Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΑΞΙΜΟΥ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ ΕΠΕΣΕ ΕΞΩ ΣΤΑ ΟΣΑ ΕΓΡΑΨΕ ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ

Πρώτη δημοσίευσις  6/10/2014

«Αυτοί εκ του κόσμου εισί· δια τούτο εκ του κόσμου λαλούσι και ο κόσμος αυτών ακούει. ημείς εκ του Θεού εσμεν· ο γινώσκων τον Θεόν ακούει ημών. ος ουκ έστιν εκ του Θεού ουκ ακούει ημών. εκ τούτου γινώσκομεν το πνεύμα της αληθείας και το πνεύμα της πλάνης».

(Α΄  Ιωάννου δ΄ , 5-7)

Πρόσφατα με συνάντησε καθ΄οδόν ένας εν Χριστώ αδελφός, ο οποίος αφού με χαιρέτησε και ασπάσθηκε το χέρι μου με ευγένεια και σεβασμό, στην συνέχεια με ρώτησε, εάν συνεχίζω ακόμη να πιστεύω όλα αυτά που έχω πει και γράψει και τι θα γίνει ή τι θα πράξω, εάν δεν επαληθευθούν όλα αυτά. Αφού δε του εξήγησα κάποια πράγματα, στον λίγο χρόνο που είχαμε, με ευχαρίστησε και ανεχώρησε.
Τώρα εάν ασπάσθηκε ή όχι τα όσα του είπα δεν γνωρίζω, αλλά προσωπική μου εκτίμηση και εμπειρία, και από άλλες πολλές ανάλογες περιπτώσεις, είναι ότι δυστυχώς, δεν τα ασπάσθηκε, αφού οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα, είναι του δόγματος, «ου με πείσεις καν με πείσης» και απλώς ρωτάνε για να ρωτήσουν, ακούν χωρίς να κατανοούν και αναγινώσκουν χωρίς να γινώσκουν.

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που με ρωτάει κάποιος προσωπικά ή μέσω επιστολής ή ηλεκτρονικού μηνύματος τα ανωτέρω.

Γι’ αυτό αν και τα έχω πει και γράψει επανειλημμένως και αν και δεν έχει πλέον καμμία σημασία, αφού «ο κύβος ερρίφθη» και ότι ήταν να γίνει έγινε, τα χρόνια έχουν πια περάσει και ευρισκόμεθα στα τελευταία 3,5 χρόνια της ανθρωπότητος, παρά ταύτα, εκ καθηκόντως και για να μην υπάρχει καμμία δικαιολογία, με πολύ αγάπη και πόνο ψυχής, θα πω τα εξής προς όλους αυτούς που πρεσβεύουν τα ανωτέρω, καλοπροαίρετους και μη.

Όσον αφορά το πρώτον -εάν δηλαδή συνεχίζω ακόμη να πιστεύω όλα αυτά που έχω πει και γράψει- απαντώ:

Φυσικά και συνεχίζω να πιστεύω ότι όλα αυτά που είπα και έγραψα, είναι εκ Θεού και άρα είναι αλήθεια και πραγματικότητα.

Άλλωστε τόσες πολλές αποδείξεις μέσα από την Αγία Γραφή και τους Πατέρες παρουσιάσαμε για όλα αυτά.

[Όσοι ενδιαφέρεστε δείτε εδώ ελάχιστες από αυτές: 1) Ἅγιος Νικόδημος. 2) Προφήτης Δανιήλ. 3) Ἅγιος Νήφων Κωνσταντιανῆς  4) Ἅγιοι Ιω. Χρυσόστομος, Ιω. Δαμασκηνός,  Γρ. Νύσσης, Κύριλλος Ἀλεξανδρείας κ. α. 5)  Δαμασκηνός Στουδίτης  6)  Ἄλλοι πολλοί Ἅγιοι].

Αλλά και ακόμη, τόσα και τόσα θαυμαστά σημεία, επιβεβαιωτικά των ανωτέρω, έστειλε ο Θεός όχι μόνον στην αναξιότητα μου, αλλά και σε πολλούς άλλους πιστούς και ευσεβείς ανθρώπους.

Τόσα και τόσα «ΣΗΜΕΙΑ των ΚΑΙΡΩΝ » συμβαίνουν καθημερινά παγκοσμίως, τα οποία από μόνα τους βοούν και κραυγάζουν, ότι πράγματι φθάσαμε στο Τέλος, και μόνον τυφλοί δεν το βλέπουν!

[Όσοι ενδιαφέρεστε δείτε εδώ ελάχιστα μόνον εξ αυτών: 1) Οἱ πόλεμοι, σεισμοί, καταποντισμοί, θεομηνίες κλπ. 2) Ἡ Μεγάλη Ἀποστασία 3) Ἡ ἵδρυση τοῦ Κράτους τοῦ Ἰσραήλ  4) Τό χτίσιμο τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντα στήν Βραζιλία 5) Ἡ προαναγγελία τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Ἀντιχρίστου ἀπό τόν ΟΗΕ  6) Οἱ δύο μυστηριῶδεις δίσκοι τῶν «Black Sabbath»  7) Το κρανίο πού εὑρέθη μέ τήν χρονολογία 2015 ἐπάνω του  8) Τό γνωστό πτηνό «δεκαοχτούρα»  και  άλλα πολλά]. 

Και βέβαια, εκτός όλων των ανωτέρω, πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν ότι, εάν δεν ήταν αλήθεια, τότε γιατί κανείς μα ΚΑΝΕΙΣ μέχρι σήμερα δεν δέχθηκε να κάνει δημόσιο διάλογο με την ταπεινότητά μου, για όλα αυτά τα θέματα, παρόλες τις προσκλήσεις μου, αλλά ούτε και μπόρεσε να αναιρέσει το παραμικρόν, απ’ όσα γράψαμε!

Φυσικά, ούτε λόγος να γίνεται, για την δήθεν αναίρεση ενός εκ τών βιβλίων μου, «Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΗΛΘΕΝ» υπό της λεγομένης Ορθόδοξης Ομάδας Δογματικής Έρευνας (Ο.Ο.Δ.Ε) και στα όσα αστήρικτα, ανυπόστατα και κακόδοξα υποστήριξε, και στα οποία ενώ η ταπεινότης μου απάντησε και αναίρεσε βήμα προς βήμα και λέξη προς λέξη, εδώ και πολλά χρόνια, (δείτε εδώ) αυτοί όχι μόνον δεν ανταπάντησαν μέχρι και σήμερα (6/10/2014) όχι μόνον δεν ανήρτησαν την απάντηση μου στην ιστοσελίδα τους, ως είχαν ΧΡΕΟΣ και ΚΑΘΗΚΟΝ, όχι μόνον δέν έκαναν πουθενά καμμία αναφορά γι’αυτή μου την απάντηση μου, αλλά δυστυχώς συνεχίζουν (και η ΟΟΔΕ, αλλά και πολλοί άλλοι) να κάνουν άναφορές και να παραπέμπουν σ’ αυτήν την δήθεν αναίρεσή τους, προφανώς επειδή τους βολεύει και τους εξηπηρετεί.
Τι να πει κανείς. Φοβερή δικαιοσύνη! Απίστευτη αντικειμενικότητα!  Πρωτοφανής δεοντολογία! Μοναδική  ευθιξία! Ασύλληπτος φόβος Θεού και αγάπη προς τον πλησίον. Ο Θεός να τους ελεήσει...

Και καλά όλοι οι  άλλοι, η Ιερά Σύνοδος όμως, τόσο δύσκολο ήταν, ως υπεύθυνη και στοργική Μητέρα που υποτίθεται ότι είναι, η έστω κάποιος από τους 80 και πλέον Μητροπολίτες που υπάρχουν στην Ελλάδα, να αναθέσει σε κάποια επιτροπή, ή σε κάποιον θεολόγο, να ασχοληθεί σοβαρά με τα βιβλία μου και να τα αναιρέσει ή να κάνει δημόσιο διάλογο μαζί μου, προκειμένου να με αποστομώσουν, να με αναιρέσουν να με διαψεύσουν και να με εκθέσουν; Γιατί δεν το έπραξαν λοιπόν, προκειμένου να προστατεύσουν το ποίμνιό τους, αλλά και να αποδείξουν σ’ αυτό ως όφειλαν, υπεύθυνα, με στοιχεία, επιχειρήματα και  αποδείξεις και όχι απλώς διαβάζοντας λιτά και τηλεγραφικά, διάφορα ανακοινωθέντα, ως άλλοι Πάπες εκ καθέδρας, εάν πράγματι είχα άδικο ή όλα αυτά που έλεγα ήταν ανοησίες, πλάνες, κακοδοξίες κλπ.;

Γιατί; Αν μπορεί κάποιος ας απαντήσει.

