«ΠΑΛΙΝ Η ΗΡΩΔΙΑΣ ΜΑΙΝΕΤΑΙ ΠΑΛΙΝ ΤΑΡΑΤΤΕΤΑΙ...»

Η Δ.Ι.Σ. ΚΑΙ Ο ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΕΠΙ ΠΙΝΑΚΙ
ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗΝ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ...

Πρώτη δημοσίευση 17/11/2013 

Κατωτέρω δημοσιεύουμε αυτούσιο ένα πολύ αξιόλογο, σημαντικό  και τεκμηριωμένο κείμενο, που μας απέστειλε ο αγαπητός εν Χριστώ αδελφός, κ. Βασίλειος Π. σχετικά με την άδικη, σκανδαλώδη και ατεκμηρίωτη καταδίκη του βιβλίου του πατρός Μαξίμου «Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΗΛΘΕΝ 1983, 2013», από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά και την απαράδεκτη παράνομη και αντικανονική δίωξη, καταδίκη και αποπομπή του πατρός Μαξίμου από την Ιερά Μονή της Μετανοίας του «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ» της Ιεράς Μητροπόλεως Κορίνθου.

Ἐκ του «Αγίου Κοσμά»

Η ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΗΣ ΒΙΒΛΙΟΚΑΤΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΜΕΣΩ ΨΕΥΔΟΥΣ

Μερικά χρόνια πριν, επί μακαριστού Χριστοδούλου, με αφορμή ότι σκανδαλίζεται το πλήρωμα της Εκκλησίας, έγινε από την Συνοδική Επιτροπή επί των αιρέσεων, ατεκμηρίωτος -δημόσια και θεολογικά- διωγμός,^[1] στον γνωστό μονάχο πατέρα Μάξιμο, λόγω ενός βιβλίου του που εξέδωσε για τον Αντίχριστο.

Ο συμπαθέστατος και πασίγνωστος τηλεοπτικά μοναχός, από χρόνια δραστήριος ιεραποστολικά και έως τότε, ήρθε σε αντιπαράθεση^[2] με τον νέο Δεσπότη του. Ο βασικός λόγος κι η αφορμή ήταν ο ορισμός του χρονικού διαστήματος και η συγκεκριμενοποίηση των ετών αρχικά, για την έλευση του αντιΧρίστου και κατά συνέπεια της Δευτέρας Παρουσίας.

Αυτό ήταν αντίθετο με την επικρατούσα αλλά όχι πάντα ή απαραίτητα ορθή αντίληψη, ότι κανείς δεν μπορεί να ορίσει ανάλογο διάστημα ή ημερομηνία. Η αντίδραση προήρθε,  σύμφωνα με την επίσημη Εκκλησιαστική αρχή, για τον λόγο του σκανδαλισμού των πιστών. Προφανώς πολλοί αρχικά ταράχτηκαν, προσπαθώντας να εξοικειωθούν με την ιδέα ότι ο παρών κόσμος τελειώνει σύντομα.

Ο Αρχιερέας του (κ. Διονύσιος Μάνταλος) διαψεύστηκε δημοσίως σε τηλεοπτική εκπομπή, για αμφισβήτηση της μοναχικής ιδιότητος του υποφαινόμενου συγγραφέα του επίμαχου βιβλίου.^[3] Το χειρότερο είναι η έγγραφη υποστήριξη από την Δ.Ι.Σ, για υποφαινόμενη αμφισβήτηση της μοναχικής και ηγουμενικής ιδιότητος του, όταν επί σειρά ετών είναι εγγεγραμμένος στα επίσημα δίπτυχα της εκκλησίας της Ελλάδος^[4] και αρκετοί Ιεράρχες αποστέλλουν για έτη έγγραφα^[5] επικοινωνίας με την ιδιότητα του Ηγουμένου Μάξιμου Μοναχού αναγραφόμενη.

Αυτό είναι μια υποκριτική ενέργεια μεγάλου βεληνεκούς, η οποία απλά μεγενθύνει περισσότερο τα σημεία των καιρών. Το ύφος και η πρόθεση του διαφαίνεται στο ύφος της επιστολής, το οποίο είναι απαράδεκτο να αμφιβάλει^[6]  για την μοναχική ιδιότητα που ήταν πασίγνωστη. Είναι ένα σκάνδαλο ακόμη, από τα πολλά που ταλανίζουν την Ιεραρχία των χρόνων της απώλειας.

H σαθρότητα των ισχυρισμών ενισχύθηκε από το γεγονός ότι ο Δεσπότης θίχτηκε για την "καυστικὴν σάτυραν ἄλλου γνωστοῦ παραγωγοῦ Τηλεοπτικῶν ἐκπομπῶν, τοῦ κ. Λ. Λαζοπούλου". Όμως ο συγκεκριμένος στην εκπομπή του, μετέδωσε, εκτός όλων των άλλων, και το ειρωνικό μήνυμα ότι δεν έγινε καν η πρώτη παρουσία. Συνεπώς καμιά αντικειμενική θεολογική αξία δεν έχει τέτοια σάτυρα απιστίας, το αντίθετο μάλιστα. Ήταν μια αναιδή επίδειξη κατάχρησης δεσποκρατικής εξουσίας και συμπόρευσης με την κοσμική εξουσία και πνεύμα του κόσμου, η οποία άλλωστε ομολογήθηκε στο έγγραφο:
"καί τόν Λαόν δεινῶς σκανδαλιζόμενον" , αλλά και σε άλλο έγγραφο από άλλο Μητροπολίτη, με την αιγίδα της ΔΙΣ: "κακοδόξους και σκανδαλίζουσας τας συνειδήσεις των πιστών απόψεις αυτού".

Οι κοσμικοί στεναχωρήθηκαν και αγχώθηκαν, πολλοί κληρικοί το ίδιο, και ο Δεσπότης έσπευσε να το "τακτοποιήσει" το θέμα. Η ιστορία της κατάχρησης της επισκοπικής εξουσίας γνωστή από την εποχή του Ιερού Χρυσοστόμου. Τι ελπίδα μπορεί να έχει ένας απλός μοναχός άλλωστε.

Παράλληλα η προσπίπτουσα σε λάθη Ιερά Σύνοδος, μιας και το ιστορικό μη αλάνθαστο^[7] των συνόδων, έδωσε στην δημοσιότητα ένα έγγραφο^[8] το οποίο δεν δικαιολογεί το πνεύμα αγάπης και αποσαφήνισης της πλάνης με θεολογική συζήτηση και διόρθωσης του μοναχού, που θα έπρεπε κανονικά να επιδειχθεί.

Η ουσία είναι ότι το θέμα του προσδιορισμού της εποχής, της ημερομηνίας και του ονόματος του αντιΧρίστου, και κατά συνέπεια της Β’ παρουσίας, δεν είναι δογματικό, αλλά θεολογούμενο. Δεν τίθεται θέμα "κακοδοξίας" όπως χαρακτηρίστηκε τότε. Διαφορετικά πρέπει να χαρακτηριστεί κακόδοξο και λατρευτικο βιβλίο της Εκκλησίας, που περιέχει εκτίμηση του χρόνου της Β’ Παρουσίας.

Είναι επίσης σαν να λέμε ανάλογες αποτυχημένες προσπάθειες Αγίων σαν κακόδοξες. Πόσο μάλλον όταν δεν ξέρουμε σίγουρα εάν είναι πλάνη και όχι θεία αποκάλυψη. Μερικοί όμως ανόητα αντιπροφητεύουν.^[9] 

Το δόγμα μας στο Πιστεύω δεν λέει "και πάλιν ερχόμενος μετά δόξης (σε εποχή που δεν ξέρουμε)". Παρόλα αυτά η παραποίηση και η κατάχρηση της ελεύθερης μεταφραστικής απόδοσης δεν έχει όρια για μερικές Μητροπόλεις όπως η Μητρόπολη "Ηλείας",^[10] που έφτασαν στο σημείο να το προσθέσουν ερμηνευτικά την φράση"σε εποχή που δεν ξέρουμε" στο Σύμβολο της Πίστης μας, καταπατώντας κάθε όριο. Ίσως η συνολική δογματική εργασία κάποιου φωτισμένου θεολόγου του προηγούμενου αιώνα, να έδωσε το δικαίωμα αυθεντίας της γνώμης σε μερικούς, ώστε να το εξισώσουν με αποφάσεις αναγνωρισμένων Οικουμενικών Συνόδων.

Μήπως οι Οικουμενικές Σύνοδοι ξέχασαν άραγε να επισφραγίσουν το μεγάλο θεικό "μυστικό"; Περισσότερες απαντήσεις επί του θέματος, της συγκαλυμένης δηλαδή προσπάθειας απαγόρευσης της αληθινής εσχατολογίας, δίνονται σε παράρτημα του τέλους σε υποκεφάλαιο που ονομάζεται "Η αναίρεση του πανορθόδοξου συνεδρίου για τις εσχατολογικές αιρέσεις".

