Λέων, ο Άγιος βασιλεύς * - 20/1

ΑΓΙΟΣ ΛΕΩΝ, ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Άγιος Λέων καταγόταν από την Θράκη και βασίλευσε περί το 457 μ.Χ. μέχρι το 474 μ.Χ.
Διαδέχθηκε στον θρόνο του Βυζαντίου τον Μαρκιανό (450 - 457 μ.Χ.). Ο Λέων ο Α’ αναγορεύτηκε αυτοκράτορας στις 7 Φεβρουαρίου του 457 μ.Χ. στο Έβδομο, με την παρουσία του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Ήταν ευσεβέστατος και προασπίστηκε την Ορθόδοξη πίστη κατά των αιρετικών.

Στην Αντιόχεια, όπου οι Μονοφυσίτες αποκτούσαν πάλι σιγά - σιγά την παλαιά τους δύναμη, ένας πρεσβύτερος, γνωστός ως Πέτρος ο Γναφεύς, είχε κατορθώσει να γίνει Πατριάρχης το 469 μ.Χ. ή 470 μ.Χ., χάρη στην υποστήριξη του Ζήνωνος, κόμητος των δομεστίκων, που στο μεταξύ είχε γίνει στρατηλάτης της Ανατολής και ευνοούσε τους Μονοφυσίτες.
Ο νέος Πατριάρχης Αντιοχείας άρχισε αμέσως τον αγώνα εναντίων των αποφάσεων της Συνόδου της Χαλκηδόνος.
Στο Τρισάγιο της Θείας Λειτουργίας ο Γναφεύς πρόσθεσε μετά το «ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος», τη φράση «ὁ σταυρωθεῖς δι’ ἠμᾶς».
Αυτό θεωρήθηκε ότι ήταν μια νέα έκφραση του Μονοφυσιτισμού και ο αυτοκράτορας Λέων και ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γεννάδιος (458 - 471 μ.Χ.) αντέδρασαν.
Ο Γναφεύς εξορίσθηκε στη Θηβαΐδα της Αιγύπτου, όπου είχε περάσει τα τελευταία του χρόνια ο Νεστόριος.

Από τις 31 Μαρτίου 465 μ.Χ. ένα αυτοκρατορικό διάταγμα όριζε ότι, στο εξής μόνο οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί θα μπορούσαν να εργαστούν στις κρατικές και στις δικαστικές υπηρεσίες. Παρ’ όλες τις δυσκολίες, τα μέτρα του ευσεβούς αυτοκράτορα απέβλεπαν στην υπεράσπιση της Ορθοδοξίας και την ενότητα της αυτοκρατορίας.

Κατά την Παράδοση, ο Άγιος αυτός βασιλιάς, ανήγειρε το Ναό της Ζωοδόχου Πηγής: «Ήταν γύρω στα 450, όταν ένας βυζαντινός στρατιώτης, Λέοντας στο όνομα, έκοβε βόλτες σ΄ένα δασάκι στα μέρη της βασιλεύουσας, όταν ξάφνου βλέπει μπροστά του έναν τυφλό άνθρωπο να του ζητάει λίγο νερό για να σβήσει τη δίψα του.
Ο Λέοντας προθυμοποιήθηκε να του βρει και να του φέρει νερό. Έψαξε λοιπόν, στο δάσος για να βρει νερό αλλά μάταια και έτσι, επέστρεφε λυπημένος. Τότε όμως, άκουσε μια γυναικεία φωνή να του λέει: «Ου χρεών σε, Λέων, αγωνιάν, το γαρ ύδωρ εγγύς», δηλαδή, «Δεν χρειάζεται Λέων να αγωνιάς, να άγχεσαι, να στεναχωριέσαι, το νερό είναι δίπλα σου». Και πάλι ακούει τη φωνή την άγνωστη να τον προστάζει: «Λέων βασιλιά, πάρε απ΄ το νερό αυτό και δώσε να πιει να ξεδιψάσει ο τυφλός άνθρωπος και κάτι ακόμα, άλειψε μ΄ αυτό τα μάτια του και αμέσως θα καταλάβεις ποια είμαι εγώ που σου μιλώ». 
Πράγματι ο Λέοντας, βρήκε μία πηγή με νερό, έδωσε στον τυφλό άνθρωπο να πιεί, άλειψε και τα μάτια του και παρευθύς ο τυφλός ανέβλεψε. Αλλά ταυτόχρονα άνοιξαν και τα μάτια του Λέοντα ο οποίος τώρα, κατάλαβε πως εκείνη η φωνή που του μιλούσε ήταν της Παναγίας που έκανε αυτό το θαύμα και του μίλησε και πως επίσης, σ΄ Εκείνην, τη Μεγαλόχαρη, οφείλεται και το μεγάλο θαύμα της θεραπείας του τυφλού».

Αλλά θαύμα ήταν και η επαλήθευση της προσφώνησης από την Παναγία, του Λέοντα, ως βασιλιά.
Διότι πράγματι ο Λέων, λίγα χρόνια μετά το συμβάν, ανέβηκε στον θρόνο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, ως Λέων ο Α΄ο Θράξ, ο επονομαζόμενος και Μακέλλης(457-474).

Ο Λέων, ως αυτοκράτορας πλέον, θα αναγείρει επί της θαυματουργής πηγής, θαυμάσιο Ναό αφιερωμένο στην Παναγία, τη Ζωοδόχο Πηγή για να θυμίζει τις δωρεές της Θεοτόκου προς εκείνον αλλά και όλες τις μεγάλες ευεργεσίες της προς το γένος των ανθρώπων.

Ο Άγιος Λέων κοιμήθηκε από ασθένεια στις 18 Ιανουαρίου του 474 μ.Χ. Η Εκκλησία μας όρισε να τιμάται η μνήμη του στις 20 Ιανουαρίου.

 

Η προτομή του Αγίου Λέοντα, όπως βρίσκεται στο μουσείο του Λούβρου