Όσον αφορά το δεύτερον -το τι θα γίνει δηλαδή, ή τι θα πράξω, εάν δεν επαληθευθούν όλα αυτά- απαντώ:

Είμαι απόλυτα βέβαιος και σίγουρος 100%  ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, να έχω κάνει λάθος. Τουλάχιστον επί της ουσίας,  -ότι δηλαδή είμαστε στο Τέλος του Κόσμου, και ότι το 2018 θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας, αφού ο Αντίχριστος γεννήθηκε, το 1982, θα ζήσει 36 μόνο χρόνια, όπως γνωρίζουμε από κάποιες αναφορές και προφητείες και αφού αμέσως μετά τον Αντίχριστον έρχεται ο Κύριός μας, όπως μας λέγει η Γραφή και οι Άγιοί μας-  γιατί στα επί μέρους και δευτερεύοντα θέματα, τα οποία δεν αλλάζουν σε καμμία περίπτωση την ουσία και πραγματικότητα του όλου θέματος, φυσικά και μπορεί να έχω κάνει λάθος, αφού ουδείς άνθρωπος είναι αλάθητος επί της γης, ούτε καν οι μεγαλύτεροι άγιοι, πάρα μόνον ο Θεός. (Όσοι ενδιαφέρεστε δείτε εδώ σχετικό άρθρο με θέμα: «Είναι αλάθητοι οι Άγιοί μας;»).

Και βέβαια, ότι και να κάνουν όλοι αυτοί, ότι και να λένε, όσο και αν προσπαθούν να συσκοτίσουν τον κόσμο ή να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις, όσο και εάν καθυστερούν τα γεγονότα προκειμένου να με διαψεύσουν, ό,τι μα ό,τι αν κάνουν, ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα, δεν υπάρχει καμμία μα καμμία περίπτωση να μην συμβούν όλα αυτά που είπαμε και γράψαμε, με την βοήθεια του Θεού, για πολλούς και διαφόρους λόγους, που έχω αναλύσει διεξοδικά και με πολλές αποδείξεις μέσα στα ταπεινά μου βιβλία, καθώς και σε πολλές εκπομπές, και που εδώ, δεν μπορούν να αναφερθούν, χάριν συντομίας.

Επειδή δε γνωρίζω, (το έχω συναντήσει άπειρες φορές) ότι αμέσως μετά από αυτή την απάντησή μου, πάντοτε, η μόνιμη επωδός όλων αυτών, είναι: «Ναι! ΑΛΛΑ εάν έχεις πέσει έξω;» και εγώ τους ξανααπαντώ πάλι τα ίδια, ενώ αυτοί πάλι ξανασυνεχίζουν να ερωτάνε επίμονα, «Ναι, εντάξει! ΑΛΛΑ εάν τελικά έχεις πέσει έξω;» και εγώ τους επαναλαμβάνω πάλι τα ίδια ως ανωτέρω, και ούτω καθεξής, τους απαντώ τα κάτωθι  -ακολουθώντας αναγκαστικά το επίμονο και επαναλαμβανόμενο ερώτημά τους-  ότι στην περίπτωση αυτή, εάν δηλαδή, παρ’ ελπίδα, μία στο εκατομμύριο, αποδειχθεί ότι έχω άδικο και ότι έπεσα σε πλάνη, (υποθετικά πάντοτε μιλάω) τότε, φυσικά και δεν πρόκειται να σιωπήσω, ούτε να κάνω το κορόϊδο, ούτε να μασήσω τα λόγια μου, ψάχνοντας να βρω διάφορες δικαιολογίες και προφάσεις για να δικαιολογηθώ, αλλά ΠΡΩΤΟΣ εγώ θα βγω ΔΗΜΟΣΙΑ να το ομολογήσω, χωρίς κανένα φόβο και δισταγμό, αναλαμβάνοντας την ευθύνη των λόγων και πράξεών μου και δεχόμενος φυσικά και το ανάλογο επιτίμιο από τον Θεόν και τους ανθρώπους. Δόξα τω Θεώ έχω ακόμη, σώας τας φρένας, επίγνωση, καθαρή συνείδηση, αλλά και φόβο Θεού.

Εξ άλλου σ’ αυτήν την περίπτωση, το κακό και η ζημιά που θα έχει γίνει θα είναι ελάχιστη, έως μηδαμινή, αφού όπως αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων ΚΑΝΕΙΣ σχεδόν δεν πίστεψε τα όσα είπα. Αν όχι ας βγει δημόσια να το πει. Αλλά ούτε και προέβησαν (ακόμη και αυτοί οι λιγοστοί που με πίστεψαν) σε κάποιες ενέργειες, που θα τους «εζημίωναν» ή θα τους «κατέστρεφαν» την ζωή, όπως π. χ. το να σταματήσει να εργάζεται, να παντρεύεται να κάνει παιδιά, να χωρίσει την οικογένειά του για να ακολουθήσει εμένα, να πουλήσει την περιουσία του για να φύγει στα βουνά ή να κτίσει καταφύγια, να δωρίσει την περιουσία του σε εμένα ή κάπου αλλού, ή ό,τι δήποτε άλλο. ΤΙΠΟΤΕ απολύτως απ’ όλα αυτά δεν έγιναν. Οπότε προς τι όλη αυτή η πρεμούρα;

Ας μην ανησυχούν λοιπόν, τουλάχιστον γι’ αυτό, όλοι αυτοί οι... καλοί και συμπονετικοί άνθρωποι. Καλύτερα δε ας κρατήσουν την ανησυχία τους αυτή για την άλλη περίπτωση και εκδοχή. Εκεί σίγουρα θα την χρειαστούν...

Το θέμα λοιπόν, δεν είναι καθόλου αυτό, το τι θα πράξω εγώ (ένας άνθρωπος)  στην περίπτωση που θα πέσω έξω.

Το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΘΕΜΑ και το μεγάλο ΕΡΩΤΗΜΑ, είναι τι θα γίνει στην άλλη περίπτωση που η ταπεινότης μου αποδειχθεί εκ των πραγμάτων ότι έχει δίκαιο;

Τι θα κάνουν τότε, ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ, οι χιλιάδες και τα εκατομμύρια των ανθρώπων γενικότερα, στην περίπτωση αυτή; Το φαντάζεστε; Θα τους έλθει ως «κεραυνός εν αιθρία», θα πιαστούν στον ύπνο και θα βρεθούν προ μεγάλης εκπλήξεως, όντας σοκαρισμένοι, ανέτοιμοι, και απροετοίμαστοι!

Εκεί είναι η ουσία και το όλο θέμα και όχι το τι θα κάνω εγώ.

Μου προξενεί δε μεγάλη εντύπωση και έκπληξη ότι ΚΑΝΕΙΣ ποτέ μέχρι σήμερα όχι μόνον δεν απάντησε στο ανωτέρω ερώτημα, όχι μόνον δεν με ρώτησε γι’ αυτό το ενδεχόμενο, αλλά ούτε καν το σκέφθηκε, «τι θα γίνει δηλαδή, εάν όλα αυτά επαληθευτούν». Ενώ αντίθετα ΟΛΟΙ «εν ενί στόματι και μια καρδία» (με ένα στόμα και μια καρδιά) με ρωτούν «τι θα γίνει εάν δεν επαληθευθούν όλα αυτά»;

Είναι φοβερό και απίστευτο!

Πως γίνεται αυτό; Τόση υποκειμενικότητα; Τόσο στρουθοκαμηλισμός; Τόσος παραλογισμός; Τόση σύγχυση; Τόσο σκότος; Τόση αποστασία; Τόση αγάπη στα γήϊνα; Τόση προσήλωση στην ύλη; Τόσες παρωπίδες;

Κανείς μα κανείς να μην σκεφθεί ποτέ και την άλλη έκδοχή, ότι δηλαδή, μπορεί να έχω και δίκαιο και τότε τι θα γίνει; Τι θα συμβεί σε όλους αυτούς;

Γιατί μην μου πείτε ότι ένας σοβαρός, λογικός και πραγματικά πιστός άνθρωπος, που έχει φόβο Θεού, δεν έπρεπε να σκεφτεί, αλλά και να εξετάσει σοβαρά και αυτή την εκδοχή;

Όλα τα νομίσματα έχουν δύο όψεις. Και όλα τα πράγματα δύο εκδοχές:

Σωστό-Λάθος. Αλήθεια-Ψέμα. Φως-Σκότος. Θεός-Διάβολος.

Ή έχει κάποιος δίκαιο σ’ αυτά που λέει ή έχει άδικο. Ή λέει κάποιος την αλήθεια ή λέει ψέματα. Ή είναι ορθά τα όσα ισχυρίζεται ή είναι λανθασμένα. Ή τα όσα γράφει και υποστηρίζει είναι ορθόδοξα ή είναι πλανεμένα. ή είναι εκ Θεού ή δεν είναι εκ Θεού, κλπ.

