.
Πλήρης θυμηδίας πνευματικής, τω πυρακτωθέντι, χαλκουργήματι εμμανώς, εισελθούσα Μάρτυς, προς ύδωρ αφθαρσίας, θεόφρον Πελαγία, χαίρουσα έδραμες.