- Κυριακή προ της Γεννήσεως του Χριστού
- Σύναξις Αγιορειτών Πατέρων
- Κυριακή των Αγίων Πάντων
- Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος
- Κυριακή της Πεντηκοστής
- Ψυχοσάββατον
- Κυριακή των Αγίων 318 Πατέρων Α’ Οικουμενικής Συνόδου
- Η Ανάληψις του Κυρίου
- Απόδοσις της εορτής του Πάσχα
- Κυριακή του Τυφλού
- Κυριακή της Σαμαρείτιδος
- Η Μεσοπεντηκοστή
- Κυριακή Παραλύτου
- Κυριακή των Μυροφόρων
- Κυριακή του Θωμά
- Η Ζωοδόχος Πηγή
- Σύναξις Αγιορειτών Πατέρων
- Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος: Εορτή του Αγίου Πνεύματος ή της Αγίας Τριάδος; Υπάρχει άραγε εορτή και «εικόνα» της Αγίας Τριάδος;
- Το Άγιον Πνεύμα
- Μνήμη της Αγίας Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου
- Η Σύναξις των Αγιορειτών Πατέρων
Κινητές Εορτές του Ενιαυτού
Ενότητες
Φωτό & Βίντεο
Δημοφιλή Άρθρα
Εορτολόγιο (νέο ημ.)
6/5 Ιώβ, Προφήτης *
Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΙΩΒ, ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Ο Δίκαιος Ιώβ καταγόταν από την χώρα Αυσίτιδα, που βρισκόταν μεταξύ της Ιδουμαίας και της Αραβίας. Ονομαζόταν αρχικά Ιωβάβ Ήταν γιος του Ζαρέ ή Ζαρά (Ζαρέθ, Ζαράχ), ο οποίος ήταν εγγονός και απόγονος του Ησαύ, και της Βοσόρρας (Βασώρας). Δηλαδή ο Ιώβ ήταν δισέγγονος του Ησαύ και πέμπτος απόγονος του Αβραάμ (Ιώβ 42,17γ). Ο Ιώβ ήταν βασιλιάς των Εδωμιτών (Ιώβ 17δ). Ο Ιώβ έζησε περίπου το 1900 π.Χ. Υπήρξε προφήτης επί 40 χρόνια. Παρά τα μυθώδη πλούτη του ήταν θεοσεβής, δίκαιος, ευθύς και άμεμπτος και απέφευγε κάθε αμαρτία.Κατά παραχώρηση Θεού, για να τον δοκιμάσει, πειράχθηκε από τον σατανά και απώλεσε πλούτο και κάθε αγαπημένο του πρόσωπο, πλην της συζύγου του, αυτός δε ο ίδιος προσβλήθηκε από βαρύτατη μ...
Περισσότερα »
Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)
23/4 Γεώργιος, Μεγαλομάρτυς *
ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’.Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής, καί τῶν πτωχῶν ὑπερασπιστής, ἀσθενούντων ἰατρός, βασιλέων ὑπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν. Κοντάκιον.Ἦχος δ’ . Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.Γεωργηθείς ὑπό Θεοῦ ἀνεδείχθης, τῆς εὐσεβείας γεωργός Τιμιώτατος, τῶν ἀρετῶν τά δράγματα συλλέξας σεαυτῷ· σπείρας γάρ ἐν δάκρυσιν, εὐφροσύνῃ θερίζεις· ἀθλήσας δέ δι᾽ αἵματος, τόν Χριστόν ἐκομίσω· καί ταῖς πρεσβείαις &...
Περισσότερα »
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
Κυριακή των Μυροφόρων
Κυριακή, 30 Απριλίου 2023 - 6286 εμφανίσεις άρθρου
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
Μυροφόρες είναι οι γυναίκες που ακολουθούσαν τον Κύριο μαζί με την Μητέρα του, έμειναν μαζί της κατά την ώρα του σωτηριώδους Πάθους και φρόντισαν να αλείψουν με μύρα το σώμα του Κυρίου.