Έτσι λοιπόν και στην ιδικήν μου περίπτωση. Δύο είναι οι εκδοχές. Δεν υπάρχουν άλλες:

1) Ή έχω δίκαιο και όλα αυτά που λέω είναι αλήθεια

2) Ή έχω άδικο και όλα αυτά που λέω είναι πλάνη ή ψέματα

Κάτι άλλο δεν μπορεί να ισχύει.

Και εάν μεν έχω άδικο, όπως ήδη έχω αναφέρει, τότε θα έχω πλανηθεί και θα έχω εξ ολοκλήρου εγώ την ευθύνη των λεγομένων και των πράξεών μου. Αλλοίμονόν μου δε, για την σύγχυση, την πλάνη και τα ποικίλα προβλήματα και αδιέξοδα που πιθανόν να δημιούργησα. Και βέβαια, καμμία αντίρρηση, είμαι έτοιμος να υποστώ την όποια δήποτε τιμωρία και από τον Θεόν και από τους ανθρώπους.

Αυτή είναι η μία εκδοχή.

Ας δούμε όμως τώρα και την άλλη εκδοχή.

Στην περίπτωση αυτή, η ταπεινότης μου θα έχει δίκαιο, ενώ όλοι αυτοί θα έχουν άδικο. Και όχι μόνον αυτό, αλλά θα βρεθούν να είναι πολέμιοι του Αγίου Πνεύματος και υπόλογοι ενώπιον του Θεού. Και διότι δεν πίστεψαν σε όλα αυτά που φανέρωσε ο Θεός, και διότι με πολέμησαν, με συκοφαντούσαν και με κατηγορούσαν αδίκως, και διότι δεν άφηναν όλους τους άλλους να δουν την αλήθεια.

Γιατί, εάν τελικά αποδειχθεί ότι έχω δίκαιο (και θα αποδειχθεί πολύ σύντομα, ήδη κάποιοι αρχίζουν και το βλέπουν) τι άλλο θα αποδεικνύει αυτό, παρά το ότι, όλες αυτές οι «αποκαλύψεις» ήταν εκ Θεού;
Στην περίπτωση δε αυτή, όλοι αυτοί που δεν πίστεψαν και με επολέμησαν, δεν θα βρεθούν να είναι -εκ των πραγμάτων- πολέμιοι του Αγίου Πνεύματος που φώτισε και οδήγησε να γραφτούν όλα αυτά τα θέματα; Και τότε δεν θα υποπέσουν η έστω δεν θα κινδυνεύουν να υποπέσουν στο μεγάλο και φοβερό αμάρτημα της βλασφημίας του Αγίου Πνεύματος το οποίο, σύμφωνα με τα αδιάψευστα λόγια του Κυρίου μας, δεν συγχωρείται ούτε σε αυτή ούτε στην άλλη ζωή;

«Δια τούτο λέγω υμίν, πάσα αμαρτία και βλασφημία αφεθήσεται τοις ανθρώποις, η δε του Πνεύματος βλασφημία ουκ αφεθήσεται τοις ανθρώποις· και ος εάν είπη λόγον κατά του υιού του ανθρώπου, αφεθήσεται αυτώ· ος δ΄αν είπη κατά του Πνεύματος του  Αγίου, ουκ αφεθήσεται αυτώ ούτε εν τω νυν αιώνι ούτε εν τω μέλλοντι». (Ματθ. ιβ , 31-33)

Όσον αφορά δε κυρίως τους Κληρικούς και Μοναχούς, προφανώς θα αποδειχθεί (συγγνώμη που το λέγω αυτό, αλλά αυτή είναι η αλήθεια), ότι εκτός όλων των άλλων, είχαν και σοβαρό πνευματικό έλλειμμα.

Γιατί παρ’ όλον που ήταν «μεγάλοι» πνευματικοί, γεροντάδες, πατέρες και λειτουργοί του Υψίστου, παρ’ όλον που ήταν «ποιμένες», παρ’ όλον που είχαν ταχθεί από τον Κύριόν μας να φυλάττουν, να προστατεύουν και να οδηγούν ασφαλώς τα πρόβατά του, αυτοί δεν το πράξανε.

Αφού όχι μόνον δεν είδαν τα σημάδια που έστειλε Εκείνος, όχι μόνον δεν αντιλήφθησαν ότι γεννήθηκε ο Αντίχριστος, όχι μόνον δεν συνειδητοποίησαν ότι είμαστε στο τέλος του κόσμου και έρχεται ο Νυμφίος της ψυχής τους, αυτός που υποτίθεται ότι αγαπούσαν και αφιέρωσαν την ζωή τους και περίμεναν με ανυπομονησία, όχι μόνον λοιπόν δεν αντιλήφθηκαν  απολύτως τίποτε, αλλά και όταν τους τα φανέρωσε και αποκάλυψε ο Θεός, μέσα από την αναξιότητα και αμαρτωλότητά μου, εκείνοι δεν θελήσαν να τα δουν, να τα δεχθούν και να τα πιστέψουν!

Και βέβαια στην περίπτωση αυτή, μετά απ’ όλα αυτά, προκύπτει ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑ.

Εάν λοιπόν, όλα αυτά ήταν εκ Θεού, γιατί όλοι εσείς, που υποτίθεται ότι είσασταν άνθρωποι δικοί Του, δεν τα είδατε;  

Γιατί δεν τα καταλάβατε;

Γιατί δεν τα δεχθήκατε;

Γιατί δεν τα πιστέψατε;

Γιατί δεν με στηρίξατε;

Γιατί με χλευάζατε;

Γιατί με κατηγορούσατε;

Γιατί με συκοφαντούσατε;

Γιατί; Και πολλά άλλα γιατί!...

Και ακόμη, εάν τελικά τα πράγματα είναι όπως τα λέγω και τα γράφω και άρα όπως αποδείξαμε όλα αυτά ήταν εκ Θεού, αφού κοινός θνητός η ανθρώπινο μυαλό δεν θα μπορούσε ποτέ από μόνος του να τα βρει όλα αυτά και να αποκαλύψει τόσα σημεία, τότε γεννάται και πάλι ένα ακόμη ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑ:

-Γιατί ο Κύριος φανέρωσε μέσα από την αναξιότητά μου τα όσα πρόκειται σύντομα να γίνουν, αφού σύμφωνα με την άποψη όλων σχεδόν των κληρικών και λαϊκών, δεν χρειαζόταν να γνωρίζουμε χρόνους και καιρούς, αρκεί να είμασταν πάντα έτοιμοι;

-Γιατί τα φανέρωσε χρόνια πολλά πριν, από το 2006, αφού δεν χρειαζόταν και ούτε μας πρόσθεταν η μας αφαιρούσαν τίποτε στην προετοιμασία και σωτηρία μας;

-Γιατί επέτρεψε να τα γράψω όλα αυτά, αφού ούτως ή άλλως θα έστελνε ταυτόχρονα με τον Αντίχριστον τους δύο προφήτας και μάρτυράς Του, οι οποίοι και θα αποκάλυπταν όλα όσα έπρεπε και ταυτόχρονα θα στήριζαν και θα καθοδηγούσαν τους πιστούς;

Αφού λοιπόν, δεν θα χρειαζόταν και δεν θα προσέφεραν τίποτε όλα αυτά που έγραψα, γιατί τότε μου τα φανέρωσε ο Θεός;

Μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι μάταια και χωρίς λόγο επέτρεψε ο Κύριός μας να φανερωθούν και να αποκαλυφθούν όλα αυτά; Μπορεί;

Αν τολμά, ας το πει και ας το ισχυριστεί κάποιος.

Η ευθύνη λοιπόν όλων αυτών (και ιδιαίτερα όλων όσων ήταν κάθετοι, αντίθετοι και με πολέμησαν κιόλας) είναι τεράστια που δεν αντιλήφθηκαν όσα επανειλημμένως άκουγαν, αλλά άφησαν να περάσει άσκοπα και μάταια ο χρόνος μέχρι σήμερα, τυρβάζοντας και μεριμνώντας περί πολλών άλλων ασχέτων πραγμάτων. Ούτε και μπορούν να απαλλαχθούν της ευθύνης αυτής κάποιοι, επειδή κρατούσαν μία πιο μετριοπαθή στάση, δήθεν από διάκριση, ή ήταν ουδέτεροι ή ακόμη με έβλεπαν με κάποια συμπάθεια, ή ήταν 50-50 ή περίμεναν κάποια επαλήθευση και επιβεβαίωση άνωθεν, ή κάποια σύμφωνη γνώμη από κάποιον «μεγάλο», «διορατικό», «χαρισματούχο» και «άγιο» γέροντα και «πνευματικό» ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, για να πιστέψουν.