Όταν ένας καθηγητής Πανεπιστημίου^[11] και αρκετοί ιεράρχες^[12] δίνουν συγχαρητήρια για το βιβλίο, εντύπωση προκαλεί ο αρχιερατικός ισχυρισμός "σε κείμενα και λόγους που δεν στηρίζονται στην Αγία Γραφή και την Παράδοση της Εκκλησίας".^[13] 

Το βιβλίο πέρα από κάθε αμφιβολία, είναι στην κυριολεξία γεμάτο με αγιογραφικές και αγιοπατερικές παραπομπές. Άρα είναι το λιγότερο ατυχής ο χαρακτηρισμός. Τόσο κατάφωρη εξαπάτηση του ποιμνίου είναι μάλλον διαφήμιση, αφού ο κάθε καλοπροαίρετος μπορεί εύκολα να διαπιστώσει το εύρος των ορθόδοξων πηγών που χρησιμοποιήθηκαν για την τεκμηρίωση του βιβλίου.

Τέλος η έκφραση "δεν εκφράζει την Ορθόδοξη Θεολογία και Πίστη" όταν πραγματεύεται το συγκεκριμένο θέμα, όπου και μίλησε πλήθος αγίων,^[14] δείχνει απλά το μέγεθος της αρχιερατικής ημιμάθειας και άρα πλάνης στο θέμα, όπως ακριβώς προφητεύτηκε ότι θα είναι. ^{[15], [16], [17]}  Δυστυχώς οι αποδείξεις όλες δείχνουν αυτό, όσο και να ακούγεται σκληρό και λυπηρό. Νομίζουμε ότι θα συμφωνήσουν πολλοί ότι η μετριοπαθής στάση αναμονής, και μια ανακοίνωση περί προσωπικής γνώμης και ερμηνείας του μοναχού, και εκκλησιαστικής επιφύλαξης περί θεολογούμενου θέματος, θα ήταν δικαιότερη για όλους.

Μια πιθανώς σοφότερη έκφραση της τότε ανακοίνωσης θα ήταν "συνιστᾶ στούς πιστούς νά εἶναι προσεκτικοί σέ κείμενα καί λόγους πού έχουν πρωτοφανή και υποκειμενική ερμηνεία σε ορισμένα σημεία, παρόλο που στηρίζονται στην Γραφή και τους Πατέρες". Στην πράξη αυτό εφαρμόστηκε κατά πληροφορίες από μερικούς ιεράρχες σε ομιλίες τους και από μοναστικές κοινότητες.

Όμως αυτό δεν ακολουθήθηκε από την εκκλησιαστική διοίκηση , και έτσι με αυτή την τακτική, η σκιά του ψέματος και της υποκρισίας σκέπασε την ΔΙΣ, που φυσικά δεν έχει κανένα αλάνθαστο.^{[18],[19],[20],[21],[22]}  Αντίθετα πληθαίνουν συνεχώς οι ενδείξεις^[23] και οι γνώμες από θεολόγους που είναι θεματοφύλακες της ορθοδοξίας, για την εξάπλωση της παναιρετικής πλάνης του οικουμενισμού σε κάθε επίπεδο, με λίγες φωτεινές εξαιρέσεις.

Οι χαρακτηρισμοί της ανακοίνωσης ποτέ δεν εξηγήθηκαν θεολογικά, ούτε στο ελάχιστο κατά παράδειγμα. Εκφράσεις "γέμει κακοδοξιών" χωρίς εξήγηση για ένα τέτοιο έργο, την στιγμή που είναι γεμάτο με αναφορές λόγων αγίων, και το θέμα είναι θεολογούμενο και όχι δογματικό ή λατρευτικό, τότε απορεί όποιος ξέρει βασική θεολογία για τον αδόκιμο όρο.

Επίσης οι όροι "ἀντεκκλησιαστικόν, ἀντιδογματικὸν" είναι εξίσου άστοχοι. Ο αντίΧριστος αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη και εκτός Αποκάλυψης, ενώ το δόγμα της Εκκλησίας δεν αναφέρει ημερομηνία για το "πάλιν ερχόμενος", αλλά ούτε και την αποκλείει λέγοντας "εν αγνώστω χρόνω". Ο μόνος που θα είναι κακόδοξος είναι το αντικείμενο του θέματος, δηλαδή ο αντίΧριστος αλλά και όσοι κακόδοξοι θα συμμετέχουν τότε στα διάφορα συμβούλια "εκκλησιών" και θρησκειών, όπου και θα υποταχθούν σε αυτόν. Όσοι όμως ομιλούν για τον αρχικακόδοξο δεν είναι κακόδοξοι, αλλά ελεγκτές τέτοιων.

Οι απόψεις των σύγχρονων Ιεραρχών^{[24], [25]} με μικρές αναφορές κάπου στο συνολικό συγγραφικό τους έργο, είναι μάλλον φτωχές και δεν έχουν ευρεία Πατερική κάλυψη και τεκμηρίωση. Επιχειρείται η ερμηνεία λίγων χωρίων της Γραφής, κατά νου και μόνο, και χωρίς πλήρη γνώση των απόψεων^{[26],[27],[28],}   και πράξεων των μεγάλων μας Αγίων. Επιλεκτικά μπορεί να χρησιμοποιηθούν κατά νου, απόψεις λίγων μόνο Αγίων υπέρ της μιας θέσης ^{[29],[30],[31],[32]}  ενώ παραγνωρίζεται το γεγονός ότι ακόμα και Άγιοι που δήλωναν το άγνωστο της ημερομηνίας^[33]  προσπαθούσαν να την βρουν, έστω κατά προσέγγιση,^{[34], [35]} είτε προσδιόριζαν χρονικό διάστημα ημέρας ή υποδιάστημα της ημέρας,^[36] ή και ακριβούς ώρας. Επίσης είναι γνωστές οι προσπάθειες Αγίων της αρχαίας Εκκλησίας που προσπάθησαν να προσδιορίσουν το έτος συντελείας,^{[37], [38]}  αυτό όμως δεν κόστισε την αγιότητα τους, αλλά ούτε και τον ανάλογο διωγμό τους για το θέμα.

Ένα πρόσφατο πανορθόδοξο συνέδριο κατέληξε στο ίδιο ανακριβές συμπέρασμα, με χαρακτηριστική ερμηνευτική φτώχεια, που έρχεται σε αντίθεση με τις παραπάνω αντιλήψεις, περί μερικής έστω τότε, γνώσης των Πατέρων. Η κριτική των θέσεων του υπάρχει στο παράρτημα. Οι χριστιανοί ανέκαθεν περιμένουν την Β’ παρουσία και πρώτα απ’ όλα την δική τους κοίμηση, και δεν πρέπει να ταράζονται. Ταράζονται μόνο οι κοσμικοί άνθρωποι που φοβούνται τον θάνατο. Άρα η ανακοίνωση της Δ.Ι.Σ περί αποφυγής σκανδαλισμού, ήταν μια έμμεση ομολογία άρρωστης πνευματικής κατάστασης του ποιμνίου. Το χειρότερο όμως είναι ότι μάλλον δεν έγιναν και πολλά για την ίαση της άρρωστης νοοτροπίας. Μια ανακοίνωση επιφύλαξης, με επιφύλαξη περί της ορθότητας του ημερολογιακού υπολογισμού, από την στιγμή μάλιστα που πολλά συνηγορούν σε αυτή την κατεύθυνση του σύντομου τέλους, θα εμπεριείχε την ποιμαντική ευθύνη αποφυγής αποκαλυπτικού πανικού, συνάμα με την ορθότητα της τοποθέτησης επί θεολογούμενου θέματος.

