- 1 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 2 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 6 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 5 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- Το Σύμβολον της Πίστεώς μας και η Ερμηνεία του
- 12 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 9 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 3 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 4 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 8 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 10 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 11 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
- 7 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
Το Σύμβολον της Πίστεώς μας
Ενότητες
Φωτό & Βίντεο
Δημοφιλή Άρθρα
Εορτολόγιο (νέο ημ.)
25/4 Μάρκος, Απόστολος και Ευαγγελιστής *
ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ, Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος ήταν ανεψιός του Αποστόλου Βαρνάβα και η μητέρα του ονομαζόταν Μαρία. Η καταγωγή του ήταν μάλλον από την Κύπρο, αργότερα όμως εγκαταστάθηκε στα Ιεροσόλυμα. Το ιουδαϊκό όνομα του ευαγγελιστού ήταν Ιωάννης. Μάρκος ήταν το Ρωμαϊκό του επώνυμο, που πήρε κατά τη συνήθεια που υπήρχε τότε. Και μ’ αυτό έμεινε γνωστός στον χριστιανικό κόσμο.Ο Μάρκος από πολύ νωρίς μπήκε στην υπηρεσία της Εκκλησίας, συνοδεύοντας το θείο του Βαρνάβα και τον Απ. Παύλο στις διάφορες περιοδείες τους. Επίσης, εργάσθηκε για πολύ καιρό κοντά στον Απ. Πέτρο. Κατά την Παράδοση, ο Μάρκος κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αίγυπτο, τη Λιβύη, τη Βαρβαρία, και είχε χρηματίσει πρώτος επίσκοπος Αλεξανδρείας. Ο...
Περισσότερα »
Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)
12/4 Βασίλειος Επίσκοπος Παρίου, Ομολογητής*
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΑΡΙΟΥ, ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Απτόητος πρόμαχος της τιμητικής προσκύνησης των εικόνων ο Βασίλειος, αποδοκίμασε με όλες του τις δυνάμεις τους εικονομάχους αυτοκράτορες. Η μεγάλη θεολογική του κατάρτιση σε συνδυασμό με την ενάρετη ζωή του, τον ανέδειξαν επίσκοπο της πόλης Παρίου στις ακτές της Προποντίδας.Η στάση του όμως αυτή έναντι των εικονομάχων αυτοκρατόρων έγινε αιτία να διωχθεί σκληρά. Υπέστη πολλά δεινά και πέρασε «εν λιμώ και δίψει, εν νηστείαις πολλάκις, εν ψύχει και γυμνότητι» (Β’ Κορ. ια’, 27), δηλαδή, με πείνα και δίψα, με νηστείες πολλές φορές, με κρύο και γυμνότητα. Αλλά ο Βασίλειος, όπου και αν τον εξόριζαν οι αυτοκράτορες, ποτέ δεν έχανε την ευκαιρία να υπερασπίζει την Ορθοδοξία. Αναφέρεται δ...
Περισσότερα »
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
4 ον Άρθρον του Συμβόλου - Ερμηνεία
Κυριακή, 13 Ιουνίου 2021 - 4190 εμφανίσεις άρθρου
Άρθρον 4ον
«Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα»
Της Ελένης Σταμούλου, Θεολόγου
Στο άρθρο αυτό περιγράφεται το Πάθος και η Ταφή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
«Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου».
Ο Θεός τόσο πολύ ηγάπησε το πλάσμα Του, ώστε προσέφερε τον Υιόν Του τον μονογενή θυσία, προς «εξιλέωσιν» και σωτηρίαν των αμαρτωλών ανθρώπων.
Ο Χριστός επάνω στον Σταυρόν υπήρξε συγχρόνως θύτης και θύμα. Ο ίδιος δεν έφταιξε σε τίποτα, προσέφερε όμως από αγάπη για τον άνθρωπο τον εαυτό Του θυσία, για να εξαγοράσει με το αίμα Του, την λύτρωση του ανθρώπου από την φθορά και τον θάνατο.
Η Σταύρωσίς Του έγινε σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο κατά την οποία ηγεμόνας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας υπήρξε ο Ποντιος Πιλάτος.
Ο Πιλάτος θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως μία τραγική φιγούρα, η οποία εάν και πεπεισμένη για την αθωότητα του Ιησού, «ουδέν ευρίσκω αίτιον εν τω ανθρώπω τούτω» (Λουκ. κγ , 4), παρά ταύτα νίπτει απλώς τας χείρας του και Τον παραδίδει στον φθονερό όχλο των Εβραίων, που ζητούσαν την Σταύρωσή Του, επειδή δεν ήθελε να στερηθεί, ως κενόδοξος, την φιλία του Καίσαρος!
«Και παθόντα και ταφέντα».
Το Πάθος του Κυρίου ήταν Πάθος πραγματικό και υπαρκτό. Φυσικά δεν έπαθε η Θεία Του Φυσις, η οποία ήταν άφθαρτος και απαθής, αλλά η Ανθρωπίνη η οποία υπόκειτο στούς φυσικούς νόμους, ήταν δηλαδή τρεπτή, παθητή και αλλοιωτή.
Ο θάνατος του Ιησού επάνω στον Σταυρό, χάρισε στον άνθρωπο την λύτρωση και την σωτηρία, έχοντας σαν αποτέλεσμα την κατάργηση του θανάτου.
Ο θάνατος του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, εθανάτωσε τον θάνατο! «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας», ψάλλει η Εκκλησία μας. Ο εχθρός συντρίβεται και το πλάσμα του Θεού, ο άνθρωπος, με άπειρη ευγνωμοσύνη συναντά ξανά τον Δημιουργό του!
Τον Σταυρικό θάνατο, ακολούθησε η Ταφή.
Το Σώμα του Ιησού ενταφιάσθηκε σε καινό μνημείο, όπου έμεινε τρεις ημέρες και τρεις νύκτες.
Μετά τον χωρισμό της ψυχής εκ του Σώματος, το Σώμα δεν εγνώρισε φθορά, διότι η Θεότητα δεν το εγκατέλειψε λόγω της ενώσεως των δύο Φύυσεων στο Πρόσωπο του Ιησού Χριστού, όπως ήδη ετονίσθη, η οποία ένωσις είναι αδιάσπαστος.