Αλλά, εάν πράγματι υπήρχαν όλοι αυτοί οι «μεγάλοι», και «άγιοι» γεροντάδες και «πνευματικοί», γιατί τότε δεν βγήκαν να πουν κάτι; Γιατί δεν «είδαν» τίποτε απ’ όλα αυτά; Γιατί δεν κατάλαβαν τίποτε μέχρι και σήμερα; Γιατί την ώρα που υποτίθεται ότι «συνομιλούσαν» με τον Θεόν, δεν τους φανέρωσε τίποτε; Γιατί; 

Πού ήταν και πού είναι λοιπόν, όλοι αυτοί και γιατί δεν παρουσιάσθησαν ποτέ όλα αυτά τα χρόνια, που διώκομαι, κυνηγούμαι, συκοφαντούμαι, λοιδορούμαι και άλλα πολλά; Γιατί; 

Εκτός και εάν, υπάρχουν μεν, αλλά δεν παρουσιάζονται, ούτε μιλάνε, επειδή έτσι θέλησε ο Θεός, δια λόγους που Εκείνος γνωρίζει. Όπως π.χ. με την περίπτωση του Προφήτου Ηλιού (χωρίς φυσικά να τολμώ, ούτε κατά διάνοια, να συγκρίνω την αναξιότητά μου με τον Προφήτη, εννοείται!)  ο οποίος παρότι ήταν Προφήτης δεν ήξερε ούτε γνώριζε ότι υπήρχαν και άλλοι 7.000 πιστοί οι οποίοι «ουκ έκλιναν γόνυ τω Βάαλ», αλλά πίστευε ότι είχε απομείνει ΜΟΝΟΣ του, γι’ αυτό και έλεγε:

«Κύριε, τους προφήτας σου απέκτειναν και τα θυσιαστήριά σου κατέσκαψαν, καγώ υπελείφθην μόνος, και ζητούσι την ψυχήν μου. αλλά τι λέγει αυτώ ο χρηματισμός; κατέλιπον εμαυτώ επτακισχιλίους άνδρας, οίτινες ουκ έκαμψαν γόνυ τω Βααλ». (Ρωμ. ια , 3-5 και Γ’ Βασ. ιθ 10-18)

Για όσους λοιπόν χαθούν, εξ αιτίας της αδιαφορίας και του εφησυχασμού των ανωτέρω, ιδιαιτέρως των κληρικών, θα έχουν αυτοί την ευθύνη και θα δώσουν μεγάλο λόγο στον Θεό, για τις ψυχές που χάθηκαν.

Το «αίμα» δε όλων αυτών των αδικοχαμένων «προβάτων» να ξέρετε ότι θα ζητηθεί, από τον ίδιο τον Κύριον, από τα δικά τους χέρια:

«Τάδε λέγει Κύριος Κύριος· ιδού εγώ επί τους ποιμένας και εκζητήσω τα πρόβατά μου εκ των χειρών αυτών και αποστρέψω αυτούς του μη ποιμαίνειν τα πρόβατά μου». (Ιεζ. λδ , 10)

Και θα είναι δυστυχώς πολλοί αυτοί που θα χαθούν, διότι δεν θα μπορέσουν να προετοιμαστούν καταλλήλως, αφού όπως έχουμε γράψει και αποδείξει πολλές φορές, δεν φθάνει μια απλή και συνηθισμένη προετοιμασία.

Ας προσέξουν λοιπόν καλύτερα, όλοι αυτοί οι ευσεβείς και αγαπητοί μας κληρικοί και λαϊκοί το όλο θέμα, και να μην παίζουν «εν ου παικτοίς» γιατί το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό και άπτεται άμεσα της σωτηρίας της ψυχής τους. Άλλως θα βρεθούν προ μεγάλης εκπλήξεως, αφού· «φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος». (Γαλ. ι , 31)

Ας έχουν δε κατά νου και τον λόγο της Γραφής που λέγει:

«Εισίν οδοί δοκούσαι είναι ορθαί ανδρί, τα μέντοι τελευταία αυτών βλέπει εις πυθμένα άδου». (Παροιμ. ιστ , 25)

Δηλαδή: «Σ’ αυτή την ζωή, κάποιοι άνθρωποι, επιλέγουν να ακολουθήσουν κάποιους δρόμους, που αυτοί νομίζουν και πιστεύουν ότι είναι καλοί και σωστοί, και ότι οδηγούν στην σωτηρία τους. Όταν όμως φθάσουν στο τέλος αυτών των δρόμων και της διαδρομής αυτής, βλέπουν και διαπιστώνουν, δυστυχώς, ότι είχαν κάνει ΛΑΘΟΣ και ότι οι δρόμοι αυτοί τους οδήγησαν στον πυθμένα του Άδη και της κολάσεως», όπερ και απεύχομαι.

ΑΜΗΝ! ΓΕΝΟΙΤΟ!

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΑΞΙΜΟΥ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ ΕΠΕΣΕ ΕΞΩ ΣΤΑ ΟΣΑ ΕΓΡΑΨΕ ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ

«Αὐτοὶ ἐκ τοῦ κόσμου εἰσί· διὰ τοῦτο ἐκ τοῦ κόσμου λαλοῦσι καὶ ὁ κόσμος αὐτῶν ἀκούει. ἡμεῖς ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐσμεν· ὁ γινώσκων τὸν Θεὸν ἀκούει ἡμῶν. ὃς οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἀκούει ἡμῶν. ἐκ τούτου γινώσκομεν τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας καὶ τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης».
(Α΄ Ἰωάννου δ΄ , 5-7)

Πρόσφατα μέ συνάντησε καθ΄ ὁδόν ἕνας ἐν Χριστῷ ἀδελφός, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ μέ χαιρέτησε καί ἀσπάσθηκε τό χέρι μου μέ εὐγένεια καί σεβασμό, στήν συνέχεια μέ ρώτησε, ἐάν συνεχίζω ἀκόμη νά πιστεύω ὅλα αὐτά πού ἔχω πεῖ καί γράψει καί τί θά γίνει ἤ τί θά πράξω, ἐάν δέν ἐπαληθευθοῦν ὅλα αὐτά. Ἀφοῦ δέ τοῦ ἐξήγησα κάποια πράγματα, στόν λίγο χρόνο πού εἴχαμε, μέ εὐχαρίστησε καί ἀνεχώρησε.
Τώρα ἐάν ἀσπάσθηκε ἤ ὄχι τά ὅσα τοῦ εἶπα δέν γνωρίζω, ἀλλά προσωπική μου ἐκτίμηση καί ἐμπειρία, καί ἀπό ἄλλες πολλές ἀνάλογες περιπτώσεις, εἶναι ὅτι δυστυχῶς, δέν τά ἀσπάσθηκε, ἀφοῦ οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι σήμερα, εἶναι τοῦ δόγματος, «οὐ μέ πείσεις κἄν μέ πείσῃς» καί ἁπλῶς ρωτᾶνε γιά νά ρωτήσουν, ἀκοῦν χωρίς νά κατανοοῦν καί ἀναγινώσκουν χωρίς νά γινώσκουν.

Δέν εἶναι βέβαια ἡ πρώτη φορά πού μέ ρωτάει κάποιος προσωπικά ἤ μέσω ἐπιστολῆς ἤ ἠλεκτρονικοῦ μηνύματος τά ἀνωτέρω.

Γι’ αὐτό ἄν καί τά ἔχω πεῖ καί γράψει ἐπανειλημμένως καί ἄν καί δέν ἔχει πλέον καμμία σημασία, ἀφοῦ «ὁ κῦβος ἐρρίφθη» καί ὅτι ἦταν νά γίνει ἔγινε, τά χρόνια ἔχουν πιά περάσει καί εὑρισκόμεθα στά τελευταῖα 3,5 χρόνια τῆς ἀνθρωπότητος, παρά ταῦτα, ἐκ καθηκόντως καί γιά νά μήν ὑπάρχει καμμία δικαιολογία, μέ πολύ ἀγάπη καί πόνο ψυχῆς, θά πῶ τά ἑξῆς πρός ὅλους αὐτούς πού πρεσβεύουν τά ἀνωτέρω, καλοπροαίρετους καί μή.

Ὅσον ἀφορᾶ τό πρῶτον -ἐάν δηλαδή συνεχίζω ἀκόμη νά πιστεύω ὅλα αὐτά πού ἔχω πεῖ καί γράψει- ἀπαντῶ:

Φυσικά καί συνεχίζω νά πιστεύω ὅτι ὅλα αὐτά πού εἶπα καί ἔγραψα, εἶναι ἐκ Θεοῦ καί ἄρα εἶναι ἀλήθεια καί πραγματικότητα.

Ἄλλωστε τόσες πολλές ἀποδείξεις μέσα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή καί τούς Πατέρες παρουσιάσαμε γιά ὅλα αὐτά.