Το συμπέρασμα της εσχατολογικής έρευνας για το θέμα της ημερολογιακής γνώσης ή μη, βασισμένο πάνω στην διαχρονική εκκλησιαστική γραμματεία και πατρολογία, εμπεριέχεται στα εξής λόγια της νέας διδακτορικής εργασίας στο θεολογικό τμήμα του Α.Π.Θ.: "Ωστόσο, έχουμε περιπτώσεις Εκκλησιαστικών συγγραφέων που, ενώ καταδικάζουν απερίφραστα, την αναζήτηση του ακριβούς χρόνου της συντελείας..., εν συνεχεία, αυτοί οι ίδιοι επιχειρούν είτε να τον προβλέψουν με ακρίβεια είτε να τον υπολογίσουν έστω και κατά προσέγγισιν".^[39]

Καταλαβαίνουν λοιπόν όλοι, ότι εδώ έχουμε την περίπτωση της ανακολουθίας, για κάτι τόσο υποτίθεται απαγορευμένο. Είναι μια περίπτωση χαρακτηριστικής αυτοαναίρεσης. Διότι λέει ο Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός-ὁ Θεολόγος: "Πρᾶξις γάρ ἐπίβασης θεωρίας". Άρα εάν κάποιος Άγιος δεν έχει εκφέρει συγκεκριμένη άποψη για ένα θέμα, αλλά με την πράξη του έχει δείξει προς μια κατεύθυνση, και μάλιστα ακολουθούμενος από άλλους Αγίους, τότε τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Εάν δηλαδή προσθέσουμε τις περιπτώσεις των Αγίων όπου μιλούν για Ημέρα και Ώρα της Β’ Παρουσίας, όπως εξετάστηκε στα εισαγωγικά της παρούσης μελέτης, οδηγούμαστε στο καθαρό συμπέρασμα της έμπρακτης αναίρεσης της άποψης περί κυριολεκτικής απόδοσης του "περί της ημέρας και ώρας ουδείς γνωρίζει" και.. δεν θα γνωρίσει στο μέλλον κανείς ποτέ (όπως το ερμηνεύουν αφελώς οι πολλοί). Άλλωστε η θεϊκή σκοπιμότητα ^[40]  της ρήσης του Κυρίου έχει εξηγηθεί τόσο από Αγίους σε συγγράμματα τους,^[41] όσο και είναι ευκόλως κατανοητή για τους ανθρώπους όλων των υπολοίπων γενεών πέραν της τελευταίας.

Επίσης έχει και τον σκοπό να μην γνωρίζουν οι πολλοί για να αποφεύγονται έτσι οι πλάνες σε άλλες γενεές και πιθανώς για να μην μπορέσει ο Αντίχριστος να πλανήσει λέγοντας ότι έγινε η Β’ Παρουσία και είναι ο "χριστός" επι της γής. ^[42]

Μέχρι σήμερα πέρα από μια αποτυχημένη προσπάθεια^[43] της Ο.Ο.Δ.Ε.^[44] για κατάρριψη του βασικού σκεπτικού, κανείς δεν έχει καταφέρει να αντιτάξει σοβαρά επιχειρήματα αναίρεσης. Όχι μόνον αυτό αλλά ο μοναχός συγγραφέας αποδείχθηκε πιο διαβασμένος θεολογικά από πολλούς Ιεράρχες και θεολόγους που διέδιδαν το επιχείρημα "ούτε ο υιός γνωρίζει",^{[45], [46]} καθώς αποστόμωσε πέραν πάσης αμφιβολίας τους επικριτές του χρησιμοποιώντας επεξηγήσεις αλλά και έμπρακτα παραδείγματα μέγιστων Αγίων μορφών της Ορθοδοξίας.

Όταν ένας λόγιος Άγιος, σαν τον Νικόδημο τον Αγιορείτη, που αποτελεί μονός του^[47]  τον πατερικό μέσο όρο,^[48] μιλάει^[49] για την ώρα και την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας επικαλούμενος τους Πατέρες της Εκκλησίας, τότε σαφέστατα υπάρχει πρόβλημα σύγχρονων ερμηνειών.

Έτσι πολύ πιθανόν ο χρόνος θα αναδείξει ακόμα ένα λάθος μιας τοπικής Συνόδου,^{[50],[51],[52]} που όμως εάν δεν στοίχιση ψυχές θα στοιχίσει χρόνο προετοιμασίας του πληρώματος για τα επερχόμενα.

Κάθε άλλο επιχείρημα και επιφανειακή επεξήγηση σύγχρονων ερμηνευτών απλά δείχνει ανεπάρκεια για να μη πούμε γελοιότητα από χριστιανικής απόψεως.

Μια γελοιότητα μάλιστα που συνοδεύεται με ύφος σιγουριάς και απαξίωσης και απορρέει κοροϊδευτική διάθεση ειρωνεία και οίηση περί της ερμηνευτικής επάρκειας των υποτιθέμενων διαβασμένων στα πάντα.

Το χειρότερο βέβαια είναι ότι συνήθως πολλοί από τους αρνητές δεν μιλούν για το ότι όλα δείχνουν ότι πλησιάζουμε.^[53] Άλλοι φαρισαϊκά και τυφλωμένα μιλούν για το ότι δεν ξέρουμε μπορεί να είναι και μετά από 100 ή 1000 έτη.

Ένα καταφανέστατο σημάδι ότι απέχουν από το ίδιο Πνεύμα και αισθητήριο όπου ανέδειξε μερικά άγια ονόματα που προβλήθηκαν στις αρχικές σελίδες. Είναι συνήθως οι μη αγωνιζόμενοι χλιαροί χριστιανοί που δεν ανησυχούν καν για το ηλεκτρονικό φακέλωμα και τις ταυτότητες.

Αυτό που θα οδηγήσει κατά πολλούς σύγχρονους Γέροντες και την κοινή λογική στο χάραγμα του αντιΧρίστου με εκπληκτική ταχύτητα μάλιστα άσχετα με το εάν μας παραδώσουν ή όχι την Πόλη.

"Τούτο το σατανικό σύστημα, πίσω από κει κρύβεται η δικτατορία των Σιωνιστών. Οι Σιωνιστές χρόνια δούλευαν εκεί πέρα να κυβερνήσουν τον κόσμο όλον".^[54]

Είναι φοβερό που στρέφουν μερικοί την προσοχή τους εντελώς μακρυά από το σύνολο της πνευματικής παρακαταθήκης του γέροντα.

Ακόμη πιο φοβερό όμως είναι η μεγάλη υποψηφιότητα για την Αλήθεια που θέτει η πρωτότυπη για πολλούς ερμηνευτική προσέγγιση του μοναχού Μάξιμου. Στην πραγματικότητα όμως δεν είναι και ιδιαίτερα πρωτότυπη αλλά βασισμένη και εναρμονισμένη με την αποδεκτή μετάφραση του χωρίου από το Οικουμενικό Πατρειαρχείο και την Εκκλησία της Ελλάδος, ^[55] αλλά και τις γνωστές ορθόδοξες αδερφότητες "Σωτήρ" και "Ζωή".

Συνεπώς οι κατηγορίες περί αυθαιρεσιών στο βασικό  αυτό σημείο της επιχειρηματολογίας δεν έχουν στήριξη. Η πλήρης δικαίωση της ερμηνευτικής θέσης του μοναχού φαίνεται [56] ότι προέρχεται από τον Ιερό Χρυσόστομο. Δεν μπορεί για αυτούς τους λόγους λοιπόν να μην εκλειφθεί σοβαρότατα η πολύ μεγάλη πιθανότητα της θείας αποκάλυψης.

Τείνει να επαληθευτεί βάση της συγκεκριμένης μελέτης και επιβεβαίωσης του προσώπου που εξετάσαμε.

Το ζητούμενο όμως είναι το εξής:

Δεν φοβούνται την απώλεια τους κάποιοι αρχιερείς στα βαθύτερα τάρταρα της θεϊκής τιμωρίας εάν ζητηθεί λόγος για την απιστία εφησυχασμό και αδιαφορία που ενέπνευσαν στο πλήρωμα της Εκκλησίας;

Με αγάπη Χριστού
 Βασίλειος Π.
 

____________

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:

1: Η ειρωνική και ΦΑΡΙΣΑΪΚΗ αποπομπή της Ι.Μ.Κορίνθου, που αμφιβάλλει για την ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ μοναχική ιδιότητα στην Μονή του Αγ.Κοσμά, και λόγω "χαμένων" αρχείων της Μητρόπολης:
- "εις ἥν ἰσχυρίζεσαι ὅτι τυγχάνεις Μοναχός," - "ἐμπορίαν τῆς «ἱεραποστολικῆς» δραστηριότητος" - "δέν εἶσαι ἐγγεγραμμένος εἰς τὰ Μοναχολόγια τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, οὐδείς δέ ἐκ τῶν ἰσχυρισμῶν σου διά τε τήν διοικητικήν καί πνευματικήν σου ἐξάρτησιν ἐξ αὐτῆς τυγχάνει ἀποδείξιμος καί ἐπικυρωμένος ὑπό τοῦ ἁρμοδίου Διοικητικοῦ Ὀργάνου τῆς Ἱ. Μητροπόλεως, ἤτοι τοῦ Μητροπολιτικοῦ Συμβουλίου, ἀλλά καί ἐπειδή ὁ Ὑπηρεσιακός Φάκελλός σου, ὁ εἰς τὸ Ἐπισκοπεῖον φυλασσόμενος ὑπὸ τοῦ Προκατόχου ἡμῶν εὑρέθη κενός καθώς καί ἀνύπαρκτος ἡ μερίς σου έν τῷ Μοναχολογίῳ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως" & "σφετεριζόμενος αὐτήν ἀλλά καί αὐτόν τόν τίτλον τοῦ μοναχοῦ τῆς ὡς ἄνω Ἱερᾶς Μονῆς"  -
http://www.ecclesia.gr/greeknews/print_it.asp?id=3355

