Δίδυμος και Θεοδώρα, Μάρτυρες * - 5/4

  ΑΓΙΟΙ ΔΙΔΥΜΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΔΩΡΑ, ΜΑΡΤΥΡΕΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Σήμερα η Εκκλησία επιτελεί την μνήμη των αγίων μαρτύρων Θεοδώρας και Διδύμου.
Τα περιστατικά της αθλήσεως και του μαρτυρίου των είναι διδακτικώτατο παράδειγμα και αρίστη διδασκαλία για καιρούς σαν το δικό μας, που γενικά χαρακτηρίζεται σαν εποχή μεγάλης πνευματικής και ηθική κρίσεως.
Μία από τις μεγαλύτερες κοινωνικές πληγές είναι σήμερα η σωματεμπορία.
Άνθρωποι με πωρωμένη συνείδηση, οκνηροί, φυγόπονοι και εγκληματικοί, παρασύρουν στην καταστροφή και στν απώλεια ανίδεα κι απροστάτευτα κορίτσια, των οποίων πωλούν κι εμπορεύονται το σώμα και τη ζωή τους.
Δυστυχώς κι η πολιτική νομοθεσία είναι τέτοια που ευκολύνει το έγκλημα. Σε μία όμως ηθικά ωργανωμένη και πνευματικά γερή κοινωνία αλλιώς πράττουν οι άνθρωποι· όχι μόνο δεν προάγουν σε ασέλγεια, μα σαν τον Άγιο Δίδυμο, δίνουν τη ζωή τους για να προασπίσουν την τιμή των παρθένων.

Οι Άγιοι Θεοδώρα και Δίδυμος πήραν το μαρτυρικό στεφάνι κατά τον πιο άγριο διωγμό της Εκκλησίας, επί Διοκλητιανού.

Στην Αλεξάνδρεια λοιπόν, συνελήφθη η Θεοδώρα από τον Έπαρχο Ευστράτιο. Επειδή όμως ομολόγησε θαρραλέα την πίστη της στο Χριστό, την έδειραν και τη φυλάκισαν. Αυτό επαναλήφθηκε και μετά από μερικές ήμερες, αλλά μάταια. Η χριστιανή παρθένος έμεινε ακλόνητη στην ομολογία της και απέλπισε έτσι το ωμό πείσμα του έπαρχου. Τότε αυτός, για να εκδικηθεί τη σεμνή παρθένο, την έκλεισε σε πορνείο για να σπιλωθεί το σώμα της.

Μόλις το πληροφορήθηκε αυτό ένας επίσημος της Αλεξάνδρειας, ο Δίδυμος, αποφάσισε να ριψοκινδυνεύσει, για ν’ απαλλάξει τη Θεοδώρα από ενδεχόμενο αίσχος. Ντύθηκε λοιπόν τη στολή του, πήγε στο πορνείο και ζήτησε να δει ιδιαίτερα τη Θεοδώρα. Επωφελούμενος το σκοτάδι, έντυσε τη Θεοδώρα με τη στολή του και έτσι διευκόλυνε τη φυγή της.

Όταν έμαθε το γεγονός ο Ευστράτιος, κόχλασε από οργή. Διέταξε λοιπόν να αποκεφαλίσουν τον Δίδυμο και κατόπιν το σώμα του το έριξαν στη φωτιά. Η Θεοδώρα όμως, δεν θέλησε εγωιστικά τη σωτηρία της. Έτσι, παρουσιάστηκε στον Έπαρχο και τον ήλεγξε αυστηρά για το φόνο του Διδύμου.
Θυμωμένος τότε αυτός, διέταξε να ρίξουν και τη Θεοδώρα στις φλόγες.

 Απολυτίκιον.
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Οι Μάρτυρές σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτών, το στέφος εκομίσαντο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών· σχόντες γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλον· έθραυσαν και δαιμόνων τα ανίσχυρα θράση. Αυτών ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Κοντάκιον.
Ήχος β’. Ταις των αιμάτων σου.
Ως στρατιώται Χριστού ακατάπληκτοι, τας εναντίον αρχάς ετροπώσασθε, φαιδρώς συννημένοι τω πνεύματι, και ομοφώνως κραυγάζοντες Μάρτυρες· Χριστός των αθλούντων ο στέφανος.