[Ὅσοι ἐνδιαφέρεστε δεῖτε ἐδῶ ἐλαχιστες ἀπό αὐτές: 1) Ἅγιος Νικόδημος. 2) Προφήτης Δανιήλ. 3) Ἅγιος Νήφων Κωνσταντιανῆς  4) Ἅγιοι Ιω, Χρυσόστομος, Ιω. Δαμασκηνός,  Γρ. Νύσσης, Κύριλλος Ἀλεξανδρείας κ. α. 5)  Δαμασκηνός Στουδίτης  6)  Ἄλλοι πολλοί Ἅγιοι].

Ἀλλά καί ἀκόμη, τόσα καί τόσα θαυμαστά σημεῖα, ἐπιβεβαιωτικά τῶν ἀνωτέρω, ἔστειλε ὁ Θεός ὄχι μόνον στήν ἀναξιότητα μου, ἀλλά καί σέ πολλούς ἄλλους πιστούς καί εὐσεβεῖς ἀνθρώπους.

Τόσα καί τόσα «ΣΗΜΕΙΑ τῶν ΚΑΙΡΩΝ » συμβαίνουν καθημερινά παγκοσμίως, τά ὁποῖα ἀπό μόνα τους βοοῦν καί κραυγάζουν, ὅτι πράγματι φθάσαμε στό Τέλος, καί μόνον τυφλοί δέν τό βλέπουν!

[Ὅσοι ἐνδιαφέρεστε δεῖτε ἐδῶ ἐλάχιστα μόνον ἐξ αὐτῶν: 1) Οἱ πόλεμοι, σεισμοί, καταποντισμοί, θεομηνίες κλπ. 2) Ἡ Μεγάλη Ἀποστασία 3) Ἡ ἵδρυση τοῦ Κράτους τοῦ Ἰσραήλ  4) Τό χτίσιμο τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντα στήν Βραζιλία 5) Ἡ προαναγγελία τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Ἀντιχρίστου ἀπό τόν ΟΗΕ  6) Οἱ δύο μυστηριῶδεις δίσκοι τῶν «Black Sabbath»  7) Το κρανίο πού εὑρέθη μέ τήν χρονολογία 2015 ἐπάνω του  8) Τό γνωστό πτηνό «δεκαοχτούρα»  καί ἄλλα πολλά].

Καί βέβαια, ἐκτός ὅλων τῶν ἀνωτέρω, πρέπει νά ληφθεῖ ὑπ’ ὄψιν ὅτι, ἐάν δέν ἦταν ἀλήθεια, τότε γιατί κανείς μά ΚΑΝΕΙΣ μέχρι σήμερα δέν δέχθηκε νά κάνει δημόσιο διάλογο μέ τήν ταπεινότητά μου, γιά ὅλα αὐτά τά θέματα, παρόλες τίς προσκλήσεις μου, ἀλλά οὔτε καί μπόρεσε νά ἀναιρέσει τό παραμικρόν, ἀπ’ ὅσα γράψαμε!

Φυσικά, οὔτε λόγος νά γίνεται, γιά τήν δῆθεν ἀναίρεση ἑνός ἐκ τῶν βιβλίων μου, «Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΗΛΘΕΝ» ὑπό τῆς λεγομένης Ὀρθόδοξης Ὁμάδας Δογματικῆς Ἔρευνας (Ο.Ο.Δ.Ε) καί στά ὅσα ἀστήρικτα, ἀνυπόστατα καί κακόδοξα ὑποστήριξε, καί στά ὁποῖα ἐνῶ ἡ ταπεινότης μου ἀπάντησε καί ἀναίρεσε βῆμα πρός βῆμα καί λέξη πρός λέξη, ἐδῶ καί πολλά χρόνια,  (δεῖτε εδῶ) αὐτοί ὄχι μόνον δέν ἀνταπάντησαν μέχρι καί σήμερα (6/10/2014) ὄχι μόνον δέν ἀνήρτησαν τήν ἀπάντηση μου στήν ἱστοσελίδα τους, ὡς εἶχαν ΧΡΕΟΣ καί ΚΑΘΗΚΟΝ, ὄχι μόνον δέν ἔκαναν πουθενά καμμία ἀναφορά γι’αὐτή μου τήν ἀπάντηση μου, ἀλλά δυστυχῶς συνεχίζουν (καί ἡ ΟΟΔΕ, ἀλλά καί πολλοί ἄλλοι) νά κάνουν άναφορές καί νά παραπέμπουν σ’ αὐτήν τήν δῆθεν ἀναίρεσή τους, προφανῶς ἐπειδή τούς βολεύει καί τούς ἐξηπηρετεῖ.
Τί νά πεῖ κανείς. Φοβερή δικαιοσύνη! Ἀπίστευτη ἀντικειμενικότητα!  Πρωτοφανής δεοντολογία! Μοναδική  εὐθιξία! Ἀσύλληπτος φόβος Θεοῦ καί ἀγάπη πρός τόν πλησίον. Ὁ Θεός νά τούς ἐλεήσει...

Καί καλά ὅλοι οἱ  ἄλλοι, ἡ Ἱερά Σύνοδος ὅμως, τόσο δύσκολο ἦταν, ὡς ὑπεύθυνη καί στοργική Μητέρα πού ὑποτίθεται ὅτι εἶναι, ἤ ἔστω κάποιος ἀπό τούς 80 καί πλέον Μητροπολίτες πού ὑπάρχουν στήν Ἑλλάδα, νά ἀναθέσει σέ κάποια ἐπιτροπή, ἤ σέ κάποιον θεολόγο, νά ἀσχοληθεῖ σοβαρά μέ τά βιβλία μου καί νά τά ἀναιρέσει ἤ νά κάνει δημόσιο διάλογο μαζί μου, προκειμένου νά μέ ἀποστομώσουν, νά μέ ἀναιρέσουν νά μέ διαψεύσουν καί νά μέ ἐκθέσουν; Γιατί δέν τό ἔπραξαν λοιπόν, προκειμένου νά προστατεύσουν τό ποίμνιό τους, ἀλλά καί νά ἀποδείξουν σ’ αὐτό ὡς ὄφειλαν, ὑπεύθυνα, μέ στοιχεῖα, ἐπιχειρήματα καί  ἀποδείξεις καί ὄχι ἁπλῶς διαβάζοντας λιτά καί τηλεγραφικά, διάφορα ἀνακοινωθέντα, ὡς ἄλλοι Πάπες ἐκ καθέδρας, ἐάν πράγματι εἶχα ἄδικο ἤ ὅλα αὐτά πού ἔλεγα ἦταν ἀνοησίες, πλάνες, κακοδοξίες κλπ.; Γιατί; Ἄν μπορεῖ κάποιος ἄς ἀπαντήσει.

Ὅσον ἀφορᾶ τό δεύτερον -τό τί θά γίνει δηλαδή, ἤ τί θά πράξω, ἐάν δέν ἐπαληθευθοῦν ὅλα αὐτά- ἀπαντῶ:

Εἶμαι ἀπόλυτα βέβαιος καί σίγουρος 100%  ὅτι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, νά ἔχω κάνει λάθος. Τουλάχιστον ἐπί τῆς οὐσίας,  -ὅτι δηλαδή εἴμαστε στό Τέλος τοῦ Κόσμου, καί ὅτι τό 2018 θά γίνει ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου μας, ἀφοῦ ὁ Ἀντίχριστος γεννήθηκε τό 1982, θά ζήσει 36 μόνο χρόνια, ὅπως γνωρίζουμε ἀπό κάποιες ἀναφορές καί προφητείες καί ἀφού ἀμέσως μετά τόν Ἀντίχριστον ἔρχεται ὁ Κύριός μας, ὅπως μᾶς λέγει ἡ Γραφή καί οἱ Ἅγιοί μας-  γιατί στά ἐπί μέρους καί δευτερεύοντα θέματα, τά ὁποῖα δέν ἀλλάζουν σέ καμμία περίπτωση τήν οὐσία καί πραγματικότητα τοῦ ὅλου θέματος, φυσικά καί μπορεῖ νά ἔχω κάνει λάθος, ἀφοῦ οὐδείς ἄνθρωπος εἶναι ἀλάθητος ἐπί τῆς γῆς, οὔτε κἄν οἱ μεγαλύτεροι ἅγιοι, πάρα μόνον ὁ Θεός.  (Όσοι ενδιαφέρεστε δείτε εδώ σχετικό άρθρο με θέμα: «Είναι αλάθητοι οι Άγιοί μας;»)-ότι δηλαδή είμαστε στο Τέλος του Κόσμου, και ότι το 2018 θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας, αφού ο Αντίχριστος γεννήθηκε, το 1982, - 

Καί βέβαια, ὅτι καί νά κάνουν ὅλοι αὐτοί, ὅτι καί νά λένε, ὅσο καί ἄν προσπαθοῦν νά συσκοτίσουν τόν κόσμο ἤ νά διασκεδάσουν τίς ἐντυπώσεις, ὅσο καί ἐάν καθυστεροῦν τά γεγονότα προκειμένου νά μέ διαψεύσουν, ὅ,τι μά ὅ,τι ἄν κάνουν, ὁ κόσμος νά γυρίσει ἀνάποδα, δέν ὑπάρχει καμμία μά καμμία περίπτωση νά μήν συμβοῦν ὅλα αὐτά πού εἴπαμε καί γράψαμε, μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, γιά πολλούς καί διαφόρους λόγους, πού ἔχω ἀναλύσει διεξοδικά καί μέ πολλές ἀποδείξεις μέσα στά ταπεινά μου βιβλία, καθώς καί σέ πολλές ἐκπομπές, καί πού ἐδῶ, δέν μποροῦν νά ἀναφερθοῦν, χάριν συντομίας.