2: Η οφειλόμενη απάντηση του πατρός Μάξιμου στην δήθεν αναίρεση του βιβλίου του "Ο Αντίχριστος Ήλθεν 1983, 2013" από την "Ο.Ο.Δ.Ε".

https://agioskosmas.gr/themata.asp?isue=76&artid=4013

3: «Ο Αντίχριστος ’Ηρθεν 1983, 2013» Μοναχού Μαξίμου Βαρβαρή. Εκδόσεις «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» 2006 

4: Εμφανίσεις ετών στα επίσημα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος ως Ηγούμενος της Ι.Μ Αγ.Κοσμά: "2018 Το Τέλος του Κόσμου - Η Δευτέρα Παρουσία", Μοναχού Μαξίμου, εκδ. Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός 2011, σελ. 560-567.

https://agioskosmas.gr/themata.asp?isue=73&artid=3912

5: Έγγραφα επικοινωνίας με αρκετές διαφορετικές ανά την Ελλάδα Μητροπόλεις, που δείχνουν την αναγνώριση της ιδιότητας του Ηγουμένου και Μοναχού και της Μονής από Επισκόπους: "2018 Το Τέλος του Κόσμου - Η Δευτέρα Παρουσία", Μοναχού Μαξίμου, Εκδ. Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός 2011, σελ. 534-552.

https://agioskosmas.gr/eshatologika.asp?isue=126&artid=4315

https://agioskosmas.gr/themata.asp?isue=65&artid=3801

https://agioskosmas.gr/themata.asp?isue=65&artid=3802

6: Η ειρωνική και ΦΑΡΙΣΑΪΚΗ αποπομπή της Ι.Μ.Κορίνθου, που αμφιβάλλει για την ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ μοναχική ιδιότητα στην Μονή του Αγ.Κοσμά, και λόγω "χαμένων" αρχείων της Μητρόπολης:
- "εις ἥν ἰσχυρίζεσαι ὅτι τυγχάνεις Μοναχός," - "ἐμπορίαν τῆς «ἱεραποστολικῆς» δραστηριότητος" - "δέν εἶσαι ἐγγεγραμμένος εἰς τὰ Μοναχολόγια τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, οὐδείς δέ ἐκ τῶν ἰσχυρισμῶν σου διά τε τήν διοικητικήν καί πνευματικήν σου ἐξάρτησιν ἐξ αὐτῆς τυγχάνει ἀποδείξιμος καί ἐπικυρωμένος ὑπό τοῦ ἁρμοδίου Διοικητικοῦ Ὀργάνου τῆς Ἱ. Μητροπόλεως, ἤτοι τοῦ Μητροπολιτικοῦ Συμβουλίου, ἀλλά καί ἐπειδή ὁ Ὑπηρεσιακός Φάκελλός σου, ὁ εἰς τὸ Ἐπισκοπεῖον φυλασσόμενος ὑπὸ τοῦ Προκατόχου ἡμῶν εὑρέθη κενός καθώς καί ἀνύπαρκτος ἡ μερίς σου έν τῷ Μοναχολογίῳ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως" & "σφετεριζόμενος αὐτήν ἀλλά καί αὐτόν τόν τίτλον τοῦ μοναχοῦ τῆς ὡς ἄνω Ἱερᾶς Μονῆς"  -

http://www.ecclesia.gr/greeknews/print_it.asp?id=3355

7: "Η ίδια η μακραίων ιστορία της Εκκλησίας μαρτυρεί αδιαμφισβήτητα, ότι δεν εγγυάται και κάθε Σύνοδος Επισκόπων για την αλήθεια ή είναι απαλλαγμένη κάθε πλάνης. Το γεγονός, ότι Άγιοι και μεγάλοι άνδρες της Εκκλησίας, όπως ο Μέγας Αθανάσιος και ο θείος Χρυσόστομος καθαιρέθηκαν από Επισκοπικές Συνόδους, δικαιολογεί πληρέστατα το παράπονο Γρηγορίου του Θεολόγου ... (...)
Είναι ιστορικό γεγονός πολλαπλά μαρτυρημένο, ότι ούτε το πλήθος των παρακαθημένων Επισκόπων, ούτε η προέλευσή τους από κάθε μέρος της οικουμένης και από τις Εκκλησίες οι οποίες ευρίσκονται σε κάθε μέρος, ούτε η συμμετοχή όλων των κεντρικών θρόνων και Αρχιεπισκόπων, αρκούν για τη συγκρότηση Οικουμενικής Συνόδου.
Έτσι, στη δικαίως ονομασθείσα Ληστρική σύνοδο της Εφέσου (το 449) παρεκάθησαν 135 Επίσκοποι, ανάμεσα στους οποίους ο Διόσκορος [Πατριάρχης] Αλεξανδρείας και ο [Αρχιεπίσκοπος] Ιεροσολύμων Ιουβενάλιος και ο Θαλάσσιος [Αρχιεπίσκοπος] της Καισαρείας της Καππαδοκίας":

(Π.Ν. Τρεμπέλα, Δογματική τόμ. Β΄, εκδ. «Σωτήρ», Αθήναι 2003, σελ. 403-404).

8: "Ἡ Δ.Ι.Σ. κατόπιν σχετικών Γνωμοδοτήσεων των Συνοδικών Επιτροπών Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων και επί των Αιρέσεων, σχετικά με το εκδοθέν βιβλίο του φερομένου ως μοναχού κ. Μαξίμου Βαρβαρή, με τον τίτλο: «Ο Αντίχριστος Ήλθεν 1983, 2013», ενημερώνει ότι το εν λόγω βιβλίο γέμει κακοδοξιών, δεν εκφράζει την Ορθόδοξη Θεολογία και Πίστη και συνιστά στους πιστούς να είναι προσεκτικοί σε κείμενα και λόγους που δεν στηρίζονται στην Αγία Γραφή και την Παράδοση της Εκκλησίας μας". (Δελτία Τύπου της Δ.Ι.Σ, Τετάρτη 12.12.2007).

 http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/holysynod.asp?id=974&what_sub=d_typou

9: "Ὀταν ΣΙΓΟΥΡΑ Η ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΥΤΗ ΘΑ ΦΘΑΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ, ΔΙΑΨΕΥΔΟΝΤΑΣ τον εν λόγω μοναχό, και σκανδαλίζοντας όσους τον πίστεψαν. Όπως στο παρελθόν διαψεύσθηκαν όλοι όσοι δεν έδωσαν σημασία στα λόγια του Κυρίου Ιησού Χριστού, και έσπευσαν να προβλέψουν το τέλος του κόσμου.", Το υποτιθέμενο τέλος του κόσμου, του 2018 μ.Χ., http://www.oodegr.com/oode/esxata/max_telos1.htm,

10: "7. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς· ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος".
"Θα έρθει και πάλι στον κόσμο με δόξα, σε χρόνο που τον γνωρίζει μόνο ο Θεός, για να κρίνει τους ζωντανούς και τους νεκρούς. Και η Βασιλεία Του δεν θα έχει τέλος":

("Το Σύμβολο της Πίστεως (ΠΙΣΤΕΥΩ) και η ερμηνεία του". Ορθόδοξη Κατήχηση, Γεώργιος Κομιώτης, Ιερά Μητρόπολη Ηλείας).

11: "Μοναδική, αξιόλογη, ενδελεχής έρευνα των γραφών... εντυπωσιακή βιβλιογραφία... διαύγεια ανάλυσης... υπενθυμίζει την ανάγκη να γρηγορούμε την επάνοδο στον Θεό":

(Καθηγητής  Αντώνιος Μπουκουβάλας, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. "2018 Το Τέλος του Κόσμου - Η Δευτέρα Παρουσία", Μοναχού Μαξίμου, Εκδ. Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός 2011, σελ. 534-552).

https://agioskosmas.gr/eshatologika.asp?isue=126&artid=4335

12: "Ευχαριστούντες θερμώς διά το εξαίρετον πόνημα σας "Ο Αντίχριστος Ήλθεν 1983-2013" συγχαίρομεν εγκαρδίως...":

(Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος, Καρδίτσα 7/9/2006. "2018 Το Τέλος του Κόσμου - Η Δευτέρα Παρουσία", Μοναχού Μαξίμου, Εκδ. Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός 2011,  σελ. 547).

https://agioskosmas.gr/eshatologika.asp?isue=126&artid=4316

13: "Ἡ Δ.Ι.Σ. κατόπιν σχετικών Γνωμοδοτήσεων των Συνοδικών Επιτροπών Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων και επί των Αιρέσεων, σχετικά με το εκδοθέν βιβλίο του φερομένου ως μοναχού κ. Μαξίμου Βαρβαρή, με τον τίτλο: «Ο Αντίχριστος Ήλθεν 1983-2013 », ενημερώνει ότι το εν λόγω βιβλίο γέμει κακοδοξιών, δεν εκφράζει την Ορθόδοξη Θεολογία και Πίστη και συνιστά στους πιστούς να είναι προσεκτικοί σε κείμενα και λόγους που δεν στηρίζονται στην Αγία Γραφή και την Παράδοση της Εκκλησίας μας".

