Βαρλαάμ, Μάρτυς * - 19/11

ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΛΑΑΜ, ΜΑΡΤΥΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Μέγας Βασίλειος και ο Ιερός Χρυσόστομος, θεώρησαν χρέος τους να ασχοληθούν, στο δίκαιο εγκώμιο του Ιερού αυτού αθλητή της πίστης.

Παρά τα βαθιά γεράματα του, όταν τον έφεραν μπροστά στον Έπαρχο Αντιοχείας (304 μ.Χ.), τον αντιμετώπισε με θαυμαστή ευψυχία.
Έτσι τον μαστίγωσαν με νεύρα βοδιού και του ξερίζωσαν τα νύχια. Επειδή όμως δεν υποχωρούσε άναψαν κάρβουνα και ετοιμάστηκαν να βάλουν τα χέρια του επάνω σ’ αυτά.
Αλλά εκείνος τους πρόλαβε. Βάδισε μόνος του και έβαλε το δεξί του χέρι στη φωτιά.
Και ενώ καίγονταν οι σάρκες και τα κόκαλά του, ο γέροντας Βαρλαάμ, υμνούσε και ευλογούσε τον Κύριο.
Μετά από λίγο παρέδιδε και την τελευταία του πνοή, αλλά κράτησε και αμετακίνητη την πίστη του.

Η Σύναξή του τελείται στη μονή του που βρίσκεται κοντά στο Πανάρετο.

Απολυτίκιον.
Ήχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ. 
Νεανικὴν ἐνδεδυμένος ἀνδρείαν μαρτυρικήν, ἐν πολιᾷ καρτερίαν, σὺ ἐνεδείξω ἔνδοξε, δοξάσας τὸν Χριστόν. Τούτῳ δὲ προσήγαγες δεξιὰν κεκαυμένην, ὡς θυσίαν ἄμωμον τὴν ἁγίαν ψυχήν σου. Μεγαλομάρτυς, πρέσβευε ἀεί, πᾶσιν δοθῆναι, Βαρλαάμ, συγχώρησιν.

Κοντάκιον.
Ήχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον.
Γηραιώ εν σώματι, τον παλαιόν εν κακία, κρατεροίς παλαίσμασι, καταβαλών Αθλοφόρε, ήνεγκας, καθάπερ άσαρκος τας στρεβλώσεις, έφερες, την της χειρός σου καύσιν ανδρείως, διά τούτο σε ο Λόγος, στεφάνω δόξης, Βαρλαάμ έστεψε.

Μεγαλυνάριον.
Δρόσον ουρανίου αναψυχής, γραφικώς σταλάζει, Εκκλησία τη ευαγεί, Βαρλαάμ θεόφρον, η κεκευμένη χείρ σου, Κυρίω αιρομένη, υπέρ των δούλων σου.