Ἐπειδή δέ γνωρίζω, (τό ἔχω συναντήσει ἄπειρες φορές) ὅτι ἀμέσως μετά ἀπό αὐτή τήν ἀπάντησή μου, πάντοτε, ἡ μόνιμη ἐπωδός ὅλων αὐτῶν, εἶναι: «Ναί! ΑΛΛΑ ἐάν ἔχεις πέσει ἔξω;» καί ἐγώ τούς ξανααπαντῶ πάλι τά ἴδια, ἐνῶ αὐτοί πάλι ξανασυνεχίζουν νά ἐρωτᾶνε ἐπίμονα, «Ναί, ἐντάξει! ΑΛΛΑ ἐάν τελικά ἔχεις πέσει ἔξω;» καί ἐγώ τούς ἐπαναλαμβάνω πάλι τά ἴδια ὡς ἀνωτέρω, καί οὕτω καθεξῆς, τούς ἀπαντῶ τά κάτωθι  -ἀκολουθώντας ἀναγκαστικά τό ἐπίμονο καί ἐπαναλαμβανόμενο ἐρώτημά τους-  ὅτι στήν περίπτωση αὐτή, ἐάν δηλαδή, παρ’ ἐλπίδα, μία στό ἑκατομμύριο, ἀποδειχθεῖ ὅτι ἔχω ἄδικο καί ὅτι ἔπεσα σέ πλάνη, (ὑποθετικά πάντοτε μιλάω) τότε, φυσικά καί δέν πρόκειται νά σιωπήσω, οὔτε νά κάνω τό κορόϊδο, οὔτε νά μασήσω τά λόγια μου, ψάχνοντας νά βρῶ διάφορες δικαιολογίες καί προφάσεις γιά νά δικαιολογηθῶ, ἀλλά ΠΡΩΤΟΣ ἐγώ θά βγῶ ΔΗΜΟΣΙΑ νά τό ὁμολογήσω, χωρίς κανένα φόβο καί δισταγμό, ἀναλαμβάνοντας τήν εὐθύνη τῶν λόγων καί πράξεών μου καί δεχόμενος φυσικά καί τό ἀνάλογο ἐπιτίμιο ἀπό τόν Θεόν καί τούς ἀνθρώπους. Δόξα τῷ Θεῷ ἔχω ἀκόμη, σῶας τάς φρένας, ἐπίγνωση, καθαρή συνείδηση, ἀλλά καί φόβο Θεοῦ

Ἐξ ἄλλου σ’ αὐτήν τήν περίπτωση, τό κακό καί ἡ ζημιά πού θά ἔχει γίνει θά εἶναι ἐλάχιστη, ἕως μηδαμινή, ἀφοῦ ὅπως ἀποδεικνύεται ἐκ τῶν πραγμάτων ΚΑΝΕΙΣ σχεδόν δέν πίστεψε τά ὅσα εἶπα. Ἄν ὄχι ἄς βγεῖ δημόσια νά τό πεῖ. Ἀλλά οὔτε καί προέβησαν (ἀκόμη καί αὐτοί οἱ λιγοστοί πού μέ πίστεψαν) σέ κάποιες ἐνέργειες, πού θά τούς «ἐζημίωναν» ἤ θά τούς «κατέστρεφαν» τήν ζωή, ὅπως π. χ. τό νά σταματήσει νά ἐργάζεται, νά παντρεύεται νά κάνει παιδιά, νά χωρίσει τήν οικογένειά του γιά νά ἀκολουθήσει ἐμένα, νά πουλήσει τήν περιουσία του γιά νά φύγει στά βουνά ἤ νά κτίσει καταφύγια, νά δωρίσει τήν περιουσία του σέ ἐμένα ἤ κάπου ἀλλοῦ, ἤ ὅ,τι δήποτε ἄλλο. ΤΙΠΟΤΕ ἀπολύτως ἀπ’ ὅλα αὐτά δέν ἔγιναν. Ὁπότε πρός τί ὅλη αὐτή ἡ πρεμούρα;

Ἄς μήν ἀνησυχοῦν λοιπόν, τουλάχιστον γι’ αὐτό, ὅλοι αὐτοί οἱ... καλοί καί συμπονετικοί ἄνθρωποι. Καλύτερα δέ ἄς κρατήσουν τήν ἀνησυχία τους αὐτή γιά τήν ἄλλη περίπτωση καί ἐκδοχή. Ἐκεῖ σίγουρα θά τήν χρειαστοῦν...

Τό θέμα λοιπόν, δέν εἶναι καθόλου αὐτό, τό τί θά πράξω ἐγώ (ἕνας ἄνθρωπος)  στήν περίπτωση πού θά πέσω ἔξω.

Τό ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΘΕΜΑ καί τό μεγάλο ΕΡΩΤΗΜΑ, εἶναι τί θά γίνει στήν ἄλλη περίπτωση πού ἡ ταπεινότης μου ἀποδειχθεῖ ἐκ τῶν πραγμάτων ὅτι ἔχει δίκαιο;

Τί θά κάνουν τότε, ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ, οἱ χιλιάδες καί τά ἑκατομμύρια τῶν ἀνθρώπων γενικότερα, στήν περίπτωση αὐτή; Τό φαντάζεστε; Θά τούς ἔλθει ὡς «κεραυνός ἐν αἰθρία», θά πιαστοῦν στόν ὕπνο καί θά βρεθοῦν πρό μεγάλης ἐκπλήξεως, ὄντας σοκαρισμένοι, ἀνέτοιμοι, καί ἀπροετοίμαστοι!

Ἐκεῖ εἶναι ἡ οὐσία καί τό ὅλο θέμα καί ὄχι τό τί θά κάνω ἐγώ.

Μοῦ προξενεῖ δέ μεγάλη ἐντύπωση καί ἔκπληξη ὅτι ΚΑΝΕΙΣ ποτέ μέχρι σήμερα ὄχι μόνον δέν ἀπάντησε στό ἀνωτέρω ἐρώτημα, ὄχι μόνον δέν μέ ρώτησε γι’ αὐτό τό ἐνδεχόμενο, ἀλλά οὔτε κἄν τό σκέφθηκε, «τί θά γίνει δηλαδή, ἐάν ὅλα αὐτά ἐπαληθευτοῦν». Ἐνῶ ἀντίθετα ΟΛΟΙ «ἐν ἑνί στόματι καί μιᾶ καρδίᾳ» (μέ ἕνα στόμα καί μιά καρδιά) μέ ρωτοῦν «τί θά γίνει ἐάν δέν ἐπαληθευθοῦν ὅλα αὐτά»;

Εἶναι φοβερό καί ἀπίστευτο!

Πῶς γίνεται αὐτό; Τόση ὑποκειμενικότητα; Τόσο στρουθοκαμηλισμός; Τόσος παραλογισμός; Τόση σύγχυση; Τόσο σκότος; Τόση ἀποστασία; Τόση ἀγάπη στά γήϊνα; Τόση προσήλωση στήν ὕλη; Τόσες παρωπίδες;

Κανείς μά κανείς νά μήν σκεφθεῖ ποτέ καί τήν ἄλλη έκδοχή, ὅτι δηλαδή, μπορεῖ νά ἔχω καί δίκαιο καί τότε τί θά γίνει; Τί θά συμβεῖ σέ ὅλους αὐτούς;

Γιατί μήν μοῦ πεῖτε ὅτι ἕνας σοβαρός, λογικός καί πραγματικά πιστός ἄνθρωπος, πού ἔχει φόβο Θεοῦ, δέν ἔπρεπε νά σκεφτεῖ, ἀλλά καί νά ἐξετάσει σοβαρά καί αὐτή τήν ἐκδοχή;

Ὅλα τά νομίσματα ἔχουν δύο ὄψεις. Καί ὅλα τά πράγματα δύο ἐκδοχές:

Σωστό-Λάθος. Ἀλήθεια-Ψέμα. Φῶς-Σκότος. Θεός-Διάβολος.