(Δελτία Τύπου της Δ.Ι.Σ, Τετάρτη 12.12.2007).

http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/holysynod.asp?id=974&what_sub=d_typou

14: Βλέπε Παράρτημα, Άγιοι που έχουν μιλήσει για τον Αντίχριστον ανά τους αιώνες.

15: «Οἱ κληρικοὶ θὰ γίνουν οἱ χειρότεροι καὶ οἱ ἀσεβέστεροι τῶν ὅλων»:

("Οι Προφητείες του Αγίου Κοσμά", Κοσμάς ο Αιτωλός - Μητρ. Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου).

16: «καὶ τότε σκανδαλισθήσονται πολλοὶ καὶ ἀλλήλους παραδώσουσι καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους. ἐὰν ἀκούσῃς ὅτι ἐπίσκοποι κατ’ ἐπισκόπων καὶ κληρικοὶ κατὰ κληρικῶν καὶ λαοὶ κατὰ λαῶν μέχρις αἱμάτων ἔρχονται, μὴ ταραχθῇς. προγέγραπται γάρ. μὴ πρόσεχε τοίνυν τοῖς γινομένοις, ἀλλὰ τοῖς γεγραμμένοις… Προετοιμάζει γὰρ ὁ διάβολος τὰ σχίσματα τῶν λαῶν, ἵνα εὐπαράδεκτος γένηται ὁ ἐρχόμενος…":

(Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας, Κατήχησις ΙΕ’, Φωτιζομένων - P.G 33,877-880 & ΒΕΠ. 39, 188).

17: "Η γενική διαφθορά και αποστασία θα επηρεάση και τους εκλεκτούς χριστιανούς και μοναχούς καί κλήρον. Θά έμφανισθούν ψευδοπροφήτες, άνθρωποι τής ανομίας... ψευδόμενοι κατ’ αλλήλων, μοιχοί, πόρνοι, άρπαγες, πλεονέκται, επίορκοι, καταλάλοι, αλλήλους μισούντες... Τήν αυτήν εικόνα θα παρουσιάζουν κληρικοί και μοναχοί":

( "Το χάραγμα του Αντιχρίστου κατά την Γραφήν και τους Πατέρας", Αρχιμανδρίτου Εμμανουήλ Καλύβα, 1989, Εκδ. Σταμούλη, σελ.201).

18: Η εσφαλμένη καί αντικανονική απόφασις της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, Κακή Υπακοή και Αγία Ανυπακοή":

(Πρωτοπρεσβ. Θεώδ. Ζήση, Καθηγ. Α.Π.Θ, Εκδ. Παλίμψηστον, σελ. 143).

19: "Η κακή λειτουργία του Συνοδικού Συστήματος, Κακή Υπακοή και Αγία Ανυπακοή": Πρωτοπρεσβ. Θεώδ. Ζήση, Καθηγ. Α.Π.Θ, Εκδ. Παλίμψηστον, σελ. 109.

20: "Η περιφρόνηση και αθέτηση των ιερών κανόνων, Κακή Υπακοή και Αγία Ανυπακοή":

(Πρωτοπρεσβυτέρου Θεόδωρου Ζήση, Καθηγητού Α.Π.Θ, Εκδ. Παλίμψηστον, σελ. 99)

21: "Ο αντιευαγγελικός και αντικανονικός τρόπος εκλογής των Επισκόπων, Κακή Υπακοή και Αγία Ανυπακοή":

(Πρωτοπρεσβυτέρου Θεόδωρου Ζήση, Καθηγητού Α.Π.Θ, Εκδ. Παλίμψηστον, σελ. 113).

22: "Συνήγορος του Κορανίου ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων" - 163 -  Θεοδρομία: Απρ. - Ιούν. 2012, Πρωτοπρεσβυτέρου Θεόδωρου Ζήση, Καθηγητού Α.Π.Θ, Εκδ. Παλίμψηστον.

23: "Οἱ οἰκουμενισταὶ κληρικοὶ εἶναι ἀνάμεσά μας. Πατριάρχες καὶ ἀρχιεπίσκοποι καὶ ἐπίσκοποι καὶ θεολόγοι. Γέμισαν οἱ θεολογικὲς σχολὲς ἀπὸ θεολόγους, οἱ ὁποῖοι λαλοῦν διεστραμμένα καὶ ἀλλάζουντὴ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου. ῾Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπίσω αὐτῶν" :

(Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος 8 Ιουν. 2012, σελ. 8).

24: "Η ώρα της Δευτέρας Παρουσίας, την οποία δεν γνωρίζει κανείς άνθρωπος. ...Ως κλέπτης εν νυκτί":

("Η μετά θάνατον ζωή", Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, Εκδ.Χρυσοπηγή, Γ’ Εκδ. σελ. 53).

25: ".... όπως φαίνεται στην Αγία Γραφή, είναι άγνωστη η ημέρα αυτή, η μεγάλη και επιφανής. ....εσχατολογικά γεγονότα":

("Η δευτέρα παρουσία του Χριστού", "Η ζωή μετά τον θάνατο", Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου Βλάχου, Εκδ Θ’ Ι. Μ. Γενεθλίου Θεοτόκου, σελ. 215 - 222).

http://www.oodegr.com/oode/esxata/elpida/2_parousia1.htm.

26: "Ὥστε κἂν ἡμέραν εἴπῃς, κἂν αἰῶνα, τὴν αὐτὴν ἐρεῖς ἔννοιαν. Εἴτε οὖν ἡμέρα ἡ κατάστασις ἐκείνη λέγοιτο, μία ἐστὶ καὶ οὐ πολλαί· εἴτε αἰὼν προσαγορεύοιτο, μοναχὸς ἂν εἴη καὶ οὐ πολλοστός. Ἵνα οὖν πρὸς τὴν μέλλουσαν ζωὴν τὴν ἔννοιαν ἀπαγάγῃ, μίαν ὠνόμασε τοῦ αἰῶνος τὴν εἰκόνα, τὴν ἀπαρχὴν τῶν ἡμερῶν, τὴν ὁμήλικα τοῦ φωτὸς,τὴν ἁγίαν κυριακὴν, τὴν τῇ ἀναστάσει τοῦ Κυρίου τετιμημένην".

(Αγ. Βασίλειος ο Μέγας, ΟΜΙΛΙΑ βʹ. Περὶ τοῦ ἀόρατος ἦν ἡ γῆ καὶ ἀκατασκεύαστος, 2. 7).

27: "Οὕτως τὴν Κυριακὴν τιμῶμεν, μνήμην οὖσαν ἀρχῆς δευτέρας ἀνακτίσεως. Οὐ γὰρ ἄλλην ἐπέκτισεν, ἀλλὰ τὴν παλαιὰν ἀνεκαίνισε, καὶ ἣν ἤρξατο ποιεῖν ἐτελείωσε". 

(Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας, P.G. 28, 140).

28: "Διὰ γὰρ τοῦτο ἐδόθη τὸ Σάββατον τῷ προτέρῳ λαῷ, ἵνα γινώσκῃ καὶ τὸ τέλος καὶ τὴν ἀρχὴν τῆς κτίσεως. Τῇ δὲ καινῇ κτίσει οὐκ ἐνετείλατο φυλάττειν Σάββατον· ἵνα τὴν μὲν ἀρχὴν ἐν τῇ Κυριακῇ γινώσκῃ, ἀτελεύτητον δὲ ἐπίσταται τὴν ταύτης χάριν. Διὰ τοῦτο δὲ καὶ τὴν ἀρχὴν, τουτέστι τὴν Κυριακὴν ἐδήλωσεν, ἵνα τὸ τέλος τῆς παρελθούσης γινώσκῃς". 

(Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας, P.G. 28, 133).