Όταν δηλαδή ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος ζήτησαν κι’ έλαβαν από το Πιλάτο το Δεσποτικό Σώμα, το κατέβασαν από τον Σταυρό, το περιέβαλαν σε σινδόνια μαζί με εκλεκτά αρώματα, το τοποθέτησαν σε λαξευτό μνημείο κι’ έβαλαν μεγάλη πέτρα πάνω στη θύρα του μνημείου, παρευρίσκονταν θεωρώντας -κατά τον Ευαγγελιστή Μάρκο- η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία που καθόταν απέναντι του Τάφου. Άλλη Μαρία εννοούσε οπωσδήποτε την Θεομήτορα. Δεν παρευρισκόταν όμως μόνον αυτές, αλλά και πολλές άλλες γυναίκες όπως αναφέρουν οι Ευαγγελιστές Λουκάς και Ματθαίος. (Λουκ. η΄,3 - Ματθ. κζ΄, 55)
Οι κυριώτερες Μυροφόρες γυναίκες ήταν επτά. Αυτές δε ήταν οι εξής:
1) Μαρία η Μαγδαληνή (από την οποία εξέβαλε επτά δαιμόνια)
2) Σαλώμη (η θυγατέρα του Ιωσήφ του Μνήστορος)
3) Ιωάννα (γυναίκα του Χουζά)
4) Μαρία (η αδελφή του Λαζάρου)
5) Μάρθα (η αδελφή του Λαζάρου)
6) Μαρία του Κλωπά (η γυναίκα του Κλωπά)
7) Σωσσάνα
Επειδή λοιπόν αυτές οι γυναίκες εκήρυξαν μετά σθένους την Ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και συνέβαλον κατά πολύ εις την αψευδή διακήρυξη του μεγάλου αυτού Μυστηρίου τη Πίστεώς μας, ετάχθη παρά των Αγίων και θεοφόρων Πατέρων, όπως μετά την Κυριακή του Θωμά, να εορτάζουμε των Αγίων αυτών γυναικών την μνήμη, διότι ΠΡΩΤΕΣ αυτές είδον τον Χριστόν Αναστάντα εκ νεκρών και προς πάντας εκήρυξαν το σωτήριο κήρυγμα του Ευαγγελίου, αλλά και την κατά Χριστόν πολιτείαν μετήλθον αρίστως.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος β’.
Ὅτε κατῆλθες πρός τόν θάνατον, ἡ ζωή ἡ ἀθάνατος, τότε τόν Ἅδην ἐνέκρωσας, τῇ ἀστραπῇ τῆς Θεότητος, ὅτε δέ καί τούς τεθνεώτας ἐκ τῶν καταχθονίων ἀνέστησας, πᾶσαι αἱ δυνάμεις τῶν ἐπουρανίων ἐκραύγαζον. Ζωοδότα Χριστέ, ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι.
Δόξα.
Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ, ἀπό τοῦ ξύλου καθελών, τό ἄχραντόν σου σῶμα, σινδόνι καθαρά εἰλήσας καί ἀρώμασιν, ἐν μνήματι καινῷ, κηδεύσας ἀπέθετο, ἀλλά τριήμερος ἀνέστης Κύριε, παρέχων τῷ κόσμῳ τό μέγα ἔλεος.
Καί νῦν.
Ταῖς Μυροφόροις Γυναιξί, παρά τό μνῆμα ἐπιστάς, ὁ Ἄγγελος ἐβόα. Τά μύρα τοῖς θνητοῖς ὑπάρχει ἁρμόδια, Χριστός δέ διαφθορᾶς ἐδείχθης ἀλλότριος, ἀλλά κραυγάσατε. Ἀνέστη ὁ Κύριος, παρέχων τῷ κόσμῳ τό μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον.
Ἦχος ὁ αὐτός. Αὐτόμελον.
Τό Χαῖρε ταῖς Μυροφόροις φθεγξάμενος, τόν θρῆνον τῆς Προμήτορος Εὔας κατέπαυσας τῇ Ἀναστάσει σου Χριστέ ὁ Θεός, τοῖς Ἀποστόλοις δέ τοῖς σοῖς, κηρύττειν ἐπέταξας. Ὁ Σωτήρ ἐξανέστη τοῦ μνήματος.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις Μυροφόρων θεῖος χορός, Ἰωσήφ εὐσχήμων, καί Νικόδημος ὁ σεπτός, οἱ μύροις τό σῶμα ἀλείψαντες Κυρίου, καί τούτου τήν ἁγίαν, ἰδόντες ἔγερσιν.