Ἤ ἔχει κάποιος δίκαιο σ’ αὐτά πού λέει ἤ ἔχει ἄδικο. Ἤ λέει κάποιος τήν ἀλήθεια  ἤ λέει ψέματα. Ἤ εἶναι ὀρθά τά ὅσα ἰσχυρίζεται ἤ εἶναι λανθασμένα. Ἤ τά ὅσα γράφει καί ὑποστηρίζει εἶναι ὀρθόδοξα ἤ εἶναι πλανεμένα. Ἤ εἶναι ἐκ Θεοῦ ἤ δέν εἶναι ἐκ Θεοῦ, κλπ.

Ἔτσι λοιπόν καί στήν ἰδικήν μου περίπτωση. Δύο εἶναι οἱ ἐκδοχές. Δέν ὑπάρχουν ἄλλες:

1) Ἤ ἔχω δίκαιο καί ὅλα αὐτά πού λέω εἶναι ἀλήθεια

2) Ἤ ἔχω ἄδικο καί ὅλα αὐτά πού λέω εἶναι πλάνη ἤ ψέματα

Κάτι ἄλλο δέν μπορεῖ νά ἰσχύει.

Καί ἐάν μέν ἔχω ἄδικο, ὅπως ἤδη ἔχω ἀναφέρει, τότε θά ἔχω πλανηθεῖ καί θά ἔχω ἐξ ὁλοκλήρου ἐγώ τήν εὐθύνη τῶν λεγομένων καί τῶν πράξεών μου. Ἀλλοίμονόν μου δέ, γιά τήν σύγχυση, τήν πλάνη καί τά ποικίλα προβλήματα καί ἀδιέξοδα πού πιθανόν νά δημιούργησα. Καί βέβαια, καμμία ἀντίρρηση, εἶμαι ἕτοιμος νά ὑποστῶ τήν ὅποια δήποτε τιμωρία καί ἀπό τόν Θεόν καί ἀπό τούς ἀνθρώπους.

Αὐτή εἶναι ἡ μία ἐκδοχή.

Ἄς δοῦμε ὅμως τώρα καί τήν ἄλλη ἐκδοχή.

Στήν περίπτωση αὐτή, ἡ ταπεινότης μου θά ἔχει δίκαιο, ἐνῶ ὅλοι αὐτοί θά ἔχουν ἄδικο. Καί ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλά θά βρεθοῦν νά εἶναι πολέμιοι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ὑπόλογοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Καί διότι δέν πίστεψαν σέ ὅλα αὐτά πού φανέρωσε ὁ Θεός, καί διότι μέ πολέμησαν, μέ συκοφαντοῦσαν καί μέ κατηγοροῦσαν ἀδίκως, καί διότι δέν ἄφηναν ὅλους τούς ἄλλους νά δοῦν τήν ἀλήθεια.

Γιατί, ἐάν τελικά ἀποδειχθεῖ ὅτι ἔχω δίκαιο (καί θά ἀποδειχθεῖ πολύ σύντομα, ἤδη κάποιοι ἀρχίζουν καί τό βλέπουν) τί ἄλλο θά ἀποδεικνύει αὐτό, παρά τό ὅτι, ὅλες αὐτές οἱ «ἀποκαλύψεις» ἦταν ἐκ Θεοῦ;
Στήν περίπτωση δέ αὐτή, ὅλοι αὐτοί πού δέν πίστεψαν καί μέ ἐπολέμησαν, δέν θά βρεθοῦν νά εἶναι -ἐκ τῶν πραγμάτων- πολέμιοι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού φώτισε καί ὁδήγησε νά γραφτοῦν ὅλα αὐτά τά θέματα; Καί τότε δέν θά ὑποπέσουν ἤ ἔστω δέν θά κινδυνεύουν νά ὑποπέσουν στό μεγάλο καί φοβερό ἁμάρτημα τῆς βλασφημίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τό ὁποῖο, σύμφωνα μέ τά ἀδιάψευστα λόγια τοῦ Κυρίου μας, δέν συγχωρεῖται οὔτε σέ αὐτή οὔτε στήν ἄλλη ζωή;

«Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις, ἡ δὲ τοῦ Πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις· καὶ ὃς ἐὰν εἴπῃ λόγον κατὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεται αὐτῷ· ὃς δ᾿ ἂν εἴπῃ κατὰ τοῦ Πνεύματος τοῦ ῾Αγίου, οὐκ ἀφεθήσεται αὐτῷ οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι». (Ματθ. ιβ΄, 31-33)

Ὅσον ἀφορᾶ δέ κυρίως τούς Κληρικούς καί Μοναχούς, προφανῶς θά ἀποδειχθεῖ (συγγνώμη πού τό λέγω αὐτό, ἀλλά αὐτή εἶναι ἡ ἀλήθεια), ὅτι ἐκτός ὅλων τῶν ἄλλων, εἶχαν καί σοβαρό πνευματικό ἔλλειμμα.

Γιατί παρ’ ὅλον πού ἦταν «μεγάλοι» πνευματικοί, γεροντάδες, πατέρες καί λειτουργοί τοῦ Ὑψίστου, παρ’ ὅλον πού ἦταν «ποιμένες», παρ’ ὅλον πού εἶχαν ταχθεῖ ἀπό τόν Κύριόν μας νά φυλάττουν, νά προστατεύουν καί νά ὁδηγοῦν ἀσφαλῶς τά πρόβατά του, αὐτοί δέν τό πράξανε.

Ἀφοῦ ὄχι μόνον δέν εἶδαν τά σημάδια πού ἔστειλε Ἐκεῖνος, ὄχι μόνον δέν ἀντιλήφθησαν ὅτι γεννήθηκε ὁ Ἀντίχριστος, ὄχι μόνον δέν συνειδητοποίησαν ὅτι εἴμαστε στό τέλος τοῦ κόσμου καί ἔρχεται ὁ Νυμφίος τῆς ψυχῆς τους, αὐτός πού ὑποτίθεται ὅτι ἀγαποῦσαν καί ἀφιέρωσαν τήν ζωή τους καί περίμεναν μέ ἀνυπομονησία, ὄχι μόνον λοιπόν δέν ἀντιλήφθηκαν  ἀπολύτως τίποτε, ἀλλά καί ὅταν τούς τά φανέρωσε καί ἀποκάλυψε ὁ Θεός, μέσα ἀπό τήν ἀναξιότητα καί ἁμαρτωλότητά μου, ἐκεῖνοι δέν θελήσαν νά τά δοῦν, νά τά δεχθοῦν καί νά τά πιστέψουν!

Καί βέβαια στήν περίπτωση αὐτή, μετά ἀπ’ ὅλα αὐτά, προκύπτει ἕνα ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑ.

Ἐάν λοιπόν, ὅλα αὐτά ἦταν ἐκ Θεοῦ, γιατί ὅλοι ἐσεῖς, πού ὑποτίθεται ὅτι εἴσασταν ἄνθρωποι δικοί Του, δέν τά εἴδατε;   

Γιατί δέν τά καταλάβατε;

Γιατί δέν τά δεχθήκατε;

Γιατί δέν τά πιστέψατε;

Γιατί δέν μέ στηρίξατε;

Γιατί μέ χλευάζατε;

Γιατί μέ κατηγορούσατε;

Γιατί μέ συκοφαντούσατε;

Γιατί; Καί πολλά ἄλλα γιατί!...