29: "ἐσπούδαζον κατὰ ἀκρίβειαν πάντα μανθάνειν οἱ μαθηταὶ, καὶ ἐπεχείρουν ινα ουτως ειπω καὶ αὐτὰ περιεργάζεσθαι τὰ βάθη τοῦ Κυρίου. ἀλλ’ ην τὸ πρᾶγμα λίαν ὑπὲρ αὐτούς. ινα τοίνυν μὴ ἀπαγορεύσας τὴν ἐξήγησιν ὡς ἠβούλοντο μαθεῖν, δόξῃ πως λυπεῖν τοὺς γνησιεύοντας, ἐπεσκιασμένως φησί ’Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἢ τῆς ὥρας, οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ’ οἱ ἄγγελοι, οὐδὲ ὁ υἱὸς, εἰ μὴ ὁ πατήρ·" ἵνα νοῇς οὕτως· εἰ καὶ κέκληται πρὸς υἱοθεσίαν ὁ ἄνθρωπος καὶ υἱὸς ἀνεδείχθη νέος, ἀλλὰ μὴ ζητείτω τὰ ὑπὲρ φύσιν, μηδὲ ἀξιούτω μαθεῖν ἅπερ μηδὲ τοῖς ἀγγέλοις ἀπεκάλυψεν ὁ Πατήρ· εἰ δὲ ἄγγελος οὐκ οἶδεν, οὐδὲ ἄνθρωπος εἴσεται κἂν εἰ κέκληται πρὸς υἱοθεσίαν".

(Κυρίλλου Αλεξανδρείας, εν ομιλία - Homiliarum incertarum fragmenta 469 XII).

30: "Οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ ὁ Υἱὸς, νῦν οὐκ εἶπεν, ὅτι Ἐγὼ οὐκ οἶδα, ἀλλ’ ὅτι Ὑμεῖς οὐκ οἴδατε. Οὕτως ἄρα πυνθανομένων τῶν μαθητῶν περὶ τοῦ τέλους, καλῶς εἶπε τότε καὶ τὸ, Οὐδὲ ὁ Υἱὸς, σαρκικῶς διὰ τὸ σῶμα, ἵνα δείξῃ, ὅτι, ὡς ἄνθρωπος, οὐκ οἶδεν· ἀνθρώπων γὰρ ἴδιον τὸ ἀγνοεῖν".

(Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας, P.G. 26, 420).

31: "Τίνος οὖν ἕνεκεν γινώσκων, οὐκ εἶπε φανερῶς τότε τοῖς μαθηταῖς, οὐδενός ἐστι περιεργάσασθαι, ἃ σεσιώπηκεν αὐτός. Τίς γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίου, ἢ τίς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο; Τίνος δὲ χάριν γινώσκων ἔλεγεν, ὅτι οὐδὲ ὁ Υἱὸς οἶδεν, οὐδένα τῶν πιστῶν ἀγνοεῖν οἶμαι, ὅτι καὶ τοῦτο οὐδὲν ἧττον διὰ τὴν σάρκα ὡς ἄνθρωπος ἔλεγεν. Οὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῦτο ἐλάττωμα τοῦ Λόγου ἐστὶν, ἀλλὰ τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἧς ἐστιν ἴδιον καὶ τὸ ἀγνοεῖν. Καὶ τοῦτο πάλιν ἄν τις ἴδοι καλῶς, ἐὰν καὶ τὸν καιρὸν ἐξετάζῃ μετὰ συνειδήσεως ἀγαθῆς, πότε καὶ τίσιν ἔλεγε ταῦτα ὁ Σωτήρ".

(Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας, P.G. 26, 413). 

32: "Τὴν δέ γε ἡμέραν ἐκείνην γνωστὴν εἶναί φησι τῷ Κυρίῳ. μόνος γὰρ οἶδεν ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ τὴν τῆς συντελείας ἡμέραν. ἐμπεδοῖ δὲ πρὸς τοῦτο ἡμᾶς καὶ αὐτὸς ὁ Υἱὸς οὕτω λέγων "Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἢ τῆς ὥρας "οὐδεὶς οἶδεν, οὔτε ἄγγελοι ἐν οὐρανῷ, οὔτε ὁ Υἱὸς, εἰ μὴ ὁ "Πατὴρ μόνος." ᾗ μὲν γὰρ νοεῖται καθ’ ἡμᾶς ἄνθρωπος, οὐκ ἂν εἰδείη τὰ ἐν τῷ Πατρί· ᾗ δέ ἐστι φύσει Θεὸς, καὶ ἐξ αὐτοῦ πεφηνὼς, οἶδέ που πάντως καὶ τὴν ἐσχάτην ἡμέραν, κἂν εἰ λέγοι μὴ εἰδέναι διὰ τὸ ἀνθρώπινον".

(Κύριλλος Αλεξανδρείας "ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΖΑΧΑΡΙΑΝ")

33: "Άγνωστος γαρ ο καιρός. Και ωσπερ ημων εκάστω ο του θανάτου εκάστου ημών, ούτω πολλω μάλλον ο της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου".

(Άγιος Ιππόλυτος "Εις στον Δανιήλ" Δ’ ΧΧΙΙ, P.G 10, 87).

34: "Ωστόσο, έχουμε περιπτώσεις Εκκλησιαστικών συγγραφέων που, ενώ καταδικάζουν απερίφραστα, την αναζήτηση του ακριβούς χρόνου της συντελείας, ..., εν συνεχεία, αυτοί οι ίδιοι επιχειρούν είτε να τον προβλέψουν με ακρίβεια είτε να τον υπολογίσουν έστω και κατά προσέγγισιν":

(Η διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας για τον Αντίχριστο, σελ. 238. Διδακτ. Διατριβή - Βασ. Ταμιωλάκη 2012, εκδ. Λυδία).

35: "Ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου· οὕτω καὶ αὕτη δακτυλοδεικτοῦσα τὴν μέλλουσαν κυριακὴν, ἐκέκραγε λέγουσα· Ἴδε ἡ μήτηρ τῶν μελλόντων ἀναγεννᾶσθαι".

(Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας , P.G. 61, 718).

36: "Διερμηνεύων δὲ ἡμῖν ὁ Προφήτης καὶ σαφέστερον καθιστὰς ὅπερ ἔφη, προσεπάγει τούτοις Καὶ οὐχ ἡμέρα καὶ οὐ νὺξ ἔσται, ἀλλὰ πρὸς ἑσπέραν ἔσται φῶς, τουτέστιν, ἐν καιρῷ νυκτὸς φῶς ἔσται πάλιν τὸ διὰ Χριστοῦ καὶ καταστράψει τὴν ὑπ’ οὐρανὸν, ἀνῃρημένου παντελῶς τοῦ σκότους". 

(Κύριλλος Αλεξανδρείας "ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΖΑΧΑΡΙΑΝ")

37: "Εστιν ἑκατοντάδες ἓξ καὶ δεκάδες ἓξ καὶ μονάδες ἓξ εἰς ἀνακεφαλαίωσιν πάσης τῆς ἐν τοῖς ἑξακισχιλίοις ἔτεσιν γεγονυίας ἀποστασίας. Ὅσαις γὰρ ἡμέραις ἐγένετο ὁ κόσμος, τοσαύταις χιλιονταέτεσι συντελεῖται· καὶ διὰ τοῦτό φησιν ἡ γραφή· «Καὶσυνετελέσθησαν ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ καὶ πᾶς ὁ κόσμος αὐτῶν. Καὶ συνετέλεσεν ὁΘεὸς τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ τὰ ἔργα αὐτοῦ ἃ ἐποίησε καὶ κατέπαυσεν ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἡμέρᾳτῇ ἑβδόμῃ ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ.» Τοῦτο δ’ ἔστι καὶ τῶν προγεγονότων διήγησις, ὡς ἐγένετο, καὶ τῶν ἐσομένων προφητεία. Εἰ γὰρ «ἡμέρα Κυρίου ὡς χίλια ἔτη», ἐν δὲ ἓξ ἡμέραις συνετελέσθη τὰ γεγονότα, φανερὸν ὅτι ἡ συντέλεια αὐτῶν τὸ ἑξακισχιλιοστὸν ἔτος ἐστίν".

(Άγιος Ειρηναίος (P.G 7), ’Ελεγχος, V, 28, 3 σελ. 359).

38: “Από γενέσεως ουν Χριστού δει ψηφίζειν πεντακόσια έτη τα επίλοιπα εις συμπλήρωσιν των εξακισχιλίων ετων, και ούτως έστι το τέλος” :

(Άγιος Ιππόλυτος (P.G 10) - Εις στον Δανιήλ, Δ’ ΧΧΙV, σελ 89).

39: "Ωστόσο, έχουμε περιπτώσεις Εκκλησιαστικών συγγραφέων που, ενώ καταδικάζουν απερίφραστα, την αναζήτηση του ακριβούς χρόνου της συντελείας, ..., εν συνεχεία, αυτοί οι ίδιοι επιχειρούν είτε να τον προβλέψουν με ακρίβεια είτε να τον υπολογίσουν έστω και κατά προσέγγισιν":

(Η διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας για τον Αντίχριστο, σελ. 238. Διδακτ. Διατριβή - Βασ. Ταμιωλάκη 2012, εκδ. Λυδία).