Καί ἀκόμη, ἐάν τελικά τά πράγματα εἶναι ὅπως τά λέγω καί τά γράφω καί ἄρα ὅπως ἀποδείξαμε ὅλα αὐτά ἦταν ἐκ Θεοῦ, ἀφοῦ κοινός θνητός ἤ ἀνθρώπινο μυαλό δέν θά μποροῦσε ποτέ ἀπό μόνος του νά τά βρεῖ ὅλα αὐτά καί νά ἀποκαλύψει τόσα σημεῖα, τότε γεννᾶται καί πάλι ἕνα ἀκόμη ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑ:

-Γιατί ὁ Κύριος φανέρωσε μέσα ἀπό τήν ἀναξιότητά μου τά ὅσα πρόκειται σύντομα νά γίνουν, ἀφοῦ σύμφωνα μέ τήν ἄποψη ὅλων σχεδόν τῶν κληρικῶν καί λαϊκῶν, δέν χρειαζόταν νά γνωρίζουμε χρόνους καί καιρούς, ἀρκεῖ νά εἴμασταν πάντα ἕτοιμοι;

-Γιατί τά φανέρωσε χρόνια πολλά πρίν, ἀπό τό 2006, ἀφοῦ δέν χρειαζόταν καί οὔτε μᾶς πρόσθεταν ἤ μᾶς ἀφαιροῦσαν τίποτε στήν προετοιμασία καί σωτηρία μας;

-Γιατί ἐπέτρεψε νά τά γράψω ὅλα αὐτά, ἀφοῦ οὕτως ἤ ἄλλως θά ἔστελνε ταυτόχρονα μέ τόν Ἀντίχριστον τούς δύο προφήτας καί μάρτυράς Του, οἱ ὁποῖοι καί θά ἀποκάλυπταν ὅλα ὅσα ἔπρεπε καί ταυτόχρονα θά στήριζαν καί θά καθοδηγοῦσαν τούς πιστούς;

Ἀφοῦ λοιπόν, δέν θά χρειαζόταν καί δέν θά προσέφεραν τίποτε ὅλα αὐτά πού ἔγραψα, γιατί τότε μοῦ τά φανέρωσε ὁ Θεός;

Μπορεῖ νά ἰσχυριστεῖ κανείς ὅτι μάταια καί χωρίς λόγο ἐπέτρεψε ὁ Κύριός μας νά φανερωθοῦν καί νά ἀποκαλυφθοῦν ὅλα αὐτά; Μπορεῖ;

Ἄν τολμᾶ, ἄς τό πεῖ καί ἄς τό ἰσχυριστεῖ κάποιος.

Ἡ εὐθύνη λοιπόν ὅλων αὐτῶν (καί ἰδιαίτερα ὅλων ὅσων ἦταν κάθετοι, ἀντίθετοι καί μέ πολέμησαν κιόλας) εἶναι τεράστια πού δέν ἀντιλήφθηκαν ὅσα ἐπανειλημμένως ἄκουγαν, ἀλλά ἄφησαν νά περάσει ἄσκοπα καί μάταια ὁ χρόνος μέχρι σήμερα, τυρβάζοντας καί μεριμνώντας περί πολλῶν ἄλλων ἀσχέτων πραγμάτων. Οὔτε καί μποροῦν νά ἀπαλλαχθοῦν τῆς εὐθύνης αὐτῆς κάποιοι, ἐπειδή κρατοῦσαν μία πιό μετριοπαθή στάση, δῆθεν ἀπό διάκριση, ἤ ἤταν οὐδέτεροι ἤ ἀκόμη μέ ἔβλεπαν μέ κάποια συμπάθεια, ἤ ἦταν 50-50 ἤ περίμεναν κάποια ἐπαλήθευση καί ἐπιβεβαίωση ἄνωθεν, ἤ κάποια σύμφωνη γνώμη ἀπό κάποιον «μεγάλο», «διορατικό», «χαρισματοῦχο» καί «ἅγιο» γέροντα καί «πνευματικό» ἤ δέν ξέρω ἐγώ τί ἄλλο, γιά νά πιστέψουν.

Ἀλλά, ἐάν πράγματι ὑπῆρχαν ὅλοι αὐτοί οἱ «μεγάλοι», καί «ἅγιοι» γεροντάδες καί «πνευματικοί», γιατί τότε δέν βγῆκαν νά ποῦν κάτι; Γιατί δέν «εἶδαν» τίποτε ἀπ’ ὅλα αὐτά; Γιατί δέν κατάλαβαν τίποτε μέχρι καί σήμερα; Γιατί τήν ὥρα πού ὑποτίθεται ὅτι «συνομιλοῦσαν» μέ τόν Θεόν, δέν τούς φανέρωσε τίποτε; Γιατί; 

Ποῦ ἦταν καί ποῦ εἶναι λοιπόν, ὅλοι αὐτοί καί γιατί δέν παρουσιάσθησαν ποτέ ὅλα αὐτά τά χρόνια, πού διώκομαι, κυνηγοῦμαι, συκοφαντοῦμαι,  λοιδοροῦμαι καί ἄλλα πολλά; Γιατί;  

Ἐκτός καί ἐάν, ὑπάρχουν μέν, ἀλλά δέν παρουσιάζονται, οὔτε μιλᾶνε, ἐπειδή ἔτσι θέλησε ὁ Θεός, διά λόγους πού Ἐκεῖνος γνωρίζει. Ὅπως π.χ. μέ τήν περίπτωση τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ (χωρίς φυσικά νά τολμῶ, οὔτε κατά διάνοια, νά συγκρίνω τήν ἀναξιότητά μου μέ τόν Προφήτη, ἐννοεῖται!)  ὁ ὁποῖος παρότι ἦταν Προφήτης δέν ἤξερε οὔτε γνώριζε ὅτι ὑπῆρχαν καί ἄλλοι 7.000 πιστοί οἱ ὁποῖοι «οὐκ ἔκλιναν γόνυ τῷ Βάαλ», ἀλλά πίστευε ὅτι εἶχε ἀπομείνει ΜΟΝΟΣ του, γι’ αὐτό καί ἔλεγε:

«Κύριε, τοὺς προφήτας σου ἀπέκτειναν καὶ τὰ θυσιαστήριά σου κατέσκαψαν, κἀγὼ ὑπελείφθην μόνος, καὶ ζητοῦσι τὴν ψυχήν μου. ἀλλὰ τί λέγει αὐτῷ ὁ χρηματισμός; κατέλιπον ἐμαυτῷ ἑπτακισχιλίους ἄνδρας, οἵτινες οὐκ ἔκαμψαν γόνυ τῷ Βάαλ». (Ρωμ. ια΄, 3-5 καί Γ’ Βασ. ιθ΄10-18)

Γιά ὅσους λοιπόν χαθοῦν, ἐξ αἰτίας τῆς ἀδιαφορίας καί τοῦ ἐφησυχασμοῦ τῶν ἀνωτέρω, ἰδιαιτέρως τῶν κληρικῶν, θά ἔχουν αὐτοί τήν εὐθύνη καί θά δώσουν μεγάλο λόγο στόν Θεό, γιά τίς ψυχές πού χάθηκαν.

Τό «αἷμα» δέ ὅλων αὐτῶν τῶν ἀδικοχαμένων «προβάτων» νά ξέρετε ὅτι θά ζητηθεῖ, ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύριον, ἀπό τά δικά τους χέρια:

«Τάδε λέγει Κύριος Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ τοὺς ποιμένας καὶ ἐκζητήσω τὰ πρόβατά μου ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ ἀποστρέψω αὐτοὺς τοῦ μὴ ποιμαίνειν τὰ πρόβατά μου». (Ἰεζ. λδ΄, 10)

Καί θά εἶναι δυστυχῶς πολλοί αὐτοί πού θά χαθοῦν, διότι δέν θά μπορέσουν νά προετοιμαστοῦν καταλλήλως, ἀφοῦ ὅπως ἔχουμε γράψει καί ἀποδείξει πολλές φορές, δέν φθάνει μιά ἁπλή καί συνηθισμένη προετοιμασία.

Ἄς προσέξουν λοιπόν καλύτερα, ὅλοι αὐτοί οἱ εὐσεβεῖς καί ἀγαπητοί μας κληρικοί καί λαϊκοί τό ὅλο θέμα, καί νά μήν παίζουν «ἐν οὐ παικτοῖς» γιατί τό θέμα εἶναι πάρα πολύ σοβαρό καί ἅπτεται ἄμεσα τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς τους. Ἄλλως θά βρεθοῦν πρό μεγάλης ἐκπλήξεως, ἀφοῦ· «φοβερόν τό ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος». (Γαλ. ι΄, 31)

Ἄς ἔχουν δέ κατά νοῦ καί τόν λόγο τῆς Γραφῆς πού λέγει:

«Εἰσίν ὁδοί δοκοῦσαι εἶναι ὀρθαί ἀνδρί, τά μέντοι τελευταῖα αὐτῶν βλέπει εἰς πυθμένα ᾃδου». (Παροιμ. ιστ΄, 25)

Δηλαδή: «Σ’ αὐτή τήν ζωή, κάποιοι ἄνθρωποι, ἐπιλέγουν νά ἀκολουθήσουν κάποιους δρόμους, πού αὐτοί νομίζουν καί πιστεύουν ὅτι εἶναι καλοί καί σωστοί, καί ὅτι ὁδηγοῦν στήν σωτηρία τους. Ὅταν ὅμως φθάσουν στό τέλος αὐτῶν τῶν δρόμων καί τῆς διαδρομῆς αὐτῆς, βλέπουν καί διαπιστώνουν, δυστυχῶς, ὅτι εἶχαν κάνει ΛΑΘΟΣ καί ὅτι οἱ δρόμοι αὐτοί τούς ὁδήγησαν στόν πυθμένα τοῦ Ἅδη καί τῆς κολάσεως», ὅπερ καί ἀπεύχομαι.

ΑΜΗΝ! ΓΕΝΟΙΤΟ!