40: "Ἄλλως τε οὐδὲ εἰδέναι πάλιν πότε τὸ τέλος, ἢ πότε τοῦ τέλους ἡ ἡμέρα, συμφέρει τοῖς ἀνθρώποις, ἵνα μὴ, γνόντες, καταφρονηταὶ τοῦ μεταξὺ χρόνου γένωνται, περιμένοντες τὰς ἐγγὺς τοῦ τέλους ἡμέρας· τότε γὰρ μόνον ἑαυτῶν ἐπιμελεῖσθαι προφασίσονται. Διὰ τοῦτο καὶ τὸ ἑκάστου τέλος τοῦ θανάτου σεσιώπηκεν, ἵνα μὴ, προφάσει τῆς γνώσεως φυσιωθέντες οἱ ἄνθρωποι, ἀμελεῖν ἑαυτῶν τὸ πλεῖστον ἄρξωνται τοῦ χρόνου. Ἀμφότερα δὴ οὖν καὶ τὸ καθόλου τέλος, καὶ τὸ ἑκάστου πέρας ἔκρυψεν ἀφ’ ἡμῶν ὁ Λόγος (καὶ γὰρ καὶ ἐν καθόλου τὸ ἑκάστου τέλος ἐστὶ, καὶ ἐν τῷ ἑκάστου τέλει τὸ καθόλου συνάγεται), ἵνα, ἀδήλου αὐτοῦ ὄντος καὶ ἀεὶ προσδοκωμένου, καθ’ ἡμέραν ὡς καλούμενοι προκόπτωμεν, τοῖς ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενοι, τῶν δὲ ὄπισθεν ἐπιλανθανόμενοι. Τίς γὰρ, γινώσκων μὲν τὴν ἡμέραν τοῦ τέλους, οὐχ ὑπερτίθεται τὸν μεταξὺ χρόνον· ἀγνοῶν δὲ, οὐ καθ’ ἡμέραν ἕτοιμος γίνεται; Διὰ τοῦτο γὰρ ἐπὶ τούτοις ἐπέφερεν ὁ Σωτὴρ, λέγων· Γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε οὐδὲ ὑμεῖς, ποίᾳ ὥρᾳ ὁ Κύριος ὑμῶν ἔρχεται· καὶ, Ἧ οὐ δοκεῖτε ὥρᾳ, ὁ Υἱὸς τοῦ ἀν θρώπου ἔρχεται· διὰ τὸ συμφέρον ἄρα τὸ ἐκ τῆς ἀγνοίας τοῦτο εἴρηκε":

(Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας - P.G. 26, 428).

41: "ὅμως εἰδὼς, λέγει, οὐδὲ ὁ Υἱὸς οἶδε. Τίνος μὲν οὖν χάριν τότε εἶπεν, οὐκ οἶδα, ἃ αὐτὸς, ὡς Δεσπότης, οἶδεν; Ὡς διερευνῶντα στοχάζεσθαι χρὴ, τῆς ἡμῶν ἕνεκα λυσιτελείας, ὥς γε νομίζω, τοῦτο πεποίηκε· παράσχοι δὲ αὐτὸς τῇ προθέσει τὸν νοῦν τῆς ἀληθείας! Ἐν ἀμφοτέροις ἡμῖν τὸ χρήσιμον ἐφύλαξεν ὁ Σωτήρ· εἰ γὰρ τὰ μὲν πρὸ τοῦ τέλους ἀπαντῶντα δεδήλωκεν, ἵνα μὴ, ὡς εἶπεν αὐτὸς, ξενισθῶμεν, μηδὲ θροηθῶμεν, γινομένων αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ ἐκ τούτων τὸ μετὰ ταῦτα τέλος προσδοκῶμεν· περὶ δὲ τῆς ἡμέρας καὶ τῆς ὥρας οὐκ ἠθέλησε θεϊκῶς εἰπεῖν, ὅτι Οἶδα· ἀλλὰ σαρκικῶς διὰ τὴν σάρκα τὴν ἀγνοοῦσαν, καθὰ προεῖ πον, εἶπεν, ὅτι Οὐκ οἶδα· ἵνα μηκέτι ἐπερωτήσωσιν αὐτὸν, καὶ λοιπὸν ἢ μὴ εἰρηκὼςλυπήσῃ τότε τοὺς μαθητὰς, ἢ εἰρηκὼς, παρὰ τὸ συμφέρον αὐτοῖς καὶ πᾶσιν ἡμῖν ποιήσῃ.Ὃ γὰρ ἂν ποιῇ, τοῦτο πάντως ὑπὲρ ἡμῶν ἐστιν, ἐπειδὴ καὶ δι’ ἡμᾶς ὁ Λό γος σὰρξ ἐγένετο. Δι’ ἡμᾶς τοίνυν εἶπε καὶ τὸ, Οὐδὲ ὁ Υἱὸς οἶδε· καὶ οὔτε ἐψεύσατο τοῦτο εἰρηκώς (ἀνθρωπίνως γὰρ εἶπεν, ὡς ἄνθρωπος, Οὐκ οἶδα), οὔτε ἀφῆκε τοὺς μαθητὰς αὐτὸν βιάσασθαι εἰπεῖν· εἰρηκὼς γὰρ, Οὐκ οἶδα, ἔστησε κἀκείνων τὴν ἐρώτησιν".

(Άγ. Αθανάσιος ο Μέγας - P.G. 26, 425).

42: "Οἶδεν ἄρα ὁ Υἱὸς Λόγος ὤν· τοῦτο γὰρ λέγων ἐσήμαινεν, ὅτι Ἐγὼ οἶδα, ἀλλ’ οὐκ ἔστιν ὑμῶν γνῶναι· δι’ ὑμᾶς γὰρ καὶ ἐν τῷ ὄρει καθήμενος σαρκικῶς εἶπον, Οὐδὲ ὁ Υἱὸς οἶδε, διὰ τὸ ὑμῶν καὶ πάντων συμφέρον· συμφέρει γὰρ ὑμῖν καὶ περὶ τῶν ἀγγέλων καὶ περὶ τοῦ Υἱοῦ οὕτως ἀκοῦσαι, διὰ τοὺς ἐσομένους μετὰ ταῦτα πλάνους, ἵνα, κἂν ὡς ἄγγελοι μετασχηματίσωνται δαίμονες, καὶ περὶ τῆς συντελείας ἐπιχειρήσωσι λέγειν, μὴ πιστεύσητε, ὡς ἀγνοούντων αὐτῶν. Ἂν δὲ καὶ ὁ Ἀντίχριστος μεταποιήσας ἑαυτὸν λέγῃ· Ἐγώ εἰμι ὁ Χριστὸς, καὶ πειράσῃ καὶ αὐτὸς περὶ τῆς ἡμέρας καὶ συντελείας λέγειν, πρὸς τὸ πλανῆσαι τοὺς ἀκούοντας".

(Άγ. Αθανάσιος ο Μέγας - P.G. 26, 425 - 428).

43: Η οφειλόμενη απάντηση του πατρός Μάξιμου στην δήθεν αναίρεση του βιβλίου του "Ο Αντίχριστος Ήλθεν 1983, 2013" από την "Ο.Ο.Δ.Ε.

https://agioskosmas.gr/themata.asp?isue=76&artid=4013,

44: Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας, (oodegr.com.)

45: "Η ώρα της Δευτέρας Παρουσίας, την οποία δεν γνωρίζει κανείς άνθρωπος. ...Ως κλέπτης εν νυκτί":

("Η μετά θάνατον ζωή", Αρχιεπ. Χριστοδούλου, εκδ. Χρυσοπηγή, Γ’ Εκδ. σελ. 53).

46: ".... όπως φαίνεται στην Αγία Γραφή, είναι άγνωστη η ημέρα αυτή, η μεγάλη και επιφανής. ....εσχατολογικά γεγονότα. --

(" Η δευτέρα παρουσία του Χριστού, "Η ζωή μετά τον θάνατο", Σεβ. Μητρ. Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου Βλάχου, Εκδ Θ’ Ι. Μ. Γενεθλίου Θεοτόκου, σελ. 215-222).

http://www.oodegr.com/oode/esxata/elpida/2_parousia1.htm

47: "Ὁ Ἅγιος Νικόδημος, εἶναι ἡ χρυσὴ πύλη ἀπὸ τὴν ὁποία μπαίνει ὁ ὀρθόδοξος στὴ θεολογία τῶν Πατέρων-γιὰ νὰ φτάσει μέχρι τῆς πρῶτες ρίζες της, στοὺς χρόνους τῶν Ἀποστόλων. Γιατὶ ὁ δρόμος ποὺ πρέπει νὰ πάρουμε γιὰ νὰ γνωρίσουμε τὴ θεία γνησιότητα τῆς Ὀρθοδοξίας μας, ἀρχίζει ἀπ᾿ τὸν πλησιέστερο σὲ μᾶς ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸν ἅγιο Νικόδημο,...Ὁ Ἅγιος Νικόδημος, ὁ ὁποῖος, δυστυχῶς ἀγνοεῖται σήμερα κατὰ μέγα μέρος, ἀπ᾿ τὴν «ἐπίσημη» θεολογία καὶ τὸν λαὸ τῆς Ἐκκλησίας μας, μὲ τὰ συγγράμματά του σὲ πολλὰ καὶ πολλοὺς κλάδους θεολογικοὺς διακονοῦντα, ὑπῆρξε «κανονολόγος, λειτουργιολόγος, ἁγιογράφος, ἀσκητικὸς συγγραφεύς, ἔκδοτης βιβλίων, εἷς ἐκ τῶν πλέον γονίμων συγγραφέων καὶ ἀναμφιβόλως, ὁ πλέον φιλόπονος Μοναχός, διὰ τοῦ ὁποίου ὕστερα ἀπὸ πολλοὺς αἰώνας, δοξάζεται πάλιν ἡ ἑλληνικὴ Ἐκκλησία». Ἀλλὰ πάνω ἀπ᾿ ὂλ᾿ αὐτά, πρέπει νὰ τονισθεῖ ὅτι ὑπῆρξε ὁ μεγαλύτερος ὀρθόδοξος μυστικὸς θεολόγος τῶν τελευταίων ἑκατονταετηρίδων τῆς Ἐκκλησίας μας, καὶ ὅτι εἶναι ὁ πλησιέστερος μυσταγωγὸς ποὺ μπορεῖ νὰ μᾶς ὁδηγήσει, ὡς ποιήσας καὶ διδάξας, μὲ τὰ μυστικὰ καὶ πρακτικά του συγγράμματα, στὸν ὡραῖο καὶ πάντερπνο Παράδεισο"

(Β. Πάσχου, Περ. Απόστολος Τίτος,Ιούλιος 2009).

http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/osios_nikodhmos_agioreiths/or8odo3h_pneymatikothta.htm

48: "Ενώ δεν δεχόμαστε το αλάθητο κάποιου Πατέρα της Εκκλησίας, όσο σημαντικός και αν είναι αυτός, κηρύττουμε το αλάθητο της συμφωνίας των Πατέρων (consensus Patrum)....":

("Η διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας για τον Αντίχριστο", σελ. 56. Διδακτ. διατριβή - Βασ. Ταμιωλάκη 2012, Εκδ. Λυδία).

49: Προοίμιο Συναξαριστή Μαρτίου, Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης.

50: "Η κακή λειτουργία του Συνοδικού Συστήματος, Κακή Υπακοή και Αγία Ανυπακοή":

(Πρωτοπρεσβ. Θεόδ. Ζήση, Καθηγ. Α.Π.Θ, Εκδ. Παλίμψηστον, σελ. 109).

51: Η εσφαλμένη καί αντικανονική απόφασις της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, Κακή Υπακοή και Αγία Ανυπακοή":

(Πρωτοπρεσβ. Θεόδ. Ζήση, Καθηγ. Α.Π.Θ, Εκδ. Παλίμψηστον, σελ. 143).

52: "Η σύγχυση που χαρακτηρίζει την εποχή μας σαφώς είναι εξαπλωμένη και μέσα στους κόλπους της ορθοδοξίας, καθώς η σύγχρονη κοσμική κουλτούρα και ο πνευματικός οδοστρωτήρας της παγκοσμιοποίησης, δυστυχώς μας επηρεάζουν καταλυτικά. Ενώ στην ιστορία της Εκκλησίας μας ο πιστός λαός πάντοτε ήταν ο θεματοφύλακας της ορθόδοξης πίστεως, που επικύρωνε τις ορθόδοξες συνοδικές αποφάσεις και αντιδρούσε αγωνιστικά κατά των αιρετικών, ακόμα και πατριαρχών ή επισκόπων ή και ολοκλήρων πλανεμένων συνόδων, δυστυχώς σήμερα παρατηρείται μεγάλη άγνοια αλλά και αδιαφορία για τα δογματικά και εκκλησιολογικά θέματα, τόσο στον λαό όσο και στον κλήρο μας":

("Κόκκινο χαλί για τον Αντίχριστο", Αρχιμ. Δαυίδ Τσέλικας, Ι. Μ. Αγίων Αυγουστίνου & Σεραφείμ Σαρώφ, σελ.64).

53: "...σήμερα κάθε εκκλησιαστικό πρόβλημα, ακόμη και οι μεγάλοι κίνδυνοι που διατρέχει η πίστη μας, αντιμετωπίζονται συνήθως με μια στάση αδράνειας και εφησυχασμού, που παραπέμπει και αναθέτει τη λύση των προβλημάτων στην εκκλησιαστική διοίκηση.<<θα ακολουθήσουμε ότι πει η Εκκλησία>> ακούμε συχνά να λέγεται με επιπολαιότητα, από πολλούς χριστιανούς που δυστυχώς παραμένουν απαθείς και ανίκανοι να κρίνουν τα πνευματικά ζητήματα,γιατί ενώ ζούμε στην εποχή της γνώσης, έχουν άγνοια και αδιαφορία περί της πνευματικής ζωής, της Αγίας Γραφής, των ιερών κανόνων της ορθόδοξης πίστεως. έτσι πχ. παρατηρούμε τον ανόητο εφησυχασμό που κυριαρχεί, και καλλιεργείται από πολλούς κληρικούς και λαϊκούς, περί του 666 και του χαράγματος, καθώς και τη δογματική υποχώρηση με τις ποικίλες ιδέες, που καταργούν την αυτοσυνειδησία της ορθόδοξης εκκλησίας μας, ως φορέα της μοναδικής ανόθευτης αλήθειας":

("Κόκκινο χαλί για τον Αντίχριστο", Αρχιμ. Δαυίδ Τσέλικας, Ι. Μ. Αγίων Αυγουστίνου & Σεραφείμ Σαρώφ, σελ.64).

54: " Τούτο το σατανικό σύστημα, πίσω από κει κρύβεται η δικτατορία των Σιωνιστών. Οι Σιωνιστές χρόνια δούλευαν εκεί πέρα να κυβερνήσουν τον κόσμο όλον. Οπότε με τη Μασονία κ.λπ., αυτά όλα, καλά. Μέχρι τώρα καλά, ας υποθέσουμε… Τώρα δεν προβληματίζονται λίγο;": "Γέροντος Παϊσίου, περί αντιχρίστου, 666, ταυτοτήτων και σφραγίσματος". 

(Υπεύθυνος για την απομαγνητοφώνηση και την έκδοση: Ιερομ. Ισαάκ και συνοδεία - Καλύβη Αναστάσεως Καψάλα Καρυές -630 86 Αγ. Όρος).

55: Ερμηνεία του ΙΒ΄Κεφ. από τις Εκδόσεις «ΣΩΤΗΡ», Μετάφραση υπό Βασιλειάδη - και Εκδόσεις «Η ΖΩΗ», μετάφραση του Ι. Κολιτσάρα, "εγκεκριμένες ... από την Ι. Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος και από το Οικουμενικόν Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως".

https://agioskosmas.gr/themata.asp?isue=76&artid=4425

56: "Αὐτὸ τὸ λεγόμενον κατάλυσις τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἦν, καὶ τῆς οἰκουμένης ἁπάσης συντέλεια. Καὶ ἐπίστευσε Ναβουχοδονόσορ. Οὐ γὰρ ἂν, εἰ μὴ ἐπίστευσεν, ἔθυσε τῷ Δανιήλ. Πιστεύει Ναβουχοδονόσορ, τινὲς δὲ ἀπιστοῦσι τοῦτο. Διὰ τοῦτο πολλαὶ προῤῥήσεις ἐγίνοντο. Εἰ μὴ ἐγένοντο ἐκεῖναι, μηδὲ ταύταις πίστευε. Ἵνα δὲ μὴ ἐπὶ πλέον ἀσαφῆ ποιῶ τὸν λόγον, φέρε τοῦτον ὑμῖν ἑρμηνεύσωμεν Πέντε εἶδεν ὕλας, χρυσὸν, ἄργυρον, χαλκὸν, σίδηρον, ὄστρακον. Εἶτα εἰκὼν πᾶσα ὁ χρόνος ἐστὶ, καὶ ἡ ἀκολουθία τοῦ χρόνου" :

(Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος, P.G. 56, 203).